Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 80/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 01 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Sieradzu – II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący	-	SSO Jacek Klęk
Protokolant	-	st. sekr. sąd. Zdzisława Dróżdż

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Sieradzu Balbiny Stasiak, po rozpoznaniu dnia 01 VI 2016 r. sprawy: G. W., obwinionego o czyny z art. 119§1 kw, na skutek apelacji obwinionego, od wyroku Sądu Rejonowego w Łasku VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w P. z 08 stycznia 2016 r. w sprawie II W 306/14,

na podstawie art. 437§1 i §2 kpk w zw. z art. 109§2 kpw a także art. 104§1 pkt 7 kpw w zw. z art. 5§1 pkt. 4 kpw oraz art. 118§2 kpw

uchyla zaskarżony wyrok w całości i postępowanie w sprawie umarza, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 80/16

UZASADNIENIE

Niezależnie od argumentów podniesionych w apelacji obwinionego oraz oceny ich zasadności zaskarżone orzeczenie należało uchylić zaś postępowanie w sprawie umorzyć wobec stwierdzenia bezwzględnej przyczyny odwoławczej przewidzianej w treści art. 104§1 pkt. 7 kpw.

W pierwszym rzędzie wskazać trzeba, że Sąd I instancji, orzekając kwestionowanym wyrokiem w dniu 08 stycznia 2016 r. słusznie przyjął, iż G. W. winien podlegać odpowiedzialności za popełnione czyny zabronione, bowiem zarzucanymi mu zachowanymi wyczerpał znamiona wykroczeń z art. 119§1 kw. Wystarczy wskazać, iż sam apelujący, inicjując postępowanie odwoławcze nie kwestionował sprawstwa, a jedynie karę. Powyższa okoliczność, a w konsekwencji konieczność stosowania przepisów ustawy wykroczeniowej, nakładała na Sąd Okręgowy obowiązek rozważenia czy nie zachodzą przesłanki stanowiące przeszkodę do wydania merytorycznego rozstrzygnięcia przewidziane w art. 5§1 pkt. 4 kpw. Zgodnie bowiem z przyjętym w literaturze przedmiotu stanowiskiem nawet jeżeli w dacie orzekania w pierwszej instancji przedawnienie jeszcze nie nastąpiło ale obwiniony wystąpił z apelacją i wówczas upłynie termin przedawnienia, musi dojść w Sądzie Odwoławczym do uchylenia wyroku i umorzenia postępowania.

Z analizy dokumentacji procesowej wynika, że kwestionowanym wyrokiem przypisano obwinionemu dokonanie w dniu 27 maja 2014 r. dwóch wykroczeń wyczerpujących dyspozycję art. 119§1 kw. Zgodnie z art. 45§1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, a w sytuacji gdy w okresie tym wszczęto postępowanie dwóch lat. Postępowanie w sprawie niniejszej wszczęto 30 grudnia 2014 r. (k. 31), tj. przed upływem roku od popełnienia. Oznacza to, iż dwuletni okres wskazany w art. 45§1 kw upłynął z dniem 27 maja 2014 r. Podkreślenia wymaga fakt, iż żadna czynność procesowa nie przerywa biegu przedawnienia, zatem także postępowanie odwoławcze powinno zakończyć się przed jego upływem.

Upływ dwuletniego terminu karalności wykroczenia stanowi negatywną przesłankę prowadzenia dalszego postępowania po myśli art. 5§1 pkt. 4 kpw. W tej sytuacji, jako że czyny przypisane obwinionemu miały miejsce 27 maja 2014 roku, a więc minął wskazany w art. 45§1 kw dwuletni okres przedawnienia, nie jest możliwym kontynuowanie procesu, co z kolei prowadzi do jego zakończenia poprzez umorzenie. Stwierdzenie tego faktu nakazywało Sądowi Okręgowemu uchylenie kwestionowanego wyroku i umorzenie postępowanie z powodów wskazanych wyżej, jako że okoliczności wyłączające postępowanie uwzględnia się w każdym jego stadium z urzędu (art. 62§1 kpw).

O kosztach Sąd orzekł na zasadzie art. 118§2 kpw przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

II Ka 80/16

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE