Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Jarocinie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2016 r. w Jarocinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko K. L.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej K. L. na rzecz powoda (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 809,14 zł (osiemset dziewięć złotych 14/100) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 670,90 zł od dnia 12 grudnia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz umownymi w wysokości odsetek maksymalnych od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala

3.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 49,63 zł (czterdzieści dziewięć złotych 63/100) tytułem zwrotu kosztów procesu

4.  nadaje wyrokowi w zakresie punktu 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR M. Tyrakowska

Sygn. akt I C 65/16 upr

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 22.12.2015r. powód (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od pozwanej K. L. kwoty 1261,73zł wraz z umownymi odsetkami od kwoty 670,90zł obliczonymi wg 4.00- krotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 12.12.2015r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu powód podniósł, że w dniu 12.04.2008r. udzielił pozwanej limitu kredytowego oraz wydanie i umowy o przyznanie karty kredytowej Maxima nr (...). Pozwana była zobowiązana do spłaty kredytu zgodnie z harmonogramem spłaty kredytu. Pomimo wezwań i monitów pozwana nie wywiązała się z obowiązku spłaty należności. W związku z czym po upływie terminu, do którego pozwana była zobowiązana uregulować zadłużenie, całość zadłużenia stała się wymagalna z dniem uprawomocnienia się oświadczenia o wypowiedzeniu umowy tj. w dniu 01.11.2015r. Powód dochodzi należności objętych pozwem na podstawie wyciągu z ksiąg banku z dnia 11.12.2015r., na którą składają się należność główna w kwocie 670,90zł, odsetki za okres od dnia 12.04.2008r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku w kwocie 88,24zł, koszty, opłaty i prowizje w kwocie 502,59zł (k.2-6).

Pozwana K. L. nie stawiła się na rozprawę w dniu 28.06.2016r. i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności, w związku z czym Sąd, w oparciu o treść art. 339 § 1i 2 k.p.c. wydał w sprawie wyrok zaoczny.

Sąd zważył, co następuje:

Pozwana nie stawiła się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę oraz nie wypowiedziała się co do twierdzeń powoda. W związku z tym, zgodnie z art. 339 § 2 k.p.c. sąd przyjął za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, które nie budziły uzasadnionych wątpliwości. Jako niezasadne i sprzeczne z prawem uznać należało zastrzeżenie w umowie pożyczki opłaty za jej obsługę i prowizję w wysokości 502,59zł.

Zgodnie z art. 7a ustawy z dnia z dnia 20 lipca 2001r. o kredycie konsumenckim (Dz.U. nr 100, poz. 1081 ze zm.– w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy - zgodnie bowiem z art. 66 . 1. Ustawy o kredycie konsumenckim z dnia 12 maja 2011r. do umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe- Dz.U. z 17.06.2011r., Nr 126, poz.715) łączna kwota wszystkich opłat oraz innych kosztów związanych z zawarciem umowy o kredyt konsumencki, z wyłączeniem udokumentowanych lub wynikających z innych przepisów prawa kosztów, związanych z ustanowieniem, zmianą lub wygaśnięciem zabezpieczeń i ubezpieczeń (w tym kosztów ubezpieczenia spłaty kredytu, o którym mowa w art. 7 ust.1 pkt 4), nie może przekroczyć 5% kwoty udzielonego kredytu. Przepis ten pozostaje w związku z wprowadzeniem do kodeksu cywilnego regulacji art. 359§ 2 ^1-3 k.c., określających maksymalną wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej. Zamysłem ustawodawcy było uniemożliwienie kredytodawcy powiększania kosztów kredytu innych aniżeli odsetki w celu rekompensowania sobie ograniczenia, wynikającego z kodeksu cywilnego, zawartego w regulacji o odsetkach maksymalnych. Wyrażenia „całkowity koszt kredytu”, zdefiniowane w art. 7 ustawy o kredycie konsumenckim oraz „łączna kwota wszystkich opłat, prowizji oraz innych kosztów”, określone w art. 7a ustawy antylichwiarskiej, nie są tożsame. Całkowity koszt kredytu obejmuje wszystkie koszty, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast łączna kwota wszystkich opłat, prowizji oraz innych kosztów obejmuje koszty związane z zawarciem umowy o kredyt konsumencki (art.7a ustawy) - por. R. K., A. C., Regulacje „antylichwiarskie” dla konsumentów i przedsiębiorców - przepisy polskie i wspólnotowe, teza nr 3, (...) 2006, nr 4, str. 34. Elementem kosztów, który ustawodawca wprost wymienił w art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim wprost, są opłaty. Pod pojęciem opłaty należy rozumieć koszty pobierane od czynności faktycznych, mających charakter niejako „obsługowy” w stosunku do podstawowej działalności kredytowej. Co do zasady mają one na celu pokrycie kosztów ponoszonych przez kredytodawcę przy wykonywaniu określonej czynności, w praktyce jednak mogą stanowić również źródło jego dochodu.

Pozwanej udzielono kredytu w kwocie 1000,00zł. Z tytułu opłat, prowizji i opłat za prowadzenie rachunku naliczono kwotę 502,59zł. Przedmiotowa kwota opłat znacznie przekracza określoną w art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim wartość 5% udzielonego kredytu. Powód może domagać się kwoty 50,00zł tytułem kosztów związanych z zawarciem umowy o kredyt konsumencki (5% od 1000,00zł = 50,00zł). Kwota wyższa niż 50,00zł jest sprzeczna z wysokością ustawową. Niedochowanie zaś obowiązku z art. 7a cyt. wyżej ustawy, czyli obciążenie konsumenta większymi kosztami niż wynikające ze wskazanej regulacji jest działaniem sprzecznym z ustawą i w tym zakresie nieważnym (art. 58§ 3 k.c.).

Wobec powyższego sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 809,14zł, na która składają się: żądana kwota pomniejszona o należność z tytułu opłat i prowizji ponad kwotę 50,00zł (1261,73zł – 452,59zł = 809,14zł), a w pozostałym zakresie żądanie oddalił.

Z uwagi na częściowe uwzględnienie żądania powoda, Sąd stosunkowo rozdzielił koszty na podstawie art.100 zd.1 k.p.c. Na należne powodowi koszty złożyła się opłata od pozwu w wysokości 30,00 zł, 34,00zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 7,38zł tytułem opłaty notarialnej. Powód wygrał sprawę w 64,15%. Należy mu się zatem kwota 49,63zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (64,15% x 77,38 zł = 49,63zł ).

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono w trybie art. 333§1 pkt 3 k.p.c.

/-/ M.Tyrakowska