Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2014 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Ireneusz Płowaś (spr.) SSO Janusz Kasnowski

SSO Bogumił Goraj

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z wniosku wierzycieli (...) spółki

z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., Skarbu Państwa -

Starosty (...)

przeciwko dłużnikom A. D., M. D.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie skargi dłużnika M. D. z dnia 25.06.2013 roku w

sprawie Km 1609/10 i Km 1610/10 na obwieszczenie o licytacji nieruchomości

KW nr (...)

na skutek zażalenia dłużnika M. D.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 25.06.2013 roku, sygn. akt XII Co 3641/11

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 653/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 26.06.2013 roku odrzucił skargę dłużnika, która dotyczyła zawiadomienia o terminie licytacji nieruchomości.

W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż obwieszczenie o terminie licytacji zostało doręczone dłużnikowi przez podwójne awizo w dniu 17.06.2013 roku zatem termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 24.06.2013 roku. Wprawdzie dłużnik pokwitował w dniu 18.06.2013 roku osobiście odbiór zawiadomienia o terminie licytacji jednak zdaniem Sądu nie miało to wpływu na bieg terminu do zaskarżenia.

Dlatego też uznając skargę za spóźnioną Sąd na mocy art. 767 kpc odrzucił ją. Sąd wskazał również, że w niniejszej sprawie nie znalazł podstaw do działania z urzędu, bowiem operat szacunkowy został sporządzony przed upływem 12 miesięcy od opisu i oszacowania.

Zażalenie na to postanowienie wniósł dłużnik domagając się jego uchylenia i nakazania Sądowi I instancji rozpoznania skargi. Skarżący zarzucił naruszenie art. 467 kpc

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużnika należało uznać za bezzasadne. Sąd Rejonowy nie mógł naruszyć przy rozpoznaniu skargi przepisu art. 467 kpc, jaki skarżący przywołał w zarzutach albowiem przepis ten nie dotyczy postępowania egzekucyjnego. Nawet gdyby przyjąć, iż chodziło mu o przepis art. 767 kpc a jedynie omyłkowo podał inny przepis to i tak zarzut tego rodzaju musiałby zostać uznany za niezasadny. Termin licytacji wyznaczono na dzień 26.06.2013 roku. Jak wynika z protokołu licytacji pełnomocnik dłużników poinformował Sąd o wniesieniu skargi na wyznaczenie terminu licytacji. Pisemna skarga została złożona w biurze podawczym na dzień przed terminem licytacji i przedłożono ją dopiero w dniu licytacji bezpośrednio sędziemu nadzorującemu przebieg licytacji.

Zgodnie z art. 986 kpc skargę na czynności komornika w toku licytacji aż do zamknięcia przetargu zgłasza się ustnie sędziemu nadzorującemu, który natychmiast ją rozstrzyga. Ustawodawca przewidział taki szczególny tryb składania skargi aby umożliwić niezwłoczne rozpoznanie skargi w toku licytacji w celu uniknięcia jakichkolwiek ujemnych skutków dla ewentualnego nabywcy nieruchomości.

Skoro należy niezwłocznie rozpoznać skargę na czynności komornika w toku licytacji to nie można dopuścić do sytuacji, w której skarga złożona na piśmie dzień wcześniej miałaby zostać rozpoznana przez innego sędziego jak sugeruje to skarżący w trybie normalnym. Działania sądu były wobec tego prawidłowe i skoro sędzia nadzorujący licytację mógł rozpoznać skargę niezwłocznie po zapoznaniu się z jej treścią nie było potrzeby podejmowania innych działań narażających wierzycieli na straty. Jak wynika z akt sprawy XII Co 6206/13 rozpoznanie skargi z dnia 24.06.2013 roku zostało powierzone zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału z dnia 26.06.2013 roku temu samemu sędziemu, który już nadzorował licytację. Tym bardziej rozpoznanie skargi na posiedzeniu jawnym z udziałem wszystkich zainteresowanych uznać należy za prawidłowe.

Nie ma wątpliwości, że dłużnik nie dotrzymał terminu wniesienia skargi. Sąd Rejonowy słusznie wskazał, że dla dłużnika termin ten zaczął biec nie w dniu 18.06.2013 roku a w dniu 17.06.2013 roku. W tej sytuacji odrzucenie skargi jako wniesionej po terminie było zasadne. Sąd Rejonowy wyjaśnił również, dlaczego nie znalazł podstaw do działania z urzędu skoro nie dopatrzył się uchybień w pracy komornika.

Już tylko na marginesie wskazać należy, że egzekucja z nieruchomości toczy się jako jedno postępowanie bez względu na liczbę wierzycieli egzekwujących to prawo. Nie ma, zatem znaczenia pod iloma sygnaturami zarejestrowano sprawy egzekucyjne skoro we wszystkich przedmiotem egzekucji było to samo prawo do nieruchomości.

Skoro skarżący nie przedstawił żądnych argumentów podważających rozważania Sądu Rejonowego odnośnie terminowości złożenia skargi zażalenie uznać należy za bezzasadne.

Dlatego też na mocy art. 397 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 385 kpc i art. 13 § 2 kpc zażalenie należało oddalić.