Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2016r. w S.

odwołania M. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 23 lipca 2015 r. Nr (...)

w sprawie M. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o datę przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  oddala odwołanie;

II.  wniosek ubezpieczonego M. C. o przyznanie prawa do odsetek od dnia 01 marca 2012r. przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. do rozpoznania.

Sygn. akt IV U 1103/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., wykonując prawomocny wyrok sądu, ponownie ustalił M. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2013r., tj. od daty określonej w wyroku, do dnia 14 stycznia 2016r.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. C., kwestionując ją w części, tj. w zakresie daty, od której przysługuje mu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i wnosząc o ustalenie, że prawo do renty przysługuje mu od dnia 1 marca 2012r., a nie jak błędnie wskazano w zaskarżonej decyzji od dnia 1 marca 2013r. Ubezpieczony żądał ustalenia, że organ rentowy powinien wypłacić mu zaległe świadczenie z tytułu zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 22.12.2014r. (sygn. akt IV U 1264/13), następnie utrzymanego w mocy przez Sąd Apelacyjny w Lublinie z dnia 14.05.2015r. (sygn. akt III AUa 217/15) renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wraz z odsetkami od dnia 1.03.2012r. W ocenie ubezpieczonego z uwagi na błędne rozstrzygnięcie organu rentowego przysługują mu także odsetki, które winny być wypłacone. Wnoszono również o zasądzenie od organu rentowego na jego rzecz kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego (odwołanie, k. 1-3 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazano, że wykonując wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach (sygn. akt IV U 1264/13) z dnia 22.12.2014r. (...) Oddział w S., na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 23 lipca 2015r. przyznał M. C. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2013r., tj. od daty określonej w wyroku, do dnia 14 stycznia 2016r. Ubezpieczony nie zaskarżył powyższego wyroku Sądu I instancji, a apelację organu rentowego Sąd Apelacyjny w Lublinie oddalił wyrokiem z dnia 14 maja 2015r. (sygn. akt III AUa 217/15).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV U 1264/13 Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu odwołania M. C. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z dnia 10 września 2013r. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2013r. do dnia 14 stycznia 2016r. (wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach, k. 36 akt sprawy IV U 1264/13). Ubezpieczony nie zaskarżył w/w orzeczenia Sądu. Apelację od wyroku wniósł organ rentowy, która następnie została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 maja 2015r. wydanym w sprawie o sygn. akt III AUa 217/15 (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie, k. 75 akt sprawy IV U 1264/13). Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 14 maja 2015r. oraz wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 22 grudnia 2014r. są prawomocne.

Wykonując prawomocny wyrok Sądu Okręgowego, decyzją z dnia 23 lipca 2015r. organ rentowy ponownie ustalił M. C. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 1 marca 2013r., tj. od daty określonej w wyroku, do 14 stycznia 2016r. (decyzja z 23.07.2015r., k. 72 akt rentowych).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie M. C. nie zasługiwało na uwzględnienie.

W razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem Sądu organ rentowy, wykonując prawomocny wyrok, wydaje stosowną decyzję. Zaskarżoną decyzją z dnia 23 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wykonał prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 22 grudnia 2014r., od którego apelacja organu rentowego została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 14 maja 2015r. Powołanym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego, ubezpieczony miał przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2013r. i także od tej daty zaskarżoną decyzją organ rentowy ponownie ustalił M. C. prawo do wnioskowanego świadczenia, a także wypłacił wyrównanie. Na obecnym etapie postępowania brak jest podstaw do uwzględnienia żądania ubezpieczonego ustalenia prawa do renty od daty wcześniejszej, czyli od dnia 1 marca 2012r. Jeżeli wnioskodawca nie zgadzał się z wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 22 grudnia 2014r. co do daty początkowej przyznanego świadczenia, to wówczas – stosownie do treści art. 367 § 1 kpc – przysługiwało mu prawo złożenia apelacji do sądu drugiej instancji, tak jak to uczynił organ rentowy. Ubezpieczony nie złożył żadnego środka odwoławczego, w którym mógłby ująć żądanie przyznania prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od daty wcześniejszej niż to zostało ustalone przez Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 22 grudnia 2014r. Należy zatem stwierdzić, że M. C. godził się z takim rozstrzygnięciem i uznał je za prawidłowe. Podkreślenia wymaga, że w postępowaniu toczącym się pod sygn. akt IV U 1264/13 ubezpieczony reprezentowany był przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego adwokatem, zatem nie zachodziła potrzeba udzielania stronie niezbędnych pouczeń co do czynności procesowych.

Powołane okoliczności jednoznacznie wskazują, że obecnie brak jest podstaw do żądania przez ubezpieczonego ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od wcześniejszej daty niż ujęta w decyzji z dnia 23 lipca 2015r., bowiem kwestia ta mogła być przedmiotem badania przez Sąd w sprawie o sygn. akt IV U 1264/13. Zgodnie zaś z art. 365 § 1 kpc orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Co za tym idzie, zaskarżona decyzja, wykonująca prawomocny wyrok Sądu z dnia 22 grudnia 2014r., jest prawidłowa i nie zachodzą podstawy do jej zmiany. Organ rentowy związany prawomocnym wyrokiem Sądu nadał treść decyzji zgodną z sentencją wyroku wydanego w sprawie IV U 1264/13. Wobec powyższego, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc odwołanie od decyzji z dnia 23 lipca 2015r. podlegało oddaleniu.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, w postępowaniu wywołanym odwołaniem ubezpieczonego sąd rozstrzyga o prawidłowości zaskarżonej decyzji w granicach jej treści i przedmiotu. M. C. nie złożył do organu rentowego wniosku o przyznanie prawa do odsetek, zaś w zaskarżonej decyzji, wykonującej prawomocny wyrok, Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wypowiedział się w tej kwestii. W związku z tym w niniejszym postępowaniu Sąd nie mógł orzekać o prawie do odsetek, gdyż nie było to dotychczas przedmiotem rozpoznania przez organ rentowy. Stosownie zatem do treści art. 477 ¹⁰ § 2 kpc, wniosek ubezpieczonego o przyznanie prawa do odsetek od dnia 1 marca 2012r. jako nowe żądanie należało przekazać organowi rentowemu celem rozpoznania.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak w sentencji wyroku.