Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 sierpnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy
w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marcin Królikowski
Protokolant: stażysta Joanna Karczewska

po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2015r.

w B. na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko A. G.

o zapłatę
i z powództwa wzajemnego A. G.
przeciwko M. S.

o zapłatę

I.  1) zasądza od pozwanej a na rzecz powoda kwotę 5.951,97 zł (pięć tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt siedem groszy) z ustawowymi odsetkami od kwot:

a)  3.860,97 zł od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia zapłaty,

b)  2.091,00 zł od dnia 17 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty

2)  wyrokowi w pkt. I ppkt.1 lit. a nadaje rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 1.353,00 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt trzy złote)

3)  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.467,00 zł (jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w zakresie powództwa głównego;

II.  1) oddala powództwo wzajemne;

2)  zasądza od powódki wzajemnej na rzecz pozwanego wzajemnego kwotę 1.217,00 zł (jeden tysiąc dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wywołanych powództwem wzajemnym.

SSR Marcin Królikowski

UZASADNIENIE

I. W pozwie z dnia 5 listopada 2013 r. powód M. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) domagał się zasadzenia od pozwanej A. G. kwoty 5.951,97 zł z ustawowymi odsetkami od kwot:

a) 3.860,97 zł od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia zapłaty,

b) 2.091,00 zł od dnia 17 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podała, iż w dniu 10 września 2011 r. otrzymał od pozwanej zlecenie podłączenia kamery wewnętrznej, podłączenie rozdzielni i uruchomienie systemu monitoringu w kamienicy przy ul. (...) w B. oraz zmianę kamery na ulicy (...). W dniu 8 listopada 2011 r. pozwana zleciła powodowi wykonanie kolejnych prac polegających na podłączeniu i uruchomieniu czterech kamer zewnętrznych, jednej kamery wewnętrznej oraz dostarczeniu listwy zasilającej. W dniu 28 listopada 2011 r. pozwana zleciła powodowi montaż dwóch kamer wewnętrznych oraz przeniesienie jednej kamery głównej. W dniu 30 listopada 2011 r. pozwana zleciła powodowi kolejne prace polegające na umieszczeniu rejestratora w szafce i podłączenie go do rozdzielni, podłączenie monitora, podłączenie nowej kamery w miejsce starej zdemontowanej. Powód podał, że w trakcie wykonywania zleceń doszło do uszkodzenia izolacji przewodu elektrycznego, o czym poinformowano pozwaną. Powód wskazał, że uszkodzenia izolacji nie spowodowało żadnych poważnych konsekwencji a powód wysłał do kamienicy przy ulicy (...) elektryka, aby naprawił uszkodzenia jednakże pozwana nie wyraziła na to zgody, żądając wymiany całej instalacji elektrycznej. W opinii powoda wymiana przedmiotowego przewodu była konieczna, ale nie z powodu uszkodzenia izolacji, lecz z powodu starych i źle zainstalowanych instalacji w budynku. Powód podał, że pozwana wystawiła mu fakturę VAT na kwotę 4.482,00 zł tytułem naprawy instalacji i wymiany kabla. Powód wyjaśnił, że powyższą fakturę odesłał pozwanej, ponieważ nie było żadnych podstaw, aby z powodu uszkodzenia instalacji przewodu, konieczna była wymiana kabla (...), powód podał też, iż nie zlecał nikomu takich prac, a wymiana kabla nie została wykonana. Nadto powód wyjaśnił, że pozwana wzywając go do zapłaty kwoty 702 zł za prowizoryczne prace nie przedstawiła ich zakresu. Powód wskazał również, że przewód został prawidłowo zabezpieczony i że nie zachodziła konieczność jego wymiany. Powód wskazał również, że wraz ze swoimi pracownikami w dniu 23 lutego 2012 r. nie został wpuszczony do budynku w celu dokonania pomiaru oraz założenia plomby na puszkę przyłączeniową. Nadto powód wyjaśnił, że prace zlecone przez pozwaną zostały wykonane, a pozwana nie wnosiła zastrzeżeń do wykonanych prac. Powód podał, iż z tytułu wykonanych prac powód wystawił fakturę nr (...) na kwotę 3.860,97 zł oraz fakturę nr (...) na kwotę 2.091,00 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwana uznała powództwo w części co do kwoty 1.353,00 zł oraz wniosła o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie tj. co do kwoty 4.599,00 zł w o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana podała, iż powód mimo otrzymania zapłaty zwlekał z zainstalowaniem systemu monitoringu. Pozwana wyjaśniła, że montaż monitoringu na ul. (...) powód rozpoczął dopiero w listopadzie 2011 r. Nadto pozwana podała, iż strony uzgodniły, że jeżeli system przenoszony z ul. (...) na ul. (...) będzie wymagał uzupełnienia lub unowocześnienia, a powód po uzyskaniu akceptacji pozwanej wykona to za dodatkową opłatą. Pozwana przyznała, że zaakceptowała wymianę dwóch kamer przy ul. (...) w cenie 550 zł netto za sztukę. W pozostałym zakresie pozwana zakwestionowała wszystkie pozostałe pozycję wymienione w fakturach nr (...), w tym konieczności uzupełnienia systemu o rozdzielnię, koszt materiałów (wskazując, że były zawyżone). Nadto pozwana wskazał, że powód sam przyznaje w treści faktur, że podłączenie kamer na ul. (...) wchodziło w skład umowy bez dodatkowej opłaty. Pozwana podała, że w trakcie montażu instalacji pracownik powoda spowodował awarię zasilania. Nadto pozwana wyjaśniła, że strony nie mogły dojść do porozumienia co do wysokości i sposobu naprawienia szkody, a powód zaczął zawyżać wartość należnego mu wynagrodzenia, pozwana we własnym zakresie zleciła dokończenie montażu monitoringu przy ulicy (...). Pozwana podniosła, że powód nie wykonał zobowiązania i mimo wezwań nie przekazał żadnych dokumentów dotyczących zainstalowanego sprzętu, w szczególności dokumentów potwierdzających udzielenie gwarancji.

