Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Poznań, dnia 13 lipca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IX Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący:SSO Katarzyna Krzymkowska

Protokolant:st. sekr. sąd. Paulina Kurowiak

po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2015 r. w Poznaniu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Komornikach

przeciwko Grupa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Grupa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Komornikach kwotę: 272.728,62 zł (dwieście siedemdziesiąt dwa tysiące siedemset dwadzieścia osiem złotych 62/100) z odsetkami ustawowymi:

a.  od kwoty: 34.686,00 zł od dnia 2 września 2014 roku do dnia zapłaty;

b.  od kwoty: 43.972,50 zł od dnia 6 września 2014 roku do dnia zapłaty;

c.  od kwoty: 12.379,43 zł od dnia 6 września 2014 roku do dnia zapłaty;

d.  od kwoty: 19.126,50 zł od dnia 9 września 2014 roku do dnia zapłaty;

e.  od kwoty: 9.655,50 zł od dnia 9 września 2014 roku do dnia zapłaty;

f.  od kwoty: 9.532,50 zł od dnia 12 września 2014 roku do dnia zapłaty;

g.  od kwoty: 34.993,50 zł od dnia 16 września 2014 roku do dnia zapłaty;

h.  od kwoty: 14.398,64 zł od dnia 16 września 2014 roku do dnia zapłaty;

i.  od kwoty: 24.846,00 zł od dnia 16 września 2014 roku do dnia zapłaty;

j.  od kwoty: 11.263,50 zł od dnia 16 września 2014 roku do dnia zapłaty;

k.  od kwoty: 13.653,00 zł od dnia 16 września 2014 roku do dnia zapłaty;

l.  od kwoty: 25.522,50 zł od dnia 29 września 2014 roku do dnia zapłaty;

m.  od kwoty: 18.339,05 zł od dnia 29 września 2014 roku do dnia zapłaty;

1.  kosztami postępowania obciąża pozwanego i z tego tytułu zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30.769,20zł.

/-/ SSO Katarzyna Krzymkowska

UZASADNIENIE

Pozwem z 2 października 2014 roku powód - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Komornikach wniósł o zasądzenie od pozwanego - Grupy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kwoty 272.728,62 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat szczegółowo wskazanych w pozwie oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że świadczył na rzecz pozwanej spółki usługi spedycji towarów, a pozwany obowiązany był do zapłaty na jego rzecz wynagrodzenia. Usługi świadczone były na podstawie zleceń, przesyłanych każdorazowo powodowi przez pozwanego, które zawierały szczegółowe zasady realizacji zleceń oraz podpisy powoda i pozwanego, jak też ramowo na podstawie Oferty spedycji towarów w temperaturze + 2 do + 6 st. C z 27 maja 2014 roku. Po wykonaniu usług powód wystawiał pozwanemu faktury VAT, których termin płatności wynosił 45 dni od daty wystawienia faktury.

Powód wyjaśnił, że za usługi objęte fakturami VAT opisane w pkt 1-13 poniższej tabeli na łączną kwotę 272.728,62 zł powód nie otrzymał wynagrodzenia. Pozwany miał nie kwestionować ww. roszczeń ani nie zgłaszać żadnych reklamacji odnośnie wykonania usług za które wynagrodzenie zostało objęte ww. fakturami VAT.

Pozwany nie kwestionował w/w faktur, ani nie zgłaszał żadnych reklamacji odnośnie wykonania usług, za które wynagrodzenie zostało objęte w/w fakturami. Powód nadmienił, że pozwany wielokrotnie zapewniał o zamiarze zapłaty – w e-mailu z 5.05.2014 r. prezes zarządu pozwanej zadeklarował, że 9.09.2014 r. nastąpi wpłata kwoty 100.000 zł, a następnie 11.09.2014 pozostałych wymagalnych należności. Niestety tytułem należności spłaty ww. należności pozwana dokonała jedynie wpłaty kwoty 60000 zł w dniu 5.09.2014 r. oraz 15.000 zł w dniu 10.09.2014 r.

Nakazem zapłaty z dnia 15 października 2014 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu w sprawie IX GNc 1182/14 uwzględnił powództwo w całości.

Postanowieniem z dnia 17 października 2014 roku Sąd zabezpieczył roszczenia powoda poprzez zajęcie określonych wierzytelności.

