Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Marzena Studzińska

Protokolant Paulina Szkutnik

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2016 roku w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) s.a. z siedzibą w W.

przeciwko H. W.

o zapłatę 777,33 zł

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 121,80 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

(...)

UZASADNIENIE

Strona powodowa Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W., wniosła o zasądzenie od pozwanej H. W. kwoty 777,33 zł (obejmującą należność główną w kwocie 713,24 zł oraz skapitalizowane odsetki w kwocie 64,09 zł) z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł. W uzasadnieniu wskazała, iż zawarła z pozwaną (jako ubezpieczającą) umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, potwierdzoną polisą nr (...). Strona powodowa podała, że spełniła swoje świadczenie w umówiony sposób, co obligowało pozwaną do zapłaty składki ustalonej w umowie ubezpieczenia. Wskazała również, iż wezwała pozwaną do zapłaty spornej kwoty pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. Pozwana nie dokonała jednak spłaty zadłużenia w wyznaczonym terminie.

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 18 grudnia 2015 roku wydanym Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. akt (...) nakazano pozwanej, aby zapłaciła stronie powodowej kwotę 777,33 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 15 grudnia 2015 roku oraz kwotę 210 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższy nakaz zapłaty pozwana H. W. zaskarżyła w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu przyznała, że strona powodowa udzieliła jej ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dla pojazdu marki J. (...) nr rej. (...). Pozwana wskazała, że w dniu 6 kwietnia 2015 roku darowała ww. pojazd I. D. (1). Podniosła również, iż pismem z dnia 22 kwietnia 2015 roku (nadanym listem poleconym) I. D. (1) wypowiedział stronie powodowej powyżej opisaną umowę ubezpieczeniową oraz poinformował stronę pozwaną o umowie darowizny z 6 kwietnia 2015 roku. Zdaniem pozwanej umowa ubezpieczenia łącząca strony procesu wygasła 22 kwietnia 2015 roku, a zatem strona powodowa udzieliła jej ochrony ubezpieczeniowej od dnia 24 września 2014 roku do dnia 22 kwietnia 2015 roku, tj. przez 211 dni. Pozwana podała, iż uznaje żądanie pozwu co do zapłaty kwoty 415,62 zł tytułem należności głównej (w związku z udzieleniem przez stronę powodową ochrony ubezpieczeniowej przez 211 dni), kwoty 37,11 zł tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych od dnia 21 listopada 2014 roku do dnia 14 grudnia 2015 roku oraz kwoty 3,24 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za okres od 15 grudnia 2015 roku do dnia zapłaty, tj. 18 stycznia 2016 roku. Pozwana wniosła również o obciążenie, na podstawie art. 101 kpc, strony powodowej kosztami procesu.

W dalszych pismach procesowych strony procesu podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Polisą z 6 października 2014 roku o nr (...) strona powodowa udzieliła pozwanej ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dla pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...) na okres od 24 września 2014 roku do 23 września 2015 roku. Pozwana zobowiązała się natomiast do zapłaty składki ubezpieczeniowej w kwocie 717 zł w terminie do dnia 20 listopada 2014 roku.

/ dowód: polisa o nr (...), k. 29v; pismo strony powodowej z 6 października 2014 roku, k. 29 /

W dniu 6 kwietnia 2015 roku pozwana darowała I. D. (1) pojazd marki J. (...) nr rej. (...), ubezpieczony u strony powodowej.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2015 roku I. D. (1) wypowiedział stronie powodowej umowę odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych o nr (...), zawartą pomiędzy stroną powodową a pozwaną w ramach polisy z 6 października 2014 roku. Do pisma tego I. D. (1) dołączył pismo pozwanej z dnia 22 kwietnia 2015 roku, w którym pozwana poinformowała stronę pozwaną o zbyciu pojazdu marki J. (...) nr rej. (...)

/ dowód: umowa darowizny z 6 kwietnia 2015 roku, k. 49, 50; pisma z 22 kwietnia 2015 roku wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym i potwierdzeniem odbioru przez stronę pozwaną, k. 41, 42, 45-47/

Pismem z dnia 28 lipca 2015 roku strona powodowa ostatecznie wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 755,45 zł.

/dowód : pismo strony powodowej z 28 lipca 2015 roku, k. 53/

W dniu 18 stycznia 2016 roku pozwana zapłaciła na rzecz strony powodowej łączną kwotę 455,97 zł, w tym kwotę 415,62 zł tytułem należności głównej, kwotę 37,11 tytułem skapitalizowanych odsetek ustawowych za okres od następnego dnia po dniu wymagalności roszczenia (21 listopada 2014 roku) do dnia poprzedzającego złożenie pozwu (14 grudnia 2015) roku oraz kwoty 3,24 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za okres od dnia wniesienia pozwu (15 grudnia 2015 roku) do dnia zapłaty (18 stycznia 2016 roku).

/dowód: przelew z 18 stycznia 2016 roku, k. 51/

Sąd zważył, co następuje:

Mając na względzie całość zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, iż powództwo zasługuje na uwzględnienie co do kwoty 455,97 zł (obejmującej należność główną w kwocie 415,62 zł oraz skapitalizowane odsetki ustawowe za okres od następnego dnia po dniu wymagalności roszczenia, tj. 21 listopada 2014 roku do dnia zapłaty, tj. 18 stycznia 2016 roku w kwocie 40,35 zł).

Bezspornym między stronami było to, że polisą z 6 października 2014 roku strona powodowa udzieliła pozwanej ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych dla pojazdu marki J. (...) o nr rej. (...) na okres od 24 września 2014 roku do 23 września 2015 roku. Pozwana zobowiązała się natomiast do zapłaty składki ubezpieczeniowej w kwocie 717 zł w terminie do dnia 20 listopada 2014 roku. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego w postaci umowy darowizny z 6 kwietnia 2015 roku oraz pisma pozwanej z 22 kwietnia 2015 roku i pisma I. D. z 22 kwietnia 2015 roku wraz z potwierdzeniem nadania i odbioru tych pism przez stronę pozwaną wynika jednoznacznie, że w dniu 6 kwietnia 2015 roku pozwana darowała I. D. (1) powyżej opisany pojazd, a także iż w dniu 22 kwietnia 2016 roku I. D. (1) wypowiedział stronie powodowej umowę odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zawartą pomiędzy stroną powodową a pozwaną w ramach polisy z 6 października 2014 roku oraz, że pismem H. W. poinformowała stronę pozwaną o zbyciu ww. pojazdu.

Zgodnie z art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z treści art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych wynika, że w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W przypadku wypowiedzenia umowy ubezpieczenia OC, ulega ona rozwiązaniu z dniem jej wypowiedzenia. Ponadto art. 18 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że przypadku nadania oświadczenia o wypowiedzeniu lub odstąpieniu od umowy ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1-3, przesyłką listową, za chwilę jego złożenia uważa się datę nadania oświadczenia w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż umowa odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, łącząca strony procesu została skutecznie wypowiedziana przez I. D. dnia 22 kwietnia 2015 roku (data nadania pisma I. D. z 22 kwietnia 2015 roku w placówce pocztowej operatora publicznego) i tego dnia umowa ta wygasła. Na marginesie wskazać należy, iż I. D. (2) dołączył do pisma z 22 kwietnia 2015 roku pisemne oświadczenie pozwanej o zbyciu należącego do niej pojazdu marki J. (...) nr rej. (...). Zatem uznać należy, iż strona powodowa udzieliła pozwanej ochrony ubezpieczeniowej w ramach umowy odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych o nr (...) w okresie od 24 września 2014 roku do 22 kwietnia 2015 roku, tj. przez 211 dni. Wobec tego pozwana zobowiązana była do zapłaty składki jedynie za powyżej opisany okres ochrony ubezpieczeniowej, tj. kwoty 415,62 zł. Sąd uznał za zasadne, na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc., również żądanie zasądzenia odsetek od tej kwoty od za okres od następnego dnia po dniu wymagalności roszczenia, tj. 21 listopada 2014 roku do dnia zapłaty, tj. 18 stycznia 2016 roku w łącznej kwocie 40,35 zł

Z uwagi na spełnienie przez stronę pozwaną, w toku procesu należnego stronie pozwanej roszczenia dochodzonego pozwem w łącznej kwocie 455,97 zł Sąd oddalił powództwo, o czym orzeczono jak w punkcie I wyroku. Dodać przy tym należy, że powództwo ponad kwotę 455,97 zł podlegało oddaleniu jako nieudowodnione (art. 6 kc).

Wskazać należy (jak już zostało opisane powyżej), że strona powodowa wykazała, że wystąpienie z powództwem o zasądzenie łącznej kwoty 455,97 zł było niezbędne dla celowego dochodzenia jej praw albowiem do dnia złożenia pozwu pozwana pomimo wezwań (pisma z 6 lipca 2015 roku i 28 lipca 2015 roku) nie zaspokoiła żądania strony powodowej w powyżej opisanym zakresie. Wobec powyższego należało przyjąć, że pozwana winna być traktowana jako strona przegrywająca proces w 58 %, skoro dopiero w toku procesu (bezpośrednio po otrzymaniu odpisu pozwu) spełniła zasadną część żądania pozwu, zaś wcześniej nie czyniła zadość swojemu obowiązkowi.

Orzeczenie o kosztach, jak w pkt II wyroku, oparto na przepisach art. 100 kpc w zw. z art. 98 § 1 i 3 kpc, biorąc pod uwagę okoliczność, że żądanie strony powodowej zostało uwzględnione w 58 %, a zatem należna stronie powodowej kwota wynosi 121,80 zł. Dodać przy tym należy, iż strona powodowa poniosła następujące koszty: opłata od pozwu – 30 zł oraz koszty zastępstwa procesowego – 180, zł stosownie do § 2 ust. 1 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.