Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 sierpnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Maria Witkowska

Protokolant: sekretarz sądowy Irmina Bartochowska

po rozpoznaniu w dniu 05 sierpnia 2015r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G.

przeciwko Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego

o nałożenie kary pieniężnej

1.  oddala odwołanie;

2.  zasądza od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. na rzecz Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XVII AmK 24/14

UZASADNIENIE

Od przedmiotowej Decyzji odwołanie wniósł powód – (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G., zaskarżając Decyzję w całości i domagając się jej uchylenia i umorzenia postępowania w związku z uznaniem, iż Przedsiębiorca nie naruszył przepisu art. 17a ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym (dalej ustawa) i w konsekwencji złożył w terminie raport w sprawie bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 17a ust. 4 ustawy. Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od Prezesa Urzędu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Powód zarzucił zaskarżonej Decyzji:

I.  obrazę przepisów prawa materialnego poprzez:

1.  błędną wykładnię art. 17a ust. 5 ustawy poprzez uznanie, iż raport bezpieczeństwa złożony przez Spółkę do Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego nie jest raportem w rozumieniu powyższego przepisu, w sytuacji gdy uznać go należy za raport dotknięty brakami,

2.  obrazę przepisu art. 12 § 1 kpa w zw. z art. 13 ust. 6 ustawy w zw. z art. 14 ust. 4 ustawy polegającą na naruszeniu zasady szybkości postępowania poprzez nie wezwanie Spółki do usunięcia braków raportu, a tym samym bezzasadne wszczynanie postępowania w przedmiocie nałożenia kary,

3.  obrazę art. 8 i 6 kpa w zw. z art. 14 ust. 4 ustawy poprzez zmianę przedmiotu postępowania w sytuacji, gdy brak jest przepisu uprawniającego organ do takiego działania,

4.  zastosowanie art. 66 ust. 1 pkt 2 lit.b ustawy, w sytuacji gdy przepis ten nie mógł być zastosowany ze względu na brak przesłanek do jego zastosowania, gdyż Przedsiębiorca złożył w terminie raport, o którym mowa w art. 17a ust. 4 ustawy,

II.  obrazę przepisów prawa procesowego poprzez:

1.  niezastosowanie art. 13 ust. 6 ustawy, w sytuacji gdy przepis ten powinien być zastosowany.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka korzystając ze swoich uprawnień przedstawiła wyjaśnienia w piśmie z dnia 11 marca 2014 r., w którym zaznaczyła m.in., że przeprowadziła 29 audytów wewnętrznych, w tym 19 planowych i 10 pozaplanowych. W treści pisma zostały opisane ich wyniki (k. 13- 15 akt adm.). Ponieważ oświadczenie w imieniu Spółki przedstawił prokurent Spółki, który nie był upoważniony do jednoosobowej reprezentacji, organ wezwał Spółkę do uzupełnienia braku formalnego pismem z dnia 31 marca 2014 r. (k. 19- 20 akt adm.). Strona pismem z dnia 08 kwietnia 2014 r. ponownie przedstawiła dotychczasowe wyjaśnienia przy zachowaniu prawidłowej reprezentacji (k. 23- 27 akt adm.).

Do pisma z dnia 06 czerwca 2014 r. Spółka załączyła odpis zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. (k. 49- 52 akt adm.).

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem Decyzja jest prawidłowa i znajduje oparcie w powołanych w niej przepisach prawa materialnego, w tym w przepisie art. 13 ust. 1 pkt 8 i art. 66 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z art. 17a ust. 4, art. 66 ust. 2 i 2b ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2013r., poz. 1594 j.t. ze zm.).

1) informacje dotyczące spełniania wewnętrznych wymagań bezpieczeństwa oraz realizacji planów bezpieczeństwa;

3) zauważone nieprawidłowości i wnioski związane z eksploatacją kolei;

4) wyniki wewnętrznych audytów bezpieczeństwa.

Należy zatem uznać, że (...) Sp. z o.o. nie złożył w ustawowym terminie raportu, o jakim mowa w art. 17a ust. 5 ustawy o transporcie kolejowym. Raport ten powinien bowiem zgodnie z ustawą zawierać wszystkie wyszczególnione w ustawie elementy, ponieważ zostały wymienione w sposób wyczerpujący i koniunkcyjny w katalogu zamkniętym. Dlatego elementy te stanowią składowe raportu, przez co dopiero w przypadku ich łącznego wystąpienia mamy do czynienia z raportem bezpieczeństwa zdefiniowanym w ustawie o transporcie kolejowym. Nie można więc dokumentu posiadającego inną treść, względnie nie zawierającego zagadnień określonych w ustawie zakwalifikować jako raportu bezpieczeństwa w rozumieniu art. 17a ust. 5 ustawy o transporcie kolejowym. Dopiero zatem wypełnienie wymogów prawa materialnego prowadzić będzie do uznania konkretnego dokumentu za raport w sprawie bezpieczeństwa.

Poza tym zaznaczenia wymaga, że termin na złożenie raportu ma charakter materialnoprawny, gdyż jego przekroczenie każdorazowo oznacza niewypełnienie obowiązku z art. 17a ust. 4 ustawy o transporcie kolejowym. Jak słusznie zauważył bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 11 kwietnia 2001 r. o sygn. IV SA 359/99 (LEX nr 77598), „terminy prawa materialnego są to terminy ograniczające w czasie możliwość dochodzenia swych roszczeń lub inną realizację praw podmiotowych. Terminy procesowe zaś są to terminy określające granice czasowe dla dokonania czynności procesowych np. termin do wniesienia odwołania, czy też zażalenia (art. 129 § 2 i art. 141 § 2 kpa). Przy rozstrzyganiu wątpliwości co do charakteru konkretnego terminu należy brać pod uwagę skutek upływu terminu. Jeżeli skutek ten polega na wygaśnięciu prawa podmiotowego lub niemożności jego realizacji, to termin ma charakter materialnoprawny. Natomiast jeżeli czynność procesowa podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, to termin ma charakter procesowy. (…) Instytucja przywrócenia terminu ma zaś jedynie zastosowanie do terminów procesowych”. Tak więc termin na złożenie raportu bezpieczeństwa nie może podlegać przywróceniu w jakimkolwiek trybie. Stąd też ewentualne wzywanie do usunięcia braków złożonego przez (...) Sp. z o.o. dokumentu powodowałoby obejście prawa i uniemożliwiałoby ustalenie, że przewoźnik nieterminowo złożył raport. W związku z tym przepis art. 66 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o transporcie kolejowym pozostałby przepisem martwym, mimo że zakłada obligatoryjność ukarania przewoźnika w razie nieterminowego złożenia raportu w sprawie bezpieczeństwa.

Nie miała zatem znaczenia, w kontekście zaistnienia samego faktu podlegającego karze, okoliczność podania przez Lotos Kolej w piśmie z dnia 11 marca 2014 r., czyli po upływie ustawowego terminu, informacji co do wyników wewnętrznych audytów bezpieczeństwa.

Z tych względów Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił wniesione przez powoda odwołanie na podstawie art. 479 ⁷⁵ § 1 k.p.c. wobec braku podstaw do jego uwzględnienia.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. stosownie do wyniku sporu.

SSO Maria Witkowska