Postanowieniem z 17 grudnia 2014 roku Sąd Apelacyjny w Poznaniu w sprawie I ACz 2151/14 oddalił zażalenie pozwanego na powyższe postanowienie.

Od powyższego nakazu sprzeciw wniósł pozwany, żądając oddalenia powództwa w całości i zasądzenia od powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany wskazał, że w zakresie usług spedycyjnych, objętych żądaniem pozwu powód dopuścił się opóźnień. Pozwany obciążył powoda notami obciążeniowymi obejmującymi usługi świadczone przez pozwanego, z tytułu których domaga się wynagrodzenia w niniejszym postępowaniu - pozwany, na podstawie noty obciążeniowej nr 3/08/2014 roku, obciążył powoda kwota 823,50 zł z tytułu szkody, jaką pozwany poniósł na skutek zwrotu przez odbiorcę całej partii warzyw, które przewoził powód.

Nadto, powód obciążony został notą obciążeniową nr 1/07/2014 na kwotę 1.104,00 zł, skorygowaną przez pozwanego, w piśmie z dnia 31 sierpnia 2014 roku do kwoty 1098,00 zł, stanowiącą równowartość towaru zniszczonego w czasie przewozu przez powoda, tj. 40 opakowań zbiorczych M. V. F.. Pozwany przedłożył również zamówienie pochodzące od (...) S.A. na zniszczony w trakcie przewozu towar. W odpowiedzi na notę obciążeniową, powód zażądał dodatkowych dokumentów, które pozwany przedłożył. Pomimo wykazania faktu i wysokości szkody, powód nie zrekompensował pozwanemu doznanej przez niego szkody.

W zakresie usług spedycyjnych, za które powód dochodzi zapłaty w niniejszym postępowaniu, powód opóźnić miał się w dostawie towarów 33 razy. Opóźnienia dotyczyć miały:

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z 11 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę VAT nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) Polska K., 12.07.2014 r., godz. 05:30, rzeczywisty czas rozładunku: 11:09:15,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 19 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) M., 20.07.2014 r., godz. 06:00, rzeczywisty czas rozładunku: 08:22:18,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 14 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) G., 15.07.2014 r., godz. 06:00, rzeczywisty czas rozładunku: 08:34:51,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 17 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) G., 18.07.2014 r., godz. 06:00, rzeczywisty czas rozładunku: 09:37:26

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 28 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) K., 29.07.2014 r., godz. 02:00, rzeczywisty czas rozładunku: 05:58:33,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 25 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) G., 27.07.2014 r., godz. 09:00, rzeczywisty czas rozładunku: 08:19:50,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 25 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) M., 28.07.2014 r., godz. 06:00, rzeczywisty czas rozładunku: 10:39:35,

- zlecenia spedycyjnego nr (...) z dnia 29 lipca 2014 roku, za które powód wystawił fakturę nr (...), umówione miejsce i czas rozładunku: (...) G., 30.07.2014 r., godz. 02:00, rzeczywisty czas rozładunku: 04:30:25.

Zgodnie z punktem 9 oraz 13 warunków spedycyjnych, których treść jest uwidoczniona na każdym zleceniu spedycyjnym, a ich znajomość i akceptację potwierdził powód poprzez złożenie podpisu przez upoważnioną osobę, pozwany ma prawo do domagania się kary umownej w wysokości 150 Euro za każdą rozpoczętą dobę opóźnienia oraz karą umowną w wysokości 150 Euro za nienależyte wykonanie umowy. Wskazane powyżej uchybienia powoda uprawniają pozwanego do naliczenia kary umownej w wysokości 1200 Euro (150 Euro x 8 opóźnień nieprzekraczających doby). Na tych samych zasadach, powód dokonywał przewozu tzw. drobnicy. Powód dopuścić się miał 25 opóźnień, a zatem kwota kary umownej wynosi 3.750 Euro.

Dodatkowo pozwany wskazał, że powód do dnia dzisiejszego nie rozliczył się z pozwanym z pobranych, a nieoddanych palet, na których wydawane były powodowi warzywa i owoce do transportu. Za cały rok 2014, powód nie rozliczył się z 2.213 palet. Koszt jednej palety, to 28,29 zł brutto. Szkoda powoda wynosi zatem 62.605,77 zł.

