Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 404/16

POSTANOWIENIE

Dnia 26 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Jarosław Tyrpa (sprawozdawca)

Sędziowie:

SO Katarzyna Oleksiak

SO Anna Koźlińska

Protokolant: protokolant sądowy Małgorzata Łojewska

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2016 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. J.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa – Nowej Huty w Krakowie

z dnia 27 października 2015 r., sygnatura akt I C 951/14/N

postanawia:

1.  odrzucić apelację;

2.  zasądzić od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

SSO Katarzyna Oleksiak SSO Jarosław Tyrpa SSO Anna Koźlińska

UZASADNIENIE

Postanowienia z dnia 26 kwietnia 2016 roku

Powódka K. J. domagała się ustalenia, iż wstąpiła w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego w K. na os. (...) (...) po zmarłym mężu W. J., zmarłym dnia (...) 2012 roku. Wskazała, iż jej mąż, jako pracownik (...)w K., otrzymał przydział mieszkania pozostającego w dyspozycji (...), a znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Powódka nie dysponuje umową najmu, jednak nawiązanie stosunku najmu potwierdza to, że mąż zamieszkał w lokalu wraz z rodziną, opłacał należny czynsz i w latach 2000 – 2001 otrzymał zgodę Spółdzielni na wykup mieszkania. Powódka prowadziła z nim wspólne gospodarstwo domowe i zamieszkiwała także w dacie śmierci.

Strona pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 października 2015 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu, ustalił, że powódka K. J. wstąpiła w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego w K. na os. (...) (...) pozostającego w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K., w miejsce zmarłego w dniu (...) 2012 roku męża W. J. i zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 39 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Apelację od powyższego wyroku złożyła powódka, zaskarżając go w całości i wnosząc o ustalenie, że powódka K. J. nabyła lokatorskie prawo do spółdzielczego lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.. Zaskarżonemu wyrokowi powódka zarzuciła:

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na braku ustalenia faktu, że pozwana spółdzielnia pobrała od W. J. wkład na mieszkanie spółdzielcze, składała oświadczenia wobec W. J. jako członka spółdzielni i brak ustalenia, że W. J. był członkiem spółdzielni;

- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że mieszkanie położone w K. na Os. (...) było mieszkaniem funkcyjnym a potem zakładowym, podczas kiedy prawidłowa ustalenia prowadzą do wniosku, że przydział lokalu został zrealizowany przez ustanowienie przez spółdzielnie na rzecz W. J. spółdzielczego lokatorskiego prawo do lokalu mieszkalnego. W związku z tym powódka, jako jego żona, nabyła uprawnienie do lokatorskiego prawa do spółdzielczego lokalu mieszkalnego z mocy prawa, jako małżonka, bez stawania się członkiem spółdzielni;

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. i art. 231 k.p.c. przez błędną ocenę materiału dowodowego oraz brak wyciągnięcia wniosku na podstawie domniemań faktycznych;

- naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. przez brak uwzględnienia w uzasadnieniu kwestii dotyczącej pokrycia wkładu jak również oświadczeń kierowanych przez spółdzielnie wobec W. J.;

- naruszenie art. 50 ust. 1 i 2 Ustawy Prawo lokalowe poprzez jego błędne zastosowanie i art. 9 ust. 3 Ustawy Prawo lokalowe poprzez jego niezastosowanie.

W odpowiedzi na apelację strona pozwana wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji powódka domagała się ustalenia wstąpienia w stosunek najmu i zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy orzekł całkowicie zgodnie z żądaniem pozwu.

W orzecznictwie ugruntowało się stanowisko, zgodnie z którym interes prawny w zaskarżeniu orzeczenia występuje w razie gravaminis i polega na niekorzystnej dla strony różnicy między zgłoszonym przez nią żądaniem a treścią rozstrzygnięcia. Pokrzywdzenie orzeczeniem (gravamen) zachodzi wtedy, gdy zaskarżone orzeczenie jest obiektywnie w sensie prawnym niekorzystne dla skarżącego, gdyż z punktu widzenia jego skutków związanych z prawomocnością materialną skarżący nie uzyskał takiej ochrony prawnej, którą zamierzał osiągnąć przez procesowo odpowiednie zachowanie w postępowaniu poprzedzającym wydanie orzeczenia, a w razie jego braku zaskarżone orzeczenie (np. wyrok zaoczny lub nakaz zapłaty) per se wywołuje takie skutki. Gravamen, będąc warunkiem istnienia interesu prawnego w zaskarżeniu orzeczenia, jest przesłanką dopuszczalności środka zaskarżenia, chyba że interes publiczny wymaga merytorycznego rozpoznania tego środka (por. uchwała siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – zasada prawna z dnia 15 maja 2014 roku, III CZP 88/13, OSNC 2014/11/108).

Ponieważ powódka uzyskała ochronę dochodzonego przez siebie roszczenia, a w sprawie nie występuje konieczność rozpoznania apelacji z uwagi na interes publiczny, apelacja podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna. Okoliczności tej nie niweczy fakt zmiany powództwa w postępowaniu apelacyjnym. Domaganie się w apelacji ustalenia, że powódka nabyła prawo do spółdzielczego lokalu mieszkalnego pozostającego w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. stanowi niedopuszczalną w postępowaniu apelacyjnym zmianę powództwa i nie może prowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku (art. 383 k.p.c.).

Biorąc powyższe pod rozwagę na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na postawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. Na koszy postępowania odwoławczego strony pozwanej złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 90 zł (§ 6 pkt 2 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu).