Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2015r.

Sąd Rejonowy w R a c i b o r z u Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jacek Lewicki

Protokolant: Grażyna Jendrecka

w obecności Prokuratora Dariusza Kasprzyka

po rozpoznaniu w dniach: 09/01/2014r., 04/03/2014r., 23.04.2014r., 08.05.2014r., 29.07.2014r., 02.10.2014r., 06.11.2014r., 30.01.2015r., 26.03.2015r., 06.05.2015r. i 16.06.2015r.

sprawy:

1) S. D.

s. S. i T.

ur. (...) w Ś.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. w siedzibie (...) Bank (...) S.A. R. ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) i nieustalonym mężczyzną, działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jego dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi wymienionego banku zaświadczenie o świadczeniu rentowym uzyskiwanym przez N. N. (1), celem uzyskania kredytu w wysokości 2.000 zł wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wymieniony bank w kwocie 2000 zł, lecz celu nie osiągnął z uwagi na odrzucenie wniosku przez Bank, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K.z dnia 29.06.2010r. sygn. akt (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 24 maja 203 roku z zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

II.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. w siedzibie (...) Bank (...) S.A. R. ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) i nieustalonym mężczyzną działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jej dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi wymienionego banku zaświadczenie o świadczeniu rentowym uzyskiwanym przez N. N. (1), celem uzyskania kredytu w wysokości 500 zł wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wymieniony bank w kwocie 500 zł, lecz celu nie osiągnął z uwagi na odrzucenie wniosku przez Bank, przy czyn czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K.z dnia 29.06.2010r. sygn. (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 24.05.2013r. z zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R., sklepie (...) w Galerii (...), działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) i nieustalonym mężczyzną działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jego dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i w celu uzyskania kredytu na zakup ratalny telewizora marki S. oraz laptopa H. o łącznej wartości 6.487 zł, posłużył się podrobionym, zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości osiąganych przez N. N. (1) dochodów w firmie (...), które osobiście podrobił, przedkładając je pracownikowi sklepu (...), które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru jego spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem działając na szkodę (...) Bank (...) S.A. (...) Bank S.A., jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na nieotrzymanie zgody na otrzymanie kredytu, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K. z dnia 29.06.2010r. sygn. (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 25.04.2013r. z zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie
i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) oraz nieustalonym
sprawcą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika
sieci P. co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez N. N. (1) w salonie (...) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych numer (...) i doprowadził w ten sposób Spółkę (...)do niekorzystnego rozporządzenie mieniem w łącznej kwocie 1103,84 zł, stanowiącej wartość usług telekomunikacyjnych oraz aparatu telefonicznego marki S. (...) A. o numerze (...), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K. z dnia 29.06.2010r. sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 24.05.2013r. z zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

V.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) oraz nieustalonym sprawcą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika sieci (...) co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez N. N. (1) w salonie (...) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych numer (...) i doprowadził w ten sposób (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.116,15 zł stanowiącej wartość usług telekomunikacyjnych oraz aparatu telefonicznego marki L. (...) o numerze (...) przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K. z dnia 29.06.2010r. sygn. (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 24.05.2013r. z zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VI.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z E. J., N. N. (1) oraz nieustalonym sprawcą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika P. co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez N. N. (1) umowę pożyczki nr (...)w wysokości 1500 złotych i doprowadził w ten sposób (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1500 złotych, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K. z dnia 29.06.2010r. sygn. akt (...) za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej od 08.10.2010r. do 24.05.2013r. w zaliczeniem okresu od 12.02.2010r. do 29.06.2010r.

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

2) N. N. (1)

s. W. i E.

ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

VII.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. w siedzibie (...) Bank (...) S.A. R. ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym mężczyzną, działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jego dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi wymienionego banku zaświadczenie o uzyskiwanym świadczeniu rentowym, celem uzyskania kredytu w wysokości 2.000 zł, wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wymieniony bank w kwocie 2000 zł, lecz celu nie osiągnął z uwagi na odrzucenie wniosku przez Bank

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

VIII.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. w siedzibie (...) Bank (...) S.A. R. ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym mężczyzną, działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jego dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedłożył pracownikowi wymienionego banku zaświadczenie o uzyskiwanym świadczeniu rentowym, celem uzyskania kredytu w wysokości 500 zł wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem wymieniony bank w kwocie 500 zł, lecz celu nie osiągnął z uwagi na odrzucenie wniosku przez Bank

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk

IX.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. w sklepie (...) w Galerii (...), działając wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym mężczyzną, działając w zamiarze popełnienia czynu zabronionego i zmierzając bezpośrednio do jego dokonania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i w celu uzyskania kredytu na zakup ratalny telewizora marki S. oraz laptopa H. o łącznej wartości 6.487 zł, posłużył się uprzednio podrobionym zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości osiąganych przez siebie dochodów w firmie (...) przedkładając je pracownikowi sklepu, które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru jego spłaty, usiłując w ten sposób doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem działając na szkodę (...) Bank (...) S.A. (...) Bank S.A., jednak zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na nieotrzymanie zgody na udzielenie kredytu

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

X.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym sprawcą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika sieci P. co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez siebie w salonie (...) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych numer (...) i doprowadził w ten sposób Spółkę (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1103,84 zł, stanowiącej wartość usług telekomunikacyjnych oraz aparatu telefonicznego marki S. (...) A. o numerze (...)

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XI.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym sprawcą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika sieci T-M. co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez siebie w salonie (...) umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych numer (...) i doprowadził w ten sposób (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 3.116,15 zł stanowiącej wartość usług telekomunikacyjnych oraz aparatu telefonicznego marki L. (...) o numerze (...)

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

XII.  w dniu 9 listopada 2012 roku w R. przy ul. (...) wspólnie i w porozumieniu z E. J., S. D. i nieustalonym sprawcą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracownika P. co do zamiaru regulowania należności za zawartą przez siebie umowę pożyczki nr (...)w wysokości 1500 złotych i doprowadził w ten sposób (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 1500 zł

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

3) J. H. (H.)

s. J. i Z.

ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

XIII.  w okresie od 10 listopada 2012 roku do 12 listopada 2012 roku w K. w sklepie (...) przy ul. (...), działać w krótkich ostępach czasu z powziętym zamiarem, wspólnie i w porozumieniu z E. J. i nieustalonym sprawcą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i w celu uzyskania kredytu na zakup ratalny telewizora marki (...), laptop marki H. C. oraz urządzenie wielofunkcyjne marki C. (...) o łącznej wartości 5540,71 złotych, posłużył się uprzednio podrobionym, zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości osiąganych przez siebie dochodach w firmie (...)przedkładając je pracownikowi sklepu, które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu, wprowadzając w ten sposób w błąd pracownika banku co do zamiaru jego spłaty, czym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem działając na szkodę (...) Bank (...) S.A.

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

1.  uznaje oskarżonego S. D. za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw opisanych w punkcie I, II, IV, V i VI części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób współdziałając z N. N. (1) i inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 91§1 kk skazuje go na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

2.  uznaje oskarżonego S. D. za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa opisanego w punkcie III części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je współdziałając z N. N. (1) i inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 91§ 2 kk łączy oskarżonemu S. D. orzeczone wyżej kary pozbawienia wolności i orzeka wobec niego karę łączną w rozmiarze 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

4.  uznaje oskarżonego N. N. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu przestępstw opisanych w punkcie VII, VIII, X, XI i XII części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób współdziałając z S. D. i inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 91§1 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

5.  uznaje oskarżonego N. N. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa opisanego w punkcie IX części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je współdziałając z S. D. i inną ustaloną osobą i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

6.  na podstawie art. 91 § 2 kk łączy oskarżonemu N. N. (1) orzeczone wyżej kary pozbawienia wolności i orzeka wobec niego karę łączną w rozmiarze 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

7.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego N. N. (1) kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 2(dwa) lata;

8.  uznaje oskarżonego J. H. za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa opisanego w punkcie XIII części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je współdziałając z innymi osobami i za to na podstawie art. 286§1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

9.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego J. H. kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 2(dwa) lata;

10.  na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka solidarnie obowiązek naprawienia szkody od oskarżonych S. D. i N. N. (1) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. w kwocie 1500,- (tysiąc pięćset) złotych;

11.  dowody rzeczowe wyszczególnione w wykazach dowodów rzeczowych na karcie 70, 87 i 438 akt sprawy, przekazuje do sprawy o sygn. (...);

12.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz (...) Kancelarii Adwokackich adwokat Z. M. i S. G. kwoty po (...),60,- (tysiąc dwieście dwadzieścia jeden złotych 60/100) w tym VAT, a na rzecz adwokata B. K. kwotę 768,60,- (siedemset sześćdziesiąt osiem złotych 60/100) tytułem kosztów nieopłaconej obrony udzielonej z urzędu;

13.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych i od opłaty w sprawie.

