Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2016r. w S.

odwołania M. R. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 29 maja 2014 r. Nr (...)

w sprawie M. R. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o prawo do renty rolniczej

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 290/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 29 maja 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.21 ust.1 i ust.2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił M. R. (1) prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Odwołanie od w/w decyzji złożył M. R. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. W uzasadnieniu stanowiska podniósł, że ustalenie organu rentowego, iż nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym jest całkowicie niezrozumiałe w świetle stanu jego zdrowia i rozpoznanych u niego schorzeń natury kardiologicznej, ortopedycznej, diabetologicznej i innych. Stan zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie k.1-4 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie prawomocnego orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 27 maja 2014r., która uznała, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych i prawnych, które miałyby wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24 marca 2014r. M. R. (1) wystąpił do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (wniosek k.1 akt organu rentowego). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza rzeczoznawcę, który w orzeczeniu z 7 maja 2014r. uznał, że ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym (wypis z orzeczenia lekarza rzeczoznawcy z 7 maja 2104r. k.47 i 50-50v akt organu rentowego).

Na skutek odwołania ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza rzeczoznawcy ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską Kasy, która w orzeczeniu z 27 maja 2014r. nie uznała ubezpieczonego za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym (odwołanie ubezpieczonego od orzeczenia lekarza rzeczoznawcy k.55-57 akt rentowych i wypis z orzeczenia komisji lekarskiej Kasy z 27 maja 2014r. k.60 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 29 maja 2014r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego odmówił ubezpieczonemu prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja z 29 maja 2014r. k.70 akt rentowych).

Ubezpieczony ma 56 lat. Wraz z żoną G. R. jest właścicielem nieruchomości rolnych o powierzchni 7,76 ha położonych na terenie gminy K.. Na mocy umowy dzierżawy zawartej w dniu 17 lipca 2010r. ubezpieczony wraz z żoną wydzierżawili powyższe nieruchomości rolne Z. K. na okres 10 lat ,tj. do 18 lipca 2020r. (umowa dzierżawy z 17 lipca 2010r. k.23 akt rentowych). Żona ubezpieczonego ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, ubezpieczony podlega ubezpieczeniu jako domownik (wyjaśnienia ubezpieczonego k.53-53v akt sprawy i zaświadczenie z 24 marca 2014r. k.3 akt rentowych).