II. Na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2014 r. pozwana (powódka wzajemna) złożyła pozew wzajemny.

W pozwie wzajemnym pozwana (powódka wzajemna) A. G. prowadząca działalność gospodarczą (...) w B. domagała się zasądzenia od powoda (pozwanego wzajemnego) M. S. prowadzącego działalność gospodarczą (...) w B. kwoty 5.834,00 zł z ustawowymi odsetkami od kwot:

a) 4.482,00 zł od 15 lutego 2012 r. do dnia zapłaty,

b) 1.352,00 zł od dnia 18 kwietnia 2014 r. do dnia zapłaty,

oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wzajemnego pozwana (powódka wzajemna) podała, że strony w lipcu 2011 r. zawarły umowę obejmującą dostarczenie oraz instalację monitoringu przy ulicy (...) w B. oraz demontażu monitoringu funkcjonującego przy ulicy (...), wraz z jego montażem przy ulicy (...). Pozwana (powódka wzajemna) podała, iż zapłaciła powodowi (pozwanemu wzajemnemu) opłatę z tytułu leasingu w wysokości 22.140,00 zł. Pozwana (powódka wzajemna) wskazała, że powód (pozwany wzajemny) nie podając żadnych przyczyn znacząco opóźniał się z montażem monitoringu przy ulicy (...). Nadto pozwana (powódka wzajemna) podała, że pracownik powoda (pozwany wzajemny) przewiercił kabel (...), dostarczający energię elektryczną. W opinii pozwanej (powódki wzajemnej) powód (pozwany wzajemny) nie zachował należytej staranności i bez uprzedniego ustalenia trasy przebiegu kabla (...) rozpoczął prace montażowe, co spowodowało pozbawienie kamienicy prądu i naraziło pozwaną (powódkę wzajemną) na koszty prowizorycznej naprawy w wysokości 702,00 zł. Nadto pozwana (powódka wzajemna) wskazała, że wezwała powoda (pozwanego wzajemnego) do pokrycia dotychczas poniesionych kosztów, jak również do pełnej naprawy wyrządzonej szkody, która według wskazań elektryka wymagała wymiany przewodu (...) na całej jego długości. Pozwana (powódka wzajemna) podała, że powód (pozwany wzajemny) zgodził się wymienić zniszczony kabel jednakże ze względu na zwłokę powoda (pozwanego wzajemnego) pozwana (powódka wzajemna) zmuszona była powierzyć wykonanie naprawy innemu profesjonalnemu podmiotowi. Pozwana (powódka wzajemna) uznała, że przedmiotowa szkoda wynikła z braku zachowania należytej staranności przez pozwanego poprzez nieodpowiedzialne rozpoczęcie prac montażowych monitoringu. Po wykonaniu prowizorycznej naprawy pozwana (powódka wzajemna) wezwała powoda (pozwanego wzajemnego) do pokrycia dotychczasowych kosztów, jak również do pełnej naprawy wyrządzonej szkody. Pozwana (powódka wzajemna) wskazała, że nieuzasadniona zwłoka powoda (pozwanego wzajemnego) zmusiła pozwaną (powódkę wzajemną do powierzenia wykonania czynności związanych z naprawą szkody, jak i pozostałym montażem monitoringu, innym profesjonalnym podmiotom a łączny koszt naprawy wyniósł 5.834,00 zł. Pozwana (powódka wzajemna) podnosiła, iż faktura nr (...) na kwotę 5.843,00 zł stanowiła jedynie wstępny szacunek kosztów niezbędnych dla pełnego oraz prawidłowego naprawienia szkody.

W odpowiedzi na pozew wzajemny powód (pozwany wzajemny) wniósł o oddalenie pozwu wzajemnego w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód (pozwany wzajemny) wskazał, że nie opóźniał się z montażem monitoringu przy ul .(...) w B., albowiem do dnia 26 września 2011 r. nie było żadnych ustaleń dotyczących tego obiektu. Powód (pozwany wzajemny) nie zaprzeczał, że doszło do usterki, lecz stanowczo zaprzeczył skali uszkodzeń. O uszkodzeniu przewodu powód (pozwany wzajemny) niezwłocznie zawiadomił przedstawiciela pozwanej (powódki wzajemnej) M. G. (1), który natychmiast przysłał na miejsce elektryka R. R. (1). Przybyły na miejsce elektryk usunął usterkę w taki sposób, że zamontował na ścianie natynkową puszkę przelotową, zaizolował taśmą PCV uszkodzoną część przewodu. Po wykonaniu w/w prac elektryk pozwanej (powódki wzajemnej) załączył bezpiecznik i przywrócił zasilanie. Ponadto R. R. (1) dokonał pomiaru miernikiem induktorowym izolacji kabla, a wynik pomiaru był pozytywny. Zasilanie zostało przywrócone po około godzinnej przerwie. Nadto powód (pozwany wzajemny) podał, że w dniu 23 stycznia 2012 r. strony odbyły spotkanie, w którym uczestniczył elektryk N. Z., który stwierdził, że uszkodzeniu uległa izolacja żyły, a usterkę usunięto przez zaizolowanie żył kabla taśmą PCV. Elektryk stwierdził także, iż uszkodzony przewód przebiegał bezpośrednio w styropianie bez rur osłonowych. Powód (pozwany wzajemny) wskazał, że zadeklarował pozwanej (powódce wzajemnej), iż na własny koszt zleci usunięcie usterki elektrykowi N. Z.. Powód (pozwany wzajemny) zaprzeczał, aby R. R. (1) obciążył powoda (pozwanego wzajemnego) fakturą z tytułu usunięcia tej awarii. Powód (pozwany wzajemny) zarzucał, że wymiana całego przewodu wykraczały ponad dopuszczone przepisami możliwości naprawy tej usterki. Powód (pozwany wzajemny) podał, że bezzwłocznie poinformował pozwaną (powódkę wzajemną) o uszkodzeniu Powód (pozwany wzajemny) wskazał, że w wyniku przeprowadzonej przez (...) w B. kontroli nie stwierdzono uchybień w zakresie instalacji elektrycznej i spornej usterki. Ponadto powód (pozwany wzajemny) podniósł zarzut przedawnienia roszczenia z tytułu faktury VAT nr (...) z dnia 7 lutego 2012 r. stwierdzając, że roszczenie z tego tytułu przedawniło się z dniem 15 lutego 2014 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwana (powódka wzajemna) oraz powód (pozwany wzajemny) zawarli umowę obejmującą umowę leasingu oraz umowę o dzieło. Zgodnie z umową leasingu finansujący (...) sp. z o.o. zobowiązał się do nabycia od powoda (pozwanego M. S. i przekazania korzystającemu – powódce (pozwanej wzajemnej) A. G. system monitoringu ujęty w załączniku nr 1 do umowy leasingu o wartości 18.000,00 zł netto, a do odpłatnego korzystania na okres 48 miesięcy od dnia odbioru przedmiotu leasingu. Strony uzgodniły także, iż system monitoringu z ul. (...) w B. miał zostać przeniesiony w całości przez powoda (pozwanego wzajemnego) na ul. (...) w B.. Sprzęt z umowy leasingu był przeznaczony na ul (...), gdzie miał zostać zamontowany przez powoda (pozwanego wzajemnego). Ponieważ pozwana (powódka wzajemna) była zadowolona z modernizacji wykonanej przez powoda (pozwanego wzajemnego) na ul. (...), to zleciła powodowi (pozwanemu wzajemnemu) także montażu przeniesionego systemu na ul. (...). Strony ustaliły wynagrodzenie powoda (pozwanego wzajemnego) w wysokości 1.000,00 zł od punktu kamerowego.

(dowód: umowa leasingu nr (...) k.67-69, zlecenie serwisowe - k.9, zeznania świadka M. G. (1) – k. 124 – 127 akt, zeznania powoda (pozwanego wzajemnego) – k. 207 – 209 akt, zeznania pozwanej (powódki wzajemnej) – k. 213 – 214 akt, Ogólne Warunki Leasingu z opcją nabycia – k. 69 akt, zlecenie serwisowe – k. 9 akt)

W listopadzie 2011 r. pracownicy powoda wykonywali prace związane z montażem instalacji monitoringu. Pracownicy powoda (pozwanego wzajemne) wykonywali montaż kamer zewnętrznych i wewnętrznych, kompletne okablowanie, instalację rejestratora z twardym dyskiem, rozdzielnię wideo i monitor. Cześć kamer, rejestrator, rozdzielnia i twardy dysk były nowe.

(dowód: zeznania świadka M. G. (2) – k. 122 – 123 akt, dziennik wykonanych prac instalacyjnych – k. 10 – 12 akt, zeznania powoda (pozwanego wzajemnego) – k. 207 – 209 akt)

W budynku przy ul. (...) w B. w listopadzie 2013 r. podczas prac związanych z montażem instalacji monitoringu doszło do uszkodzenia kabla (...) zasilającego główną klatkę budynku. Podczas wykonywania prac instalacyjnych pracownicy powoda (pozwanego wzajemnego) posługiwali się miernikiem w celu wykrycia znajdujących się pod tynkiem kabli, albowiem pozwana (powódka wzajemna) nie przekazała planów instalacji znajdujących się w budynku. Ten kabel był kablem głównym, zasilającym wszystkie mieszkania w kamienicy w energię elektryczną i taki kabel nie może być przecięty. Na zlecenie M. G. (1) elektrykR. R. (1) dokonał naprawy kabla poprzez usunięcie spalonej izolacjo oraz zaizolowanie każdej z pięciu żył kabla osobno. W ocenie R. R. (1) uszkodzony kabel powinien zostać wymieniony na całej długości, tj. od rozdzielni po ostatnie piętro kamienicy.

