Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny

w składzie

Przewodniczący: SSR Aleksandra Konkel

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Warzocha

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016 r. w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.

przeciwko S. O., K. O.

o zapłatę

utrzymuje w mocy nakaz zapłaty z dnia 5 stycznia 2015r. wydany w postępowaniu nakazowym przez Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku w sprawie o sygn. akt I Nc 1336/14.

Sygn. akt I C 1206/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym, żeby pozwani S. O., K. O. zapłacili powodowi solidarnie z weksla kwotę 11.000 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 27 sierpnia 2014 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany S. O. wystawił dnia 22 lipca 2013 r. weksel własny na kwotę 44.136,58 zł, w celu zabezpieczenia ewentualnych roszczeń powoda wynikających z umowy leasingu nr (...). Weksel ten poręczyła pozwana K. O.. Na skutek powstania zaległości w płatnościach umowa leasingu została wypowiedziana przez powoda a samochód zwrócony przez pozwanych. Wobec dalszego braku zapłaty należności, powód wypełnił weksel na kwotę 44.136,58 zł i wezwał pozwanych do jego wykupu. Powód ograniczył żądanie pozwu do kwoty 11.000 zł, na które składa się suma:

- niezapłaconych rat leasingowych, wymagalnych przed wypowiedzeniem umowy leasingu i innych opłat leasingowych w łącznej kwocie 2.919,53 zł,

- pozostałych niezapłaconych rat leasingowych przewidzianych w harmonogramie opłat leasingowych od 9 do 47, których łączna suma przeliczona na złote zgodnie umową stanowi kwotę 51.707,46 zł, pomniejszonych o wartość zwróconego uszkodzonego pojazdu tj. o kwotę 10.700 zł, ograniczona do kwoty 7.870,88 zł

- odsetek umownych z tytułu nieterminowych płatności w wysokości 209,59 zł.

W dniu 5 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku w sprawie o sygn. akt I Nc 1336/14 nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W zarzutach od nakazu zapłaty pozwani wnieśli o uchylenie nakazu zapłaty w całości i oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanych kosztów postępowania.

