Sygn. akt II Cz 1002/13
Dnia 7 stycznia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Piotr Starosta
Sędziowie: SO Wojciech Borodziuk
SO Tomasz Adamski (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2014 roku w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa R. B.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Rejonowego w Świeciu, VI Zamiejscowy Wydział
Cywilny z siedzibą w Tucholi z dnia 27 września 2013 roku sygn. akt VI C
491/13
postanawia:
1. sprostować oczywistą omyłkę w rubrum postanowienia Sądu
Rejonowego w Świeciu, VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Tucholi z dnia 27 września 2013 roku sygn. akt VI C 491/13 w ten sposób, że po słowie „przeciwko" w miejsce słów (...) Spółki z o.o. (...) z siedzibą w Z." wpisać słowa (...) Spółce Akcyjnej w W.";
2. oddalić zażalenie.
Na oryginale właściwe podpisy
II Cz 1002/13
Postanowieniem z dnia 27 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Świeciu, VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Tucholi oddalił wniosek powódki R. B. o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego M. W. do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Sąd I instancji wskazał, że powódka wystąpiła do sądu z powództwem opozycyjnym w trybie art. 840 kpc o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego nakazu zapłaty wydanego przez sąd i zaopatrzonego przez sąd w klauzulę wykonalności.
W ocenie sądu I instancji przedstawione przez powódkę okoliczności sprowadzające się do kwestionowania wysokości odsetek naliczanych od długu określonego tytułem wykonawczym, czy też ich ewentualnego przedawnienia nie są wystarczające do zabezpieczenie roszczenia z uwagi na jego nieuprawdopodobnienie. Z tej przyczyny sąd na podstawie art. 730 1 § 1 kpc a contrario wniosek oddalił, tym bardziej, że w ocenie sądu powódka nie wskazała innych podstaw swego roszczenia opartego na regulacji art. 840 kpc.
Zażalenie na to postanowienie wniosła powódka domagając się jego zmiany poprzez uwzględnienie wniosku o udzielenie zabezpieczenia powtarzając zarzuty dotyczące naliczania zawyżonych odsetek niezgodnie z prawem.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 730 kpc 1 §1 kpc udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie
2
pieniężne (np. roszczenie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności) sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki uzna za odpowiedni stosownie do okoliczności, w szczególności może zawiesić egzekucję (art. 755 § 1 pkt 3 kpc).
Z kolei z regulacji zawartej w art. 840 kpc wynika, że dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności, gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu lub twierdzi, że po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; w przypadku, gdy tytułem jest orzeczenie sądu dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.
W niniejszej sprawie powódka składając powództwo opozycyjne opiera ja twierdzeniu, że naliczane przez wierzyciela odsetki są zawyżone w sposób niedozwolony. Nie oceniając na obecnym etapie zasadności roszczenia powódki, wskazać trzeba, że wbrew twierdzeniom powódki w nakazie zapłaty zasądzono obowiązek zapłaty odsetek ustawowych (które 8 czerwca 2006 roku wynosiły 11,5%).
Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc je oddalił.
Jednocześnie sąd sprostował oczywistą omyłkę w oznaczeniu pozwanego, który po przekształceniu w nową formę prawną zmienił też nazwę (art. 350 § 3 kpc).