(dowód: zeznania świadka R. R. (1) – k. 183 – 185 akt, schemat instalacji w budynku – k. 182 akt, zeznania świadka M. G. (1) – k. 124 – 127 akt)

Koszt naprawy kabla wykonanej przez R. R. (1) wyniósł 600,00 zł, ale powód (pozwany wzajemny) nie chciał zapłacić w/w należności. W konsekwencji, pomiędzy stronami powstał spór co do zakresu naprawy uszkodzonego kabla, gdyż powód (pozwany wzajemny) uważał, iż naprawa powinna być wykonana pomiędzy rozdzielnią główną, a rozdzielnią piętrową. Następnie pozwana (powódka wzajemna) w piśmie z dnia 28 lutego 2012 r. nie wyraziła zgody na dokonanie naprawy przez powoda (pozwanego wzajemnego). Pozwana (powódka wzajemna) za pośrednictwem swojego małżonka M. G. (1) zakazała wstępu pracownikom powoda (pozwanego wzajemnego) na teren spornej kamienicy.

(dowód: zawiadomienie - k. 15, pismo - k. 73, zeznania świadka M. G. (2) k.122-123, zeznania świadka J. C. k. 124 akt, zeznania świadka R. R. (1) – k. 183 – 185 akt, zeznania świadka M. G. (1) – k. 124 – 127 akt)

W dniu 11 grudnia 2011 r. w kamienicy przy ul. (...) w B. (...) z siedzibą w B. dokończyło instalację kamer. Wtedy już działał system monitoringu zainstalowany przez powoda. Powyższe prace zostały zrealizowana w ramach stałej umowy o współpracy zawartej pomiędzy pozwaną (powódka wzajemną) a (...).

(dowód: odpis notatki służbowej ze zdarzenia k.71, zeznania świadka K. H. k.127-128)

W dniu 28 listopada 2011 r. R. R. (1) obciążył pozwaną (powódkę wzajemną) fakturę VAT za naprawę instalacji w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w B. (naprawa kabla (...)) na kwotę 702,00 zł. Termin płatności mijał w dniu 5 grudnia 2011 r.

(Dowód: faktura VAT nr (...) - k. 112 akt)

W dniu 18 listopada 2011 r. powód (pozwany wzajemny) obciążył pozwaną (powódkę wzajemną) fakturą VAT na kwotę 3.860,97 zł tytułem zużytych materiałów oraz wynagrodzenia za wykonanie podłączenia kamer. Na fakturze oznaczono termin płatności w/w wierzytelności do dnia 25 listopada 2011 r.

(Dowód: faktura VAT nr (...) - k. 14 akt)

W dniu 9 grudnia 2011 r. powód (pozwany wzajemny) obciążył pozwaną (powódkę wzajemną) fakturą VAT na kwotę 2.091,00 zł przeniesienia rozdzielni wideo (demontaż+montaż). Na fakturze oznaczono termin płatności w/w wierzytelności do dnia 16 grudnia 2011 r.

(Dowód: faktura VAT nr (...) - k.13 akt)

Pismem z dnia 11 stycznia 2012 r. powód główny (pozwany wzajemny) wezwał pozwaną główną (powódkę wzajemną do dobrowolnej zapłaty kwoty 5.951,97 zł w terminie 3 dni od daty otrzymania wezwania. Podstawę wezwania stanowiły faktury o numerach (...).

(dowód: wezwanie do zapłaty - k. 17 akt)

W dniu 7 lutego 2012 r. pozwana (powódka wzajemna) obciążyła powoda (pozwanego wzajemnego) fakturą VAT na kwotę 4.482,00 zł z tytułu naprawy instalacji oraz wymiany kabla. Na fakturze oznaczono termin zapłaty do dnia 14 lutego 2012 r. Powód (pozwany wzajemny) odmówił zapłaty powyższej faktury.

(dowód: faktura VAT nr (...) - k.115 akt, pismo z dnia 8 lutego 2012 r. - k. 23 akt)

W dniu 2 marca 2013 r. na zlecenie powoda (pozwanego wzajemnego) elektryk N. Z. dokonał oględzin naprawy kabla wykonanej przez R. R. (1). W ocenie N. Z. naprawa została wykonana poprawnie, zgodnie ze sztuką, a sposób naprawy został zaakceptowany przez (...).

(dowód: oświadczenie N. Z. – k. 16 akt, zeznania świadka N. Z. – k. 122 akt)

Na zlecenie pozwanej (powódki wzajemnej na przełomie października i listopada 2013 r. S. W. oraz K. C. wykonali bruzdy pod przewód elektryczny, wymianę kabla (...) od głównej tablicy rozdzielczej do ostatniej puszki na ostatnim piętrze. Została zdemontowana stara instalacja elektryczna i w jej miejsce założona nowa. Następnie K. C. zaszpachlował bruzdy oraz wymalował klatkę schodową w kamienicy przy ul. (...) w B..

