Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniej E. S.

reprezentowanej przez matkę M. P.

przeciwko P. S.

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego P. S. na rzecz jego małoletniej córki E. S., urodzonej dnia (...) w W., w kwocie po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie płatnej z góry od rąk matki M. P. do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienie terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 lipca 2016 roku;

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3.  kosztami postępowania obciąża pozwanego P. S. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem pokrycia nieuiszczonej opłaty sądowej;

4.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 stycznia 2016 toku M. P., działająca jako przedstawiciel ustawowy małoletniej E. S. wniosła o zasądzenie na rzecz małoletniej od pozwanego P. S. alimentów w kwocie 1.000 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej lub na wskazany przez nią rachunek bankowy, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W odpowiedzi na pozew w dniu 21 marca 2016 roku pozwany P. S. wniósł o „oddalenie wniosku bądź zmianę wysokości alimentów na 500 zł”. Podniósł, iż swój obowiązek alimentacyjny względem córki spełnia regularnie poprzez zakup określonych produktów oraz osobistą opiekę nad córką.

Pozwany nie stawił się na rozprawę w dniu 12.07.2016r.

Sąd Rejonowy ustalił następując stan faktyczny:

Małoletnia E. S., urodzona (...) jest córką M. P. i P. S. (k. 3). Rodzice małoletniej pozostawali w nieformalnym związku, aktualnie nadal zamieszkują wspólnie, chociaż nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. Mieszkanie w którym mieszkają stanowi własność M. P., zostało zakupione na kredyt, miesięczna rata wynosi 500 zł. Czynsz w mieszkaniu wynosi 500 zł, natomiast pozostałe opłaty łącznie około 400 zł. Wraz ze stornami w lokalu zamieszkuje także dwoje dzieci powódki z pierwszego małżeństwa – A. P. (lat 7) oraz K. P. (lat 6) (zeznania powódki k. 60).

W rodzinie prowadzona jest procedura Niebieskiej Karty, założona z uwagi na stosowanie przemocy psychicznej przez pozwanego wobec powódki oraz psychiczne i fizycznej wobec jej dzieci z pierwszego małżeństwa. Z uwagi na sytuację opiekuńczo-wychowawczą małoletnich postanowieniem z dnia 01 października 2015 roku tutejszy Sąd ograniczył władzę rodzicielską M. P. i jej pierwszego męża nad małoletnimi dziećmi, a także M. P. i P. S. nad małoletnią E., min. poprzez ustanowienie nadzoru kuratora sądowego (k. 103 akt dołączonych).

Ugodą z dnia 25 czerwca 2014 roku zawartą w sprawie o sygn. akt VI RC 7/14 M. P. i jej były mąż F. C. ustalili wysokość alimentów należnych od ojca każdemu z małoletnich uprawnionych na kwotę po 700 zł miesięcznie tj. łącznie 1.400 zł (k. 51-51v).

M. P. ma 41 lat, posiada wyksztalcenie wyższe na kierunku budownictwo, kształtowanie środowiska. Prowadziła działalność gospodarczą – sklep z dewocjonaliami w O.. Działalność nie przynosiła jednakże dochodów z uwagi na co aktualnie powódka podejmuje działania zmierzające do zakończenia działalności. Obecnie M. P. pozostaje w trudniej sytuacji finansowej, nie pracuje zawodowo. Utrzymuje się z renty, która w ciągu tego roku będzie pomniejszono z uwagi na pobieranie przez przedstawicielkę ustawową zasiłku macierzyńskiego i renty jednocześnie. Jej miesięczny dochód wynosi w związku z tym 706 zł. Deklaruje chęć podjęcia zatrudnienia po załatwieniu formalności związanych z zakończeniem prowadzenia działalności gospodarczej. Przedstawicielka ustawowa jest przewlekle chora na nowotwór mózgu – oponiak, była dwukrotnie operowana, pozostaje pod kontrolą lekarską (zeznania przedstawicielki ustawowej k. 59-62).

Małoletnia E. ma 2 lata, od 7 miesiąca życia uczęszcza do żłobka, którego koszt wynosi 400 zł miesięcznie. E. jest dzieckiem zdrowym, prawidłowo się rozwija. Kierując się wskazaniami doświadczenia życiowego należy uznać, iż ponadto do usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej zaliczyć należy:

- wyżywienie około 300 zł, - odzież i obuwie około 100 zł,- kosmetyki, środki czystości oraz leki i witaminy około 100 zł,- udział w opłatach mieszkaniowych – 150 zł. Łączny miesięczny koszt utrzymania małoletniej Sąd ustalił zatem na kwotę około 1.000 zł.

Pozwany P. S. ma 38 lat. Posiada wykształcenie wyższe, informatyczne, pracuje jako nauczyciel w liceum ogólnokształcącym, ponadto podejmuje pracę także dodatkowe zatrudnienie w zespole szkół samochodowych oraz technikum informatycznym. Ponadto z uwagi na swojego wyksztalcenie ma on możliwości podjęcia zleceń dodatkowych. P. S. jest zobowiązany alimentacyjnie względem córki z pierwszego małżeństwa, alimenty ustalono na kwotę 500 zł miesięcznie. W przeciwieństwie do przedstawicielki ustawowej małoletniej, pozwany nie ma problemów zdrowotnych, jest zdrowym mężczyzną w sile wieku. Z uwagi na powyższe Sąd ustalił możliwości majątkowe pozwanego co najmniej na kwotę 3.500 – 4.000 zł. Pozwany przekazywał M. P. określone sumy pieniędzy partycypując w kosztach utrzymania domu i rodziny (przelew na kwotę 1.000 zł k. 30).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału zebranego w aktach sprawy, oraz dowodu z przesłuchania, ograniczając się do przesłuchania powódki bowiem pozwany prawidłowo powiadomiony o terminie nie stawił się na rozprawę.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić.

Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy bezspornym jest, iż E. S. nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie a nadto nie posiada majątku z którego mogłaby czerpać dochód. Z uwagi na powyższe obowiązek alimentacyjny P. S. względem córki pozostaje aktualny.

Odnośnie kwestii wysokości zasądzanych przez Sąd alimentów, zgodnie z art. 135 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Potrzeby usprawiedliwione to takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu itp. Kwestia owych potrzeb jest sprawą indywidualną, zależną od wielu czynników i w każdej sprawie wymaga indywidualnego rozpatrzenia. Natomiast zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego to de facto całościowa sytuacja majątkowa zobowiązanego alimentacyjnie.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, iż koszty utrzymania małoletniego dziecka w realiach życia w W. są znaczne. Małoletnia uczęszcza do państwowego żłobka, którego miesięczny koszt wynosi około 400 zł. Małoletnia nie wymaga szczególnej diety czy wzmożonej opieki medycznej jednakże pozostałe koszty jej utrzymania wynoszą co najmniej 600 zł.

Drugą przesłanką określenia wysokości alimentów należnych uprawnionemu alimentacyjnie, są możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanego. P. S. jak wspomniano wcześniej jest młodym mężczyzną, aktywnym zawodowo posiada stałą pracę. Wiedzą powszechną jest, iż wymiar czasu pracy nauczyciela jest mniejszy aniżeli przeciętny wymiar czasu pracy. Z uwagi na powyższe pozwany ma w ocenie Sądu duże możliwości podjęcia pracy dodatkowej, co z resztą czyni. Sąd uwzględnił, iż na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny względem małoletniej córki ustalony na kwotę 500 zł. Mimo to zdaniem Sądu pozwany może płacić po 1.000 złotych miesięcznie na rzecz małoletniej E. S., gdyż jej matka jest osobą chorą i ma jeszcze dwoje małoletnich dzieci. M. P. otrzymuje świadczenie w wysokości 700 złotych, a ponadto alimenty na rzecz starszych dzieci w łącznej kwocie 1.400 zł. Na utrzymanie czteroosobowej rodziny dysonuje ona zatem kwotą 2.200 zł, obciążają ją raty kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania. Jest to z całą pewnością kwota niewystraczająca. Podzielić należy pogląd powódki, iż alimenty na rzecz starszych dzieci służyć mają zaspokojeniu ich potrzeb, nie zaś małoletniej E.. W tym miejscu należy wskazać na pogląd Sądu Najwyższego, iż możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego wyznaczają górny pułap świadczeń alimentacyjnych, nawet gdyby nie zaspokajały one w pełni usprawiedliwionych potrzeb wierzyciela (orzeczenie SN z dnia 20 sierpnia 1972 r., (...) 470/71, Gazeta (...) 1972, nr 9). Z uwagi na sytuację majątkową matki małoletniej, jej ojciec winien łożyć na jej utrzymanie całą kwotę 1.000 zł. Matka natomiast, na miarę swoich możliwości, spełnia obowiązek alimentacyjny względem córki poprzez osobiste starania o jej wychowanie i rozwój (art. 135 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Alimenty zasądzono od dnia 1 lipca 2016 roku, bowiem alimenty wcześniejsze zostały przez ojca zaspokojone, co udokumentowano potwierdzeniami przelewów.

Sąd obciążył pozwanego, jako stronę przegrywającą postępowanie, nieuiszczoną opłatą sądową w kwocie 600 zł, zgodnie z art. 98 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Koszt zasądzono na rzecz Skarbu Państwa z uwagi na ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych stronnych dochodzącej roszczeń alimentacyjnych (art. 96 ust. 1 pkt. 2Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych), zgodnie z art. 113 ust. 1 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności znajduje uzasadnienie w treści art. 333 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.