Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy X Wydział Cywilny Rodzinny

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Chajęcka

SO Mirela Tocha – Plata

SO Iwona Pydych

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa N. B.

przeciwko R. B.

o zasądzenie alimentów

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienia Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z dnia 13 września 2013 roku w sprawie o sygnaturze III RC 619/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 13 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Inowrocławiu udzielił zabezpieczenia powództwa N. B. poprzez ustalanie, na czas trwania postępowania sprawy, alimentów od pozwanego R. B. na jej rzecz w kwocie po 1200 zł miesięcznie, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca z góry, począwszy od 10 września 2013 roku, do rąk powódki z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. W pozostałej części Sąd Rejonowy wniosek oddalił.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy przytoczył treść art.730 § 2 kpc oraz treść art. 753 § 2 kpc. Zdaniem Sądu, powódka uprawdopodobniła swoje roszczenie załączając do akt odpis aktu urodzenia, z którego wynika ojcostwo pozwanego oraz decyzję (...) im. A. M. w P. o przyjęciu powódki na pierwszy rok studiów, a także rozliczenie roczne pozwanego, z którego wynika, że pozwany w 2012 roku osiągnął dochód brutto w wysokości 72418 zł. Oboje rodzice są zobowiązani do partycypowania w kosztach utrzymania dziecka, które uczy się i nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Powódka nie wskazała, jakie koszty ponosi pozwany, co będzie przedmiotem postępowania o zasądzenie alimentów, ani nie wskazała, jakie są pozwanego rzeczywiste dochody. Kwota 1200 zł, zdaniem Sądu Rejonowego, pozwoli powódce ponieść koszty jej utrzymania na studiach przy założeniu, że jej matka również będzie partycypowała w tych kosztach, chociażby podejmując prace dorywcze do czasu znalezienia stałej pracy.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł pozwany (k.25). Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i ustalenie na czas trwania sprawy alimentów w wysokości 1000 zł miesięcznie, płatnych do dnia 15 każdego miesiąca oraz o oddalenie zabezpieczenia w pozostałym zakresie. Wniósł również o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia podniósł, że pozwana podała nieprawdziwe przesłanki, które skutkowały udzieleniem przez Sąd zabezpieczenia. Wynagrodzenie miesięcznie pozwanego nie wynosi 6036,89 zł miesięcznie. Pozwany nie uzyskiwał stałego wynagrodzenia miesięcznego, gdyż jego wynagrodzenia ma charakter akordowy. Dochód brutto w wysokości 72418 zł wskazany w rozliczeniu rocznym pozwanego obejmuje również tzw. nieodpłatne świadczenia pozwanego z tytułu uzyskanej bonifikaty w cenie energii elektrycznej oraz z tytułu wpłat na Pracowniczy Program Emerytalny, które to świadczenia nie stanowiły dla pozwanego żadnego bezpośredniego przysporzenia. Faktyczny dochód pieniężny pozwanego w 2012 roku wyniósł około 57800 zł brutto, czyli 48500 zł netto, a zatem około 4040 zł netto miesięcznie. Na wysokość wynagrodzenia wpłynęła także premia roczna w wysokości 6000 zł. Pozwany określił własne koszty utrzymania na 2000 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o oddalenie zażalenia (k.89).

Sąd zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanego jest niezasadne.

Z dołączonego przez powódkę zeznania podatkowego R. B. (k.11-16) wynika, że w 2012 osiągnął on dochód brutto w wysokości 72 418,72 zł. Po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne osiągnął on dochód w kwocie 63324,64 zł.

Z dołączonych przez pozwanego zaświadczeń wynika, że R. B. otrzymuje średnie wynagrodzenie netto w kwocie 3881,02 zł miesięcznie. Składniki wynagrodzenia pozwanego zostały przedstawione w zaświadczeniu (...)/P/L.dz.329/2013 (k.29). Zaliczają się do nich: akord, wysługa lat, wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenie za czas choroby, premia wynikowa, ekwiwalenty, premia roczna, fundusz socjalny, (...) (Pracowniczy Program Emerytalny) oraz taryfa pracownicza i bony. Z powyższego zaświadczenie wynika, że pozwany w 2012 roku osiągnął przychód kwocie 73753,72 zł. Taryfa pracownicza niewątpliwie jest korzystna dla pozwanego, gdyż pozwala mu zredukować koszt opłat za prąd. Także premia roczna i bony powodują przysporzenia po stronie pozwanego w ten sposób, że zmniejszą miesięczne koszty utrzymania. Zniwelowanie kosztów jest przysporzeniem pośrednim po stronie pozwanego, zatem niezasadny jest jego zarzut, że świadczenie te, nie stanowiły dla niego żadnego przysporzenia. Nie można zatem od osiągniętego przychodu odjąć tych składników wynagrodzenia, co sugeruje pozwany. Gdyby pozwany nie pracował w przedsiębiorstwie związanym z energetyką, to musiałby ponosić większe opłaty za prąd. Nie ma zatem podstaw do nie uwzględniania tego składnika jako części przychodu w 2012 roku.

Nie ulega wątpliwości, że powódka rozpoczyna studia w P.. Wiąże się to z określonymi wydatkami, które Sąd uwzględnił biorąc pod uwagę zasady doświadczenia życiowego. Konieczne jest poniesienie określonych wydatków, które obejmują: czynsz za wynajem mieszkania, opłaty za media, wyżywienie, środki czystości i środki higieny osobistej, a także ubranie i przybory naukowe i książki.

Powódka uprawdopodobniła, że ponosi określone koszty, choć ich wysokość w zakresie miesięcznych kosztów książek i pomocy naukowych oraz środków czystości i środków higieny osobistej nie została w jakikolwiek sposób wykazana, a jednocześnie nie można było uznać kwot wskazanych przez powódkę za usprawiedliwione. Biorąc pod uwagę sytuację powyższe Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że kwota 1200 zł jest kwotą, która uwzględnia możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego, a także usprawiedliwione potrzeby powódki. Przyjmując jak podnosi pozwany, że zarabia on około 3900 zł netto miesięcznie, a koszty jego utrzymania wynoszą około 2000 zł miesięcznie, to i tak jest w stanie uiszczać kwotę 1200 zł miesięcznie na rzecz córki, która podjęła studia wyższe w innym mieście, a której matka jest osobą bezrobotną. Na obecnym etapie postępowania, przy uwzględnieniu faktu, że powódka musiała jedynie uprawdopodobnić roszczenie, a nie je udowodnić, zasadne jest zabezpieczenie powództwa poprzez ustalanie, na czas trwania postępowania w sprawie, alimentów od pozwanego R. B. na rzecz powódki N. B. w kwocie po 1200 zł miesięcznie, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca z góry, począwszy od 10 września 2013 roku, do rąk powódki z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W związku z powyższym Sąd oddalił zażalenie jako bezzasadne na podstawie art. 397 § 2 kpc w zw. z art. 385 kpc.