Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Sadu Rejonowego Dobrawa Michałowska
Protokolant:	p. o. protokolant sądowy Magdalena Poniewierska

po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2016 r.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.

przeciwko M. W.

o zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  obciąża powoda (...) Sp. z o. o. we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nysie kwotą 783,76 zł (siedemset osiemdziesiąt trzy złote i 76/100).

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. w pozwie złożonym 9 stycznia 2014 roku do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie domagała się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego M. W. kwoty 4.657,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 19 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że pozwany zlecił stronie powodowej dokonanie niezbędnych napraw pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...), który uległ uszkodzeniu w wyniku wypadku. Do zawarcia przedmiotowej umowy o dzieło doszło na podstawie zlecenia naprawy bezgotówkowej pojazdu z dnia 17 lipca 2012 roku podpisanego własnoręcznie przez pozwanego. Nadto w wyżej wymienionym zleceniu pozwany upoważnił stronę powodową do wystawienia faktury VAT bez konieczności złożenia na niej podpisu przez pozwanego. W związku z faktem, iż pojazd pozwanego był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC pozwany postanowił zlikwidować szkodę z należnego mu od ubezpieczyciela odszkodowania. W tym celu pozwany upoważnił stronę powodową do odbioru odszkodowania z tytułu naprawy samochodu od ubezpieczyciela. W zakresie w jakim ubezpieczyciel nie ponosi odpowiedzialności lub odmówi odszkodowania, pozwany zobowiązał się pokryć koszty naprawy samodzielnie. Strona powodowa zgodnie z umową dokonała naprawy pojazdu pozwanego dokonując w tym celu zakupu niezbędnych do wymiany części oraz wykonując prace blacharskie. Dnia 27 listopada 2012 roku pozwany odebrał naprawiony pojazd od powoda kwitując jego odbiór i przyjmując świadczenie bez zastrzeżeń. W związku z wykonaniem świadczenia zgodnie z umową oraz na podstawie upoważnienia do wystawienia faktury VAT powód wystawił fakturę nr (...) z dnia 11 grudnia 2012 roku na kwotę 13.548,93 zł z terminem płatności na dzień 18 grudnia 2012 roku. Wyceniając stawki roboczogodzin określonych w przedmiotowej fakturze strona powodowa uwzględniła aktualnie obowiązujące stawki roboczogodzin przyjęte w warsztatach naprawczych. Ubezpieczyciel wypłacił pozwanemu odszkodowanie w łącznej kwocie 8.891,74 zł, na którą składa się kwota 7.000,84 zł przelana na konto strony powodowej 13 sierpnia 2012 roku oraz kwota 1.890,00 zł przelana 23 stycznia 2013 roku. Wobec niewypłacenia przez ubezpieczyciela kwoty, która zaspokoiłaby roszczenie strony powodowej wynikające z faktury VAT nr (...), zgodnie z oświadczeniem pozwanego w zleceniu naprawy z 17 lipca 2012 roku do pokrycia całości kosztów naprawy zobowiązany jest pozwany. W dniu 16 kwietnia 2013 roku oraz w dniu 2 stycznia 2014 roku celem ugodowego zakończenia sporu strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 4.657,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem kosztów naprawy pojazdu pozwanego, odpowiednio w terminie do dnia 23 kwietnia 2013 roku oraz do dnia 8 stycznia 2014 roku. Wezwania okazały się bezskuteczne.

W dniu 19 lutego 2014 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód wydał w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 28996/14 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany M. W. w terminie zaskarżył powyższy nakaz sprzeciwem wnosząc o uchylenie nakazu w całości i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany przyznał, że zawarł ze stroną powodową, tzw. umowę o bezgotówkową naprawę pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego jest właścicielem. Zaprzeczył jednak, aby zobowiązał się pokryć koszty naprawy pojazdu w zakresie, w jakim zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności lub odmówi odszkodowania. Zgodnie z wiedzą pozwanego zawarta pomiędzy stronami umowa zobowiązywała stronę powodową do naprawy uszkodzonego pojazdu jak i do rozliczenia kosztów naprawy bezpośrednio z ubezpieczycielem. Wszelkie formalności związane z likwidacją szkody strona powodowa winna dokonać zatem z ubezpieczycielem. Strona powodowa jako podmiot profesjonalny powinien znać zasady kalkulacji kosztów naprawy pojazdów w (...) S.A. Strona powoda winna zatem przed dokonaniem naprawy dokonać weryfikacji i uzgodnienia kosztów oraz sposobu naprawy z (...) S.A. Pozwany przyznał także, że odebrał naprawiony pojazd na przełomie listopada i grudnia 2012 roku, a także, że strona powodowa wystawiła fakturę VAT nr (...) z dnia 11 grudnia 2012 roku. Przedmiotowe faktury pozwany otrzymał z (...) S.A. z licznymi adnotacjami, z których wynika, m.in., „że koszty naprawy nie zostały uzgodnione z (...) i brak jest akceptacji kalkulacji wstępnej, brak zdjęć pojazdu po naprawie ze zdjęciem stanu licznika oraz zmniejszono przełożenie opony pojazdu zgodnie z OT, naprawa nieuzgodniona z (...)”. Strona powodowa nigdy nie doręczyła pozwanemu przedmiotowej faktury, a pozwany dowiedział się o roszczeniach powoda wobec niego z wezwania do zapłaty z 16 kwietnia 2013 roku, w którym pełnomocnik strony powodowej wezwał go do zapłaty kwoty 4.657,19 zł. W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty pozwany pismem z dnia 25 kwietnia 2013 roku wezwał pełnomocnika strony powodowej do wskazania umocowania oraz przedłożenia dokumentów uzasadniających roszczenie. Następnie pozwany otrzymał 6 stycznia 2014 roku ostateczne wezwanie do zapłaty, do którego ustosunkował się pismem z dnia 14 stycznia 2014 roku kwestionując wierzytelność co do zasady i wysokości.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł ponadto o przypozwanie do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego (...) S.A. z siedzibą w W..

Postanowieniem z dnia 21 marca 2014 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie, wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 28996/14 stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Nysie.

Strona powodowa w piśmie procesowym stanowiącym uzupełnienie braków formalnych pozwu w trybie art. 505 ³⁷ § 1 k.p.c. (k. 20-26) podtrzymała w całości treść pierwotnie wniesionego powództwa.

Pozwany M. W. uzupełniając braki formalne sprzeciwu (k. 53-63) również w całości podtrzymał treść pierwotnie złożonego sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Powszechny Zakład Ubezpieczeń Społecznych S.A. z siedzibą w W. prawidłowo zawiadomiony (k. 100) o toczącym się postępowaniu i wezwany do złożenia oświadczenia o przystąpieniu do sprawy w charakterze interwenienta pod rygorem uznania, iż nie przystępuje do sprawy nie złożył stosownego oświadczenia w zakreślonym 14 – dniowym terminie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 lipca 2012 roku doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy pozwanego M. W. marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Sprawcą zdarzenia był D. Z., którego pojazd był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. w W., numer polisy – (...).

Pozwany M. W. tego samego dnia dokonał zgłoszenia szkody w swoim pojeździe (...) S.A. w W.. W związku z odebranym zgłoszeniem (...) S.A. w W. wszczął postępowanie likwidacyjne o numerze szkody (...) przyjmując na siebie odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie.

Według informacji (...) S.A. w W. o zasadach kalkulacji i kosztów naprawy pojazdu w szkodzie z ubezpieczenia OC odszkodowanie mogło być ustalone według kalkulacji kosztów naprawy sporządzonej przez ubezpieczyciela w systemach A./E. określających zarówno pracochłonność operacji naprawczych jak i wartość części zamiennych. W informacji zawarto także pouczenie, iż w przypadku podjęcia naprawy pojazdu ujawnione uszkodzenia powypadkowe nieuwzględnione w kalkulacji naprawy lub zmiana kwalifikacji naprawy uszkodzeń powinny być zgłoszonego ubezpieczyciela przed dokonaniem ich naprawy. Jednocześnie przewidywane wyższe koszty naprawy wymagają uprzedniego uzgodnienia z ubezpieczycielem.

W toku postępowania likwidacyjnego sporządzono kalkulację naprawy pojazdu powoda ustalając jej koszt na kwotę 7.315,72 zł. (...) S.A. w W. ustalił koszt naprawy pojazdu pozwanego na kwotę 9.206,61 zł.

