Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2016 r. w Olsztynie na rozprawie

sprawy z powództwa Bank (...) S.A. w W.

przeciwko J. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powoda Bank (...) S.A. w W. sumę 205.097,13 zł (dwieście pięć tysięcy dziewięćdziesiąt siedem złotych trzynaście groszy) z umownymi odsetkami od wchodzącej w skład tej sumy kwoty 184.984,49 zł za okres od 26 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, wynoszącymi czterokrotność stopu kredytu lombardowego NBP, lecz nie więcej niż dwukrotność odsetek ustawowych w stosunku rocznym,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  wyrokowi w punkcie I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

IV.  zasądza od pozwanego J. M. na rzecz powoda Bank (...) S.A. w W. kwotę 11.825,64 zł (jedenaście tysięcy osiemset dwadzieścia pięć złotych sześćdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia R. K.

Sygn. akt IC 228/16

UZASADNIENIE

Bank (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej: Bank) wniósł o zasądzenie od pozwanego J. M. kwoty w łącznej wysokości 205.097,13 zł wraz z odsetkami umownymi od kwot: 181.540,20 zł i 3.444,29 zł
w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia następnego po dniu wygenerowania wyciągu z ksiąg banku do dnia zapłaty oraz odsetkami karnymi w wysokości 20.112,64 zł i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że zobowiązanie pozwanego wynika z umowy nr (...) zawartej 4 lipca 2006 r. przez J. M.
z Bankiem. Pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania, w związku
z czym niespłacona kwota należności głównej (181.540,20 zł) stała się wymagalna wraz
z odsetkami umownymi (3.444,29 zł) oraz odsetkami karnymi (20.112,64 zł). Pozwany został wezwany do zapłaty zaległej kwoty. Jednak pomimo wezwania do dobrowolnego zaspokojenia wymagalnego roszczenia w oznaczonym terminie nie spełnił dochodzonego świadczenia. Strona powodowa wskazała nadto, że dowodem istnienia oraz obowiązku spełnienia świadczenia ciążącego na pozwanym jest wyciąg z ksiąg bankowych.

Pozwany nie wniósł odpowiedzi na pozew i nie wziął udziału w rozprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 4 lipca 2006 r. Bank (...) S.A. w W. (obecną firmę tego Banku wskazano w pozwie - patrz odpis pełny z KRS Nr (...) D. I k. 34) zawarł z J. M. umowę kredytu budowlanego w złotych nr (...), na mocy której Bank udzielił pozwanemu kredytu
w wysokości 232.084,20 zł na budowę części mieszkalnej o powierzchni 139 m ² budynku mieszkalno–usługowego położonego w W..

(dowód: umowa z dnia 04.07.2006 r. k. 19-22)

J. M. nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania, odstępując od regulacji płatności w sposób przewidziany w umowie.

(dowód: pismo pozwanego z dnia 28.05.2014 r. k. 23; historia zadłużenia rachunku k. 24)

Pismem z dnia 23 czerwca 2014 r. powód wezwał pozwanego do spłaty w terminie trzech dni długu w wysokości 194.130,88 zł.

(dowód: pismo z dnia23.06.2014 r. k. 25)

Zadłużenie na dzień 18 stycznia 2016 r. wyniosło łącznie 205.097,35 zł, w tym 181.540,20 zł kapitał wymagalny, 20.112,86 zł odsetki karne i 3.444,29 zł odsetki zapadłe.

(dowód: historia zadłużenia rachunku k. 24)

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z art. 339 §2 k.p.c., na skutek bierności pozwanego, Sąd wydaje wyrok zaoczny przyjmując za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Uwzględniając załączone do akt dokumenty w postaci umowy kredytu budowlanego w złotych nr (...) z 04.07.2006 r., pisma z 28.05.2014 r., wezwania do zapłaty z 23 czerwca 2014 r. oraz historii zadłużenia rachunku pozwanego, brak jest podstaw do kwestionowania prawdziwości przytoczonych przez powoda okoliczności wraz z przedstawioną na ich poparcie argumentacją. Wynika z nich bowiem, że J. M. po uzyskaniu od Banku kredytu w wysokości 232.084,20 zł na budowę części mieszkalnej o powierzchni 139 m ² budynku mieszkalno–usługowego położonego
w W. nie wywiązał się z jego spłaty, co skutkowało wypowiedzeniem zawartej z nim umowy.

Powód wykazał nadto wysokość należnego mu od pozwanego roszczenia z tego tytułu, na które składała się kwota kapitału w wysokości 181.540,20 zł (niekwestionowana przez pozwanego, o czym świadczy treść jego pisma z dnia 28 maja 2014 r.), odsetki karne w wysokości 20.112,86 zł oraz odsetki zapadłe w wysokości 3.444,29 zł.

Z tego też względu Sąd zasądził od pozwanego J. M. na rzecz powoda Bank (...) S.A. w W. 205.097,13 zł.

Jednocześnie Sąd uznał, że na aprobatę nie zasługiwało żądanie strony powodowej zasądzenia od wchodzącej w skład wyżej wskazanej sumy - kwoty 184.984,49 zł odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonych od dnia następnego po wygenerowaniu wyciągu z ksiąg banku, tj. od dnia 20 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 359 §1-3 k.c. w brzmieniu nadanym ustawą z 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1830), jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5 punktów procentowych (§ 2), przy czym maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (maksymalne - § 2 ^1-3).

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd zasądził od wchodzącej w skład sumy 205.097,13 zł - kwoty 184.984,49 zł odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, lecz nie więcej niż dwukrotność wysokości odsetek ustawowych
w stosunku rocznym. Jednocześnie przyjął, że odsetki te należą się za okres od daty wniesienia powództwa, tj. od dnia 26 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty. Nie można bowiem zgodzić się z konkluzją wskazaną w pozwie, że data naliczania odsetek winna być uzależniona od terminu wygenerowania wyciągu z ksiąg banku, która to czynność zależy wyłącznie od jednostronnej, niepodlegającej żadnemu reżimowi, decyzji powoda.

Sąd uznał zatem, że strona powodowa zadośćuczyniła spoczywającemu na niej ciężarowi dowodu i wykazała fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, na które powoływała się w uzasadnieniu żądania.

Na podstawie art. 353 §1 k.c. i art. 6 k.c. Sąd zasądził zatem od pozwanego J. M. na rzecz powoda Bank (...) S.A. w W. sumę 205.097,13 zł z umownymi odsetkami od wchodzącej w skład tej sumy kwoty 184.984,49 zł za okres od 26 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty, wynoszącymi czterokrotność stopu kredytu lombardowego NBP, lecz nie więcej niż dwukrotność odsetek ustawowych w stosunku rocznym, oddalając powództwo w pozostałej części (punkt I, II).

W oparciu o art. 333 § 1 pkt 3 wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności (punkt III).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. zasądzając od pozwanego J. M. na rzecz powoda Bank (...) S.A. w W. kwotę 11.825,64 zł (punkt IV).

SSO Rafał Kubicki