Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Jerzy Zalasiński

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. W.

od decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Likwidatorowi Funduszu Alimentacyjnego

z dnia 7 lipca 2015 r. (Nr (...) )

w sprawie J. W.

przeciwko Prezesowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Likwidatorowi Funduszu Alimentacyjnego

o umorzenie należności likwidowanego Funduszu Alimentacyjnego

zmienia zaskarżoną decyzję i umarza J. W. należności likwidowanego Funduszu Alimentacyjnego oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością Funduszu w łącznej kwocie 1.722,50 (tysiąc siedemset dwadzieścia dwa i 50/100) złotych.

Sygn. akt IV U 962/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 7 lipca 2015 r. Likwidator Funduszu Alimentacyjnego – Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, działając na podstawie art. 68 ust. 1 w zw. z art. 63 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 114) odmówił J. W. umorzenia należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń alimentacyjnych oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu w łącznej kwocie 1.772,50 zł. Organ ten uznał, iż co prawda wnioskodawca nie jest w stanie jednorazowo spłacić swoich zobowiązań, jednakże powyższe nie przesądza o trwałym braku możliwości choćby stopniowej spłaty zadłużenia.

Od decyzji tej odwołanie złożył J. W., który wniósł o jej zmianę poprzez umorzenie należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 1.722,50 zł. Skarżący wskazał, iż aktualnie, tj. w okresie od 1 września 2014 r. do 30 września 2016 r. utrzymuje się z zasiłku stałego w wysokości 529 zł miesięcznie. Po odliczeniu stałych wydatków, na które składają się m. in. koszty utrzymania mieszkania, zakup leków, zobowiązania podatkowe, wnioskodawcy pozostaje kwota ok. 349 zł miesięcznie, czyli 11,60 zł dziennie. J. W. jest od 2008 r. osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym. Z tego względu mógłby podjąć pracę w warunkach specjalnych, jednakże w najbliższej jego okolicy nie ma ofert podjęcia takiego zatrudnienia. Wnioskodawca jest przy tym osobą o znacznie ograniczoną możliwością poruszania się, tj. nie jest w stanie samodzielnie poruszać się poza domem i z tego względu nie byłby w stanie dojeżdżać do pracy. J. W. posiada wykształcenie zawodowe i od 1988 r. nie był zatrudniony, co dodatkowo utrudnia jego sytuację na rynku pracy. J. W. przyznał, iż jest współwłaścicielem w 1/3 części ułamkowej gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,03 ha. Powierzchnia przeliczeniowa tego gospodarstwa wynosi 0,6148 ha. Gospodarstwo to obejmuje jednak grunty o niskiej klasie gruntu i hipotetycznie, opierając się na obwieszczeniu Prezesa GUS z 14 września 2014 r., rocznie osiągałby dochód z tego gospodarstwa w kwocie 592,92 zł. Skarżący wskazał również, iż korzysta z pomocy finansowej rodziny, która polega m. in. na spłacie zadłużenia likwidowanego funduszu alimentacyjnego. Swoje żądanie uzasadnił tym, iż świadczona pomoc stała się dla jego rodziny nadmiernym obciążeniem.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik Likwidatora Funduszu wnosił o jego oddalenie. Przyznał, że sytuacja majątkowa i rodzinna wnioskodawcy jest trudna, jednak w ocenie organu rentowego nie zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności przemawiające za umorzeniem zadłużenia.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.

W dniu 8 maja 2015 r. (data prezentaty) wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.- Likwidatora Funduszu Alimentacyjnego Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek J. W. o umorzenie całej zaległości zgromadzonej przez wymienionego tytułem świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz R. W. i należnych od tej zaległości odsetek (k. 1-2 akt rentowych). Rozpoznając ten wniosek, Likwidator Funduszu Alimentacyjnego Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydał w dniu 7 lipca 2015 r. decyzję, w której odmówił wnioskodawcy umorzenia należności likwidowanego funduszu alimentacyjnego z tytułu wypłaty świadczeń alimentacyjnych oraz 5% opłaty na pokrycie kosztów związanych z działalnością funduszu w łącznej kwocie 1.772,50 zł. (k. 33-35 akt rentowych).

Odwołanie J. W. jest uzasadnione.

