Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2015r. w S.

odwołania J. Ł. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 6 lutego 2015 r. Nr (...)

w sprawie J. Ł. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. Ł. (1) prawo do emerytury od dnia 20 stycznia 2015r.

Sygn. akt IV U 360/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6.02.2015 r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. działając na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.) odmówił ubezpieczonemu J. Ł. (1) prawa do emerytury. Swoją decyzję organ rentowy uzasadniał tym, iż ubezpieczony nie udowodnił, by na dzień 1.01.1999 r. legitymował się 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Do powyższego okresu organ rentowy nie zaliczył J. Ł. (1) okresu zatrudnienia od 13.01.1975 r. do 23.10.1978 r. oraz od 28.10.1980 r. do 1.02.1981 r. w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) w K. z uwagi na to, że przedłożone świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie zawiera charakteru pracy z zgodnie z przywołanym rozporządzeniem Rady Ministrów z 7.02.1983 r. oraz nie powołano się na odpowiedni punkt przepisów resortowych. Ponadto, jako okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych ZUS nie uznał pracy ubezpieczonego od 2.02.1981 r. do 30.11.1992 r. w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S. z uwagi na powołanie się przez pracodawcę, przy określeniu charakteru pracy, na wykaz C, który dotyczy wyłącznie uprawnień do wzrostu emerytury.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł J. Ł. (1), który domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do emerytury. Ubezpieczony poniósł, iż w kwestionowanych przez ZUS okresach wykonywał pracę w warunkach szczególnych, będąc zatrudnionym na stanowisku maszynisty spycharki oraz maszynisty ciężkich maszyn budowlanych (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie i powołał się na argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 3-4).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 20.01.2015 r. J. Ł. (1), ur. (...), wystąpił do (...) Oddział w S. z wnioskiem o przyznanie emerytury (k. 1-4 a. e.). Ubezpieczony wskazał w nim, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Na podstawie zgromadzonych dokumentów ZUS ustalił, iż na dzień 1.01.1999 r. J. Ł. (1) posiada staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, w tym uzupełniony pracą w gospodarstwie rolnym. Zdaniem organu rentowego, ubezpieczony nie wykazał, by był zatrudniony w warunkach szczególnych. Przedstawione bowiem przez J. Ł. (1) świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione przez Przedsiębiorstwo Budowlano- (...) w K. oraz przez (...) Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) w S. nie spełniają wymogów formalnych (świadectwa k. 14-15 a. e.). Powyższe stało się podstawą do wydania przez ZUS w dniu 6.02.2015 r. zaskarżonej decyzji, w której odmówił ubezpieczonemu przyznania prawa do emerytury (k. 23 a. e.).

W dniu 12.03.2015 r., ubezpieczony składając odwołanie od powyższej decyzji załączył nowe świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych (świadectwo k. 24 a. e.). Wynika z niego, iż ubezpieczony od 1.08.1975 r. do 23.10.1978 r. był zatrudniony jako operator spycharki w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) w K.. Wymieniony dokument zawiera wymienioną w zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego nazwę stanowiska, tj. operator spycharki.

W okresie od 13.01.1975 r. do 23.10.1978 r. oraz od 28.10.1980 r. do 1.02.1981 r. J. Ł. (1) zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) w K. na stanowisku operatora spycharki na gąsienicach o symbolu DM 100. Ubezpieczony wykonywał wyłącznie wymienioną pracę. Świadczył pracę m. in. na budowach związanych z powstaniem Huty (...). W przerwie pomiędzy przywołanymi okresami ubezpieczony pełnił służbę wojskową (zeznania ubezpieczonego k. 9-10, świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach k. 14 i k. 24 a. e.).

W czasie od 2.02.1981 r. do 30.11.1992 r. ubezpieczony również był zatrudniony na stanowisku operatora spycharki gąsienicowej w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w S., do którego przeszedł na podstawie porozumienia między zakładami pracy. Wymienioną pracę świadczył m. in. na budowie szpitala w S.. Przez cały powyższy okres J. Ł. (2) wyłącznie wykonywał obowiązki operatora spycharki gąsienicowej (zeznania ubezpieczonego k.9-10, zeznania świadków W. K. k. 10 oraz Z. B. k. 10, świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach k. 15 a. e.).