Sędzia:

Sygn. akt II K 529/13

UZASADNIENIE

W dniu 09 listopada 2012 r. oskarżona E. J. udała się wraz z oskarżonym S. D. oraz oskarżonym N. N. (1) do placówki (...) Bank (...) S.A. mieszczącej się w R. na ul. (...). Złożyli oni wniosek o kredyt w wysokości 2000 zł dla N. N. (1), którego nie mieli zamiaru spłacić. Do wniosku dołączyli zaświadczenie uzyskiwanym przez oskarżonego N. N. (1) świadczeniu rentowym. Z uwagi na fakt odrzucenia wniosku przez bank oskarżeni nie osiągnęli zamierzonego celu.

Po nieudanej próbie wyłudzenia kredytu oskarżeni udali się do kolejnej placówki (...) Bank (...) S.A. mieszczącej się w R. na ul. (...), gdzie złożyli wniosek o udzielenie kredytu w wysokości 500 zł. Na poparcie wniosku ponownie przedłożyli zaświadczenie o pobieranym przez N. N. (1) świadczeniu rentowym. Tym razem oskarżonym również nie udzielono kredytu z uwagi na odrzucenie wniosku.

Kolejno oskarżeni udali się do sklepu (...) w Galerii (...) w R., gdzie posłużyli się zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów N. N. (1) w firmie (...). Zaświadczenie to podrobił S. D.. Przedkładając pracownikowi sklepu nieprawdziwe zaświadczenie oskarżeni chcieli uzyskać kredyt na zakup ratalny telewizora marki (...)oraz laptopa marki (...) o łącznej wartości 6487 zł. Oskarżeni nie osiągnęli zamierzonego celu, gdyż nie uzyskali zgody na udzielenie kredytu.

Również w dniu 09 listopada 2012 r. oskarżeni: E. J., S. D. oraz N. N. (1) udali się do salonu sieci P. mieszczącego się w R. przy ul. (...) i zawarli umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) na nazwisko N. N. (1). W wyniku zawartej umowy uzyskali aparat telefoniczny marki (...)o nr (...), który w użytkowanie zabrała E. J.. Żaden z oskarżonych nie regulował rachunków wynikających z przedmiotowej umowy, w wyniku czego (...) poniosła straty w łącznej kwocie 1103,84 zł.

Następnie oskarżeniu udali się do salonu sieci (...) mieszczącego się w R. przy ul. (...), gdzie zawarli umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i uzyskali aparat telefoniczny marki (...)o nr (...). Wymienieni nie zapłacili żadnego rachunku i spowodowali szkodę dla (...) S.A. w łącznej kwocie 3115,15 zł. Tego samego dnia, w R. przy ul. (...) – w mieszkaniu N. N. (1), oskarżeni zawarli umowę pożyczki nr (...) z pracownikiem firmy (...). Umowa pożyczki w wysokości 1500 zł została zawarta na nazwisko N. N. (1), a pieniądze zabrała E. J..

Z kolei w dniu 10 listopada 2012 r. w K. w sklepie (...) przy ul. (...) E. J. wraz z J. H. i nieustalonym sprawcą uzyskali kredyt na zakup ratalny telewizora marki (...), laptopa marki (...) oraz urządzenia wielofunkcyjnego marki (...). Łączna wartość zakupionego sprzętu wyniosła 5540,70 zł. Kredyt na zakup ratalny, po uprzednim okazaniu pracownikowi sklepu podrobionego zaświadczenia o zatrudnieniu u wysokości osiąganych dochodów w firmie (...) uzyskał J. H.. W dniu 12 listopada 2012 r. E. J. odebrała zakupiony sprzęt. Do chwili obecnej oskarżeni nie rozpoczęli spłacania zaciągniętego zobowiązania.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- częściowo wyjaśnień oskarżonych: S. D. (k. 331 – 332, 342 – 343, 625v. – 626), N. N. (1) (k. 300 – 301, 626) i J. H. (k. 307 – 309, 626, 667)

- zeznań świadków: M. D. (k. 89, 668), M. L. (k. 92, 668), A. D. (k. 93 – 95, 117, 668v. – 669), B. M. (k. 109 – 111, 669), P. W. (k. 113 – 115, 669), P. Ś. (k. 284, 687), I. Z. (k. 403 – 404, 669v.), B. P. (1) (k. 418 – 419, 669v.), B. G. (k. 427 – 429, 669v. – 670), G. H. (k. 112, 668v.), J. S. (k. 210 – 211, 668v), W. S. (1) (k. 212 – 213, 668v.), G. K. (k. 286 – 288, 406 – 407, 668v.), S. S. (1) (k. 357 – 359, 668v.), J. K. (k. 411 – 412, 668v), W. B. (1) (k. 415 – 416, 668v.), D. G. (k. 423, 668v.) i E. J. (k. 816)

- informacji od operatorów (k. 20 – 21, 96 – 102, 118 – 125, 129 – 133, 136 – 158, 201, 214 – 221, 243 – 270, 297)

- informacji ZUS (k. 60)

- protokołu zatrzymania rzeczy z monitoringiem (k. 65 – 68, 159 – 161)

- dokumentacji przekazanej przez N. N. (1) i J. H. (k. 29 – 32, 47 – 52, 74 – 85)

- protokołu oględzin (k. 90 – 91, 164 – 168)

- protokołów okazania (k. 126, 127, 134, 171, 172 – 176, 235, 238, 242)

- pism C. A.(k. 229 – 231, 421, 432 – 433)

- pisma E. N.(k. 239)

- protokołu przeszukania (k. 292 – 293, 295 – 296)

- pism S. B. (k. 392, 401)

- dokumentacji P. (k. 242 – 426, 439 – 441)

Oskarżony S. D. w czasie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Równocześnie w czasie rozprawy sądowej oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i nie podtrzymał złożonych uprzednio wyjaśnień. Przed Sądem oskarżony S. D. przyznał, iż udał się z oskarżonym N. N. (1) oraz E. J. do banku (...) w celu uzyskania kredytu. Dodał, iż wcześniej E. J. wyjaśniła N. N. (1) szczegóły postępowania i zapłaciła mu. Nadto oskarżony zaprzeczył, by udał się wraz z N. N. (1) do salonu sieci (...), przyznając, iż towarzyszył mu jedynie w salonie sieci (...). Jednocześnie S. D. zaprzeczył by wyrobił fałszywą pieczątkę i podrobił zaświadczenia o zatrudnieniu. Zaświadczenia te miał wystawić nieustalony mężczyzna. Dodatkowo oskarżony podkreślił, iż pomysłodawczynią przedsięwzięcia była E. J., a jego wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym miały na celu jej obronę. S. D. przyznał również, iż E. J. w rozmowach z N. N. (1) używała imienia I.. On sam przedstawił się jako T..

Oskarżony S. D. był w przeszłości karany sądownie, a zarzucanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa, tj. w ciągu 5 lat, będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. K. we W.z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. akt (...)za umyślne przestępstwo podobne z art. 286 § 1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w ramach kary łącznej w okresie od 08 października 2010 r. do 24 maja 2013 r. z zaliczeniem okresu od 12 lutego 2010 r. do 29 czerwca 2010 r.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego S. D. (k. 331 – 332, 342 – 342, 625v. – 626)

- karta karna (k. 850 – 852)

- odpis wyroków (k. 360 – 361)

Oskarżony N. N. (1) w czasie postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył obszerne wyjaśnienia. Z ich treści wynika, iż w listopadzie 2012 r. w pobliżu sklepu (...) znajdującego się na ul. (...) w R. zaczepił go mężczyzna imieniem T. i zaproponował mu pracę w charakterze stróża. Mężczyźnie towarzyszyła kobieta, która przedstawiła się jako I.. Z uwagi na fakt, iż oskarżony przystał na propozycję pracy pojechał wraz z parą do swojego mieszkania po stosowne dokumenty. Następnie udali się do R. celem uzyskania zaświadczenia z ZUS. Oskarżony dodał, iż w samochód, którym jechali prowadził nieznany mu mężczyzna. Z dalszej części wyjaśnień N. N. (1) wynika, że posiadając stosowne zaświadczenie z ZUS udał się wraz z E. J. (I.) i S. D. (T. ) do dwóch placówek (...) Bank S.A. w celu uzyskania kredytu. Próby te zakończyły się niepowodzeniem. Następie wszyscy udali się do sklepu (...), gdzie usiłowali wziąć kredyt na zakup ratalny sprzętu RTV. Również ta próba zakończyła się niepowodzeniem. Oskarżony przyznał, iż kolejno pojechali do R., gdzie w salonie sieci (...) oraz (...) zostały zawarte umowy na jego nazwisko. Dodał także, iż w obecności S. D. zawarł umowę z przedstawicielem firmy (...) i uzyskał pożyczkę w wysokości 1500 zł. Równocześnie oskarżony podkreślił, iż w tym dniu znajdował się pod wpływem R. oraz alkoholu – wypił 4 piwa. Nadto przyznał, iż w całej sprawie wykazał się naiwnością, jednakże nie miał zamiaru spłacać żadnych zaciąganych w dniu 09 listopada 2012 r. zobowiązań, gdyż miała to uczynić E. J..