Dowód:

- akta szkody (...): notatka informacyjna o zdarzeniu drogowym z 24.07.2012 r.;

- akta szkody (...): druk zgłoszenia szkody z 06.07.2012 r;

- informacja (...) S.A. z 22.01.2013 r. o wyniku weryfikacji kosztorysu i faktury, k. 76;

- akta szkody (...): kalkulacja naprawy nr (...) sporządzona przez I. H. 11.08.2012 r.;

- kserokopia dowodu rejestracyjnego pojazdu pozwanego, k. 94;

- informacja o zasadach kalkulacji kosztów naprawy pojazdu w szkodzie z ubezpieczenia OC, k. 64;

- przesłuchanie stron – pozwanego, k. 96-97, k. 142.

Pozwany w dniu 17 lipca 2012 roku dokonał zlecenia stronie powodowej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. naprawy bezgotówkowej numer 1-17-07 pojazdu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Na mocy przedmiotowego zlecenia pozwany zlecił wykonanie naprawy przedmiotowego pojazdu na podstawie kalkulacji/protokołu nr (...).

Zgodnie z otrzymanym zleceniem strona powodowa dokonując naprawy pojazdu pozwanego zobowiązała się wykonać przedmiotową naprawę na podstawie kalkulacji naprawy sporządzonej przez ubezpieczyciela (...) S.A. w W. w ramach postępowania likwidacyjnego nr (...). Do naprawy zgodnie ze zleceniem miały być użyte części zamienne. W treści zlecenia pozwany oświadczył, że jest świadomy, iż części używane i zamienniki nie muszą spełniać wszystkich norm technologicznych producenta auta oraz zobowiązał się do pokrycia kosztów naprawy w całości lub w części, w której firma ubezpieczeniowa nie ponosi odpowiedzialności albo odmówi wypłacenia odszkodowania. Dodatkowo pozwany wyraził w zleceniu zgodę na wystawienie faktury VAT i faktury korygującej bez jego podpisu. Termin naprawy pojazdu został ustalony na dzień 7 sierpnia 2012 roku, który mógł ulec wydłużeniu z powodu nieterminowego dostarczenia części. Zlecenie zostało własnoręcznie podpisane przez pozwanego, a w dniu 27 listopada 2012 roku pozwany własnoręcznym podpisem pokwitował odbiór pojazdu.

Pozwany w dniu 18 lipca 2012 roku sporządził upoważnienie dla strony powodowej (...) sp. z o.o. we W. do odbioru odszkodowania za naprawę samochodu marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w całości według faktury w formie przelewu na rachunek warsztatu. Jednocześnie w upoważnieniu pozwany zobowiązał się do pokrycia kosztów naprawy w części, w której ubezpieczyciel nie ponosi ochrony ubezpieczeniowej bądź w całości jeśli odmówi on wypłaty odszkodowania.

Dowód:

- zlecenie naprawy bezgotówkowej pojazdu nr 1-17-07 z 17.07.2012 r, k. 36;

- upoważnienie z 18.07.2012 r., k. 37;

- pokwitowanie przyjęcia do naprawy, k. 77;

- przesłuchanie stron – pozwanego, k. 96-97, k. 142.

Strona powodowa przed przystąpieniem do naprawy pojazdu pozwanego nie sporządziła kosztorysu naprawy pojazdu pozwanego i nie skonsultowała szacowanych przez siebie kosztów naprawy z (...) S.A. w W., a także nie zawiadomiła pozwanego, iż nie jest w stanie wykonać naprawy przedmiotowego pojazdu według kosztorysu naprawy sporządzonego w postępowaniu likwidacyjnym (...), przez co uniemożliwiła pozwanemu ustosunkowanie się do rozbieżności w kosztach naprawy ustalonych przez stronę powodową, a tymi ustalonymi przez ubezpieczyciela i podjęcia jakichkolwiek działań w zakresie rozstrzygnięcia tej kwestii, czy to ze stroną powodową, czy też ubezpieczycielem.

W związku z przeprowadzoną naprawą wstawiła w dniu 11 grudnia 2012 fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 13.548,93 zł brutto. Koszt naprawy został oszacowany przez stronę powodową prawidłowo.

Strona powoda przesłała przedmiotową fakturę do weryfikacji (...) S.A. z siedzibą w W., który zakwestionował jej treść i ustalił koszt naprawy na kwotę 9.206,61 zł wobec nieuzgodnienia kosztów naprawy.

W poczet należności wynikających z przedmiotowej faktury (...) Zakład (...) w ramach likwidacji szkody przelał na rzecz strony powodowej w dniu 12 sierpnia 2012 roku kwotę 7.000,84 zł, a następnie w dniu 23 stycznia 2013 roku kwotę 1.890,90 zł.

Dowód:

- faktura VAT nr (...), k. 38-39;

- szczegóły operacji z 13.08.2012 r. oraz z 23.01.2013 r., k. 40-41;

- akta szkody (...): pismo (...) S.A. z 22.01.2013 r.;

- akta szkody (...): pismo (...) S.A. z 08.01.2013 r.;

- korekta faktury VAT (...) przez (...) S.A., k. 65-66;

- przesłuchanie stron – pozwanego, k. 96-97, k. 142.

Pełnomocnik strony powodowej pismem z dnia 16 kwietnia 2013 roku wystosował do pozwanego M. W. wezwanie do zapłaty kwoty 4.657,19 zł wraz z odsetkami ustawowymi, która to kwota wynika ze zlecenia naprawy pojazdu marki A. o numerze rejestracyjnym (...), na podstawie której została wystawiona faktura VAT nr (...) z dnia 11 grudnia 2012 roku na kwotę 13.548,93 zł.

Pozwany w odpowiedzi na wezwania do zapłaty wniósł o wykazanie przez pełnomocnika umocowania do reprezentowania strony powodowej oraz o przedłożenie dokumentów stwierdzających istnienie stanu faktycznego przedstawionego w wezwaniu do zapłaty.

Następnie pełnomocnik strony powodowej pismem z dnia 2 stycznia 2014 roku wystosował do pozwanego ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty informując pozwanego, że firma ubezpieczeniowa wypłaciła stronie powodowej jedynie część odszkodowania w kwocie 8.891,74 zł, a do zapłaty pozostała kwota 4.657,19 zł.

Ustosunkowując się do ostatecznego wezwania do zapłaty, pozwany w dniu 14 stycznia 2014 roku zakwestionował żądanie strony powodowej co do zasady i wysokości.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z 16.04.2013 r. wraz z potwierdzeniem nadania na poczcie, k. 42-43;

- odpowiedź pozwanego na wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania pisma na poczcie, k. 71-72;

- ostateczne wezwanie do zapłaty z 02.01.2014 r. wraz z potwierdzeniem nadania na poczcie, k. 44-48;

- odpowiedź pozwanego na ostatecznego wezwanie do zapłaty z potwierdzeniem nadania na poczcie, k. 73-75;

- opinia biegłego sądowego P. N., k. 109-112.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo strony powodowej (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. nie zasługiwało na uwzględnienie i należało je oddalić w całości.

Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie na podstawie dokumentów przedłożonych przez obie strony postępowania, a które zostały szczegółowo opisane pod poszczególnymi elementami stanu faktycznego. Do ustalenia stanu faktycznego posłużyły także dokumenty znajdujące się w aktach szkody numer (...) nadesłanych przez (...) S.A. w W..

Treść przedmiotowych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a analiza ich treści oraz formy nie pozwalała na przyjęcie, że ktokolwiek mógł w sposób nieuprawniony ingerować w ich treść. Co więcej, dokumenty te zostały sporządzone przez osoby do tego uprawnione przez co należało je uznać za wartościowy materiał dowodowy najadający się do poczynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych.

W dalszej kolejności Sąd posiłkował się dowodem z przesłuchania stron postępowania – ograniczonym do osoby pozwanego M. W.. W ocenie Sądu treść przedmiotowego przesłuchania pozwanego zasługiwała w całości na wiarę, albowiem korespondowała z pozostałym materiałem dowodowym przedstawionym w sprawie.

Dodatkowo Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłego sądowego P. N. dotyczącą ustalenia zakresu naprawy pojazdu oraz jej poprawności i zasadności zastrzeżeń ubezpieczyciela za wartościowy materiał dowodowy. Sąd uznał przedmiotową opinię za rzetelną, albowiem została sporządzona przez osobę posiadającą wszelkie wymagane kwalifikacje do wypowiedzenia się w ramach zleconej materii a sama treść opinii nie zawierała wewnętrznych sprzeczności.

Na kanwie rozpoznawanej sprawy pomiędzy stronami doszło do zawarcia w dniu 17 lipca 2012 roku umowy o dzieło: zlecenia nr 1-17-07, której przedmiotem była naprawa pojazdu pozwanego marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na podstawie kalkulacji szkody sporządzonej w postępowaniu likwidacyjnym prowadzonym przez (...) S.A. z siedzibą w W. o numerze (...).

Wedle przepisu art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Po myśli art. 628 § 1 k.c. wysokość wynagrodzenia za wykonanie dzieła można określić przez wskazanie podstaw do jego ustalenia. Jeżeli strony nie określiły wysokości wynagrodzenia ani nie wskazały podstaw do jego ustalenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że strony miały na myśli zwykłe wynagrodzenie za dzieło tego rodzaju. Jeżeli także w ten sposób nie da się ustalić wysokości wynagrodzenia, należy się wynagrodzenie odpowiadające uzasadnionemu nakładowi pracy oraz innym nakładom przyjmującego zamówienie.

Strony, a w szczególności strona powodowa – co już wyżej wskazano - w przedmiotowym zleceniu dokonania naprawy zobowiązała się niewątpliwie do dokonania naprawy wedle kosztorysu naprawy sporządzonego przez (...) S.A. w W. w postępowaniu likwidacyjnym o numerze (...), albowiem przeprowadzona przez stronę powodową naprawa miała być pokryta bezpośrednio przez tegoż ubezpieczyciela jako odpowiedzialnego za szkodę powstałą w pojeździe pozwanego w wyniku zdarzenia z 6 lipca 2012 roku.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na przepis art. 355 § 1 k.c., po myśli którego dłużnik obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta staranność). Z kolei przepis art. 355 § 2 k.c. stanowi, że należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności.

Nawiązując do powyższego, w ocenie Sądu, w kontekście zasadności powództwa strony powodowej należało dokonać oceny jej postępowania w zakresie realizacji zaciągniętego przez nią zobowiązania polegającego na dokonaniu naprawy pojazdu pozwanego wedle kosztorysu sporządzonego w postępowaniu likwidacyjnym (...) i dokonania rozliczenia z ubezpieczycielem – (...) S.A. obowiązanym do naprawienia szkody.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy nie może być jakichkolwiek wątpliwości co do faktu, iż strona powodowa jest podmiotem profesjonalnie trudniącym się naprawą pojazdów mechanicznych i tym samym sposób realizowania przez nią zobowiązania do naprawy uszkodzeń pojazdu pozwanego należało oceniać właśnie przez pryzmat profesjonalizmu. Zdaniem Sądu, nie może być zatem wątpliwości, że strona powodowa zobowiązując się do naprawy pojazdu pozwanego według kosztorysu sporządzonego przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjnym (...), przy dochowaniu należytej staranności, zobligowana była do zapoznania się ze sporządzoną w tym postępowaniu kalkulacją naprawy pojazdu pozwanego i uwzględnienia jej treści przy szacowaniu kosztów naprawy pojazdu pozwanego jeszcze przed przystąpieniem jego naprawy. W świetle zasad doświadczenia życiowego należy przyjąć, że profesjonalny podmiot trudniący się tego rodzaju działalnością przed przystąpieniem do zleconej mu naprawy nie tylko zapozna się w takich okolicznościach z kosztorysem ubezpieczyciela, ale także sporządzi własną wycenę naprawy i zestawi ją z wyceną ubezieczyciela, który to przecież w pierwszej kolejności miał pokrywać koszty naprawy pojazdu pozwanego. Natomiast w przypadku zaistnienia rozbieżności pomiędzy wyceną kosztów naprawy dokonaną przez stronę powodową a ubezpieczyciela – co ma miejsce w niniejszej sprawie – profesjonalny podmiot winien zawiadomić o tym pozwanego i umożliwić mu podjęcie decyzji w tym zakresie. Strona powodowa powinna zatem zawiadomić pozwanego, że nie jest w stanie wykonać rzetelnie naprawy pojazdu pozwanego przy uwzględnieniu cen przyjętych przez ubezpieczyciela – jeszcze na etapie przed rozpoczęciem naprawy – i pozwolić pozwanemu na zdecydowanie, czy uznaje rację ubezpieczyciela w zakresie wyceny i na własny rachunek pokrywa koszty naprawy przekraczające wysokość ustalonego przez ubezpieczyciela odszkodowania, czy też odwołuje się od decyzji ubezpieczyciela, ale liczy się z tym, że kontynuowanie naprawy na podstawie wyceny strony powodowej będzie aktualizowało zawartą w zleceniu nr 1-17-07 klauzulę obligującą go do pokrycia kosztów naprawy w zakresie w jakim ubezpieczyciel odmówił wypłaty i dochodzenia tej różnicy na swoją rzecz bezpośrednio od ubezpieczyciela.

W dalszej kolejności zdaniem Sądu należy wskazać, że dokonując wykładni oświadczeń woli stron zawartych w zleceniu nr 1-17-07 - w zakresie zobowiązania pozwanego do pokrycia kosztów naprawy w całości lub w części w której firma ubezpieczeniowa nie ponosi odpowiedzialności albo odmówi wypłacenia odszkodowania – wedle dyrektywy zawartej w art. 65 § 2 k.c. nie sposób uznać, że na podstawie tego zapisu strona powodowa była uprawniona do całkowicie samowolnego wykonania naprawy pojazdu pozwanego bez uwzględnienia kosztorysu naprawy sporządzonego w postępowaniu likwidacyjnym (...) i dopiero po fakcie naprawy zawiadomienia o oszacowanych przez siebie kosztach naprawy ubezpieczyciela i pozwanego oraz do domagania się od pozwanego zapłaty ewentualnej różnicy pomiędzy przyznanym odszkodowaniem a kosztami naprawy strony powodowej. W ocenie Sądu zapisu tego strona powodowa nie może traktować jako bezwarunkowej zgody pozwanego na pokrycie przez niego wszelkich nieskonsultowanych z nim i niezweryfikowanych z kosztorysem ubezpieczyciela kosztów naprawy oraz do obciążenia pozwanego wszelkimi kosztami na wypadek niezatwierdzenia kosztów naprawy oszacowanych przez stronę powodowa przez ubezpieczyciela.

Reasumując, strona powodowa nie dopełniła w zakresie realizacji swojego zobowiązania do naprawy pojazdu pozwanego w ramach zlecenia z 17 lipca 2012 roku o numerze 1-17-07 należytej staranności i nie może żądać od pozwanego teraz zapłaty kwoty 4.657,19 zł stanowiącej różnicę pomiędzy ustalonymi przez stronę powodową kosztami naprawy pojazdu pozwanego a kwotą odszkodowania przyznaną z tego tytułu przez (...) S.A. z siedziba w W.. W kontekście stwierdzonych uchybień w zakresie aktów staranności przy wykonywaniu zobowiązania przez stronę powodową roszczenie strony powodowej należałoby uznać także jako sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wedle art. 5 k.c. Nie sposób bowiem uznać za rzetelne wykonywanie prawa przez stronę powodową dochodzenia niniejszego roszczenia od pozwanego w sytuacji, kiedy strona powodowa bez sporządzenia własnego kosztorysu naprawy i skonsultowania go z kosztorysem ubezpieczyciela przystępuje do naprawy pojazdu pozwanego i dopiero po fakcie (po wykonanej naprawie i zwrocie samochodu) zawiadamia pozwanego o zakwestionowaniu przez ubezpieczyciela kosztów naprawy i wzywa go do zapłaty różnicy. Należy bowiem uznać, że strona powodowa jako podmiot profesjonalny decydując się na tego rodzaju postępowanie (brak sporządzenia i skonsultowania kosztów naprawy przed przystąpieniem do niej) musiała liczyć się z faktem, iż wszelkie nieskonsultowane z pozwanym i ubezpieczycielem naprawy przewyższające wartości przyjęte przez ubezpieczyciela w postępowaniu likwidacyjny dokonuje na własne ryzyko i odpowiedzialność nie będąc do tego zobowiązanym, przez co nie może teraz skutecznie domagać się od pozwanego zapłaty różnicy pomiędzy poniesionymi kosztami a odszkodowaniem przyznanym przez ubezpieczyciela. Bez znaczenia przy tym dla ewentualnego przyjęcia odpowiedzialności pozwanego są wnioski powołanego w sprawie biegłego, który zwrócił uwagę na nieścisłości w weryfikacji kosztorysu strony powodowej przez (...) S.A.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania podyktowane jest treścią przepisu art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę jest obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Strona powodowa przegrała niniejsze postępowanie w całości w związku z czym to na niej ciążył obowiązek pokrycia jego kosztów. Na koszty postępowania w niniejszej sprawie złożyły się wyłącznie, pokryte tymczasowo przez Skarb Państwa, koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego w kwocie 783,76 zł, które to koszty Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku (Dz.U. z 1 września 2005 roku Nr 167, poz. 1398 ze zm.) Sąd nakazał ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nysie od strony powodowej.