Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2016 roku Sąd Rejonowy w Kaliszu w sprawie z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. przeciwko M. B. (1) o zapłatę w punkcie 1 – zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.208,31 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz w punkcie 2 – zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.467 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 1.200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (wyrok k. 101).

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w całości.

Skarżący zarzucił wyrokowi naruszenie przepisów postępowania poprzez pominięcie przez Sąd zgłaszanych przez pozwanego w trakcie przesłuchania świadka wniosku dowodowego o ściągnięcie bilingów z telefonu komórkowego świadka P. H. oraz o przesłuchanie pozwanego i tym samym błędne ustalenie stanu faktycznego.

Na tej podstawie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania (apelacja k. 118-119).

W odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie i zwrot kosztów postępowania apelacyjnego (odpowiedź na apelację k. 131-132).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Przedmiotowa sprawa podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym uregulowanym w art. 505 ¹k.p.c. - art. 505 ¹⁴ k.p.c.

W postępowaniu tym apelację można oprzeć na dwóch wskazanych w przepisie art. 505 ⁹ § 11 k.p.c. podstawach: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie oraz naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć wpływ na wynik sprawy.

W świetle stanowiska Sądu Najwyższego apelacja w postępowaniu uproszczonym ma charakter apelacji ograniczonej (por. stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uchwale z dnia 31 stycznia 2008 roku, III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55, mającej moc zasady prawnej). Oznacza to, że jej celem jest kontrola wyroku wydanego przez sąd pierwszej instancji (z punktu widzenia jego zgodności z materiałem procesowym pozostającym w dyspozycji sądu orzekającego) w granicach wyznaczonych przez treść zarzutów apelacji.

Apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

W ocenie Sądu Okręgowego żaden z zarzutów podniesionych w apelacji nie zasługiwał na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podzielił ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji i jako trafnie i prawidłowo ocenione oraz logicznie wywiedzione ze zgromadzonego materiału dowodowego, przyjął za własne. W ocenie dowodów Sądu I instancji nie sposób dopatrzeć się niespójności czy niejasności, które by ją podważały czy dyskredytowały.

Skarżący kwestionował skuteczność wypowiedzenia przez powódkę umowy o powierniczym przelewie wierzytelności i windykacji roszczeń przysługujących przeciwko K. i T. P. zawartą przez strony w dniu 18 marca 2015 roku i brak podstaw do obciążenia go obowiązkiem zapłaty wynagrodzenia za czynności windykacyjne, które nie zostały ukończone.

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił w oparciu zebrany w sprawie materiał dowodowy i treść łączącej strony umowy, iż powódce przysługiwało prawo do wypowiedzenia umowy w trybie § 10 pkt 5, 3 oraz § 9 pkt z uwagi na niewypowiedzenie się przez pozwanego w wyznaczonym terminie co do stanowiska dłużników wbrew obowiązkowi wynikającemu z § 10 pkt 1 umowy oraz nieuiszczenie zaliczki na opłaty związane z postępowaniem sądowym wbrew obowiązkowi z § 8 pkt 3 umowy. W świetle postanowień umowy w przypadku wypowiedzenia umowy z powodu niewypełnienia wymienionych obowiązków przez pozwanego, powódce przysługuje wynagrodzenie w wysokości 20 % windykowanej należności głównej (§ 7 umowy). Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów i zeznań świadków nie dostarczał żadnych podstaw, które podważałyby istniejący między stronami stosunek zobowiązaniowy czy też, aby uległ on modyfikacjom w stosunku do treści załączonej umowy z dnia 18 marca 2015 roku.

Bezzasadny okazał się zarzut pozwanego dotyczący pominięcia zgłaszanych przez niego wniosków dowodowych o udostępnienie bilingów z rozmów telefonicznych prowadzonych z przedstawicielem powódki oraz przesłuchania pozwanego w charakterze strony.