Ubezpieczony cierpi na nadciśnienie tętnicze okres II wg (...), cukrzycę typu 2, zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa L-S bez objawów niewydolności narządu osiowego i objawów korzeniowych, sero-dodatnie reumatoidalne zapalenie stawów okres II, niedosłuch obustronny w wywiadzie oraz przewlekłe zapalenie krtani. Ponadto we wrześniu 2004r. przeszedł leczenie nawracającego ropnia zębopochodnego lewego policzka, które polegało na nacięciu i drenażu, we wrześniu 2013r. przeszedł zabieg usunięcia łagodnej zmiany (polipa) prawego fałdu głosowego, a w maju 2014r. zabieg usunięcia łagodnej zmiany (brodawczaka) łuku podniebno-językowego lewego. Ostatnie z wymienionych schorzeń w wyniku przeprowadzonych zabiegów uległy całkowitemu wyleczeniu. Zdiagnozowane u ubezpieczonego nadciśnienie tętnicze jest leczone farmakologicznie od 10 lat. Schorzenie to przebiega bez powikłań narządowych, wymaga dalszego systematycznego stosowania leków, ale nie powoduje u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa L-S uwidocznione w badaniach MR z 2013 i 2014r. nie wykazują cech progresji, okresowo stanowią przyczynę zespołów bólowych kręgosłupa i okresowych objawów korzeniowych. Badanie neurologiczne ubezpieczonego na potrzeby opinii sądowej nie wykazało objawów ogniskowych oraz objawów niewydolności krążenia mózgowego, a badanie części obwodowej układu nerwowego nie wykazało aktywnych objawów korzeniowych. Opisane schorzenie kręgosłupa nie ma istotnego wpływu na ograniczenie zdolności ubezpieczonego do pracy w gospodarstwie rolnym. U ubezpieczonego zachowana jest pełna sprawność ruchowa i czynnościowa kończyn górnych i dolnych, a niewielkie ograniczenie ruchomości kręgosłupa nie upośledza istotnie jego funkcji. Schorzenie w postaci cukrzycy typu 2. rozpoznane w 2013r. przebiega u ubezpieczonego w sposób stabilny. Obecnie - po okresie leczenia tabletkami jest leczone insuliną. Dotychczas nie wystąpiły ostre powikłania diabetologiczne i ubezpieczony nie wymagał pomocy doraźnej lub hospitalizacji ze wskazań nagłych – z powodu ostrych powikłań cukrzycy (znaczących hyper bądź hipoglykemii). Stan zaawansowania schorzenia kardiologicznego, diabetologicznego oraz narządu ruchu nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym. Również reumatoidalne zapalenie stawów nie upośledza w istotny sposób sprawności ruchowej ubezpieczonego i przez to nie ogranicza go w pracy w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczony jest sprawny ruchowo, nie występują u niego obrzęki ani deformacje stawów. W trakcie niniejszego procesu wdrożono u ubezpieczonego leczenie lekiem biologicznym. Leki te są bardzo skuteczne i hamują procesy zapalne (opinia biegłych lekarzy – kardiologa H. S., neurologa P. W., ortopedy M. R. (2) i diabetologa H. T. k.11-12 i 15 akt sprawy, uzupełniająca opinia biegłej diabetolog M. T. k.39 akt sprawy, opinia biegłej diabetolog B. B. k.60-61 akt sprawy, opinia biegłej otolaryngolog E. K. k.24-26 akt sprawy oraz opinia biegłej reumatolog A. S. k.45-46 i uzupełniająca opinia tej biegłej k.55 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego M. R. (1) okazało podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.21 ust.1 i 2 pkt 5 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) renta rolnicza przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki: podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres, o którym mowa w ust.2 wskazanego przepisu – w przypadku ubezpieczonego, który ukończył 30 lat – przez okres co najmniej 5 lat, jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym, a całkowita niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art.20 ust.1 i 2 ustawy, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. W myśl art.21 ust.5 w/w ustawy za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym.

Z ustaleń Sądu wynika, że ubezpieczony podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu jako domownik. W celu ustalenia, czy ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy i kiedy niezdolność ta powstała Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny. W złożonych opiniach biegli lekarze specjalizujący się w schorzeniach, na które cierpi ubezpieczony ocenili, że stan zaawansowania tych schorzeń, w tym schorzenia kardiologicznego, diabetologicznego, narządu ruchu – w związku ze zmianami zwyrodnieniowo-dyskopatycznymi kręgosłupa i reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz schorzeń laryngologicznych nie narusza sprawności organizmu ubezpieczonego w stopniu powodującym całkowitą niezdolność do pracy. Z opinii biegłych wynika, że wymienione schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia, ale ich przebieg jest stabilny i nie powoduje u ubezpieczonego całkowitej niezdolności do pracy.

Analizując opinie biegłych Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one wiarygodny materiał dowodowy. Wydanie opinii poprzedzone było analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem, przy czym w związku z przedłożeniem przez ubezpieczonego dodatkowej dokumentacji medycznej biegli z zakresu diabetologii i reumatologii uzupełnili swoje opinie. Wnioski płynące z opinii biegłych są logiczne i spójne. Ubezpieczony zakwestionował ustalenia wszystkich biegłych, ale w ocenie Sądu podniesione przez niego zarzuty stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych i są wyrazem subiektywnej oceny ubezpieczonego co do stanu jego zdrowia. Podkreślić przy tym należy, że zaskarżona decyzja wydana została w dniu 29 maja 2014r. i ta data stanowiła punkt odniesienia w procesie oceny stanu zdrowia ubezpieczonego w kontekście przesłanek nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd znał, że odwołanie ubezpieczonego nie zasługuje na uwzględnienie i na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc odwołanie to oddalił.