W uzasadnieniu zarzutów pozwani podnieśli zarzut uzupełnienia weksla in blanco na kwotę 44.136,58 zł niezgodnie z porozumieniem wekslowym. Argumentowali, iż przedmiot umowy dotknięty był wadami ukrytymi, co spowodowało, że w dniu wydania korzystającemu pojazdu, uległ on uszkodzeniu po przejechaniu zaledwie 30 km. W dniu zdarzenia przedmiot leasingu został zwrócony sprzedawcy celem usunięcia wad. Termin wydania sprawnego pojazdu ulegał nieustannemu odraczaniu. O powyższej sytuacji pozwany poinformował leasingodawcę. Od tego momentu zaprzestał regulowania bieżących rat leasingowych. Ostatecznie pozwany został poinformowany przez leasingodawcę, iż jest odpowiedzialny za uszkodzenie przedmiotowego pojazdu. Wówczas pozwany skierował do powoda żądanie odstąpienia od umowy ze sprzedawcą, jednakże bezskutecznie. Nie miał on wiedzy, iż wówczas już umowa leasingu została mu wypowiedziana. Zdaniem pozwanych oświadczenie o wypowiedzeniu umowy leasingu nie zostało pozwanemu skutecznie złożone, z uwagi na brak jego doręczenia. W ocenie pozwanych przesyłka doręczona w dniu 28 marca 2014 r. została doręczona osobie o nazwisku O., nieznanej pozwanemu. Powód w ocenie pozwanych nie dysponuje potwierdzeniem odbioru przesyłki przez pozwanego, zawierającej wypowiedzenie umowy. W związku z powyższym skuteczne jest oświadczenie pozwanego w przedmiocie żądania skierowanego do leasingodawcy odstąpienia od umowy sprzedaży przedmiotu umowy z uwagi na jego wady i nieprzydatność do umówionego użytku. Fakt, iż strona powodowa nie skorzystała z przysługującego jej roszczenia w stosunku do sprzedawcy o zwrot ceny w kwocie 40.000 zł netto nie może obciążać pozwanych. Pozwani podnosili, iż gdyby uznać, że umowa leasingu uległa rozwiązaniu, to kwota wierzytelności z tytułu zwrotu ceny powinna podlegać odliczeniu zgodnie z treścią przepisu art. 709 ¹⁵ kc, tj. powinna zostać odliczona od sumy niezapłaconych rat jako uzyskana przez finansującego. Podnosili również zarzut dotyczący nieprawidłowego uzupełnienia weksla z uwagi na fakt, iż strona powodowa nie zdyskontowała przyszłych rat odsetek. Zdaniem pozwanych po zdyskontowaniu odsetek od rat przyszłych oraz odliczeniu wierzytelności o zwrot ceny od sprzedającego, nie istnieje wierzytelność, która przysługiwałaby stronie powodowej względem pozwanych, a zatem uzupełnienia weksla dokonano z naruszeniem stosunku podstawowego łączącego strony.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 lipca 2013 r. (...) Spółka akcyjna z siedzibą w G. oraz S. O., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo usługowo Handlowe (...) O. S. w S., zawarli umowę leasingu nr (...) sprinter 311, nr podwozia (...). S. O. sam wskazał przedmiot leasingu u sprzedawcy W. P. W. w C., którego stan techniczny był mu znany i nie wnosił do niego żadnych zastrzeżeń. Przed wyborem pojazdu dokonał jego dokładnych oględzin i wykonał jazdę próbną. Czas trwania umowy strony określiły od dnia 23 lipca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2017r. Załącznikiem do umowy był harmonogram wnoszenia opłat leasingowych, zgodnie z którym pozwany zobowiązany był do dokonywania na rzecz powoda miesięcznych wpłat w kwocie po 1.339,89 zł każda, płatna do 1 – go każdego miesiąca. Z tym, że 1 rata płatna do dnia 23 sierpnia 2013 r. druga rata do dnia 16 września 2013 r., trzecia rata do dnia 07 października 2013 r. Od dnia 01 lipca 2014 r. rata leasingowa wynosiła 1.655,01 zł. Integralną częścią niniejszej umowy były również Ogólne Warunki Leasingu w (...) Sp. z o.o.

/okoliczności bezsporne, nadto dowód: wydruk (...)k. 16, umowa leasingu nr (...) wraz załącznikami– k. 17-21, wskazanie zbywcy –k. 77/

Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy Leasingu:

- z chwilą podpisania aktu wydania przedmiotu leasingu przechodziło na Korzystającego ryzyko przypadkowej utraty lub zniszczenia tego przedmiotu, a także wszystkie obowiązki wynikające z § 13 (§ 5.5)

- obowiązek zapłaty opłat nie ulegał zawieszeniu w przypadku wystąpienia szkody komunikacyjnej lub innego uszkodzenia przedmiotu leasingu, jak również nieużywania przedmiotu leasingu, niezależnie od powodów, także w wypadku niezawinionych przez Korzystającego (§ 10.2 zd. 1)

- korzystający ponosił wszelkie ciężary związane z przedmiotem leasingu oraz jego używaniem, w szczególności: koszty badań technicznych, uzyskania dokumentu dozoru technicznego, legalizacji tachografu, podatków od środków transportu, opłat z tytułu korzystania z dróg publicznych oraz innych opłat i podatków pozostających w związku z umową i przedmiotem leasingu (§ 14.1)

- korzystający był zobowiązany do należytej ochrony przedmiotu leasingu przed uszkodzeniem i utratą, używania przedmiotu leasingu zgodnie z przeznaczeniem, właściwościami i instrukcjami producenta, ponoszenia wszelkich kosztów niezbędnych dla utrzymania przedmiotu leasingu w stanie technicznym istniejącym w dacie jego wydania i ponoszenia kosztów przywrócenia przedmiotu leasingu do stanu pierwotnego w razie jego uszkodzenia, dokonywania napraw i przeglądów w autoryzowanych firmach w razie ich braku wskazanych przez Finansującego, na każde żądanie Finansującego udostępnienie przedmiotu leasingu celem umożliwienia kontroli jego stanu technicznego, sposobu jego używania, a także w celu zabezpieczenia przed utrata i uszkodzeniem (§ 13 lit. a-d)

- w razie wypowiedzenia przez Finansującego umowy na skutek okoliczności, za które Korzystający ponosi odpowiedzialność, Finansujący mógł żądać od Korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych opłat leasingowych pomniejszonych o korzyści, jakie Finansujący uzyskał wskutek zapłaty ich przed umówionym terminem i rozwiązania umowy leasingu. W przypadku zapłaty rat leasingowych w związku z wypowiedzeniem umowy leasingu przed terminem płatności określonym w harmonogramie, strony ustaliły wartość dyskonta wg stawki procentowej dla jednomiesięcznego WIBOR z dnia poprzedzającego wypowiedzenie umowy. Wartość ta została wyliczona po dokonaniu przedterminowej wpłaty przez korzystającego i zwrócona na pisemny wniosek Korzystającego na wskazany we wniosku rachunek bankowy (§ 25)

- korzystający mógł żądać odstąpienia przez Finansującego od umowy ze Zbywcą z powodu wad rzeczy, jeżeli uprawnienie Finansującego do odstąpienia wynikać miało z przepisów prawa lub umowy ze zbywcą. Żądanie Korzystającego wymagało formy pisemnej pod rygorem nieważności i musiało być uzasadnione. Korzystający zobowiązany był do przedstawienia przedmiotu leasingu do siedziby Finansującego celem oględzin i weryfikacji niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni od zajścia przesłanek warunkujących powstanie uprawnienia do odstąpienia od umowy (§ 26.2 zd. 1-3)

/dowód: (...) –k. 18-19/

Przy zawarciu umowy leasingu pozwany S. O., w celu zabezpieczenia ewentualnych roszczeń powoda mogących wyniknąć z zawartej umowy, wystawił weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową. Za weksel ten poręczyła K. O.. Powód uprawniony został do wypełnienia weksla w przypadku niezapłacenia przez pozwanego płatności wynikających z zawartej między stronami umowy leasingu.

/dowód: deklaracja wekslowa – k.22, weksel – zabezpieczony w sejfie, odpis k.2/

W wykonaniu umowy powód przekazał pozwanemu do wyłącznego użytkowania przedmiotowy pojazd w dniu 12 sierpnia 2013 r. Odbierając pojazd pozwany oświadczył, że stan techniczny i prawny przedmiotu leasingu jest mu znany i nie wnosi żadnych zastrzeżeń. Po przejechaniu około 20 km silnik pojazdu zgasł i nie dało się go uruchomić. O powyższym fakcie pozwany zawiadomił telefonicznie sprzedawcę oraz finansującego. Samochód został odholowany przez pracownika firmy, w której auto zostało kupione.

/dowód: akt wydania przedmiotu leasingu(...)– k.23, zeznania pozwanego S. O. –k. 8-9 akt I Cps 10/16, zeznania pozwanej K. O. –k. 9-10 akt I Cps 10/16/

W związku z przedłużającą się naprawą uszkodzonego pojazdu pozwany pismem z dnia 04 grudnia 2013 r. wezwał sprzedawcę P. W. do wskazania do dnia 16 grudnia 2013 r. terminu, w którym będzie mógł odebrać pojazd wolny od wad. Pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. pozwany został poinformowany przez sprzedawcę, iż sprawny pojazd zostanie przekazany w ciągu 2 tygodni. Termin ten nie został zachowany. Pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. pozwany poinformował sprzedawcę, iż w związku z niewywiązaniem się ze zobowiązania zamierza odstąpić od umowy oraz dochodzić roszczeń odszkodowawczych.

/dowód: korespondencja ze sprzedawcą samochodu, k. 64-, k.60-62, zeznania pozwanego S. O. –k. 8-9 akt I Cps 10/16, zeznania pozwanej K. O. –k. 9-10 akt I Cps 10/16/

W związku z przedłużającą się niemożnością korzystania z pojazdu pozwany zaprzestał spłaty rat leasingowych. Powód w dniu 03 lutego 2014 r. obciążył pozwanego notą odsetkową nr (...) na kwotę 15,27 zł.

/okoliczność bezsporna, nadto dowód: nota odsetkowa(...) –k. 32/

Pismem z dnia 10 marca 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 2.796,53 zł w terminie 7 dni od daty wystawienia wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy leasingu ze skutkiem natychmiastowym.

/ dowód: wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania –k. 24-25/

Pismem z dnia 27 marca 2014 r. powód wypowiedział S. O. umowę leasingu nr (...).

/dowód: wypowiedzenie umowy wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru - k. 26-28, 105/

W dniu 14 maja 2014 r. przedmiot leasingu został odebrany przez powoda.

/dowód: protokół zdawczo – odbiorczy –k. 29-30/

Pozwany, za pośrednictwem pełnomocnika, w czerwcu 2014r. wystąpił do Finansującego z żądaniem odstąpienia przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w G. od umowy ze zbywcą W. P. W. w C..

/dowód: korespondencja, k.58-59/

W dniu 21 lipca 2014 r. powód wystawił na rzecz S. O. notę obciążeniową (...)na kwotę 2.919,53 zł.

/dowód: nota obciążeniowa(...) –k. 31/

Na zlecenie powoda została wykonana wycena pojazdu M. (...) (...), nr podwozia (...), celem określenia jego wartości rynkowej. Wartość ta została ustalona na kwotę 25.900 zł. Jednocześnie ustalono wartość pojazdu uszkodzonego na kwotę 10.700 zł i określono różnicę wartości pojazdu przed i po szkodzie na 15.200 zł.

/dowód: wycena, k.33-38/

Pismem z dnia 7 sierpnia 2014r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 44.136,58 zł tytułem należności związanych z leasingiem oraz odsetek od nieterminowych płatności.

/dowód: wezwanie do zapłaty wraz z dowodem nadania, k.39-40/

Wobec braku zapłaty powód wypełnił weksel na kwotę 44.136,58 zł i wezwał pozwanych do jego wykupienia, jednak bezskutecznie.

/dowód: weksel – zabezpieczony w sejfie, odpis k.2; wezwanie do wykupu weksla wraz z dowodem doręczenia, k.41-44/

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o weksel, dowody z dokumentów zgromadzone w aktach sprawy, bowiem nie były one kwestionowane przez strony i nie budziły wątpliwości Sądu w zakresie prawdziwości oraz dowód z przesłuchania pozwanych, jakkolwiek jego przydatność dla ustaleń była ograniczona. Sąd nie dał wiary twierdzeniu pozwanego, że nie doręczono mu oświadczenia powoda o wypowiedzeniu umowy leasingu, o czym w dalszej części uzasadnienia.

Zarzuty pozwanych od nakazu zapłaty nie znalazły uzasadnienia, nie było więc podstaw do uchylenia nakazu zapłaty i oddalenia powództwa.

Między stronami nie było sporu ani co do faktu zawarcia umowy leasingu nr (...), jej treści, wydania przedmiotu, a następnie wypowiedzenia umowy, faktu odzyskania pojazdu przez powoda. Pozwani nie kwestionowali również faktu przekazania powodowi weksla oraz deklaracji wekslowej wraz z jego poręczeniem oraz wysokości opłat leasingowych. Strona pozwana powołując się na art. 709 ¹⁵ kc nie znajdowała podstaw dla uznania istnienia zobowiązania po ich stronie, wskazując na uzyskanie przez powoda korzyści w postaci wartości zwróconego przedmiotu leasingu, części przyszłych rat, czy odsetek, o które powinien był pomniejszyć niezapłacone raty. Podnosili również zarzut braku doręczenia wypowiedzenia umowy pozwanemu.

