Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 386/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 października 2013r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Anna Pater

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Sieroń

po rozpoznaniu w dniu 3 października 2013 r.

sprawy F. Ś.

obwinionego o wykroczenie z art.150§1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach

z dnia 25/06/2013r. sygn. akt II W 665/12

zaskarżony wyrok uchyla i na podstawie art.104§1 pkt 7 kpw w zw. z art.5§1 pkt 4 kpw i w zw. z art.45§1 kw postępowanie przeciwko F. Ś. umarza, a kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 386/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 3 października 2013 r.

F. Ś. obwiniony był o to, że w dniu 14 września 2011 r. około godz. 11.00 w G. przy ul. (...) na terenie „ogródków działkowych” dokonał wycięcia malin powodując uszkodzenie ogrodu Pani J. M., tj. o wykroczenie z art. 150§1 kw.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. II W 665/12, Sąd Rejonowy w Gorlicach uznał F. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i przy zastosowaniu art. 39§1 i 2 kw wymierzył obwinionemu karę nagany, a na mocy art. 150§3 kw orzekł od obwinionego na rzecz pokrzywdzonej J. M. nawiązkę w kwocie 200 zł. Sąd Rejonowy zwolnił obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

Powyższy wyrok zaskarżył apelacją obrońca obwinionego, który zarzucił:

1/ naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 1§2 kw w zw. z art. 7§1 kw poprzez uznanie F. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia z art. 150§1 kw, pomimo iż obwinionemu nie można przypisać winy, gdyż skutecznie eliminuje ją usprawiedliwiona nieświadomość bezprawności działania obwinionego;

2/ naruszenie przepisów postępowania, a to art. 8 kpw w zw. z art. 7 kpk polegające na dowolnej ocenie materiału dowodowego zebranego w sprawie prowadzące do błędnych ustaleń faktycznych będących podstawą zaskarżonego wyroku wskutek uznania, że:

- obwiniony w chwili popełnienia czynu miał świadomość bezprawności swego działania, a więc można mu przypisać winę, podczas gdy w rzeczywistości obwiniony był przekonany, że skoro działka, na której wykonywał prace została mu wskazana przez Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) R. K., to może tę działkę zagospodarować,

- obwiniony F. Ś. swoim działaniem wypełnił znamiona wykroczenia z art. 150§1 kw, w sytuacji kiedy obwiniony działał z usprawiedliwionym błędnym przekonaniem, że działka, na której wykonywał prace nie stanowi ogrodu osoby trzeciej, gdyż uzyskał zgodę Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) R. K. na jej zagospodarowanie, które to uchybienia miały istotny wpływ na wynik sprawy.

Podnosząc te zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie obwinionego od zarzucanego mu wykroczenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja okazała się na tyle skuteczna, że doszło do uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania przeciwko F. Ś., jednak nastąpiło to nie z przyczyn wskazanych w apelacji, lecz na skutek przedawnienia karalności wykroczenia.

Zgodnie z art. 45§1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. W sytuacji stwierdzenia tej negatywnej przesłanki procesowej, zgodnie z art. 5§1 pkt 4 kpw sąd nie wszczyna postępowania, a postępowanie wszczęte umarza.

W rozpoznawanej sprawie w dacie wyrokowania przez sąd odwoławczy doszło do przedawnienia karalności wykroczenia zarzuconego F. Ś. we wniosku o ukaranie. Wykroczenie to miało zostać popełnione w dniu 14 września 2011 r., a więc w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w dniu 3 października 2013 r. upłynął okres dwóch lat, o którym mowa w art. 45§1 kw. W związku z powyższym brak było podstaw do merytorycznego rozpoznania apelacji obrońcy obwinionego, a zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie przeciwko F. Ś. umorzyć w oparciu o przepisy art. 104§1 pkt 7 kpw w zw. z art. 5§1 pkt 4 kpk i w zw. z art. 45§1 kw.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy orzekł jak wyżej, zaś kosztami postępowania na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 119 kpw obciążył Skarb Państwa.