Oskarżony N. N. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego N. N. (1) (k. 300 – 301, 626)

- karta karna (k. 849)

Oskarżony J. H. podczas postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podkreślił, iż czuje się oszukany. W swoich wyjaśnieniach oskarżony podał, iż w listopadzie 2012 r. w pobliżu ul. (...) został zaczepiony przez mężczyznę i kobietę , którzy zaproponowali mu pracę. Dodał, iż kobieta przestawiła się jako I., a mężczyzna – T.. Nadto J. H. przyznał, iż udał się wraz z parą do sklepu (...) w K., gdzie zakupili sprzęt RTV i zaciągnęli kredyt na zakup ratalny na jego nazwisko. Wcześniej otrzymał zaświadczenie potwierdzające jego zatrudnienie i wysokość dochodów. Równocześnie podkreślił, iż zakupione urządzenia zostały zabrane przez E. J. (I.).

Oskarżony J. H. nie był wcześniej karany sądownie.

Dowód:

- wyjaśnienia oskarżonego J. H. (k. 307 – 309, 626, 667)

- karta karna (k. 848)

Z uwagi na uzasadnioną wątpliwość co do poczytalności oskarżonych: S. D., N. N. (1) i J. H. w chwili popełnienia zarzucanych im czynów, zostali oni poddani badaniom psychiatrycznym.

W opinii dotyczącej S. D. biegli zgodnie stwierdzili, iż w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznawania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem – tym samym nie zachodzą przesłanki z art. 31 § 1 i 2 kk.

W opinii dotyczącej oskarżonego N. N. (1) biegli rozpoznali przebyty incydent niedokrwienia mózgu, symptomy zespołu psychoorganicznego o miernym stopniu nasilenia objawów, zespół zależności od alkoholu oraz zespół uzależnienia od leków z grupy benzodwuazepin, tj. R.. W chwili popełnienia zarzucanych czynów oskarżony znajdował się zarówno pod działaniem R., jak i alkoholu, jednakże biegli zgodnie orzekli, że miał on zachowaną zdolność rozpoznawania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem, a warunki określone w art. 31 § 1 i 2 kk nie zachodzą.

W opinii dotyczącej oskarżonego J. H. biegli rozpoznali upośledzenie umysłowe stopnia lekkiego, padaczkę oraz zespół uzależnienia od alkoholu – od 5 lat w fazie pełnej abstynencji. Równocześnie biegli przyjęli, iż w stosunku do oskarżonego warunki opisane w art. 31 § 1 i 2 kk nie zachodzą. Równocześnie stwierdzono, iż oskarżony może brać udział w postępowaniu karnym przy udziale obrońcy.

Dowód:

- opinie sądowo-psychiatryczne (k. 346 – 349, 362 – 364, 369 – 373, 580 – 582)

Sąd zważył co następuje:

S. D. został oskarżony o popełnienie czynów zabronionych z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

N. N. (1) został oskarżony o popełnienie czynów zabronionych z art., 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk, art. 13 § 1 kk w zw. z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz art. 286 § 1 kk.

J. H. został oskarżony o popełnienie czynu zabronionego z art. 297 § 1 kk i art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Postawa oskarżonego S. D., który w trakcie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, a następnie zaprzeczył swojemu sprawstwu nie zasługuje na aprobatę Sądu i stanowi linię jego obrony. Podkreślić należy, iż wprawdzie w czasie rozprawy sądowej oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i w znacznej części nie podtrzymał wyjaśnień złożonych w postępowaniu przygotowawczym, jednakże z jego wyjaśnień złożonych w dniu 09 stycznia 2014 r. wynika, iż istotnie był wraz z N. N. (1) i E. J. w placówkach (...) Bank S.A. w R.. Oskarżony przyznał również, iż brał udział w zawieraniu umowy pożyczki z przedstawicielem firmy (...) przez N. N. (1). Równocześnie – odmiennie niż w postępowaniu przygotowawczym, S. D. podkreślił, iż pomysłodawczynią całego przedsięwzięcia była E. J..

Zarówno wyjaśnienia oskarżonego N. N. (1), jak i oskarżonego J. H. pokrywają się z ustaleniami stanu faktycznego i tym samym zasługują na wiarę. Jednakże postawa oskarżonych, którzy czują się oszukani przez E. J. i S. D. stanowi ich subiektywną ocenę całej sytuacji. Fakt, iż oskarżeni: N. N. (1) i J. H. prezentowali się jako pokrzywdzeni, nie ma wpływu na ocenę ich udziału i sprawstwa zarzucanych im czynów. Wprawdzie Prokuratura Rejonowa w R.prowadziła śledztwo w sprawie oszustwa na szkodę N. N. (1) i J. H., jednak zostało ono umorzone z uwagi na brak znamion popełnienia czynu zabronionego.