Strony do końca procesu podtrzymywały swoje dotychczas przedstawione stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód - (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Komornikach prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

Przedmiotem działalności powodowej spółki jest m. in. świadczenie usług logistycznych oraz transportowych.

Pozwany Grupa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem (...).

Przedmiotem działalności pozwanego jest m. in. sprzedaż hurtowa owoców i warzyw.

okoliczność bezsporna, a nadto dowód: informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z rejestru KRS powoda (k. 27 i n.) i pozwanego (k. 30 i n.).

Powód świadczył na rzecz pozwanego usługi spedycji oraz przewozu towarów. Współpraca stron odbywała się na podstawie warunków wskazanych w Ofercie spedycji towarów w temperaturze od +2 do +6 st. C z dnia 27 maja 2014 roku oraz na podstawie zleceń spedycyjnych udzielanych powodowi przez pozwanego.

Zgodnie z Ofertą spedycji towarów z dnia 27 maja 2014 roku powód świadczył dla pozwanego usługi spedycyjne towarów z magazynu pozwanego znajdującego się w miejscowości R. do magazynów centralnych (...).

Omawiane usługi powód realizował na podstawie osobno udzielanych mu przez pozwanego zleceń. Pozwany najpóźniej do godziny 16 dnia poprzedzającego odbiór towaru winien był przesłać do powoda awizację wstępną, którą to do godziny 10 w dniu odbioru towaru mógł skorygować. Odbiór towaru odbywał się do godziny 16.

Strony uzgodniły, że za wykonane usługi powodowi przysługiwało wynagrodzenia, którego zapłata miała następować na podstawie faktur VAT przesłanych pozwanemu za okresy dekadowe. Przez okresy dekadowe strony rozumiały okresy 10 dni przypadające pomiędzy 1 a 10 dniem miesiąca, pomiędzy 11 a 20 dniem miesiąca oraz pomiędzy 21 a ostatnim dniem miesiąca. Termin płatności wynosił 45 dni od daty wystawienia faktury.

Ponadto strony uzgodniły następujący cennik za usługi spedycyjne:

Cena za jedną paletę w przesyłce do jednego odbiorcy:

Odległości kilometrowe liczone miały być od miejsca załadunku tj. R.. Ponadto do wynagrodzenia powoda miało być powiększone o wartość myta, oddzielnie dla każdej przesyłki. Powyższe ceny podane były w wartościach netto.

Oferta z 27.05.2014 r. nie została podpisana przez umocowanego przedstawiciela pozwanego, jednakże powód jej się trzymał w odniesieniu do transportów drobnicowych, a pozwany to akceptował. Jeśli chodzi o transporty całopojazdowe, to warunki były ustalane na podstawie każdorazowego zlecenie od pozwanego.

okoliczność bezsporna, a nadto dowód: oferta spedycji towarów w temperaturze od +2 do + 6 st . C z dnia 27 maja 2014r. (k. 34 i n.), zeznania świadka R. G. (k. 1405), zeznania świadka B. S. (k. 1406).

Powód otrzymywał codziennie drogą telefoniczną od pozwanego informacje o ilości transportu jaki ma być realizowany i miejscach dostawy. Powód codziennie podstawiał odpowiednią ilość pojazdów, aby realizować zlecenia. Zgodnie z założeniami miał otrzymywać zlecenia przesyłane drogą mailową z 24-godzinnym wyprzedzeniem, ale faktycznie te zlecenia mailowe przychodziły z opóźnieniem, bywały antydatowane, więc faktycznie przyjmował zlecenia telefonicznie. 24-godziny później, często już po wykonaniu usługi , przychodziły do powoda od pozwanego zlecenia w formie elektronicznej.

W trakcie dostawy takie zlecenie ulegało często zmianie, gdyż towarem były warzywa i owoce, co do których często zdarzały się zwroty. Przyczyną tych zwrotów była głównie zła jakość towarów. Drugą przyczyną było to, że transport był realizowany jako całopojazdowy, tj. w pozwanej spółce ładowały się całe samochody. Bywało, że pojazd przyjeżdżał po załadunek towaru do miejsca załadunku i tam towar nie był przygotowany, a kierowca musiał czekać. Wtedy niemożliwe było wykonanie dostawy w pierwotnie umówionej godzinie awizacji.

