Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym :

Przewodniczący SSR Olga Kurowska

Protokolant st. sekr. sąd. Adrianna Rubaj

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 czerwca 2016r. w S.

sprawy z powództwa małoletniego J. C.

przeciwko M. C.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego M. C. tytułem alimentów na rzecz małoletniego powoda J. C. kwotę po 350zł (trzysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 01 lipca 2016r., płatne z góry
do dnia 05 - go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki
w płatności każdej raty, do rąk matki małoletniego powoda A. C.,

2.  oddala powództwo w pozostałej części ,

3.  zasądza od pozwanego M. C. na rzecz A. C. kwotę 396zł (trzysta dziewięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4.  nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi,

5.  wyrokowi w pkt 1. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 152/16

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda J. C. – A. C., pozwem z dnia 29 lutego 2016r. domagała się zasadzenia od pozwanego M. C. alimentów – na rzecz syna w kwocie po 450 zł miesięcznie.

Matka małoletniego powoda wraz z pozwem złożyła wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego poprzez zobowiązanie pozwanego do alimentowania małoletniego w kwocie 450 złotych miesięcznie na czas trwania procesu.

W uzasadnieniu pozwu i wniosku o udzielenie zabezpieczenia podniosła,
że z pozwanym przez okres 3 lat tworzyła związek małżeński, z którego pochodzi małoletnia córka stron W. C.. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 26 lutego 2015r. orzeczono rozwód pomiędzy stronami oraz zasądzono od pozwanego na rzecz małoletniej W. C. alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. Pomimo orzeczonego rozwodu, strony podjęły decyzję o wspólnym zamieszkaniu i próbie nawiązania utraconych więzi. Jednakże w dniu 26 lutego 2016r. strony ponownie rozstały się. Pozwany od tego czasu nie interesuje się dziećmi, nie łoży na utrzymanie syna. Dodała, że pozwany jest zatrudniony w wojsku i osiąga z tego tytułu wynagrodzenie ok. 3.000 zł miesięcznie. Ponadto otrzymuje dodatki służbowe, które zwiększają jego dochód do kwoty ok. 3.500-4.000 zł miesięcznie. Podniosła, iż na utrzymanie małoletniego niezbędna jest kwota 610 zł miesięcznie.

Pozwany M. C. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty po 200 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi podał, iż nieprawdą jest, że nie partycypuje w kosztach utrzymania małoletniego. Podał, iż dobrowolnie partycypuje w kosztach zakupu ubrań dla dzieci, obuwia czy też innych artykułów. Ponadto poddał w wątpliwość konieczność, ponoszenia przez matkę powoda wykazywanych w pozwie wydatków na utrzymanie małoletniego. Dodał, iż jego dochód wynosi 2.400-2.600 zł miesięcznie, suma miesięcznych wydatków oscyluje w granicach 1.229 zł miesięcznie. Ponadto pozwany ma zasądzone alimenty na córkę stron w kwocie 500 zł miesięcznie.

W toku postępowania A. C. umocowała zawodowego pełnomocnika do reprezentowania w sprawie. Na rozprawie w dniu 04 maja 2016r. pozwany uznał powództwo do kwoty po 300 zł miesięcznie.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 04 maja 2016r. w sprawie III RC 152/16 udzielono zabezpieczenia w ten sposób, że zobowiązano pozwanego M. C. do łożenia na rzecz małoletniego powoda J. C. na czas trwania postępowania, kwoty po 350 zł miesięcznie, poczynając od dnia 01 kwietnia 2016r., płatne z góry do dnia 5-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z raty do rąk matki małoletniego powoda A. C..

Na rozprawie w dniu 08 czerwca 2016r. strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Małoletni J. C., urodzony (...) w U., pochodzi z nieformalnego związku A. C.i M. C..

dowód: - odpis skróconego aktu urodzenia k. 3,8

Małoletni J. C. ma 4 miesiące. Jest zdrowy, rozwija się prawidłowo. Pozostaje pod bezpośrednią opieką matki. Małoletni karmiony jest mlekiem modyfikowanym oraz kaszką. Małoletni korzysta z pampersów, które kosztują 19,99 zł opakowanie. Matka małoletniego określiła koszt utrzymania syna na kwotę ponad 400 zł miesięcznie. Na dodatkowe szczepienie syna matka małoletniego wydała 624 zł jednorazowo.

dowód: - rachunki za zakup odzieży k. 19-20; rachunki za zakup odzieży, środków higieny i lekarstw k. 67- 84, 115-118; karta zdrowia dziecka k. 109-112; zeznania A. C. k. 93-94, 120

Matka małoletniego powoda A. C. ma 34 lata. Z zawodu jest technikiem prac biurowych. Poza małoletnim powodem, ma na utrzymaniu małoletnią córkę W. C., która ma 2 lata. Małoletnia jest zdrowa. Pozostaje w domu pod bezpośrednią opieką matki. A. C. mieszka wraz z dziećmi w mieszkaniu swoich rodziców. Dokłada się do kosztów utrzymania mieszkania w wysokości ok. 355 zł miesięcznie.

A. C. obecnie nie pracuje, korzysta z pomocy opieki społecznej. W dniu 29 marca 2016r. otrzymała jednorazowo zapomogę z tytułu urodzenia dziecka 1.000 zł (becikowe), a także otrzymuje zasiłek rodzinny na W. C. 89 zł miesięcznie, w ramach programu 500+ zostało jej przyznane świadczenie wychowawcze na dwoje dzieci, łącznie 1.000 zł miesięcznie. Dodatkowo pobiera 1000 złotych miesięcznie świadczenia rodzicielskiego.

Przed urodzeniem małoletniego A. C. była zatrudniona w sklepie (...).

W okresie 0d 07 lipca 2015r. do 29 lutego 2016r. pobierała zasiłek chorobowy w wysokości średnio 1.478 zł netto miesięcznie.

Decyzją MOPR z dnia 19 kwietnia 2016r. A. C. została zobowiązana do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku rodzinnego w wysokości 154 zł.

A. C. posiada samochód osobowy, który został zakupiony przed ślubem. Koszt utrzymania samochodu wynosi ok. 35 zł miesięcznie.

dowód: - decyzje MOPR w S. k. 56-58, 60-63, 90-91; informacja ZUS k. 64-66; opłaty za telewizję k. 85-86; rachunki za gaz, mieszkanie k. 87-89; zeznania A. C. k. 93-94, 120

Pozwany M. C. ma 31 lat. Z zawodu jest żołnierzem zawodowym. Poza małoletnim ma na utrzymaniu małoletnią W. C., na którą jest zobowiązany do alimentacji w kwocie 500 zł miesięcznie. Pozwany jest zatrudniony w Jednostce Wojskowej w S.. Otrzymuje uposażenie w kwocie średnio ok. 2500-2600 netto miesięcznie. Otrzymuje jednak dodatki okresowe w postaci diet za poligon, nagród uznaniowych, trzynastego wynagrodzenia. Średnio dochód netto za okres od 01 października 2015 r. do 31 marca 2016 r. osiągnął w wysokości 3970, 46 zł. Mieszka w wynajętym 3 pokojowym mieszkaniu, za które ponosi koszty utrzymania w kwocie: czynsz plus wynajem 1.050 zł miesięcznie, telewizja – 59 zł miesięcznie, energia- 150 zł co dwa miesiące, gaz- 40 zł miesięcznie. Średnio łącznie opłaty za mieszkanie wynoszą około 15000 złotych miesięcznie. Do kwietnia 2016r. otrzymywał dodatek mieszkaniowy w kwocie 750 zł miesięcznie. Jednakże z uwagi na to, iż odmówił mieszkania służbowego, dodatek ten został mu zabrany.

Pozwany zamierza kupić obecnie zajmowane przez niego mieszkanie za kwotę 150.000 zł. W tym celu zmuszony będzie do zaciągnięcia kredytu. Obecnie nie posiada zobowiązań kredytowych.

Pozwany posiada samochód osobowy marki N. (...) rok produkcji 2002, o wartości ok. 2000 zł.

Pozwany przekazał na rzecz małoletniego w marcu 2016r. jednorazowo kwotę 500 zł.

Nie pobiera świadczeń rodzinnych, świadczeń wychowawczych oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

dowód: - wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku k. 18; zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach k. 21; zaświadczenie z MOPR k. 22; opłaty za mieszkanie k. 23-32; alimenty na małoletnia W. k. 33-42; rachunki za gaz, prąd, telewizję, telefon k. 43-54; zeznania M. C. k. 94-95, 120-121

A. C. i M. C. nie potrafią sie porozumieć w kwestiach kontaktów M. C. z małoletnim synem J. C.. Aktualnie toczy się przed Sądem Rejonowym w Słupsku sprawa z wniosku A. C. z udziałem M. C. o ustalenie kontaktów.

dowód: bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 135 par 1 kro, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego do alimentacji. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć takie, których zaspokojenie zapewni uprawnionemu – odpowiedni do wieku i uzdolnień prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać więc będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno – ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle będzie można określić potrzeby życiowe – materialne i intelektualne uprawnionego (vide: uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej i administracyjnej Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. – M.P. z 1988r. Nr 6, poz. 60).

Małoletni powód J. C. ma zaledwie 4 miesiące. Niewątpliwie na koszty utrzymania małoletniego składają się wydatki na wyżywienie (mleko i kasze), odzież, pampersy. Jednakże biorąc pod uwagę wiek małoletniego, w ocenie Sądu koszty jego utrzymania nie odbiegają od kosztów utrzymania innych, zdrowych dzieci w jego wieku. Aktualnie małoletni pozostaje pod opieką matki, tak więc nie ma konieczności ponoszenia kosztów za opiekunkę czy żłobek. Jest dzieckiem zdrowym. Wydatki na witaminy na jakie powoływała się matka małoletniego, nie są wydatkami miesięcznymi. Oczywistym jest, że zakupu witamin ( np. witaminy C, K, D3) dokonuje się raz na kilka miesięcy. Również zakup dodatkowych szczepionek (nieobowiązkowych i płatnych), nie jest wydatkiem stałym. Nawet jeżeli matka małoletniego zdecydowała sie na dodatkowe szczepienia, to wykonywane one są w dużych odstępach czasu, a szczepienia przypominające z przerwą półroczną a czasami nawet i roczną. Na marginesie zauważyć należy, że z tego względu, że są to wydatki okresowe, a nie stałe i miesięczne, matka małoletniego winna rozważyć zwracanie się do ojca małoletniego o pokrycie połowy opłaty za dodatkowe szczepienia, tym bardziej, że pozwany sam zadeklarował się do takiej pomocy na rozprawie w dniu 08 czerwca 2016 r.

Matka małoletniego powoda swój obowiązek alimentacyjny wobec syna realizuje przede wszystkim poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie, zapewniając mu całodobową opiekę. Zauważyć jednak należy, że matka małoletniego otrzymuje z tytułu opieki nad synem świadczenie rodzicielskie w wysokości 1000 złotych miesięcznie. Środki te są wypłacane przez okres roku od urodzenia małoletniego, tak więc matka małoletniego posiada własne dochody umożliwiające jej również finansową partycypację w wykonywaniu obowiązku alimentacyjnego.

Pozwany M. C. początkowo uznał roszczenie do kwoty po 200 zł miesięcznie, a następnie do kwoty po 300 zł miesięcznie. W ocenie Sądu jest to jednak kwota niewystarczająca na zaspokojenie potrzeb małoletniego. Sytuacja finansowa pozwanego i jego możliwości zarobkowe uzasadniają zasądzenie od niego alimentów w kwocie po 350 zł miesięcznie. Z uwagi na to, że małoletni jest pod bezpośrednią pieczą matki pozwany winien w większym stopniu łożyć finansowo na dziecko.

Pozwany ma 31 lat. Jest dobrego stanu zdrowia. Posiada stałe źródło dochodu postaci wynagrodzenia za pracę, z zawodu jest żołnierzem. Zarabia około 2500-2600 złotych miesięcznie. Otrzymuje jednak okresowe dodatki.

W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone, bowiem matka małoletniego powoda nie wykazała, aby na jego utrzymanie niezbędna kwota 450 zł miesięcznie.

Jak sama wskazała koszt utrzymania syna wynosi około 400 złotych, tak więc nie jest zrozumiałe, dlaczego domagała się kwoty 450 złotych. Poza tym niewątpliwie matka małoletniego wypełnia swój obowiązek poprzez osobiste starania w jego wychowanie, zapewnia mu opiekę. Należy jednak pamiętać, iż oboje rodzice mają obowiązek alimentacyjny wobec małoletniego dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Matka małoletniego również posiada dochody własne i z tych względów również, choć na pewno w dużo mniejszym zakresie, winna dokładać się do jego utrzymania. Małoletni obecnie nie uczęszcza do żłobka, pozostaje pod opieką matki, nie ma problemów ze zdrowiem, jego koszty utrzymania nie są obecnie na tyle wysokie, co uzasadniałoby zasądzenie alimentów w kwocie żądanej przez jego matkę. Wraz z wiekiem małoletniego, wydatki na jego utrzymanie będą rosły. Z pewnością A. C., będzie rozważała powrót do pracy, zwłaszcza po upływie roku, kiedy przestanie otrzymywać świadczenie rodzicielskie. Wówczas pojawi sie konieczność zapewnienia małoletniemu opieki. Aktualnie małoletni z racji wieku nie korzysta z żadnych dostępnych atrakcji kulturalnych, nie uczestniczy w żadnych zajęciach. Z czasem jednak takie wydatki pojawią się, co z pewnością wpłynie na wzrost jego kosztów utrzymania.

Sąd uwzględnił również potrzeby zobowiązanego do alimentacji, tak by wypełnianie obowiązku alimentacyjnego nie spowodowało niedostatku po stronie pozwanego. Bardzo istotne jest, że pozwany poza małoletnim powodem, ma na utrzymaniu małoletnią córkę stron i płaci na jej rzecz alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie. M. C. utrzymuje regularne kontakty z córką. Oczywiste jest, że podczas kontaktów również ponosi koszty jej utrzymania. Koszty utrzymania córki również będą w przyszłości rosły.

Pozwany na obecną chwilę, nie utrzymuje regularnych kontaktów z synem. W ocenie Sądu, nie wynika to jednak ze złej woli pozwanego, który deklarował, że chce się z synem spotykać i czyni starania w tym zakresie, tylko ze szczególnej sytuacji życiowej w jakiej znalazły się strony postępowania. A. C. i M. C. tuż po rozwodzie, ponownie rozpoczęli wspólne pożycie, zdecydowali sie na kolejne dziecko. Próba reaktywowania związku nie powiodła się jednak i rozczarowanie z nieudanego związku jest bardzo duże. Zdaniem Sądu przekłada się to na relacje wzajemne byłych małżonków i większe skupienie na przyczynach rozkładu związku, niż na małoletnim. Wskazać jednak należy, że obecnie w toku jest sprawa o kontakty z małoletnim, które z pewnością zostaną wkrótce ustalone. Wówczas pozwany będzie również ponosić dodatkowe koszty utrzymania małoletniego (podczas kontaktów) i również w inny sposób wywiązywał się ze swojego obowiązku alimentacyjnego. Na marginesie zauważyć należy również, że biorąc pod uwagę wiek małoletniego, kontakty nie mogą mieć takiej formy, jak w przypadku córki stron. Z czasem pozwany będzie mógł małoletniemu zaoferować większą uwagę i uczynić kontakty bardziej atrakcyjne.

Podczas ustalania wysokości alimentów, Sąd oczywiście uwzględnił fakt, że pozwany osiąga stały dochód. Jednakże przy ustaleniu alimentów, oprócz możliwości zarobkowych osoby zobowiązanej do alimentów, istotne są również rzeczywiste potrzeby osoby uprawnionej. Zdaniem Sądu, z racji wieku małoletniego powoda, nie są one duże i z pewnością będą się istotnie zwiększały w przyszłości.

Dodać należy, że wprawdzie pozwany osiąga stały dochód oraz otrzymuje dodatki, to jednak zaświadczenie o dochodach wystawiane było w okresie obejmującym między innymi tzw. „trzynastkę”. Wpływa to na średnią wysokość dochodów pozwanego w ciągu całego roku, lecz oczywistym jest, że pozwany nie dysponuje tymi uśrednionymi dochodami, tylko stałą pensją. Dodatki te zazwyczaj nie służą pokryciu bieżących opłat, są zaś przeznaczane na niespodziewane wydatki (naprawy, remonty). Nie bez znaczenia pozostaje też fakt, że pozwany ponosi duży koszt związany z wynajmem mieszkania. Nie można czynić mu zarzutu, że jest to mieszkanie duże, bowiem mieszkał w nim dużo wcześniej wraz z całą rodziną. Od czasu rozstania stron do czasu złożenia pozwu, nie minęło dużo czasu, pozwany nie miał obowiązku od razu rezygnować z tego mieszkania, tym bardziej że córka stron jest do tego mieszkania przyzwyczajona, w nim odbywają się kontakty, pozwany w przyszłości zamierza to mieszkanie kupić. Istotne jest też to, że jest ono położone w niedużej odległości, od obecnego miejsca zamieszkania dzieci pozwanego.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd zasądził alimenty od M. C. na rzecz małoletniego powoda J. C. w kwocie po 350 zł miesięcznie, płatnych do rąk jego matki A. C., poczynając od dnia 01 lipca 2016 r. do dnia 5-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności każdej z rat, uznając, że kwota ta jest adekwatna do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniego i jednocześnie nie będzie stanowić nadmiernego obciążenia dla pozwanego.

W punkcie trzecim, Sąd zasądził od pozwanego M. C. na przecz powódki A. C. kwotę 396 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, uwzględniając fakt, że pozwany uznał żądanie do kwoty 300 złotych. W punkcie czwartym, na podstawie art. 102 kpc, nie obciążono M. C. kosztami sądowymi.

Na podstawie art. 333 § 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie pierwszym nadał rygor natychmiastowej