Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2016 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...)sp. j. w G.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 21 marca 2016 r., sygn. akt V GC 473/15 upr

I. oddala apelację,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 180,00 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego

Sygn. akt VI Ga 90/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 21 marca 2016 r., sygn. akt V GC 473/15 upr, Sąd Rejonowy w Toruniu po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym sprawy z powództwa (...) sp. j. w G. przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W. o zapłatę w pkt I zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.500,00 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 listopada 2012 roku do dnia zapłaty, a w pkt II zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 227,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (k.224).

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany zaskarżając wyrok w całości zarzucając mu:

1) naruszenie przepisów postępowania w postaci art. 328 § 2 k.p.c., które miało wpływ na treść orzeczenia poprzez lakoniczne i niepełne uzasadnienie przez Sąd Rejonowy podstawy prawnej i faktycznej wydanego wyroku, w tym dokonanej przez Sąd wykładni zawartej pomiędzy stronami umowy ubezpieczenia, co uniemożliwia w sposób pełny prześledzenie wszystkich etapów dokonanych przez Sąd zabiegów interpretacyjnych i ich wszechstronną ocenę, w tym w szczególności wyjaśnienie w jaki sposób Sąd Rejonowy dokonał ustalenia, że pozwany ponosi odpowiedzialność za szkodę jaką poniosła powódka na mocy zawartej umowy ubezpieczenia,

2) naruszenie przepisów prawa materialnego:

a) art. 6 k.c. poprzez uznanie za udowodnione przez powoda, że szkoda w postaci spalenia się urządzenia odpylającego S. powstała w okolicznościach za jakie na mocy zawartej umowy ubezpieczenia mienia ponosi pozwany, gdy tymczasem na podstawie przeprowadzonych dowodów fakt taki nie został udowodniony,

b) art. 65 k.c. i art. 805 k.c. w związku z § 6 ust. 1 pkt 8 o.w.u. poprzez błędne przyjęcie przez Sąd orzekający, że zapis ogólnych warunków ubezpieczenia mówiący, iż odpowiedzialnością pozwanego objęte są szkody powstałe na skutek nagłego działania czynnika termicznego –ognia nawet w przypadku gdy powód nieprawidłowo, niezgodnie z instrukcją producenta eksploatował maszynę typu S., a powinien zgodnie z treścią ogólnych warunków ubezpieczenia przeprowadzać okresowe badania eksploatacyjne stosownie do obowiązujących przepisów lub zaleceń producenta.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Równocześnie pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje według norm przepisanych.

W uzasadnieniu apelacji powód szerzej omówił powyższe zarzuty (k.250-253).

Powód w odpowiedzi na apelację pozwanego wniósł o jej oddalenie w całości i o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm prawem przewidzianych. W uzasadnieniu podkreślił, iż rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest trafne, a podniesione zarzuty apelacyjne są bezzasadne (k.260-263).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Na wstępie należy podkreślić, iż sprawa niniejsza toczyła się w postępowaniu uproszczonym, a zatem w myśl art. 505 ⁹ § 1 ¹ k.p.c. apelację można oprzeć tylko na wymienionym w pkt.1 zarzucie naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie i wymienionym w pkt 2 zarzucie naruszenia przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.

W ocenie Sądu apelacja pozwanego ubezpieczyciela wprawdzie zarzuca zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów postępowania, jednakże nie miało ono wpływu na rozstrzygnięcie sprawy. Wbrew apelującemu Sąd meriti nie naruszył przepisów postępowania tj. art. 328 k.p.c. W ocenie Sądu Okręgowego skuteczność tego zarzutu uzależniona jest od ustalenia czy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie posiada wszystkich koniecznych elementów bądź zawiera oczywiste braki, które uniemożliwiają jakąkolwiek kontrolę wydanego wyroku (tak SN w wyroku z dnia 7 lutego 2001 r., V CKN 606/00, LEX nr 53116). W realiach niniejszej sprawy taka sytuacja nie zachodziła, gdyż treść transkrypcji uzasadnienia zaskarżonego wyroku pozwalała na poddanie treści wyroku ocenie instancyjnej przez Sąd Okręgowy. W szczególności Sąd Rejonowy dokonał ustaleń faktycznych z powołaniem się na dowody zebrane w sprawie, w tym dowody z dokumentów, z zeznań świadków i z przesłuchania stron z ograniczeniem do przesłuchania za powodowa spółkę jej wspólnika oraz dokonał rozważań prawych z powołaniem się na konkretne przepisy prawne.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż Sąd Rejonowy wyjaśnił wszystkie istotne okoliczności w stopniu umożliwiającym jej stanowcze rozstrzygnięcie przeprowadzając w tym celu wyczerpujące postępowanie dowodowe, wszechstronnie rozważając jego wyniki i nie dopuszczając się przy ocenie dowodów naruszenia zasady swobodnej ich oceny wyrażonej w art. 233 § 1 k.p.c. Stąd też Sąd Okręgowy, jako sąd odwoławczy, przyjmuje dokonane przezeń ustalenie za podstawę własnych ustaleń.

Odnosząc się do pozostałych zarzutów apelacji w ocenie Sądu Okręgowego stanowią one jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi przez Sąd a quo. W konsekwencji w ocenie Sądu Okręgowego nie doszło do zarzucanego w apelacji naruszenia przepisów prawa materialnego.

I tak nie ma racji pozwany zarzucając zaskarżonemu wyrokowi naruszenie art. 6 k.c. poprzez przyjęcie przez Sąd Rejonowy, że powodowa spółka nie udowodniła, iż szkoda w postaci spalenia się urządzenia filtrująco-odpylającego S. powstała w okolicznościach za jakie na mocy zawartej umowy ubezpieczenia mienia ponosi on odpowiedzialność. Trafnie Sąd meriti ustalił w oparciu o przedłożone w sprawie dokumenty prywatne w postaci m.in. wniosku ubezpieczeniowego, umowy ubezpieczenia, ogólnych warunków ubezpieczenia, kwestionariusz oceny ryzyka, deklaracji zgodności urządzenia wraz z instrukcją obsługi spornego urządzenia i protokołów kontroli jego stanu technicznego, a także w oparciu o zeznania przesłuchanych w sprawie świadków R. F., M. N., K. A. i G. Ł., a także przesłuchanego za stronę powodową spółkę jej wspólnika H. R., że w okolicznościach sprawy brak było podstaw do odmowy wypłaty odszkodowania ubezpieczeniowego. Trafnie też ustalił Sąd I instancji, że pozwany ubezpieczyciel, na którym spoczywał ciężar dowodu, nie wykazał zarzucanego powodowej spółce popełnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa w wykonaniu obowiązków, które rzekomo doprowadziło do spalenia się objętego umową ubezpieczenia mienia urządzenia odpylającego S.. Należy podkreślić, iż pozwany ubezpieczyciel nie przedłożył żadnych dowodów na poparcie podnoszonych zarzutów, w tym nie przedłożył zażądanej przez Sąd Rejonowy dokumentacji szkodowej w postaci akt szkodowych. Wbrew stanowisku pozwanego prezentowanemu w uzasadnieniu apelacji to ubezpieczyciel kwestionując swoją odpowiedzialność ubezpieczeniową za powstałą szkodę winien zaoferować dowód z opinii biegłego sądowego skoro zarzuca, że to brak przeglądów spalonego urządzenia miał wpływ na powstanie szkody w ubezpieczonym mieniu.

Nie sposób też zgodzić się z zarzutem apelacji naruszenia art. 65 k.c. i art. 805 k.c. w związku z § 6 ust. 1 pkt 8 o.w.u. Sąd Rejonowy stwierdzając, że in concreto zastosowanie miał § 41 ust. 3 ogólnych warunków ubezpieczenia, a nie § 6 ust. 1 pkt 8 o.w.u. nie naruszył powyższych przepisów prawa materialnego. Jak już wyżej wskazano pozwany ubezpieczyciel nie wykazał naruszenia przez powoda winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa w zakresie obowiązków określonych w ust. 1 § 41 o.w.u., tj. zobowiązania do eksploatowania ubezpieczonego mienia zgodnie z zaleceniami i wskazówkami producenta, przestrzegania obowiązujących przepisów prawa z zakresu ochrony przeciwpożarowej, budowy i eksploatacji urządzeń technicznych oraz wykonywania dozoru technicznego nad tym urządzeniem. Zatem w świetle poczynionych ustaleń faktycznych prawidłowo Sąd Rejonowy uznał, iż w świetle § 41 ust. 3 o.w.u. pozwany ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność za poniesioną przez powodową spółkę szkodę związaną ze spaleniem się przedmiotowego urządzenia filtrująco-odpylającego skoro naruszenia z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa w/w obowiązków ubezpieczonego. Dodatkowo należy w tym miejscu podkreślić, uzasadniając odpowiedzialność pozwanego ubezpieczyciela, że pomimo ustalenia znacznego ryzyka podjął on decyzję o ubezpieczeniu mienia powodowej spółki, w tym ubezpieczenia spalonego urządzenia filtrująco-odpylającego.

W konsekwencji podnoszony przez pozwanego ubezpieczyciela w apelacji zarzut braku przeprowadzania okresowych badań eksploatacyjnych spalonego urządzenia nie wyłączył jego odpowiedzialności za ubezpieczone mienie.

W końcu chybiony jest, podniesiony nie w petitum apelacji a jedynie w jej uzasadnieniu, zarzut, iż kwota odszkodowania ubezpieczeniowego dochodzona niniejszym pozwem w wysokości 1.500,00 zł jest mniejsza od ustalonej w umowie ubezpieczenia franszyzie redukcyjnej wynoszącej 20.000,00 zł. Zgodzić się trzeba z powodem, który w odpowiedzi na pozew trafnie podnosi, iż w treści pozwu wyraźnie wskazał, że dochodzi niniejszym pozwem wyłącznie części odszkodowania w wysokości 1.500,00 zł nie rezygnując jednocześnie z dochodzenia w przyszłości pozostałej wartości odszkodowania przewyższającej wartość w/w franszyzy.

W konsekwencji w ocenie Sądu Okręgowego nie ma żadnych podstaw do kwestionowania prawidłowego stanowiska Sądu pierwszej instancji, a apelacja pozwanego ubezpieczyciela jest nieuzasadniona i jako taka podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. o czym orzeczono jak w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej na rzecz powoda kwotę 180,00 zł tytułem tychże kosztów postępowania apelacyjnego obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika powodowej spółki będącego radcą prawnym w minimalnej wysokości przewidzianej taksą radcowską (pkt II wyroku).

Z.

1) (...)

2) (...)

3) (...)

T. (...)