Powód nie czynił żadnych adnotacji na zleceniach transportowych o zmianie godziny awizacji, gdyż to było bezcelowy ze względu na fakt, że dokument ten powód otrzymywał już po faktycznym wykonaniu usługi.

(...) - zeznania świadka R. G. (k. 1405), zeznania świadka B. S. (k. 1406-1407).

W lipcu - sierpniu 2014 roku powód wykonał na zlecenie pozwanego szereg usług spedycyjnych za które wystawił poniższe faktury VAT na łączną kwotę 272728,62 złotych:

ok oliczność bezsporna, a nadto dowód - poświadczone za zgodność z oryginałem przez pełn . powoda będącego r. pr. kserokopie:
1) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 50-140);

2) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 141-273);

3) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 274-382);

4) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 383-436);

5) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 437-465);

6) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 466-503);

7) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 504-609);

8) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 610-728);

9) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 729-811);

10) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 812-841);

11) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 842-871);

12) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 874-969);

13) faktury VAT nr (...) wraz z załącznikami, zleceniami spedycyjnymi, listami przewozowymi, dokumentami WZ, wydaniami opakowań do dostawcy (k. 970-1067);

zeznania świadka R. G. (k. 1405), zeznania świadka B. S. (k. 1406).

W wiadomości mailowej z dnia 05 września 2014 roku T. W., członek zarządu pozwanej spółki zobowiązał się do spłaty wymagalnych do tej daty faktur. Również tego dnia pozwany dokonał zapłaty kwoty 60000 zł na poczet zobowiązań wobec powoda, oraz zadeklarował kolejną płatność do 9 września 2014 r. w kwocie ok. 100000 zł, a do 11 września 2014 r. uregulowanie pozostałej kwoty wymagalnych wierzytelności.

Dowód - wydruk wiadomość e-mail z 5 września 2014r. 13:32 z adresu t.wolun@agrea.pl o temacie „przelew” (k. 39), potwierdzenie przelewu (k. 41 - 42).

Pozwany obciążył powoda notą obciążeniową nr 3/08/2014 roku, kwotą 823,50 zł z tytułu szkody, jaką pozwany poniósł na skutek zwrotu przez odbiorcę całej partii warzyw, które przewoził powód.

Nadto, powód obciążony został notą obciążeniową nr 1/07/2014 na kwotę 1.104,00 zł, skorygowaną przez pozwanego, w piśmie z dnia 31 sierpnia 2014 roku do kwoty 1098,00 zł, stanowiącą równowartość towaru zniszczonego w czasie przewozu przez powoda, tj. 40 opakowań zbiorczych M. V. F..

Powód nie uiścił kwot z ww. not.

Bezsporne, a nadto dowód - poświadczone za zgodność z oryginałem przez pełn . pozwanego będącego r. pr. kserokopie: ww. not (k. 1312 i 1319).

Pismem z dnia 23.09.2014 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty wynikającej z w/w faktur.

okoliczność bezsporna, a nadto dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 23.09.2014 wraz z dowodem doręczenia (k. 43 i n.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił, na podstawie dokumentów dołączonych przez strony do akt sprawy oraz zeznań świadków. Dokumenty te miały charakter dokumentów prywatnych i stosownie do treści 245 k.p.c. stanowiły dowód tego, że osoby, które je podpisały złożyły oświadczenia zawarte w tych dokumentach. Dokumenty powyższe nie były kwestionowane przez strony, a Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków R. G. i B. S., którzy byli pracownikami powodowej spółki i zeznawali na okoliczności związane wykonywaniem przez powoda usług spedycyjnych, w tym ewentualnych opóźnień w dostawie towarów oraz braku zgłaszania przez pozwanego reklamacji, dotyczących wykonania zleconych usług. Zeznania świadków były spójne, logiczne i rzeczowe, a nadto wzajemnie ze sobą korespondujące. Świadkowie zeznawali tylko, co do tych okoliczności, o których posiadali wiedzę, jednoznacznie wskazując o jakich zagadnieniach nie mają wiedzy.