Sąd obdarzył wiarygodnością zarówno zeznania ubezpieczonego jak i świadków: W. K. oraz Z. B., którzy byli pracownikami (...) w S., w podobnym co J. Ł. (1) okresie. Pierwszy z nich był przełożonym ubezpieczonego, zaś drugi jako cieśla pracował na tych samych budowach, co J. Ł. (1). W ocenie Sądu, złożone zeznania są spójne, logiczne i konsekwentne. Wyłania się z nich obraz, zgodnie z którym w przywołanym okresie w (...) w S. ubezpieczony stale świadczył pracę operatora spycharki gąsiennicowej.

Odnośnie okresów zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) w K., stwierdzić należy, iż powyższe wynika z zeznań ubezpieczonego obdarzonych przez Sąd wiarygodnością oraz znajduje swoje potwierdzenie w treści zgromadzonych świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych. W ocenie Sądu, podnoszone przez organ rentowy błędy formalne, które zawierają wymienione świadectwa, w postaci niewłaściwego określenia nazwy charakteru pracy oraz nieodwołania się do stosownych przepisów resortowych nie mogą mieć determinującego znaczenia dla ustalenia, czy ubezpieczony faktycznie świadczył pracę w warunkach szczególnych. Z relacji J. Ł. (1) wynika bowiem, iż w rzeczywistości wykonywał on stale pracę na spycharce gąsienicowej DM 100. Sąd nie znalazł przy tym przeszkód, które uniemożliwiałyby przyznanie wiarygodności zeznaniom ubezpieczonego. Z uwagi na fakt, iż pomiędzy wskazanymi okresami ubezpieczony pełnił służbę wojskową, jako pracę w warunkach szczególnych uznać należy cały okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budowlano- (...) w K. od 13.01.1975 r. do 1.02.1981 r. Wskazać bowiem należy, iż jak jest przyjmowane, czas pełnionej służby wojskowej zalicza się do okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych, jeżeli zarówno przed powołaniem, jak i po jej odbyciu, pracownik świadczył pracę w wyżej wymienionych warunkach i powrócił do zakładu pracy na uprzednio zajmowane stanowisko w ciągu 30 dni od zakończenia pobytu wojsku, stosownie do treści art. 120 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. z 1979 Nr 18 poz. 111 j.t.).

Zdaniem Sądu, pracę ubezpieczonego zarówno od 13.01.1975 r. do 1.02.1981 r. jak również od 2.02.1981 r. do 30.11.1992 r. zakwalifikować należy jako odbywaną w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisu zawartego w § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia i wymienioną w wykazie A dział V w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych poz. 3 tj. prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych. Uszczegółowienie powyższego znajduje się w załączniku nr 1 do przywołanego wyżej zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985 r., w którym w dziale V, poz. 3 pkt 6, gdzie wymieniono pracę maszynistów spycharek i ciągników gąsiennicowych. Wskazać przy tym należy, iż dla kwalifikacji zatrudnienia jako wykonywanego w warunkach szczególnych decydujące znaczenie rodzaj rzeczywiście wykonywanej pracy. Dlatego też podnoszone przez ZUS błędy formalne w zgromadzonych świadectwach wykonywania pracy w warunkach szczególnych nie mogą stanowić wyłącznego wyznacznika, czy ubezpieczony faktycznie wykonywał pracę w przywołanych warunkach, skoro powyższe jednoznacznie wynika ze zgromadzonego w postępowaniu odwoławczym materiału dowodowego.

Po zsumowaniu wskazanych okresów jako pracy w szczególnych warunkach wskazać należy, iż ubezpieczony spełniła warunek co najmniej 15 letniego okresu zatrudnienia w wyżej wymienionych warunkach na dzień 01.01.1999 r.

Tym samym uznać należy, iż J. Ł. (1) spełnia wszystkie warunki wyrażone w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o FUS w zw. z § 3 i § 4 ust. 1 pkt. 1 i 3 cyt. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. do przyznania emerytury w wieku obniżonym. W związku z tym Sąd stwierdził, że ubezpieczony nabył prawo do emerytury od dnia, w którym ukończył 60-ty rok życia, tj. od dnia 20.01.2015 r.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.