(dowód: zeznania świadka S. W. – k. 186 akt, zeznania świadka K. C. – k. 186 – 187 akt, zeznania pozwanej (powódki wzajemnej) A. G. – k. 213 – 214 akt)

Na tej podstawie S. W. obciążył pozwaną (powódkę wzajemną) fakturą nr (...) na kwotę 2.000,00 zł, a K. C. obciążył pozwaną fakturą nr (...) na kwotę 3.132,00 zł.

(dowód: faktury – k. 113 – 114 akt)

W dniu 3 czerwca 2013 r. powód (pozwany wzajemny) wezwał pozwaną (powódkę wzajemną) do zapłaty łącznej kwoty 5.951,97 zł wynikającą z faktury VAT nr (...) oraz faktury VAT nr (...). Termin zapłaty wynosił 2 dni od dnia otrzymania wezwania.

(dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty - k. 38 akt)

Pozwana (powódka wzajemna) przedłożyła faktury nr (...) oraz faktury nr (...) z tytułu nabycia przez pozwaną (powódkę wzajemną) sprzętu elektronicznego do systemu monitoringu w 2008 r.

(dowód: faktury – k5 – 81 akt)

Powyższy stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił w oparciu o wyżej wymienione dowody z dokumentów prywatnych znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwość, autentyczność i moc dowodowa nie budziły jego wątpliwości, a także na podstawie zeznań świadków: N. Z., M. G. (2), J. C., K. H., R. R. (1), S. W., K., zeznań powoda (pozwanego wzajemnego) M. S., części zeznań świadka: M. G. (1), oraz części zeznań pozwanej (powódki wzajemnej) A. G..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: N. Z., M. G. (2), J. C., K. H., R. R. (1), S. W., K. C., zeznań powoda (pozwanego wzajemnego) M. S. w całości, uznając ich zeznania za szczere i rzeczowe, korespondujące ze sobą wzajemnie i z pozostałym materiałem dowodowym ujawnionym w sprawie. Istniejące pewne drobne nieścisłości w zeznaniach świadków oraz powoda (pozwanego wzajemnego) nie wpłynęły na ocenę waloru wiarygodności tych zeznań.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. G. (1) w części dotyczącej tego, że strony zawarły umowę leasingu oraz że podczas wykonywania prac przez powoda (pozwanego wzajemnego) doszło do uszkodzenia kabla (...) w kamienicy przy ul. (...) w B..

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. G. (1) w części dotyczącej tego, że strony ustaliły, iż montaż kamer na ul. (...) powód (pozwany wzajemny) wykona za darmo w ramach leasingu. W tym zakresie zeznania świadka były sprzeczne z zeznaniami powoda (pozwanego wzajemnego) oraz z zeznaniami pozwanej (powódki wzajemnej), która przyznała, iż na zakup nowych kamer miała zostać wystawiona odrębna faktura.

Sąd nie dał także wiary zeznaniom pozwanej (powódki wzajemnej) w części dotyczącej konieczności wymiany całego kabla (...), gdyż w tym zakresie w ocenie Sądu była to subiektywna opinia pozwanej (powódki wzajemnej), która wymagała potwierdzenia poprzez zasięgnięcie do wiadomości specjalnych.

Zaznaczyć tu należało, że przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd miał na uwadze treść art. 233 § 1 k.p.c., zgodnie, z którym Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Na podstawie art. 505 ⁷ k.p.c. Sąd rozpoznał niniejszą sprawę z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym.

Na podstawie art. 130 ⁴ § 1 i 5 k.p.c. Sąd pominął wniosek pozwanej (powódki wzajemnej) o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, albowiem pozwana (powódka wzajemna) w przepisanym terminie nie uiściła zaliczki na koszt przeprowadzenia tego dowodu.

Na podstawie art. 168 § 1 k.p.c. a contrario Sąd oddalił wniosek pozwanej (powódki wzajemnej) o przywrócenie terminu do uiszczenia zaliczki na koszt przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego. W ocenie Sądu pozwana (powódka wzajemna) nie wykazała, że do uchybienia tego terminu doszło bez winy pozwanej. Wręcz przeciwnie, z przedłożonego na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2015 r. pisma (...) z dnia 4 sierpnia 2015 r. (k. 239 akt) wynikało, iż w dniu 13 maja 2015 r. pozwana (powódka wzajemna) o godzinie (...) pozwana zdefiniowała przelew na rachunku bankowym nr (...) do odbiorcy: Sąd Rejonowy, a dyspozycja płatności została potwierdzona kodem nr (...)z karty kodów jednorazowych. Ponieważ pozwana po wpisaniu dyspozycji przelewu oraz kodu nie zatwierdziła opcji wykonania przelewu, to przelew nie został wykonany. Sąd zważył, iż do nie wykonania przelewu doszło na skutek winy pozwanej (powódki wzajemnej) stąd też brak było podstaw do przywrócenia terminu do wykonania w/w czynności.

Na podstawie art. 217 § 3 k.p.c. Sąd oddalił także pozostałe wnioski dowodowe stron, które dotychczas nie zostały przeprowadzone.

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie strony zawarły umowy leasingu z opcją nabycia nr (...) oraz umowę o dzieło w zakresie przeniesienia systemu monitoringu z ul. (...) na ul. (...) w B. i jego montażu.