Podkreślenia wymaga, że pozwany już w sprzeciwie od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym , kwestionując zasadność roszczenia powoda podniósł brak podstaw do wypłaty wynagrodzenia z tytułu zawartej umowy. Na tę okoliczność pozwany zgłosił w sprzeciwie wnioski dowodowe o przesłuchanie świadków M. B. (2) oraz P. H.. Dowody te zostały przeprowadzone na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 roku. Dopiero w toku tej rozprawy pozwany zgłosił wniosek o zobowiązanie świadka P. H. do przedłożenia dokumentacji bilingowej z rozmów telefonicznych z pozwanym.

Sąd Rejonowy prawidłowo oddalił wniosek dowodowy pozwanego jako spóźniony. W sprzeciwie od nakazu zapłaty powinny być przedstawione wszystkie okoliczności faktyczne i dowody na ich poparcie, związane z zarzutami przeciwko żądaniu pozwu i sposobem obrony. W postępowaniu po wniesieniu sprzeciwu powoływanie przez strony nowych twierdzeń i dowodów podlega podobnym ograniczeniom jak w postępowaniu rozpoznawczym (por. art. 217 § 2). Artykuł 503 § 1 stanowi w tym zakresie regulację szczególną w zakresie, w którym przewiduje pominięcie przez sąd twierdzeń i dowodów, których pozwany nie powołał w sprzeciwie od nakazu zapłaty, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. W okolicznościach sprawy nie występowały żadne przeszkody do zgłoszenia dowodu z dokumentacji bilingowej już na etapie wniesienia sprzeciwu, a nadto przeprowadzenie tego dowodu spowodowałoby nieuzasadnioną zwłokę w postępowaniu. Tym bardziej, że pozwany nie sprecyzował nawet, jaki był cel zgłoszonego wniosku dowodowego i czy zmierzał on do wykazania okoliczności istotnej dla rozstrzygnięcia sprawy. Wskazać należy, że przepis art. 227 k.p.c. ustanawia ogólną regułę, iż przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Jeśli natomiast chodzi o okoliczności warunków zawarcia umowy między stronami, to zostały one dostatecznie wyjaśnione za pomocą zgłoszonych przez strony dowodów w postaci dokumentacji i zeznań świadków, które zostały w sposób wszechstronny ocenione przez Sąd Rejonowy.

Zaznaczyć należy, że pozwany nie zgłaszał wniosku dowodowego o przesłuchanie go w charakterze strony, a zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 232 k.p.c. to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Sąd może dopuścić dowód niewskazany przez stronę z urzędu, lecz nie jest to jego obowiązkiem.

Podkreślić również należy pomocniczy charakter dowodu z przesłuchania stron wynikający z art. 299 k.p.c. Przepis ten daje możliwość sądowi dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron, jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Oznacza to, że taki dowód sąd może przeprowadzić jedynie uzupełniająco, jeśli uzna to zasadne dla dostatecznego wyjaśnienia okoliczności sprawy. Jak wskazał Sąd Rejonowy w poczynionych ustaleniach faktycznych leżących u podstaw zaskarżonego rozstrzygnięcia w głównej mierze oparł się na dowodach z dokumentów oraz zeznań świadków jako korespondujących ze sobą, w wyniku czego ustalił, że pozwany nie dopełnił swoich obowiązków wynikających z umowy, co było podstawą jej wypowiedzenia przez powoda i żądania przysługującego mu z tego tytułu wynagrodzenia. Pozwany natomiast wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 232 k.p.c. nie podjął skutecznej inicjatywy dowodowej, które by te okoliczności podważyły.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art.98 paragraf 1 i 3 k.p.c. w związku z art.391 paragraf 1 k.p.c., zasądzając od pozwanego jako strony przegrywającej w postępowaniu apelacyjnym, na rzecz i na żądanie powoda zwrot kosztów postępowania apelacyjnego poniesionych przez powoda, na które składa się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego powoda będącego adwokatem w stawce minimalnej w kwocie 1.200,00 złotych.