Świadek M. D. w swoich zeznaniach potwierdziła, iż w listopadzie 2012 r. N. N. (1) wraz z S. D. przyszli do salonu sieci (...), gdzie zawarli umowę. Umowę podpisał N. N. (1). Równocześnie świadek nie potrafiła powiedzieć czy w chwili podpisywania umowy N. N. (1) był wystraszony. Nie wiedziała także czy do salonu przyszedł z własnej woli, czy pod przymusem. Równocześnie świadek potwierdziła, iż zakupiony telefon komórkowy zabrał S. D.. Przyznała także, że N. N. (1) wrócił na drugi dzień i zgłaszał, że doszło do oszustwa. Zeznania M. D. potwierdziła świadek M. L.. Z kolei świadek J. K. podał, iż w wyniku zawartej umowy (...) S.A. poniosła straty w wysokości 3115,15 zł.

Świadek A. D. – pracownik salonu sieci (...)przyznała, iż podpisała umowę na świadczenie usług telekomunikacyjnym z N. N. (1). Oskarżony przyszedł do salonu wraz z E. J.. Świadek zeznała także, że po pewnym czasie N. N. (1) ponownie przyszedł do salonu i wyjaśnił, że został oszukany. Świadek W. B. (2) zeznał, iż w wyniku zawartej umowy (...) sp. z o.o. poniosła straty w łącznej wysokości 1103,84 zł.

Zarówno świadek B. M., jak i P. W. – pracownicy sklepu ze sprzętem RTV w K. potwierdzili, iż oskarżony J. H., który był w towarzystwie (...), zawarł umowę kredytu na sprzedaż ratalną telewizora, laptopa i urządzenia wielofunkcyjnego. Świadkowie zgodnie przyznali, iż oskarżony posiadał przy sobie wszystkie wymagane dokumenty. Równocześnie B. M. podkreśliła, że nie zauważyła by J. H. zawierał umowę pod przymusem.

Świadek P. G. potwierdziła, iż N. N. (1) próbował zawrzeć umowę pożyczki w placówce (...) Bank S.A. w R. przy ul. (...). Z uwagi na zadłużenie posiadane przez oskarżonego odmówiono udzielenia Kredytu.

Świadek S. S. (2) potwierdził, iż N. N. (1) próbował zawrzeć umowę kredytu na zakup w systemie ratalnym w sklepie (...) w R., jednakże odmówiono mu udzielenia takiego kredytu.

Świadek G. K. – specjalista do spraw oszustw kredytowych (...) Bank S.A. przyznał, iż z uwagi na zawarcie przez J. H. umowy o kredyt na zakup ratalny bank poniósł straty w wysokości 5540,71 zł

Spójne, logiczne i konsekwentne świadków potwierdziły ustalenia stanu faktycznego, w związku z czym należało uznać je za wiarygodne.

Zeznania świadków: B. P. (2), I. Z. i B. G. nie mają większego znaczenia w przedmiotowej sprawie. Z uwagi na upływ czasu świadkowie ci nie pamiętali już okoliczności i szczegółów związanych z przedmiotową sprawą. Z tego samego powodu również zeznania świadków: G. H., J. S., W. S. (2) i D. G. nie mają istotnego znaczenia w przedmiotowej sprawie.

Zeznania przesłuchanej w charakterze świadka E. J. należało uznać za całkowicie niewiarygodne. Zaprzeczyła ona by kiedykolwiek miała kontakt z S. D., N. N. (1) i J. H.. Zdaniem Sądu postawa E. J. ma na celu jej ochronę i uniknięcie ewentualnej odpowiedzialności.

Oszustwo (art. 286 § 1 kk) może być popełnione jedynie umyślnie z zamiarem bezpośrednim kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym, znamiennym skutkiem w postaci doprowadzenia do niekorzystnego rozporządzenia mieniem co oznacza pogorszenie sytuacji majątkowej rozparzającego. Do znamion przestępstwa należy działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, pod którym to pojęciem należy rozumieć wszelki pożytek i zysk majątkowy, jaki sprawca odniósł lub zamierzał odnieść z przestępstwa, a także sposób przestępczego działania polegający na wprowadzeniu w błąd, wyzyskaniu błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Wprowadzenie w błąd oznacza każde zachowanie prowadzące do wywołania u pokrzywdzonego błędu z wykorzystaniem wszelkich środków i metod, które doprowadzają do powstania rozbieżności między świadomością osoby rozporządzającej mieniem, a rzeczywistym stanem rzeczy.