Zgodnie z art. 709 ¹ k.c. przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, nabyć od oznaczonego zbywcy rzecz na określonych w tej umowie warunkach i oddać tą rzecz korzystającemu do używania lub używania i pobierania pożytków przez oznaczony czas, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Umowa leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności (art. 709 ² k.c.). W świetle art. 77 k.c. zmiana lub uzupełnienie umowy leasingu wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Sąd zważył także, iż umowa zawarta przez strony w zakresie przeniesienia zakresie przeniesienia systemu monitoringu z ul. (...) na ul. (...) w B. i jego montażu była umową rezultatu, do której miały zastosowanie przepisy umowy o dzieło (art. 627 k.c.). Istotą umowy o dzieła jest zobowiązanie się przyjmującego zamówienie do osiągnięcia oznaczonego rezultatu, czyli np. wykonania konkretnego przedmiotu. Podstawowym obowiązkiem zamawiającego przy umowie o dzieło jest zapłata przyjmującemu zamówienie należnego wynagrodzenia (zob. Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania, 2008, s. 172-173). Zapłata wynagrodzenia za wykonane dzieło lub świadczone usługi przez zamawiającego powoduje wygaśnięcie zobowiązania dopiero wówczas, gdy przyjmujący zamówienie otrzymał gotówkę, lub też uznany został jego rachunek bankowy albo obciążony został rachunek zamawiającego. Jeżeli zaś dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (art. 481 § 1 k.c.).

Umowa o dzieło charakteryzuje się tym, że nakłada na przyjmującego zamówienie obowiązek wykonania i oddania dzieła (art. 642 k.c.), na zamawiającego zaś obowiązek odebrania dzieła, które przyjmujący wykonał zgodnie ze swym zobowiązaniem (art. 643 k.c.). Oddanie i odebranie dzieła stanowią czynności ekwiwalentne, jednak nie są to czynności tożsame. Oddanie dzieła nie oznacza jego odbioru, nie wymaga zachowania szczególnej formy, może nastąpić, zatem także poprzez czynności faktyczne. Oddanie dzieła następuje także wówczas, jeżeli z umowy inaczej nie wynika, gdy przyjmujący zamówienie stawia dzieło do dyspozycji zamawiającego, który może je odebrać, choć tego nie czyni (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2013 roku I ACa 388/13 LEX nr 1369265). Zamawiający nie może odmówić zapłaty wynagrodzenia mimo niewykonania dzieła, jeżeli przyjmujący zamówienie był gotów je wykonać, lecz doznał przeszkody z przyczyn dotyczących zamawiającego. Jednakże w wypadku takim zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła (art. 639 k.c.).

Sąd zważył, iż w procesie cywilnym ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania i to one są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne (art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.). Innymi słowy ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo (żąda czegoś od innej osoby) obowiązany jest udowodnić fakty (okoliczności faktyczne) uzasadniające to żądanie, ten zaś, kto odmawia uczynienia zadość żądaniu (czyli neguje uprawnienie żądającego) obowiązany jest udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie żądającemu nie przysługuje.

W myśl ogólnych zasad procesowych, to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie (por. wyrok SN z dnia 19 grudnia 1997 r., II CKN 531/97, LEX nr 496544), a na stronie pozwanej spoczywa obowiązek wykazania, że powodowi jego żądanie nie przysługuje (por. wyrok SN z dnia 20 grudnia 2006 r., IV CSK 299/06)

W ocenie Sądu powód (pozwany wzajemny) wykazał, iż wykonał na ul. (...) prace zlecone przez pozwaną (powódkę wzajemną) w zakresie montażu monitoringu. Powyższy fakt, znalazł potwierdzenie w zeznaniach świadka K. H. oraz w przedłożonych przez powoda dzienniku wykonania prac instalacyjnych, czy zleceniu serwisowemu. Owszem, powód (pozwany wzajemny) nie przedłożył oryginałów w/w dokumentów, jednakże niedostarczenie oryginału dokumentu nie jest obwarowane żadnymi sankcjami. W razie niepodporządkowania się żądaniu przeciwnika sąd dokonuje oceny dowodów, posługując się treścią odpisu dokumentu, a wobec braku odpisu dokumentu lub odmowy jego złożenia ma zastosowanie art. 233 § 2 k.p.c. (por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 5 czerwca 2014 r. I ACa 150/14).

Sąd zważył, iż przedłożone przez powoda dziennik prac instalacyjnych czy zlecenie serwisowe zostały przedłożone w formie odpisu poświadczonego za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym, a okoliczności faktyczne opisane w w/w dokumentach korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami świadków, za wyjątkiem świadka M. G. (1). Brak, zatem było podstaw do kwestionowania autentyczności tych dokumentów.

W ocenie Sądu powód (pozwany wzajemny) wykazał, iż wykonał wszystkie zlecone prace przez pozwaną (powódkę wzajemną), jak również wykazał, iż strony umówiły się tak, że pozwana (powódka wzajemna) zapłaci powodowi (pozwanemu wzajemnemu) za przeniesienie systemu monitoringu z ul. (...) na ul. (...) w B. oraz za modernizację tego systemu. Powód (pozwany wzajemny) wykazał, iż był gotów do oddania dzieła, a do odbioru systemu monitoringu nie doszło na skutek powstania konfliktu pomiędzy stronami na skutek uszkodzenia przez pracowników powoda (pozwanego wzajemnego) kabla (...) w kamienicy.

