Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie XVI Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący – SSO Marta Sadowska

po rozpoznaniu w dniu kwietnia 2011 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko T. K.

o udzielenie zabezpieczenia roszczenia

p o s t a n a w i a:

oddalić wniosek.

SSO Marta Sadowska

UZASADNIENIE

(...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. złożył w tutejszym Sądzie wniosek o zabezpieczenie roszczenia przeciwko obowiązanemu T. K., prowadzącemu działalnośc gospodarcza pod nazwą VitaDirect o zaprzestanie działań stanowiących czyny nieuczciwej konkurencji, polegających na prowadzeniu przez obowiązanego T. K. sprzecznej z prawem i wprowadzającej w błąd konsumentów reklamy suplementów diety pod nazwami (...), (...), (...) oraz (...) poprzez:

1.  zakazanie obowiązanemu T. K. na czas trwania postępowania emisji telewizyjnych spotów reklamowych, których przedmiotem są suplementy diety pod nazwą (...), (...), S. C.” oraz (...),

2.  wprowadzania do obrotu suplementów diety pod nazwą (...), (...), S. C.” oraz (...) w opakowaniach, na których zamieszczone są hasła reklamowe będące sprzeczną z prawem i wprowadzającą w błąd reklamą.

W uzasadnieniu wniosku Uprawniony podał, iż jest firmą farmaceutyczną produkującą i dystrybuującą jedyny dopuszczony do obrotu w Polsce produkt leczniczy dostępny bez recepty, ze wskazaniami terapeutycznymi do stosowania jako środek zmniejszający masę ciała u osób z nadwagą.

Obowiązany natomiast prowadzi produkcję suplementów diety o nazwie (...), (...), (...) oraz (...). Do suplementów jako środków spożywczych nie zaliczają się produkty posiadające właściwości produktu leczniczego i dlatego ich reklama nie może odwoływać się do właściwości zapobiegania chorobom lub ich leczeniu.

Tymczasem, Obowiązany na opakowaniach i telewizyjnych spotach reklamowych wymienionych produktów posługuje się sformułowaniami, z których wynika, iż produkty te maja zastosowanie w kuracjach odchudzających i zapewniają redukcję tkanki tłuszczowej. Sugeruje więc, że rzeczone środki pozwalają zwalczyć otyłość, która w Międzynarodowej Klasyfikacji ICD-10 została uznana za jednostkę chorobową. Zachowanie Obowiązanego należy tym samym zakwalifikować jako czyn nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy sprzecznej z prawem i wprowadzającej w błąd konsumenta. Znalazło to zresztą swoje potwierdzenie w decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego, który zakazał przedmiotowych reklam. Obowiązany jednak nie zastosował się do tej decyzji.

Uzasadniając posiadanie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia Uprawniony wskazał, iż kampanie reklamowe Obowiązanego prowadzone są w określonych przedziałach czasowych. Powoduje to, że w dacie zapadnięcia prawomocnego orzeczenia w sprawie z powództwa Uprawnionego, nawet korzystne dla niego orzeczenie będzie bezprzedmiotowe w zakresie w jakim wnioskodawcy przysługuje prawo żądania zaniechania niedozwolonych działań. Przyjąć bowiem należy, zdaniem Uprawnionego, iż w dacie prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy Obowiązany zaprzestanie niedozwolonych działań nie z powodu ich bezprawności, tylko z powodu prowadzenia kampanii przy użyciu nowych materiałów reklamowych.

Poza tym Uprawniony stwierdził, że Obowiązany po otrzymaniu decyzji PPIS zintensyfikował swoje działania promocyjne, co może świadczyć o jego złej woli.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 730 i 730 ¹ k.p.c. przesłankami ustawowymi zabezpieczenia roszczenia są:

1.  uwiarygodnienie roszczenia, tj. uprawdopodobnienie jego zasadności,

2.  uprawdopodobnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Wskazane warunki dopuszczalności zabezpieczenia muszą istnieć łącznie, co oznacza, że brak chociażby jednej z nich powoduje, że zabezpieczenie roszczenia jest niedopuszczalne.

W niniejszej sprawie, Uprawniony nie wykazał posiadania przez siebie interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia.

Według art. 730 ¹ § 2 k.p.c., interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

W uzasadnieniu wniosku Uprawniony w żaden sposób nie odniósł się do ww. przesłanki, tj. istnienia okoliczności utrudniających bądź uniemożliwiających osiągnięcie celu postępowania. Poprzestał na rozważaniach w kwestii skuteczności ewentualnie zapadłego wyroku, a więc dotyczących okresu po zakończeniu niniejszej sprawy. Instytucja zabezpieczenia roszczenia ma zastosowanie wyłącznie w czasie trwania postępowania. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do wykazania, iż to w tym okresie mogą nastąpić zdarzenia, które uniemożliwią realizację przewidywanego rozstrzygnięcia sądowego. Przypuszczalne zachowanie Obowiązanego po tym czasie są bez znaczenia dla zasadności wniosku i nie mogą stanowić podstawy jego pozytywnego rozstrzygnięcia.

Sama zła wola Obowiązanego także nie stanowi takiej przesłanki, gdyż musi za sobą pociągać działania o skutku jak powyżej. Uprawniony nic o takich działaniach nie wspomniał.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 730 ¹ k.p.c. w związku z art. 735 k.p.c. i 738 k.p.c., postanowił jak w sentencji.

SSO Marta Sadowska

ZARZĄDZENIE:

(...)