Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa O. L.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

orzeka:

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda O. L. kwotę 1440 zł (tysiąc czterysta czterdzieści złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 16 grudnia 2013r.; do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 271,45 zł (dwieście siedemdziesiąt jeden złotych czterdzieści pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  nakazuje pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 79,72 zł (siedemdziesiąt dziewięć złotych siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem części kosztów opinii biegłego;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 158,97 zł (sto pięćdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt siedem groszy) tytułem części kosztów opinii biegłego.

UZASADNIENIE

Powód O. L. wniósł 25 czerwca 2014 r. (uzupełniony 13 sierpnia 2014 r.) pozew o zapłatę kwoty 2.160 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu,

przeciwko (...) S.A.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powód ubezpieczony u pozwanego zgodnie

z polisą ubezpieczeniową (...), w wyniku kolizji samochodowej odniósł obrażenia ciała w postaci uszkodzenia kręgosłupa na odcinku szyjnym i lędźwiowo-krzyżowym.

W wyniku zgłoszenia szkody pozwany przyznał powodowi świadczenie z uwagi na powstanie trwałego uszczerbku na zdrowiu wyłącznie w odcinku szyjnym.

W zakresie odcinka lędźwiowo-krzyżowego pozwany odmówił wypłaty świadczenia,

co skutkowało wniesieniem powództwa.

W odpowiedzi na pozew wniesionej 16 stycznia 2015 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany przyznał, że powód był ubezpieczony u pozwanego z tytułu ubezpieczenia pracowniczego (...) P (...) i że do umowy tej zastosowanie mają ogólne warunku ubezpieczenia. Zakres ubezpieczenia obejmuje także trwały uszczerbek na zdrowiu spowodowany nieszczęśliwym wypadkiem. Umowa ubezpieczenia została rozszerzona

o dodatkowe ubezpieczenie na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Wskazano, że suma ubezpieczenia w umowie ubezpieczenia podstawowego

jak i dodatkowego wynosiła 18.000 zł, natomiast z tytułu umowy ubezpieczenia indywidualnego kontynuowanego powodowi przysługiwało świadczenie w wysokości 4 %

za każdy procent trwałego uszczerbku tj. 720 zł, a z tytułu dodatkowego ubezpieczenia

na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu powodowi przysługiwało świadczenie

w wysokości 1 % sumy ubezpieczenia tj. 180 zł.

Podano, że powód rzeczywiście zgłosił roszczenie z tytułu nieszczęśliwego wypadku

i że w związku z tym po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego uznano wystąpienie skręcenie kręgosłupa szyjnego oraz stłuczenie okolicy L-S. W ocenie lekarza z tytułu skręcenia kręgosłupa szyjnego uszczerbek na zdrowiu wynosił 2% .

Natomiast stłuczenie okolicy L-S zostało wyleczone bez pozostawienia następstw w postaci trwałego uszczerbku na zdrowiu. W uzasadnieniu wskazano również, że w wyniku tych zdarzeń powodowi zostało wypłacone świadczenie w wysokości 1.440 zł z tytułu indywidualnie kontynuowanego ubezpieczenia oraz 360 zł z tytułu dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu. Pozwany podniósł ponadto, że powód w dniu 17 kwietnia 2012 r. zgłosił się do szpitala gdzie wykonano badania Rtg kręgosłupa C i L-S, które nie wykazało zmian pourazowych. Natomiast wynik badania rezonansu magnetycznego wykonanego blisko 6 miesięcy później wykazało wtórne zmiany zwyrodnieniowe trzonów L5 i S1, co mogło oznaczać, że uraz kręgosłupa w niewielkim stopniu nasilić dolegliwości spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi. Pozwany wskazał, że po kolizji mogło dojść

do ujawnienia wcześniej istniejącej patologii.