W ocenie Sądu, ujawnione w sprawie dowody, potwierdziły istnienie po stronie powoda roszczenia wobec pozwanych w wysokości dochodzonej pozwem zwłaszcza, że poza samym wekslem powód przedstawił dokładnie sposób wyliczenia kwoty, na którą weksel został wypełniony. Pozwani natomiast, mimo złożonych zarzutów nie przedstawili dowodów, które potwierdziłyby ich zasadność, a z uwagi na to, że powód dochodził należności wynikającej z wystawionego i poręczonego przez pozwanych weksla, to na pozwanych spoczywał ciężar dowodu wykazania chociażby niezgodności jego wypełnienia z deklaracją wekslową. Zgodnie bowiem z powszechnie przyjętym stanowiskiem w doktrynie i orzecznictwie, ciężar dowodu w zakresie wykazania niezgodności wypełnienia weksla z deklaracją wekslową spoczywa na dłużniku wekslowym (por. np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 1999r., I ACa 775/99, wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 2 marca 2005r., I ACa 1413/04). Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 2 marca 2005r. w sprawie I ACa 1413/04 wskazał również, że „udowodnienie przez pozwanego w postępowaniu nakazowym opartym na wekslu gwarancyjnym in blanco nieistnienia zobowiązania ze stosunku podstawowego powoduje upadek roszczenia opartego na wekslu. Możliwe jest to jednak wtedy, gdy powód poda nie tylko sumę zadłużenia, ale również wyliczy i wskaże, co składa się na tę sumę.” Również Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 13 lipca 2005 r. w sprawie sygn. akt I ACa 23/05 wyraził pogląd, który Sąd orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela, a zgodnie z którym, jeżeli weksel w chwili jego wystawienia był wekslem niezupełnym (in blanco), a jednocześnie gwarancyjnym, to w takim przypadku abstrakcyjny charakter zobowiązania wekslowego ulega istotnemu osłabieniu. Zgodnie bowiem z przepisem art. 10 Prawa wekslowego dłużnik wekslowy może powoływać się na to, że weksel wypełniony został niezgodnie z zawartym w tym przedmiocie porozumieniem wekslowym. Uzupełnienie weksla in blanco powoduje powstanie ważnego formalnie zobowiązania, także wtedy gdy weksel został wypełniony nieprawidłowo. Dłużnik może bronić się zarzutem nieprawidłowego uzupełnienia weksla. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywa, jak wskazano powyżej, na dłużniku wekslowym.

Odnośnie uprawnienia powoda do żądania zapłaty od pozwanych wskazać należy na treść art.709 ¹ § 1 kc w zw. art.709 ¹³ kc i 709 ¹⁵ kc oraz w zw. z § 24-25 (...)

Stosownie do treści art. 709 ¹ kc przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Zgodnie z art. 709 ^{( 13)} § 1 i 2 kpc korzystający obowiązany jest płacić raty w terminach umówionych. Jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, finansujący powinien wyznaczyć na piśmie korzystającemu odpowiedni termin dodatkowy do zapłacenia zaległości z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu może wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne. Tak przepis ustawy, jak również stanowiący właściwie jego powtórzenie zapis(...), które były przecież integralną częścią umowy stron, zobowiązywały korzystającego do uiszczania raty leasingowych w terminach umówionych. Pozwani nie przeczyli, opóźnieniu w płatności rat. Dlatego, w myśl art.709 ^{( 13)}§2 kc, finansujący wezwał leasingobiorcę do zapłaty zaległych należności w wyznaczonym terminie, z zastrzeżeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu wypowie umowę ze skutkiem natychmiastowym. Skoro więc korzystający w trakcie trwania umowy zalegał z zapłatą należności, to powód był uprawniony w oparciu o wskazane regulacje prawne, do wezwania go do zapłaty w terminie 7 dni pod rygorem wypowiedzenia umowy leasingu ze skutkiem natychmiastowym, co też finansujący uczynił pismem z dnia 10 marca 2014 r. (k.24). Z treści(...) stanowiących integralną jej część przyjętą do stosowania przez pozwanego, wynikało uprawnienie powoda do naliczania od opóźnionych rat, ale również innych płatności wynikających z zawartej między stronami umowy, w tym kosztów windykacji bez dodatkowego wezwania, odsetek za opóźnienie w wysokości nie przekraczającej odsetek maksymalnych w rozumieniu przepisu art. 359 §2 ^{( 1)} k.p.c (§12.2).

Pozwany mimo wezwania nie uregulował zaległości, dlatego umowa została mu wypowiedziana, przy czym skoro do wypowiedzenia doszło z uwagi na zwłokę w zapłacie rat leasingowych, to nie może być wątpliwości, że rozwiązanie umowy nastąpiło na skutek okoliczności, za które to korzystający ponosił odpowiedzialność. Pozwani nie wykazali, że opóźnienia w płatnościach nie wynikały z ich winy. Zgodnie z treścią przepisów art. 232 kpc i art. 6 kpc to strony mają obowiązek wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód z urzędu, ale nie ma takiego obowiązku. Jest to wyrazem zasady, iż to strony powinny być zainteresowane wynikiem postępowania oraz że to strony dysponują przedmiotem postępowania m.in. poprzez powoływanie i przedstawianie Sądowi wybranych przez siebie dowodów. W niniejszej sprawie pozwany całkowicie zignorował obowiązek nałożony przez cytowane przepisy. Samo zaprzeczenie okolicznościom dokonane przez stronę procesową wywołuje ten tylko skutek, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nie udowodnienia sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie (SN 28.04.1975 III CRN 26/75). Reguły dowodzenia, a więc rozkład ciężaru dowodu, określa przepis art. 6 kc. Wynika z niego przedmiot i osoba, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 k.p.c.). Artykuł ten jednoznacznie stanowi, że ciężar udowodnienia faktów spoczywa na stronie, która wywodzi z tych faktów skutki prawne (SN I CKU 45/96 OSNAP 1997/6-7/76).

Pozwani wskazywali, że pojazd – przedmiot leasingu posiadał wady ukryte, tym niemniej powyższe stanowi tylko i wyłącznie twierdzenia strony pozwanej, które w żaden sposób nie zostały udowodnione. Pozwani wywodzą swe twierdzenia z faktu, iż silnik pojazdu podczas jazdy zgasł i nie dał się uruchomić, zaś naprawa, nie przyniosła skutku. Jak słusznie zauważył powód powyższe nie przesądza o istnieniu wad ukrytych, ponieważ równie dobrze podczas jazdy przez te 20 – 30 kilometrów, które pozwany wykonał po odbiorze pojazdu, mogła się wydarzyć sytuacja spowodowana jego działaniem, która doprowadziła do tego, że samochód nie był w stanie funkcjonować. Powyższe jest tym bardziej prawdopodobne, że z akt sprawy, w tym wskazania zbywcy wynika, że pozwany zamówił przedmiot leasingu po dokładnych jego oględzinach i wykonaniu jazdy próbnej, oświadczając że stan techniczny pojazdu jest mu znany i nie wnosi do niego zastrzeżeń (k. 77). Z uwagi na powyższe w ocenie Sądu nie sposób przyjąć, by strona pozwana w jakikolwiek sposób wykazała istnienie w przedmiocie leasingu wad ukrytych. Twierdzenie pozwanego oparte było wyłącznie na domniemaniach i nie zostało udowodnione. Strona pozwana konsekwentnie twierdziła, że z uwagi na wystąpienie wad ukrytych powód powinien był odstąpić od umowy. Jak słusznie zauważyła strona powodowa byłaby ona tym związana, gdyby takie żądanie zostało zgłoszone skutecznie. W niniejszej sprawie pozwany nie dopełnił obowiązków, o których mowa w (...). Przede wszystkim przedmiotu leasingu nie przestawił do siedziby leasingodawcy celem weryfikacji twierdzeń co do istnienia wad ukrytych. Powyższy obowiązek obciążał pozwanego. Samo poinformowania powoda o miejscu znajdowania się pojazdu – do czego ograniczył się pozwany – w świetle treści (...), nie może zastąpić dostarczenia pojazdu do siedziby Finansującego. Powyższe zaniechanie, w ocenie Sądu, stanowi niedopełnienie obowiązku, od którego spełnienia zależała skuteczność żądania odstąpienia od umowy ze zbywcą pojazdu. Pozwany jako przedsiębiorca zobowiązany był do zachowania należytej staranności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 355 § 2 kc. Z tego też względu nie można uznać, że strona powodowa została skutecznie zobowiązana do odstąpienia od umowy.