Stan faktyczny i prawny niniejszej sprawy nie budził większych wątpliwości. W stosunku do J. W. prowadzona była egzekucja alimentów. Wnioskodawca jest dłużnikiem likwidowanego funduszu alimentacyjnego na kwotę 1.772,50 zł. Bezspornym było, iż J. W. utrzymuje się z pobieranego zasiłku stałego w kwocie 529 zł, który został mu przyznany na okres od 1 września 2014 r. do 30 września 2016 r. oraz korzysta z pomocy finansowej pochodzącej od siostry, E. S. (decyzja Burmistrza H. z dnia 19 września 2014 r. k. 13 -14 akt sprawy, oświadczenie E. S. k. 17 akt sprawy). Bezsporną była również okoliczność, iż wnioskodawca jest współwłaścicielem w części 1/3 nieruchomości o powierzchni 1,03 ha położonej w miejscowości M. gm. H. oraz, że z tego tytułu jest podatnikiem podatku rolnego (zaświadczenie z dnia 30 lipca 2015 r. wydane przez Burmistrza H. k. 4 akt sprawy). Kwota należności z tytułu tego podatku za rok 2015 r. wynosiła 90 zł (decyzja Burmistrza Miasta H. z dnia 2 lutego 2015 r. k. 13 akt rentowych). Na nieruchomości tej znajdują się budynki (oświadczenie E. S. k. 17 akt sprawy). Wnioskodawca legitymuje się wydanym do dnia 30 września 2016 r. orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. J. W. przebył w 2008 r. udar mózgu z następowym niewielkim niedowładem połowicznym prawostronnym i zaburzeniami pamięci (karta informacyjna (...) k. 15-16 akt sprawy). Wnioskodawca w związku ze stanem zdrowia zmuszony jest zaopatrzyć się w leki, których cena nabycia wynosi łącznie ok 30 zł (faktura VAT k. 25 akt rentowych).

Spór na gruncie niniejszej sprawy dotyczył kwestii, czy sytuację, w której znajduje się wnioskodawca, można zakwalifikować jako szczególnie uzasadniony przypadek w rozumieniu art. 68 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy o świadczeniach rodzinnych. Z przepisu tego wynika bowiem, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach związanych z sytuacją zdrowotną lub rodzinną osoby, przeciwko której jest prowadzona egzekucja alimentów, lub osoby zobowiązanej do zwrotu bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu, likwidator może umorzyć, rozłożyć na raty lub odroczyć termin płatności należności likwidowanego funduszu z tytułu wypłaconych lub bezpodstawnie pobranych świadczeń z funduszu.

W ocenie Sądu Okręgowego sytuacja materialna, rodzinna i zdrowotna J. W. uzasadnia umorzenie zaległości alimentacyjnych na rzecz funduszu. Wnioskodawca w zasadzie nie posiada majątku. Jest jedynie współwłaścicielem w 1/3 nieruchomości rolnej zabudowanej o powierzchni 1,03 ha. Nie budzi wątpliwości Sądu zapewnienie J. W., iż nieruchomość ta praktycznie nie stanowi dla niego źródła dochodu. Hipotetyczny roczny dochód z tego gospodarstwa wyniósłby ok. 592,92 zł. Wnioskodawca utrzymuje się z niewielkiego zasiłku stałego, który nie wystarcza nawet na pokrycie bieżących kosztów utrzymania i leczenia oraz wszystkich niezbędnych wydatków. Z tego też względu koniecznym była pomoc świadczona przez siostrę wnioskodawcy. Zdaniem Sądu, J. W. nie ma możliwości spłacenia powyższej kwoty zaległości alimentacyjnych, nawet w ramach układu ratalnego. Wnioskodawca nie pracuje i ze względu na stan zdrowia nie ma realnych możliwości podjęcia pracy na ogólnym rynku zatrudnienia.

Tym samym, stwierdzić należy, iż wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Jednocześnie, jest pozbawiony dostępu do innych, niż zasiłek stały, źródeł zarobku. W tej sytuacji uznać należy, przeciwnie niż stwierdził Prezes ZUS, iż J. W. trwale nie ma możliwości nawet stopniowej spłaty posiadanego zadłużenia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w wyroku.