Zgodnie z utrwaloną w prawie polskim formułą (analogiczne było jej określenie w poprzednich kodeksach) usiłowaniem z art. 13 § 1 kk jest czyn podjęty w zamiarze popełnienia przestępstwa zmierzający bezpośrednio do dokonania, które jednak nie następuje. Brak dokonania oznacza, że zachowanie się sprawcy nie zrealizowało wszystkich znamion czynu zabronionego, w szczególności nie spowodowało skutku, do którego sprawca zmierzał.

Przepis zawarty w art. 297 § 1 kk jest nazywany w literaturze "oszustwem kredytowym", ponieważ spośród wszystkich przewidzianych w tym przepisie instytucji finansowo - gospodarczych, najczęściej wyłudzeniu podlega kredyt. W ujęciu art. 297 § 1 kk oszustwo jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym. Sprawca bowiem musi wiedzieć, że przedkłada fałszywe lub poświadczające nieprawdę dokumenty, lub złożyć nierzetelne pisemne oświadczenie w celu uzyskania pożyczki bankowej, kredytu lub innego świadczenia, o których mowa w tym przepisie. Przepis art. 297 kk pozwala uznać za dobra prawne, podlegające ochronie przez art. 297 § 1 kk, także wymienione w tym przepisie instytucje: kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, dotacji, akredytywy, subwencji. Czynność sprawcza określona została przy użyciu syntetycznego sformułowania "przedkłada". Przez "przedkładanie" rozumieć należy wszelkie działania polegające na składaniu dokumentów lub oświadczeń, oddawaniu ich do przejrzenia lub oceny, a także na występowaniu z dokumentami lub oświadczeniami w stosunku do organu lub osoby. Dla wypełnienia znamienia ujętego jako "przedkładanie" wystarczające jest przedłożenie przez sprawcę jednego dokumentu, o którym mowa w art. 297 § 1 kk (por. wyrok SA w K. z 26 lipca 2000 r., II Aka 93/00, Prok. i Pr. 2002, nr 1, s. 24). Przez pisemne oświadczenia rozumieć należy wszelkie wypowiedzi zawarte w piśmie, sporządzonym własnoręcznie przez sprawcę lub sporządzonym przez inną osobę, lecz przedkładanym przez sprawcę w toku postępowania. Oświadczeniami w rozumieniu art. 297 § 1 kk będą zarówno pisma wymagane przez przepisy prawa w trybie postępowania prowadzącym do uzyskania jednej z instytucji wymienionych w tym przepisie, jak i oświadczenia samorzutnie składane przez sprawcę podczas postępowania prowadzonego w związku z ubieganiem się o uzyskanie kredytu, pożyczki pieniężne itp. Oświadczenia nierzetelne to zarówno takie oświadczenia, które zawierają informacje nieprawdziwe lub niepełne, jak i takie, które ze względu na sposób wypowiedzi mogą sugerować adresatowi istnienie stanu rzeczy niezgodnego z prawdą. Podstawą odpowiedzialności jest przedłożenie podrobionego, przerobionego, poświadczającego nieprawdę dokumentu lub nierzetelnego pisemnego świadczenia, mającego istotne znaczenie do uzyskania wymienionych w art. 297 § 1 kk form wsparcia finansowego, uzyskania elektronicznego instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Przepis art. 270 § 1 kk penalizuje przestępstwo używania jako autentyczny, przerobienia lub podrobienia dokumentu. Zgodnie z art. 115 § 14 kk dokumentem jest przedmiot, z którym związane jest określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z faktem podrobienia dokumentu oraz używania jako autentycznego dokumentu podrobionego. Przez podrobienie dokumentu rozumie się sporządzenie przedmiotu (pisma, druku, umowy), który ma limitowy dokument autentyczny. Podrobienie może dotyczyć także nieistniejących części autentycznego dokumentu, np.: dopisanie treści, której autentyczny dokument nie zawiera. Orzecznictwo SN podkreśla, że z podrobieniem dokumentu mamy do czynienia, gdy nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony (zob. wyrok SN z 27 listopada 2000 r., III KKN 233/98, P.. Prok. i Pr. 2001, nr 5, poz. 4). Należy dodać, że podrobieniem będzie spreparowanie dokumentu w imieniu osoby istniejącej lub fikcyjnej, a nawet podpisanie autentycznego dokumentu cudzym nazwiskiem, chociażby za zgodą osoby zainteresowanej (por. wyrok SN z 25 października 1979 r., II KR 10/79, OSNPG 1980, nr 11, poz. 127). Ponadto dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 kk wystarczy popisanie się na dokumencie za osobę nieistniejącą. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby – nawet nieistniejącej, jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 270 § 1 kk. Czyn z art. 270 § 1 kk ma charakter formalny, nie jest zatem konieczne by przedstawienie sfałszowanego dokumentu innej osobie wywołało u niej przekonanie i prawdziwości tego dokumentu.