Nadto należy zauważyć, iż wbrew twierdzeniom pozwanej (powódki wzajemnej) wykonanie prac przy ul. (...) było odrębnym zleceniem, za które powodowi (pozwanemu wzajemnemu) przysługuje roszczenie o zapłatę. Sąd nie dał wiary stanowisku pozwanej (powódki wzajemnej), iż powód (pozwany wzajemny) zobowiązał się do wykonania instalacji na ul. (...) w ramach umowy dostarczenia i instalacji systemu monitoringu w nieruchomości przy ul. (...). Na uwzględnienie nie zasługuje również zarzut pozwanej (powódki wzajemnej), iż powód nie wykonał całości prac polegających na montażu instalacji przy ul. (...). W ocenie Sądu dokończenie i uruchomienie instalacji przez (...), wynikało z faktu, iż pozwana (powódka wzajemna) nie wpuściła powoda (pozwanego wzajemnego) na teren nieruchomości przy ul. (...) i tym samym uniemożliwiła mu wykonanie przedmiotowych prac. W związku z powyższym w ocenie Sądu wina w niedokończeniu prac instalacyjnych przy ul. (...) nie leżała po stronie powoda (pozwanego wzajemnego).

W przedmiotowej sprawie pozwana (powódka wzajemna) zarzucała powodowi (pozwanemu wzajemnemu), że pracownik powoda (pozwanego wzajemnego) przewiercił kabel (...), dostarczający energię elektryczną, i wskazywała, iż wiązało się to z niezachowaniem należytej staranności przez powoda (pozwanego wzajemnego), gdyż ten bez uprzedniego ustalenia trasy przebiegu kabla (...) rozpoczął prace montażowe, co spowodowało pozbawienie kamienicy prądu. Pozwana (powódka wzajemna) po wykonaniu prowizorycznej naprawy wezwała powoda (pozwanego wzajemnego) do pokrycia dotychczasowych kosztów, jak również do pełnej naprawy wyrządzonej szkody. Ostatecznie pozwana (powódka wzajemna) powierzyła wykonanie czynności związanych z naprawą szkody, jak i pozostałym montażem monitoringu, innym profesjonalnym podmiotom a łączny koszt naprawy wyniósł 5.834,00 zł.

Pozwana (powódka wzajemna) nie wykazała, iż prace wykonane przez powoda (pozwanego wzajemnego) zostały wykonane wadliwie.

Pozwana (powódka wzajemna) nie skorzystała z uprawnień wynikających z art. 637 k.c. Zgodnie z powyższym artykułem, jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo, gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego. W przedmiotowej sprawie pozwana (powódka wzajemna) zażądała od powoda (pozwanego wzajemnego), by ten dokonał naprawy przedmiotowego kabla, jednakże, gdy powód (pozwany wzajemny) zadeklarował pozwanej (powódce wzajemnej), iż na własny koszt zleci usunięcie usterki elektrykowi N. Z., ta zabroniła wykonania przedmiotowych prac i zażądała wymiany kabla na całej długości. Ponadto pozwana (powódka wzajemna) miała możliwość odstąpienia od umowy na podstawie art. 635 k.c. Zgodnie z powyższym artykułem, jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła. W przedmiotowej sytuacji podkreślić należy, iż pozwana (powódka wzajemna) nie dopuściła powoda (pozwanego wzajemnego) do wykonania naprawy, co pozbawia ją uprawnień z tytułu art. 637 k.c. ponadto nie odstąpiła od umowy.

Niezależnie od powyższych uprawnień pozwana (powódka wzajemna) mogła w przypadku wystąpienia wady domagać się zasądzenia od przyjmującego zamówienie odszkodowania na zasadach ogólnych. Zgodnie z art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odszkodowanie za niewykonanie umowy dochodzone na podstawie art. 471 k.c. jest świadczeniem mającym powetować szkodę spowodowaną niewłaściwym działaniem lub zaniechaniem dłużnika. Jest to roszczenie o innym charakterze niż roszczenie o wykonanie umowy. Ma ono na celu wyrównanie uszczerbku wywołanego nieprawidłowym zachowaniem kontrahenta, a nie wymuszanie na nim zobowiązania zgodnie z treścią umowy. Odpowiedzialność kontraktowa znajduje zastosowanie w stosunkach między wierzycielem i dłużnikiem, którzy są stronami określonego stosunku zobowiązaniowego.

Odpowiedzialność kontraktowa dłużnika powstaje, jeżeli spełnione zostaną następujące przesłanki: szkoda wierzyciela w postaci uszczerbku majątkowego, szkoda musi być spowodowana niewykonaniem lub nienależycie wykonanym zobowiązaniem przez dłużnika; związek przyczynowy między faktem nienależytego wykonania lub niewykonania zobowiązania a poniesioną szkodą. Ciężar dowodu istnienia wyżej wymienionych przesłanek, faktu aktualizującego odpowiedzialność z art. 471 k.c., istnienia związku przyczynowego oraz powstania szkody, także w postaci utraconych korzyści, w świetle art. 6 k.c. spoczywa na wierzycielu jako osobie, która z tychże faktów wywodzi skutki prawne (wyrok SA w Lublinie z dnia 19 lutego 2013 r., I ACa 717/12, LEX nr 1314796). Musi on zatem najpierw udowodnić istnienie ważnego zobowiązania o określonej treści, w stosunku do którego czyni dłużnikowi zarzuty jego naruszenia.

