Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Łęczycy, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Marzenna Milczarek

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Juszczak

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 6.11.2015 roku w Ł.,

sprawy E. S., syna Z. i K. z domu K., urodzonego w dniu (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 19.01.2015r. do 26.03.2015r. w W. woj. (...) w czynie ciągłym prowadził rower po drodze publicznej, mimo prawomocnego wobec niego zakazu prowadzenia rowerów po drogach publicznych, orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Łęczycy, sygn. akt IIK 414/13 z dnia 19.08.2013r. na okres 4 (czterech) lat,

tj. o czyn z art. 244 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

orzeka:

1.  oskarżonego E. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 244 k.k. w zw. z art. 12 k.k. skazuje go, a na podstawie art. 244 k.k. wymierza mu karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k., art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 3 (trzech) lat próby;

3.  na podstawie art. 624§1 kpk zwalnia oskarżonego w całości z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 332/15

UZASADNIENIE

Wraz z aktem oskarżenia skierowanym przeciwko E. S., oskarżonemu o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 12 kk, Prokurator Rejonowy w Łęczycy złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie oskarżonemu kary, wcześniej z nim uzgodnionej. Prokurator wniósł o wymierzenie E. S. kary 7 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 21).

Oskarżony był w przeszłości dwukrotnie karany. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Łęczycy z dnia 21 grudnia 2010r. w sprawie o sygn. akt II K 721/10 za przestępstwo z art. 178a§2 kk został skazany na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, a wyrokiem Sądu Rejonowego w Kutnie, VII Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Łęczycy z dnia 19 sierpnia 2013r. w sprawie o sygn. akt VII K 414/12 za przestępstwo z art. 178a§2 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk został skazany na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby.

Oskarżony ma 64 lata, wykształcenie podstawowe, nie ma wyuczonego zawodu. Jest rozwiedziony. Ma dwoje dorosłych dzieci. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Osiąga dochód około 520 zł miesięcznie z tytułu zasiłku. Majątku nie posiada.

(informacja o osobie oskarżonego k. 20,informacja z K. k. 12-13).

Sąd zważył co następuje.

Przychylając się do wniosku Prokuratora w zakresie kary, Sąd wziął pod uwagę okoliczności mające wpływ na jej wymiar - zgodnie z art. 53 kk. Okolicznością obciążającą, którą Sąd uwzględnił, akceptując uzgodniony rodzaj i wymiar kary, był fakt, że oskarżony był w przeszłości karany w tym za takie samo przestępstwo, jak w przedmiotowej sprawie. Dlatego też, orzekając karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd uznał ją za adekwatną do stopnia winy i szkodliwości społecznej czynu oraz za sprawiedliwą odpłatę za niestosowanie się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów. W odczuciu Sądu tak ukształtowana kara spełni wymogi tak w zakresie prewencji generalnej, jak i indywidualnej.

Sąd uwzględnił wniosek prokuratora o zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności, będąc przekonanym, że oskarżony pomimo niewykonania kary będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni więcej przestępstwa. Przy czym w podstawie prawnej warunkowego zawieszenia wykonania kary, w punkcie 2. wyroku Sąd, przez nieuwagę, nie powołał art. 4§1 kk obok art. 69§1 kk i art. 70§1 kk.

Zgodnie z art. 4§1 kk, jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Ustawa względniejsza to ta, której zastosowanie jest korzystniejsze dla sprawcy. Aby ustalić, która ustawa jest korzystniejsza należy mieć na uwadze nie tylko rodzaj i rozmiar grożącej kary, ale też wszystkie prawno karne instytucje porównywanych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do danego sprawcy, np. przedawnienie, instytucje probacyjne, granice wieku odpowiedzialności karnej, dyrektywy wymiaru kary, powrotność do przestępstwa, zatarcie skazania, nadzwyczajne złagodzenie kary. Oceny względności porównywanych ustaw należy dokonywać nie abstrakcyjnie, lecz przez pryzmat konkretnej sytuacji istniejącej w określonej sprawie. W doktrynie i orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, że nie jest dopuszczalne zastosowanie do tego samego czynu częściowo dawnej ustawy, a częściowo nowej. Jeżeli pod jednym względem korzystniejsza dla sprawy jest dawna ustawa, a pod innym - nowa, to należy zastosować tę z nich, której przepisy jako całość są dla sprawcy w konkretnym wypadku względniejsze. (por. uchwała SN z dnia 12 marca 1996 r., I KZP 2/96, OSNKW 1996, nr 3-4, poz. 16; postanowienie SN z dnia 3 grudnia 2001 r., V KKN 67/01, OSNKW 2002, nr 5-6, poz. 36, wyrok SN z 3 grudnia 2003 r., V KK 73/03, Prok. i Pr. 2004, nr 3, poz. 1).

Odnosząc przywołaną regulację do niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę, że od dnia 1 lipca 2015 r. art. 69§1 kk obwiązuje w brzmieniu nadanym mu przez ustawę z dnia 20 lutego 2015r. (Dz. U. z 2015r. poz. 396). Zgodnie z treścią tego przepisu, Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

Ponieważ oskarżony był w przeszłości skazany na karę pozbawienia wolności, zatem stosując nową ustawę w przedmiotowej sprawie, Sąd byłby zobligowany orzec wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia.

Dwuletni okres próby jest, zdaniem Sądu, wystarczający aby przekonać się czy postawiona wobec oskarżonego pozytywna prognoza była słuszna.

W zakresie kosztów postępowania, Sąd, zgodnie z ugodą zawartą pomiędzy oskarżonym a Prokuratorem, Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć Prokuraturze Rejonowej w Łęczycy z pouczeniem o apelacji