Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniego F. G.

reprezentowanego przez matkę M. G.

przeciwko P. S.

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego P. S. na rzecz jego małoletniego syna F. G. ur. (...) w kwocie po 400 (czterysta) złotych miesięcznie płatne do rąk matki dziecka M. G. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

4.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Małoletni F. G. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową M. G. wniósł przeciwko P. S. o zasądzenie alimentów w kwocie 600 zł miesięcznie płatnych do rąk matki do 10 dnia każdego miesiąca. W uzasadnieniu wniosku wskazano, iż wyrokiem z dnia 13 maja 2015 roku w sprawie o sygn. III R RC 38/14 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie ustaliła ojcostwo pozwanego względem małoletniego F. G. urodzonego dnia (...), pozbawiając jednocześnie pozwanego władzy rodzicielskiej.

Pozwany wyraził zgodę na opłacania alimentów w kwocie 50 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa. Pozwany jest pozbawiony wolności, na rozprawę był doprowadzony.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni F. G. urodzony dnia (...) jest synem P. G. i M. G.. Małoletni pochodzi z nieformalnego związku zakończonego w 2010 roku. Ojcostwo pozwanego zostało ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 13 maja 2015 roku, sygn. III R RC 38/14. Na mocy tego wyroku pozwany został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnim ( akt urodzenia małoletniego – k. 2, wyrok – akta sprawy o sygn. III R RC 38/14). Małoletni ma obecnie 6 lat mieszka wraz z matką oraz przyrodnim bratem K. w W. w lokalu komunalnym o pow. 80 m ² wraz z bratem matki oraz babcią. Małoletni korzysta z zajęć w przedszkolu. Koszt opłat związanych z utrzymaniem mieszkania wynosi 2200 zł miesięcznie. Koszt utrzymania małoletniego F. G. wynosi ok 800 zł miesięcznie, na kwotę tą składają się następujące wydatki: opłaty za przedszkole - 170 zł, wyżywienie – 350 zł, opłaty za mieszkanie w części przypadającej na małoletniego – 200 zł, pozostałe wydatki – rozrywka, środki czystości, ubrania buty – 130 zł. Małoletni jest zdrowy rozwija się prawidłowo i nie wymaga leczenia ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego – M. G. – k. 110-112).

Matka małoletniego powoda M. G. ma 45 lat, ma wykształcenie podstawowe, przebywa na urlopie wychowawczym, utrzymuje się z zasiłków oraz alimentów wypłacanych z Funduszu Alimentacyjnego, które otrzymuje w łącznej wysokości 2200 zł miesięcznie. M. G. sprawuje opiekę również nad 11 letnim K. B., który uczy się w IV klasie Szkoły Podstawowej. Małoletni ma padaczkę lekoodporną ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego – M. G. – k. 110-112). Pod opieką M. G. pozostaje również szesnastoletnia córka D. M., która ma zdiagnozowane problemy ze słuchem. Małoletnia w tygodniu mieszka w internacie a na weekendy przyjeżdża do domu.

Postanowieniem z dnia 8 września 2011 roku wydanym przez tut. Sąd w sprawie o sygn. VI Nsm 273/11 Sąd ograniczył władzę rodzicielską M. G. nad trójką jej małoletnich dzieci, w tym nad F. G. poprzez nadzór kuratora sądowego. Ponadto zobowiązano M. G. do zgłoszenia się do poradni psychologiczno – pedagogicznej celem przeprowadzenia badań i wydania opinii w przedmiocie przyczyn trudności szkolnych i pożądanych form pomocy i pracy z dzieckiem.

Pozwany P. S. ma obecnie 48 lat. Z wykształcenia jest mechanikiem samochodowym. W przeszłości prowadził warsztat samochodowy, obecnie nie pracuje. Od 8 października 2010 roku odbywa karę pozbawienia wolności. Pozwany będzie przebywał w więzieniu jeszcze przez 3 lata. P. S. nie posiada żadnego majątku ani oszczędności, nie ma możliwości pracowania w zakładzie karnym. Pozwany cierpi na epilepsję pourazową, posiada orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim, wydane na stałe ( zeznania pozwanego P. S. – k. 110-112, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 46).

Powołany powyżej stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o w/w dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pomimo tego, iż część z nich została przedłożona w formie kserokopii. Strony postępowania nie kwestionowały jednak autentyczności tych dokumentów jak również Sąd nie miał wątpliwości co do ich wiarygodności.

Ustalenia faktyczne Sąd poczynił również w oparciu o zeznania złożone przez przedstawicielkę ustawową małoletniego M. G.. Zeznania te były logiczne, spójne, korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym. Z tym zastrzeżeniem, iż w zakresie kosztów utrzymania małoletniego F. G. wnioskodawczyni zeznawała w sposób niepoukładany i niespójny. Koszty utrzymania małoletniego Sąd określił zatem na podstawie analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz w oparciu o doświadczenie życiowe.

