Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Halina Grzybowska

Protokolant: Magdalena Tobiasz

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2016r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa W. B.

przeciwko E. K.

o zapłatę 1.567 zł

I. zasądza od pozwanego E. K. na rzecz powoda W. B. odsetki ustawowe, liczone od kwoty 1.567 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset sześćdziesiąt siedem złotych) od dnia 4 lutego 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r., a od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty odsetki ustawowe za opóźnienie;

II. dalej idące powództwo oddala;

III. nie obciąża pozwanego E. K. kosztami procesu;

IV. wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 2518/15

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Ż. w dniu 26 stycznia 2015 roku( data nadania listem poleconym) powód W. B. jako nabywca wierzytelności przysługującej pierwotnie Spółce z o. o . (...) z siedzibą w K. domagał się zasądzenia od pozwanego E. K. kwoty 1567 ,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania podał, że pozwany pełnił funkcję dyrektora handlowego w Spółce z o o (...) w K., gzie był zatrudniony był na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Do jego obowiązków należało m.in. organizowanie sprzedaży wyrobów spółki (...), pozyskiwanie nowych klientów oraz powadzenie analizy rynku i konkurencji.

Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 czerwca 2011 r. pozwany został uznany za winnego popełnienia czynu przewidzianego w art. (...) i zobowiązany do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej Spółki kwoty 110.000 zł w terminie do 3 lat od uprawomocnienia się wyroku. Sąd Okręgowy wJ. VI Wydział Karny w sprawie VI (...)wyrokiem z dnia 03 lutego 2012 roku przedłużył oskarżonemu termin do naprawienia szkody w wysokości 110 000 zł do 3 lat.

Dnia 05 listopada 2012 r. Spółka (...) sp. z o.o. z/s w K. zbyła wierzytelność na rzecz Biura (...). zoo w L., o czym pismem z dnia 10 listopada 2012 roku poinformowała pozwanego. Następnie dnia 23 listopada 2012 r. Biuro to zbyło wierzytelność na rzecz powoda W. B. , o czym pozwany został zawiadomiony pismem z dnia 21 grudnia 2012 r.

Powód jako nabywca wierzytelności domagał się kwoty dochodzonej pozwem wraz z odsetkami tytułem naprawienia szkody zgodnie z zobowiązaniem wynikającym z w/w wyroku karnego .

W dniu 24 lutego 2015 roku Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Żarach w sprawie sygn. .akt I NC (...) wydał nakaz uwzględniający żądanie pozwu.

Na skutek sprzeciwu pozwanego, w którym pozwany podniósł m.in. zarzut niewłaściwości miejscowej tamt. Sądu , nakaz zapłaty stracił moc a sprawa została przekazana do rozpoznania tutejszemu Sądowi Rejonowemu.

Zaskarżając nakaz w całości pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł zarzut powagi rzeczy osądzonej. Wskazał, iż pozew obejmuje wierzytelność wynikającą z wyroku zasądzającego i w jego ocenie brak jest możliwości wytoczenia powództwa cywilnego w tym zakresie wobec powagi rzeczy osądzonej. wskazał, że podjął się on dobrowolnej spłaty na rzecz wierzyciela i dokonuje spłat w ratach i dlatego nieuzasadnione i krzywdzące dla niego jest kierowanie licznych wezwań do zapłaty oraz pozwów, generowanie dodatkowych kosztów, skoro dokonuje spłat dobrowolnie.

Prawomocnym postanowieniem z dnia 20 grudnia 2015 roku pozew w niniejszej sprawie co do należności głównej został odrzucony.

Na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2016 roku pozwany uznał powództwo co do odsetek, ale od dnia 4 lutego 2015 roku, albowiem Sąd Okręgowy wJ. przedłużył mu termin do naprawienia szkody określony wyrokiem Sadu Rejonowego w K. – do dnia 03 lutego 2015 roku . Wskazał, że nigdy nie uchylał się od obowiązku naprawienia szkody i od wydania wyroku karnego w I instancji systematycznie spłaca zadłużenie z tytułu wyrządzonej szkody po 100 zł miesięcznie, początkowo na rzecz poszkodowanej Spółki , a potem na konto wskazane przez jednego ustanowionego przez wszystkich nabywców wierzytelności - pełnomocnika . Wnosił ponadto o nieobciążanie go kosztami procesu z uwagi na trudną sytuację materialną. Podał, że zarabia 1260 zł netto, żona jest bezrobotna bez prawa do zasiłku, za mieszkanie płaci miesięcznie 250 zł, za media 150-200 zł miesięcznie, w utrzymaniu czasami pomagają im dorosłe dzieci.

Przepis art. 213 § 2 k.p.c. stanowi, że sąd jest związany uznaniem powództwa chyba ,że uznanie powództwa jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. W ocenie Sądu uznanie powództwa było dopuszczalne w świetle cyt. przepisu art. 213 § 2 k. p. c i na podstawie przepisu art. z art. 481§ 1 i 2 k. p. c i 482 § 1 k. p. c, uwzględnił żądanie pozwu w zakresie odsetek od dnia 4 lutego 2015 roku do dnia zapłaty jak w pkt. I sentencji wyroku.

Dalej idące powództwo co do odsetek za okres od dnia wniesienia pozwu do dnia 3 lutego 2015 roku podlegało oddaleniu, jako przedwczesne, albowiem istotnie na mocy wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 czerwca 2011 r. pozwany został uznany za winnego popełnienia oszustwa w świetle art. 286§1 kk w zw. z art. 12 kk i zobowiązany do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej Spółki kwoty 110.000 zł w terminie do 3 lat od uprawomocnienia się wyroku, a Sąd Okręgowy w J. w sprawie sygn. akt (...) wyrokiem z dnia 03 lutego 2012 roku przedłużył oskarżonemu termin do naprawienia szkody w wysokości 110 000 zł do 3 lat, a zatem odsetki były wymagalne dopiero od dnia 4 lutego 2016 roku i dlatego powództwo w pozostałym zakresie oddalono jak w pkt .II sentencji wyroku.

Przepis art. 102 k.p.c . stanowi, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów lub nie obciążać jej kosztami.

Z uwagi na to, iż pozew co do należności głównej został odrzucony , oddalony częściowo co do odsetek , pozwany systematycznie spłaca zadłużenie po 100 zł miesięcznie, przy czym obsługujący wszystkich nabywców wierzytelności ten sam pełnomocnik nie wskazał , na poczet których należności wpłaty te zalicza, a sytuacja materialna pozwanego istotnie jest bardzo trudna , to w ocenie sądu zachodzą okoliczności o których mowa w cyt. przepisie art. 102 k.p.c. i dlatego sąd orzekł jak w pkt. III sentencji wyroku .