Postanowieniem z dnia 15 września 2016 r. Sąd postanowił prowadzić rozprawę

z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił, co następuje:

Dnia 1 marca 2013 r. O. L. zawarł z (...) S.A. umowę ubezpieczenia potwierdzoną polisą numer (...). Do umowy tej zastosowanie miały ogólne warunki ubezpieczenia indywidualnie kontynuowanego zatwierdzone uchwałą Zarządu (...) S.A. z 2007 r, Umowa ta została rozszerzona o dodatkowe ubezpieczenie na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zgodnie z OWU z 2008 r. Suma ubezpieczenia w umowie ubezpieczenia podstawowego i dodatkowego wynosiła 18.000 zł. Z tytułu umowy ubezpieczenia indywidualnie kontynuowanego powodowi przysługiwało również świadczenie w wysokości 4 % za każdy procent trwałego uszczerbku 720 zł. Natomiast z tytułu dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu powodowi przysługiwało świadczenie w wysokości 1 % sumy ubezpieczenia 180 zł.

W dniu 8 kwietnia 2013 r. O. L. poruszając się swoim samochodem osobowym został uderzony w tył pojazdu przez innego uczestnika ruchu.

W wyniku uderzenia powód odniósł obrażenia ciała w postaci uszkodzenia kręgosłupa na odcinku szyjnym i lędźwiowo-krzyżowym. Wskutek zgłoszenia szkody pozwany po przeprowadzeniu postępowania przyznał powodowi kwotę 1.440 zł tytułem świadczenia

z tytułu indywidualnie kontynuowanego ubezpieczenia, oraz świadczenie w wysokości 360zl za skręcenie odcinka szyjnego, uznając jednocześnie, że jest to 2 % trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, oraz kwotę 360 zł z tytułu dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu. Pozwany odmówił natomiast wypłaty świadczenia związanego ze stłuczeniem okolicy L-S, z uwagi na fakt, że zostało ono w ocenie pozwanego wyleczone bez pozostawienia następstw w postaci trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Powód nie zgodził się ze stanowiskiem pozwanej i złożył odwołanie od decyzji.

W dniu 13 lutego 2014 r. wydana została na zlecenie powoda prywatna opinia biegłego, w której stwierdzono, że w wyniku odniesionego urazu podczas wypadku komunikacyjnego w dniu 8 kwietnia 2013 r. powód doznał uszczerbku w zakresie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa w wysokości 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu w postaci zespołu bólowego lędźwiowo- krzyżowego.

Powód w dalszym ciągu odczuwa negatywne skutki kolizji w odcinku lędźwiowo-krzyżowym z promieniowaniem do obu pośladków, ma uczucie drętwienia obu kończyn zwłaszcza lewej. Ma również trudności ze swobodnym pochylaniem się i prostowaniem tułowia. Doznaje również ostrych, nagłych bolesności, które powodują chwilowe unieruchomienie powoda.

Powód prawdopodobnie już wcześniej posiadał bezobjawowe nieprawidłowości kręgosłupa w postaci umiarkowanych, wielopoziomowych zmian zwyrodnieniowych.

Zgodnie z §33 pkt 4 OWU „ w razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu lub układu który przed nieszczęśliwym wypadkiem był uszkodzony wskutek samoistnej choroby lub przebytego urazu, a ma to wpływ na ustalenie aktualnego stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu, stopień (procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się na podstawie analizy jako różnicę stanu danego organu, narządu lub układu przed nieszczęśliwym wypadkiem a stanem po nieszczęśliwym wypadku”.

/dowody:

- akta szkody

- OWU z 2007 r.– k. 70-73 akt.

- OWU z 2008 r. – k. 74-75 akt.

- druk zgłoszenia trwałego uszczerbku na zdrowiu- k.76 -77 akt

- ocena uszczerbku na zdrowiu w ubezpieczeniach nnw- k. 78 akt

- decyzja z 5.11.2013 r.- k. 79 akt

-decyzja z 5.11.2013 r.- k. 80 akt

- pismo (...) z dnia 16 grudnia 2013 r. – k. 29 akt. /

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów dołączonych do akt sprawy, oraz pisemnej opinii biegłego sądowego- lekarza J. B., specjalisty neurochirurgii. W ocenie Sądu dokumenty nie budziły wątpliwości ich autentyczność nie została również zakwestionowana przez strony.