Częściowo Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego P. S.. Wskazać należy, iż Sąd nie dał wiary pozwanemu, iż nie jest on w stanie łożyć na utrzymanie swojego dziecka w kwocie wyższej niż 100 zł miesięcznie, o czym szerzej Sąd wypowiedział się w części prawnej uzasadnienia.

W sprawie dopuszczono dowód z akt sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie o sygn. III RC 38/14.

Sądowi z urzędu znane są fakty dotyczące obecnej sytuacji opiekuńczej małoletniego F. G., albowiem w stosunku do małoletniego przed tut. Sądem prowadzone jest pod sygn. akt VI Opm 98/11 postępowanie wykonawcze w przedmiocie nadzoru kuratora nad wykonywaniem przez M. G. władzy rodzicielskiej.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Powództwo o alimenty na rzecz małoletniego F. G. należało uwzględnić do kwoty 400 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie powództwo należało oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice obowiązanie są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dziecko ma dochody ze swojego majątku, które wystarczają na jego utrzymanie (art. 133 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres świadczeń alimentacyjnych wyznaczają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (dziecka) i możliwości zarobkowe zobowiązanego (rodzica). Chodzi przy tym o zapewnienie uprawnionemu prawidłowych, a nie jedynie minimalnych warunków bytowania.

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu za zasadne koszty utrzymania małoletniego F. G. uznać należy kwotę 800 zł miesięcznie, na co składają się następujące wydatki: opłaty za przedszkole - 170 zł, wyżywienie – 350 zł, opłaty za mieszkanie w części przypadającej na małoletniego – 200 zł, pozostałe wydatki – rozrywka, środki czystości, ubrania buty – 130 zł. W ocenie Sądu opartej na doświadczeniu życiowym koszty te uznać należy za rozsądne i niezbyt wygórowane.

W ocenie Sądu uzasadnione jest, aby rodzice małoletniego w równym stopniu partycypowali w kosztach jego utrzymania tj. w kwocie po 400 zł. Wskazać należy, iż okoliczność tego rodzaju, iż ojciec dziecka odbywa długotrwałą karę pozbawienia wolności nie może stanowić przyczyny wyłączającej konieczność dostarczania przez pozwanego środków utrzymania swojemu małoletniemu dziecku. To, że pozwany obecnie przebywa w więzieniu jest wynikiem obranej przez niego drogi życiowej i jego własnych wyborów. Konsekwencji tych wyborów nie można przerzucać jednak na małoletniego syna pozwanego. Fakt, iż jego ojciec odbywa karę pozbawienia wolności nie zmienia tego, iż dziecko musi mieć środki finansowe na normalne funkcjonowanie. Podkreślić również należy to, iż pomimo twierdzeń pozwanego jest on w stanie w ocenie Sądu podjąć po wyjściu z więzienia prace zarobkowe. Pozwany ma wykształcenie i doświadczenie zawodowe w zakresie mechaniki samochodowej. Również stan zdrowia pozwanego pozwala mu na zarobkowanie, albowiem jak wynika z dokumentów złożonych z akt sprawy jest on osobą niepełnosprawną jedynie w stopniu lekkim i ma możliwość podjęcia pracy zarobkowej. Obciążenie pozwanego obowiązkiem partycypowania w kosztach utrzymania dziecka jest też uzasadnione sytuacją rodzinną i finansową matki małoletniego M. G., która samotnie wychowuje trójkę dzieci z czego dwoje ma bardzo poważne problemy ze zdrowiem. Całkowity dochód gospodarstwa domowego matki małoletniego powoda to kwota 2200 zł z czego musi się utrzymać czteroosobowa rodzina. Jest to kwota nader skromna w szczególności jak na warunku (...). Jednocześnie w ocenie Sądu z uwagi na to, iż pozwany przebywa w więzieniu nie można go obciążyć alimentami w kwocie ponad 400 zł miesięcznie. W realiach niniejszej sprawy byłaby to kwota nie realistyczna, zapłacie której pozwany z całą pewnością nie mógłby podołać. Jednakże w sytuacji, gdy pozwany opuści zakład karny i będzie miał możliwość podjęcia pracy możliwe będzie zwrócenie się do Sądu z powództwem o podwyższenie alimentów.

W tych okolicznościach należało zasądzić alimenty od pozwanego P. S. na rzecz jego małoletniego syna F. G. ur. (...) w kwocie po 400 złotych miesięcznie płatne do rąk matki dziecka M. G. do dnia 10-go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat z pozostałym zakresie powództwo, jako niezasadne należało oddalić, jako niezasadne.

Koszty postępowania przejęto na rachunek Skarbu Państwa.

Zgodnie z art. 333§ 1 pkt.1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w punkcie 1 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.