Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Katarzyna Antoniak

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 grudnia 2015 r. znak (...)

w sprawie M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo M. R. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 01 października 2015 roku do 30 października 2017 roku.

Sygn. akt: IV U 54/16 UZASADNIENIE

Decyzją z 18 grudnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M. R. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. R. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu stanowiska wskazał m.in., że ustalenie komisji lekarskiej ZUS, że nie jest niezdolny do pracy jest niezgodne ze stanem faktycznym, gdyż cierpi na poważne uszkodzenie kręgosłupa uniemożliwiające mu dłuższe siedzenie czy chodzenie. W jego ocenie decyzja ZUS powinna być zmieniona (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 19 listopada 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony M. R. do 30 września 2015r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 2 czerwca 2015r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 września 2015r. k.26 akt rentowych). W dniu 4 września 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.30 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 23 października 2015r. ustalił, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy do 31 października 2017r. (orzeczenie lekarza orzecznika z 23 października 2015r. k.32 akt rentowych).

Na skutek zarzutu wadliwości zgłoszonego do powyższego orzeczenia przez Zastępcę Głównego Lekarza Orzecznika (...) Oddział w S. ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 19 listopada 2015r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (zarzut wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.88 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 19 listopada 2015r. k.35 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 18 grudnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 18 grudnia 2015r. k.36 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 55 lat. Ukończył szkołę zawodową w zawodzie mechanik maszyn budowlanych. W wyuczonym zawodzie pracował przez krótki okres. Od 1987r. do 2013r. pracował w zawodzie elektromontera w Zakładach (...) w M. (zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu oraz świadectwo pracy k.10-13 akt rentowych za wnioskiem z 12 stycznia 22 stycznia 2015r., wyjaśnienia ubezpieczonego k.24-24v akt sprawy).

W 2011r. ubezpieczony uległ wypadkowi (upadek z dachu), w wyniku którego doznał złamania kompresyjnego trzonów (...), (...) ze znacznym obniżeniem wysokości trzonów, a także skręcenia kręgosłupa szyjnego. Ponadto cierpi na dyskopatię C4-C7 z ograniczeniem ruchomości, chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych z przewlekłym zespołem bólowym bez ograniczenia ruchomości, nadciśnienie tętnicze umiarkowane oraz zmiany żylakowe obu podudzi. W badaniu klinicznym na potrzeby opinii sądowej stwierdzono u ubezpieczonego pogłębienie kifozy piersiowej, ograniczenie ruchomości w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa, bolesność i obrzęk okolicy wyrostka rylcowatego kości promieniowej lewej, objawy chondropatii stawów kolanowych oraz wyczuwalne krepitacje w stawie rzepkowo-udowym lewym i prawym, a ponadto niewielki obrzęk podudzia prawego, zmiany żylakowate obu podudzi z niewielkimi przebarwieniami, bez owrzodzeń. Stwierdzone u ubezpieczonego schorzenia w postaci choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego oraz znacznego zniekształcenia trzonów kręgów Th 3,4 powodują u ubezpieczonego zaburzenia statyczno-dynamiczne kręgosłupa piersiowego i przez to upośledzają jego sprawność i wydolność fizyczną w stopniu powodującym u niego dalszą (od 1 października 2015r.) częściową niezdolność do pracy do 30 października 2017r. Ubezpieczony nie może wykonywać pracy wymagającej dźwigania, długiego stania, częstego przemieszczania się oraz pracy na wysokości, a elementy te występują w wykonywanej dotychczas przez ubezpieczonego pracy elektromontera (opinia biegłych ortopedy, neurologa, kardiologa i chirurga k.7-9 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. R. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych z zakresu ortopedii, neurologii, kardiologii i chirurgii dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal ,tj. od 1 października 2015r. osobą częściowo niezdolną do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 października 2017r. W złożonej opinii biegli rozpoznali u ubezpieczonego schorzenia narządu ruchu, schorzenie kardiologiczne oraz schorzenie w postaci żylaków obu podudzi i stwierdzili, że stan zaawansowania schorzeń narządu ruchu w sposób istotny narusza sprawność i wydolność fizyczną organizmu ubezpieczonego i powoduje, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacji ,tj. pracy elektromontera (opinia biegłych k.9 akt sprawy). Analizując przedmiotową opinię Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona.

Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego zespołu biegłych zgłoszonego w piśmie z 17 marca 2016r. (k.18 akt sprawy). W ocenie Sądu zawarte w w/w piśmie zastrzeżenia do opinii złożonej przez dotychczasowych biegłych stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłych. W złożonej opinii biegli odnieśli się możliwości wykonywania przez ubezpieczonego pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacji ,tj. pracy elektromontera, którą ubezpieczony wykonywał przez ponad 20 lat.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.