Na podstawie art. 278 § 1 k.p.c. Sąd dopuścił na wniosek strony pozwanej dowód z opinii biegłego z zakresu medycyny, bowiem ustalenie uszczerbku na zdrowiu, jakiego miał doznać powód, wymagało wiadomości specjalnych w tym zakresie. W opinii pisemnej, na podstawie badania lekarskiego i akt sprawy, biegły sądowy stwierdził, że zgłaszane przez powoda dolegliwości w zakresie kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego odpowiadają typowym uszkodzeniom kręgosłupa jakich doznaje kierowca samochodu najechanego od tyłu przez inny pojazd. Biegły uznał, że wobec tego, że uraz dotyczył osoby młodej, dotychczas zdrowej i w pełni sprawnej, bez zgłaszanych do czasu wypadku podobnych do obecnych skarg bóle i ograniczenia sprawności tej części kręgosłupa wystąpiło praktycznie od momentu urazu, przyjąć można możliwość związku przyczynowo- skutkowego między urazem a dysfunkcją kręgosłupa lędźwiowego. Biegły zaznaczył, że zwykłe przeglądowe badanie radiologiczne wykonane bezpośrednio po wypadku nie wykazało zmian w kręgosłupie jednak badanie MR wykonane w dniu 1 października 2013 r. (czyli po ok. pół roku po wypadku,) będące badaniem bardziej dokładnym od poprzedniego ujawniło obecność zmian zwyrodnieniowych. W ocenie lekarza umiarkowane, wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowe prawdopodobnie musiały już istnieć przed zdarzeniem. W 70-80% u osób z podobnymi zmianami przebieg kliniczny jest bez lub skąpo objawowy do czasu zaistnienia niekorzystnych warunków zmieniających dotychczasową równowagę biodynamiczną. U powoda uraz był niejako momentem spustowym dla ujawnienia dolegliwości i zadziałał na już niepełnowartościowy kręgosłup.

Analizując stan przedmiotowy z dnia 7 października 2015 r. i ustalone rozpoznanie będącymi podstawą do orzekania o stopniu uszczerbku na zdrowiu, mając równocześnie na uwadze istniejące z dużym prawdopodobieństwem wcześniej istniejące nieprawidłowości (chociaż bezobjawowe) biegły ustalił stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu na 3 % pomniejszając o istniejące już zmiany w kręgosłupie o 1 % co cało w sumie 2 % uszczerbku na zdrowiu.

W piśmie przygotowawczym pozwanego 22 stycznia 2016 r. ustosunkowano się do opinii biegłego wskazując, że biegły nie wskazał by w odcinku szyjnym kręgosłupa powoda doszło do trwałego uszczerbku na zdrowiu, a uszczerbek taki miał powstać jedynie w odcinku lędźwiowym (ocenionym na 2 % trwałego uszczerbku na zdrowiu). W związku z tym uznano, że świadczenie, które wypłacono powodowi było nienależne, bowiem uszczerbek w odcinku szyjnym nie zaistniał. Podniesiono również, że żądanie przez powoda świadczenia tylko z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu w części lędźwiowej kręgosłupa stanowi próbę podziału jednego narządu jakim jest kręgosłup, a to prowadzi do obejścia treści zawartej umowy ubezpieczenia. Wskazano również, że przedmiotem niniejszego stosunku obligacyjnego stanowiącego faktyczną podstawę powództwa są następstwa nieszczęśliwego wypadku z 8 kwietnia 2013 r. , a nie inne które skutkowałby kolejnym uszkodzeniem kręgosłupa w części lędźwiowej, skoro co do stanu kręgosłupa jako całego układu już orzeczono.

Wobec powstałych wątpliwości Sądu jak stron co do jasności ostatecznych wniosków sporządzonej opinii, wezwano biegłego do wyjaśnienia czy w ostatecznych wnioskach opinii wskazał 2 % uszczerbku na zdrowiu mając na uwadze całkowity uszczerbek, czy też jedynie uszczerbek dotyczący odcinka kręgosłupa lędźwiowego.

W odpowiedzi biegły wskazał, że oznaczony przez niego uszczerbek na zdrowiu obejmował jedynie dysfunkcję kręgosłupa lędźwiowego, nie odniósł się natomiast co do odcinka szyjnego.