W przedmiotowej sytuacji, wymaga podkreślenia fakt, iż gdyby pozwana (powódka wzajemna) chciałaby opierać swe zarzuty na przepisach o niewłaściwym wykonaniu zobowiązań, to powinna ona udowodnić, że wykonane przez powoda (pozwanego wzajemnego) usługi były wykonane w sposób nieprawidłowy, w dalszej kolejności pozwana (powódka wzajemna) powinna wykazać, jaką z tego tytułu poniosła szkodę i zgłosić zarzut potrącenia należności przysługującej powodowi (pozwanemu wzajemnemu) z kwotą należnego odszkodowania.

W niniejszej sprawie pozwana (powódka wzajemna) opierając się na opinii elektryka R. R. (1), który usunął awarię w trybie pilnym, wskazywała, iż aby przywrócić kamienicy normalne zasilanie uszkodzone na skutek awarii, konieczna jest wymiana całego okablowania głównego zasilania. Natomiast powód (pozwany wzajemny) opierając się na opinii elektryka N. Z. wskazywał, iż uszkodzeniu uległa izolacja żyły kabla, a usterkę usunięto przez zaizolowanie żył kabla taśmą (...). Elektryk N. Z. uzgodnił dopuszczalny sposób usunięcia usterki z działem technicznym (...), ustalono, iż uszkodzone żyły kabla połączyć tulejkami miedzi oraz osłonić uszkodzone miejsce osłonkami termokurczliwymi, a następnie zainstalować puszkę izolacyjną przystosowaną do plombowania. Ponadto powód (pozwany wzajemny) zarzucał, że wymiana całego przewodu wykraczałaby ponad dopuszczone przepisami możliwości naprawy tej usterki.

Biorąc pod uwagę powyższe rozbieżności rozstrzygnięcie sprawy wymagało uzyskania wiadomości specjalnych, dlatego też Sąd zobowiązał pozwaną (powódkę wzajemną) do uiszczenia zaliczki na koszt przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego w kwocie 1500 zł e terminie 7 dni pod rygorem pominięcia, a pozwana (powódka wzajemna) z przyczyn opisanych powyżej tego obowiązku nie udowodniła. W konsekwencji pozwana nie udowodniła, że powód (pozwany wzajemny) wykonał umowę w sposób nienależyty, a pozwana (powódka wzajemna) poniosła z tego tytułu szkodę.

Na marginesie należy ponadto zauważyć, iż powód (pozwany wzajemny) podniósł zarzut przedawnienia w stosunku do roszczeń pozwanej (powódki wzajemnej). Zgodnie z art. 646 k.c. roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem lat dwóch od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddane - od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane. Pozwana powódka wzajemna wniosła pozew wzajemny w dniu 18 kwietnia 2014 r., zaś jak sama wskazała w pozwie wzajemnym, kwota składająca się na wartość przedmiotu sporu stała się wymagalna w dniu 15 lutego 2012 r. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę dwuletni termin przedawnienia roszczeń wynikających z umowy o dzieło, powyższe roszczenie przedawniło się z dniem 15 lutego 2014 r.

Reasumując, Sąd na podstawie art. 627 k.c. w ramach powództwa głównego zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.951,97 zł z ustawowymi odsetkami od kwot:

1) 3.860,97 zł od dnia 26 listopada 2011 r. do dnia zapłaty,

2) 2.091,00 zł od dnia 17 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. Ponadto na podstawie art. 333 § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd wyrokowi w pkt. I ppkt 1 lit a nadał rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 1.353,00 zł, albowiem pozwana uznała w tej wysokości roszczenie powoda.

O kosztach postępowania w zakresie pozwu głównego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 99 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. W myśl tego artykułu strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Wobec powyższego Sąd uznał, iż pozwana powinna zwrócić powodowi kwotę 1467,00 zł. W powyższej kwocie mieściła się kwota 17,00 zł stanowiąca opłatę skarbową od pełnomocnictwa oraz kwota 1200,00 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalonego na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państw kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu oraz kwota 250 zł tytułem uiszczonej opłaty od pozwu (pkt. I wyroku).

Na podstawie art. 471 k.c. a contrario w zw. z art. 6 k.c. Sąd oddalił powództwo wzajemne.

O kosztach postępowania w zakresie powództwa wzajemnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 99 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. W myśl tego artykułu strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wobec powyższego Sąd uznał, iż powódka wzajemna powinna zwrócić pozwanemu wzajemnemu kwotę 1217,00 zł. W powyższej kwocie mieściła się kwota 17,00 zł stanowiąca opłatę skarbową od pełnomocnictwa oraz kwota 1200,00 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalonego na podstawie § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państw kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

SSR Marcin Królikowski