Strona pozwana kwestionowała również doręczenie pozwanemu wypowiedzenia umowy, podnosząc, że oświadczenie odebrała, nieznana im, osoba o nazwisku O.. Trzeba zauważyć, że, na wniosek powoda, Sąd zwrócił się do operatora (...) o nadesłanie dokumentu, który został podpisany przez odbiorcę. O zawnioskowanym dowodzie wiedziała strona pozwana. Na nadesłanej kopii dokumentu znajduje się odręczny podpis odbiorcy, którego nie sposób jednoznacznie odczytać jako (...). Sama strona pozwana wskazała, że pod tym adresem korespondencję mógł odebrać wyłącznie pozwany, pozwana lub babcia o nazwisku B.. Powyższe zatem wyklucza możliwość odbioru tej przesyłki przez inną osobę. Przede wszystkim jednak, przedmiotowy dokument pochodzi od pozwanego. Jeżeli zatem kwestionował on podpis zamieszczony na dokumencie jako własny, powinien był złożyć stosowny wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu grafologii, tym bardziej, iż był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika. Zgodnie bowiem z art. 253 kpc zd. 1 jeżeli strona zaprzecza prawdziwości dokumentu prywatnego, albo twierdzi, że zawarte w nim oświadczenie osoby, która je podpisała, od niej nie pochodzi, obowiązana jest okoliczności te udowodnić. Wniosku takiego zabrakło. Skoro dowód obciążał w tym zakresie stronę pozwaną, to należało uznać, że powyższa okoliczność nie została wykazana.

Jeżeli zaś chodzi o kwestię dyskonta podnoszoną przez stronę pozwaną, powinna ona wskazać o jaką kwotę, na skutek zastosowania dyskonta, powinny zostać obniżone raty, odsetki. Jeżeli w tym zakresie część należności objętej żądaniem, zdaniem pozwanych, była niezasadna, powinni tę wartość wskazać i udowodnić swoje twierdzenie.

Za niezasadny uznać należy zarzut, iż cena przedmiotu leasingu powinna być odliczona od sumy, której domaga się powód, zważywszy na nieskuteczność żądania odstąpienia od umowy i brak samego odstąpienia.

Skoro zatem wypowiedzenie przez finansującego umowy leasingu nastąpiło na skutek okoliczności, za które ponosił odpowiedzialność korzystający, to finansujący mógł żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie, a nie zapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązaniem umowy leasingu. Takie uprawnienie wynika wprost z art.709 ^{( 15)} kc, którego powtórzeniem jest wprowadzony do (...) i zaakceptowany przez strony § 25 (...)

Uznać zatem należało, że powód wykazał w sposób należyty jakie kwoty i z jakiego tytułu składają się na sumę dochodzoną pozwem. Wykazał zatem sumę zadłużenia pozwanych, jako leasingobiorcy i wystawy weksla, solidarnie z którym odpowiedzialność za zobowiązanie ponosi pozwana K. O. na mocy art. 32 prawa wekslowego, zgodnie z którym poręczyciel wekslowy odpowiada tak samo jak ten, za kogo poręczył. Pozwani odpowiadali zatem za zapłatę należności w wysokości zgłoszonej w pozwie, dlatego Sąd mając na uwadze powyższe oraz treść art. 496 kpc orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)