Sąd dał wiarę opinii biegłego, bowiem po wyjaśnieniu niejasności była ona rzeczowa, pełna, pochodziła od osoby posiadającej specjalistyczną wiedzę z zakresu medycyny, a nadto wydana została nie tylko w oparciu o dokumentację, ale także w oparciu o badanie powoda.

W przedmiotowej sprawie bezsporny był fakt, że powód posiadł ubezpieczenie w pozwanej spółce. Za bezsporny należy uznać również fakt, że w dniu 8 kwietnia 2013 r. uległ on nieszczęśliwemu wypadkowi, w wyniku którego doznał obrażeń w zakresie odcinka szyjnego poprzez jego skręcenie, co do którego orzeczono o 2 % trwałym uszczerbku na zdrowiu i co do którego wypłacono należne świadczenia. Bezsporne jest również to, że w wyniku kolizji drogowej ucierpiał odcinek lędźwiowy kręgosłupa.

Sporne w sprawę pozostawało natomiast to, czy obrażenia odcinka lędźwiowego przybrały charakter trwałego uszczerbku na zdrowiu czy jedynie były dolegliwościami bólowymi, które zostały wyleczone bez pozostawienia trwałych następstw, a co za tym idzie czy powodowi przysługuje świadczenie na wypadek doznania trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Zgodnie z art. 6 k.c., istnienie sporu między stronami, co do zasady, obliguje jedną z nich do udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Na podstawie art. 6 k.c. oraz art. 232 k.p.c. ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne. Jeśli zatem strona powodowa powoływała się na zaistnienie oznaczonych faktów, w tym na fakt zasadności przysługującego jej względem pozwanej roszczenia o oznaczonej wysokości, zobowiązana była to udowodnić.

W ocenie Sądu powód udowodnił swoje roszczenie co do zasady tj. wykazał, że następstwa zdrowotne kolizji samochodowej w obrębie kręgosłupa lędźwiowego, mają charakter trwały. Sąd nie mógł jednak uznać roszczenia co do wysokości.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia biegłego lekarza, potwierdziła, że powód doznał trwałych obrażeń odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Stwierdzono, że powód jeszcze przed nieszczęśliwym zdarzeniem miał umiarkowane zwyrodnienia kręgosłupa, jednakże kolizja ujawniła dolegliwości i zadziałała w sposób negatywny na już niepełnowartościowy kręgosłup. Biegły, zgodnie z §33 pkt 4 OWU dokonał analizy zebranego w sprawie materiału i ocenił, że różnica stanu odcinka lędźwiowego kręgosłupa przed nieszczęśliwym wypadkiem a stanem po nieszczęśliwym wypadku istnieje. Biegły ustalił stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu na 3 % pomniejszając o istniejące już zmiany w kręgosłupie o 1 % co cało w sumie 2 % uszczerbku na zdrowiu zgodnie z punktem 91 a norm (...),A,.

W odniesieniu do twierdzeń pozwanego co do próby podziału kręgosłupa na kilka części wskazać należy, że sam pozwany w normach (...) S.A. w rozdziale dotyczącym uszkodzeń kręgosłupa, rdzenia kręgowego i ich następstw dokonał podziału uszkodzeń kręgosłupa w odcinku szyjnym, odcinku piersiowym, odcinku piersiowym i lędźwiowym. Jak więc się wydaje nie ma żadnych podstaw do twierdzenia, że powód nie mógł dochodzić świadczeń z tytułu trwałego uszkodzenia odcinka lędźwiowego jeżeli wcześniej orzeczono na jego korzyść co do odcinka szyjnego.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał roszczenie powoda za zasadne co do wysokości 1.440 zł zgodnie z art. art. 805 § 2 pkt. k.c. oraz OWU pozwanego, w pozostałej zaś części oddalił je.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108§1 k.p.c. w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik procesu, zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 271,45 zł wynikającą z wygranej powoda w blisko 67 %, a przegranej w 34 % . Sąd nakazał z tych pobrać od stron po równo kwotę po 432,16 zł tytułem zwrotu nieuiszczonych wydatków (sporządzenia przez biegłego sądowego opinii).