Postanowieniem z 13 lipca 2015 roku Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania dwu świadków pozwanego (k. 1407), albowiem pozwany pomimo podnoszenia w tym twierdzeń na które mieli zeznawać świadkowi (w tym dotyczących opóźnień powoda i szkód w przesyłanych towarach), nie sformułował jakichkolwiek zarzutów (np. potrącenia). Ewentualne potwierdzenie tych twierdzeń przez rzeczonych świadków nie miałoby znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a jednocześnie spowodowałoby nieuzasadnioną przewlekłość postępowania.

Zauważyć trzeba również, że zawodowy pełnomocnik pozwanego obecny na rozprawie na której ogłoszono ww. postanowienie wniósł zastrzeżenie w trybie przepisu art. 162 k.p.c. jedynie co do oddalenia wniosku o przesłuchanie A. B..

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 794 § 1 przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa do wysłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

Umowa spedycji jest umową konsensualną, kwalifikowaną, wzajemną, odpłatną, na podstawie której spedytor zobowiązuje się do podjęcia aktywności dla zarówno z jednej strony zabezpieczenia interesu dającego zlecenia, jak i z drugiej na osiągnięciu oznaczonego rezultatu. Złożony charakter aktywności spedytora jest wynikiem różnorodności czynności, jakie spedytor może podejmować dla jak najlepszego zaspokojenia interesu dającego zlecenie w związku z wykonywanym na jego rzecz świadczeniem przewozowym. Spedytor obowiązany jest do dokonywania usług w ciągu całego procesu przewozowego w sposób tak staranny i fachowy, aby zleceniodawca nie poniósł szkody, a w razie jej powstania, aby można było ustalić, w jakiej fazie przewozu lub czynności spedycyjnych szkoda powstała, oraz aby zleceniodawca mógł skutecznie dochodzić odszkodowania od jej sprawcy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 1977 roku, I CR 296/77, LEX nr 7965) – Zdzisław Gawlik Komentarz do art. 794 Kodeksu cywilnego – Lex.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawało, że powód świadczył na rzecz pozwanego usługi spedycyjne, na podstawie Oferty spedycji towarów z dnia 27 maja 2014 roku oraz zleceń spedycyjnych, wystawianych każdorazowo przez pozwanego.

Sporem nie było objęte także wynagrodzenie umowne, albowiem pozwany nie zakwestionował kwot wskazanych przez powoda w spornych fakturach, ani też ilości wykonanych usług. Na marginesie podkreślić należy, że wykonanie wszystkich usług powód szczegółowo wykazał, przedkładając zlecenia pozwanej, listy przewozowe oraz dokumenty WZ potwierdzone jako całość materiału dowodowego powoda przez obu słuchanych świadków. Co do żadnego z tych dokumentów pozwany nie zgłosił zastrzeżeń, podważających wiarygodność tych dokumentów.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wskazał, że posiada wobec powoda roszczenia z tytułu wystawionych not obciążeniowych, kar umownych za opóźnienia w dostawie towaru.

Zwrócić należy jednak uwagę, że w związku z wyżej wymienionymi twierdzeniami pozwany nie sformułował żadnych zarzutów np. zarzutu potrącenia, anonsując jego wyartykułowanie na dalszym etapie postępowania. Do dnia zamknięcia rozprawy pozwany żadnych zarzutów typu potrąceniowego czy roszczeń odszkodowawczych nie zgłosił, mimo że w toku całego postępowania był reprezentowany przez zawodowego pełnomocnika, a sam jest profesjonalistą - przedsiębiorcą.

Wobec powyższego uwzględnienie powyższych twierdzeń pozwanego było niemożliwe. Podkreślenia wymaga, że strona pozwana, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zdawała sobie sprawę, że w celu rozważenia jej roszczeń, winna podnieść wspomniany zarzut. Zaznaczyć należy, że sam fakt ewentualnego nienależytego wykonania zobowiązania, nie może być automatyczną podstawą do oddalenia powództwa o zapłatę. Konieczne jest sformułowanie określonych roszczeń (np. roszczenie o zapłatę kary umownej, odszkodowanie) i podniesienie odpowiedniego zarzutu.

Pozwany nie tylko nie wykazał, że przysługują mu jakiekolwiek roszczenia w stosunku do powoda, które mógłby potrącić (w kwocie co najmniej równej wierzytelności powoda), ale nawet nie podniósł zarzutu potrącenia. Wobec tak zajętego stanowiska przez pozwanego, koniecznym było uwzględnienie powództwa w całości.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że pozwany nie wykazał, aby przysługiwały mu jakiekolwiek roszczenia z tytułu kary umownej za opóźnienia w dostawach. Nie wykazał, że powód opóźnił się w wykonaniu dostawy towarów. Przedstawił wprawdzie wydruk, zawierający poszczególne zlecenia i okres opóźnień w wykonaniu każdego z nich.

Niemniej jest to wydruk, który nie został przez nikogo podpisany, a zatem nie może zostać uznany za dokument. Co istotne nie wiadomo, kto go sporządził i na podstawie jakich danych.

Zeznania świadków w tym zakresie również były ogólne. Świadkowie nie wykluczyli, iż opóźnienia mogły mieć miejsce, nie mniej nie potrafili jednoznacznie wskazać, których zleceń to dotyczyło i czy były to zlecenia pozwanego. Zwracali również uwagę na przyjętą przez strony zasadę współpracy, zgodnie z którą w rzeczywistości w drodze konsensusu zmieniano godziny awizacji towarów. Poza tym często dochodzić miało do sytuacji, że pozwany nie był przygotowany na załadunek pojazdów powoda i kierowcy powoda musieli oczekiwać na załadunek.

Również dowodem przysługiwania pozwanemu wierzytelności z tytułu zapłaty kary umownej nie mogły być 2 załączone do sprzeciwu noty obciążeniowe, albowiem zawierają one jedynie oświadczenia o naliczeniu kary umownej.

Na marginesie wskazać należy, że kwoty kar umownych określone w obu ww. notach są znacznie mniejsze, niż kwota objęta pozwem w niniejszej sprawie. Pozwany nie wykazał przy tym kiedy i na jakiej podstawie faktycznej i prawnej naliczył powodowi kary umowne.

Wobec powyższego, mając na uwadze, iż pozwany nie podniósł skutecznego zarzutu wobec roszczeń powoda, jak również, że powód swoje roszczenia udowodnił przedkładając szereg dokumentów potwierdzających wykonanie przez niego usług spedycyjnych, za które zapłaty się domaga w niniejszym procesie, Sąd uznał powództwo za w pełni zasadne, o czym orzekł w 1. punkcie sentencji wyroku.

Stosownie do przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności.

Strony ustaliły termin zapłaty w fakturach na 45 dni od jej wystawienia, czego pozwany nie kwestionował, a Sąd uznał za przyznane na podstawie całości okoliczności sprawy (art. 230 k.p.c.). Sąd zasądził odsetki ustawowe każdorazowo począwszy od upływu 45. dnia od wystawienia poszczególnej faktury.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie 2. sentencji wyroku obciążając nimi w całości pozwanego, jako stronę przegrywającą proces. W tym zakresie Sąd oparł się na przepisach art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c.

Na koszty postępowania poniesione przez powoda w niniejszym procesie składały się: opłata od pozwu – 13637 złotych, koszty postępowania zabezpieczającego, prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy J. G. w sprawie KM 3185/14 w kwocie 4515,20 złotych, koszty zastępstwa procesowego i koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu pierwszoinstancyjnym Sąd ustalił w oparciu o treść § 6 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.), w postępowaniu zażaleniowym w oparciu o § 12 ust. 2 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 7 w/w rozporządzenia, a postępowaniu zabezpieczającym w oparciu o § 5 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z § 6 pkt 7 w/w rozporządzenia.

Sąd jednocześnie nie znalazł podstaw, aby uwzględnić wniosek powoda o zasądzenie kosztów postępowania w podwójnej stawce minimalnej. W ocenie Sądu ani rodzaj i stopień zawiłości sprawy, ani też wymagany nakład pracy radcy prawnego, nie wymagały przyznania wyższych kosztów zastępstwa procesowego. Sprawa niniejsza nie odbiegała od typowych spraw o zapłatę, a mając na uwadze stanowisko zajęte przez pozwanego, uznać można, że była to sprawa nie wymagająca od pełnomocnika powoda zaangażowania, wiedzy i nakładu pracy, przekraczającego normalny poziom - adekwatny do stawki minimalnej.

/-/ SSO Katarzyna Krzymkowska