Oskarżeni swoim działanie wyczerpali znamiona wyżej opisanych przestępstw. Materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie pozwala uznać S. D., N. N. (2) i J. H. za winnych popełnienia zarzucanych im czynów.

Czyny przypisane oskarżonym są zawinione. Można im przypisać winę w czasie ich popełnienia, albowiem uzasadnionym było w konkretnych sytuacjach wymagać od oskarżonych zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby. W tym miejscu należy wskazać, iż oskarżeni są ludźmi dorosłymi, który powinni przewidywać konsekwencje swojego zachowania. W opinii Sądu oskarżeni współdziałali ze sobą zarówno w aspekcie przedmiotowym, jak i podmiotowym. Działania oskarżonych: N. N. (1) i J. H. dopełniały działalność pozostałych oskarżonych, co w konsekwencji pozwoliło na przypisanie każdej z tych osób czynności sprawczej. Oskarżeni: N. N. (1) i J. H. mieli świadomość, że nie są zatrudnieni i że posługują się nieprawdziwymi oświadczeniami o zatrudnieniu. Ich zachowanie ocenić zatem należy jako współsprawstwo właściwe dopełniający, a nie tylko jako pomocnictwo.

Za czyny opisane w punktach I, II, IV, V i VI części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób, współdziałając z N. N. (1) i inną ustaloną osobą Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk skazał oskarżonego S. D. na karę 2 lat pozbawienia wolności. Za czyn opisany w punkcie III części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił go współdziałając z N. N. (1) i inną ustaloną osobą, na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk Sąd skazał S. D. na karę 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art. 91 § 2 kk, Sąd połączył oskarżonemu S. D. orzeczone kary pozbawienia wolności i orzekł wobec niego karę łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności.

Za czyny opisane w punktach VII, VIII, X, XI i XII części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je w krótkich odstępach czasu i w podobny sposób współdziałając z S. D. i inną ustaloną osobą, na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk Sąd skazał oskarżonego N. N. (1) na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Za czyn opisany w punkcie IX części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił go współdziałając z S. D. i inną ustaloną osobą, Sąd na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazał oskarżonego N. N. (1) na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 91 § 2 kk, Sąd połączył oskarżonemu N. N. (1) orzeczone kary pozbawienia wolności, i orzekł wobec niego karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata.

Za czyn opisany w punkcie XIII części wstępnej wyroku, przyjmując, że popełnił je współdziałając z innymi osobami, Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazał oskarżonego J. H. na karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata.

Modyfikacja opisanych czynów wiązała się z wyłączeniem sprawy oskarżonej E. J. do odrębnego postępowania.

Przy wymiarze kar Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk. Zdaniem Sądu taki wymiar kar jest w pełni adekwatny do stopnia zawinienia oskarżonych.

Oskarżony S. D. był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie, nadto wykorzystał łatwowierność i zaufanie oskarżonych: N. N. (1) i J. H.. W związku z tym Sąd uznał, iż w stosunku oskarżonego jedynie bezwzględna izolacja w warunkach zakładu karnego jest w stanie odnieść zamierzony skutek resocjalizacyjny i wychowawczy.

Zawieszając wykonanie orzeczonej względem N. N. (1) i J. H. kar pozbawienia wolności Sąd uznał, iż 2 letni okres próby pozwoli na zweryfikowanie pozytywnej prognozy kryminologicznej sprawców. Sąd wziął pod uwagę postawę oskarżonych i ich wcześniejszą niekaralność. Należy mieć na uwadze, iż w przypadku naruszenia w jakiś sposób przez oskarżonych warunków okresu próby, orzeczone kary w każdym momencie mogą zostać zarządzone do wykonania.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł solidarnie obowiązek naprawienia szkody od oskarżonego S. D. i oskarżonego N. N. (1) na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A w kwocie 1500 zł. Orzekając obowiązek naprawienia szkody Sąd wziął pod uwagę, iż w stosunku do pozostałych pokrzywdzonych prowadzone są odrębne postępowania.

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz (...) Kancelarii Adwokackich adwokat Z. M. i adwokata S. G. kwoty po 1221,60 w tym VAT, a na rzecz adwokata B. K. kwotę 768,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy udzielonej z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonych od ponoszenia kosztów sadowych i opłaty w sprawie.

Sędzia: