Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Urszula Salwin-Kowalczyk

Protokolant – Monika Malanowska

w obecności Prokuratora – Moniki Kobryś

po rozpoznaniu dnia –11 lutego 2016 roku ,21 kwietnia 2016 roku, 16 maja 2016 roku,28 czerwca 2016 roku

sprawy T. M. , s. Z. i B. z d. P., urodz. (...) w W.

oskarżonego o to, że : w okresie czasu od 1 marca 2012 roku do 13 sierpnia 2014 roku w miejscowości S., województwo (...), przywłaszczył sobie powierzony po uprzednim sfinansowaniu zakupu na podstawie umowy leasingu nr (...) z dnia 6 grudnia 2011 roku pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 84.000 zł. na szkodę (...) Sp. z o.o. W. ul. (...),

tj. o czyn z art.284§2 kk

orzeka:

I.T. M. uznaje winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 284§2 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.na podstawie art. 69§1 i 2 kk i art.70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 2 (dwóch) lat próby;

III.na podstawie art.46 §1 kk orzeka wobec oskarżonego częściowy obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwoty 42.000 (czterdzieści dwa ) tysiące złotych;

IV.na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt : II K 141/15

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie , Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6 grudnia 2011 roku oskarżony T. M. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowo-Budowlane (...) z siedzibą w S. zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę leasingu nr (...) . Przedmiotem leasingu był samochód osobowy marki A. (...) . Cena zakupu w/w pojazdu wyniosła 84.000 złotych . Zgodnie z załącznikiem nr 2/1 oskarżony miał dokonywać płatności za przedmiot umowy leasingu w 25 ratach . Z uwagi , iż na poczet umowy , oskarżony uiścił jedynie jedną ratę , leasingodawca pismem z dnia 1 marca 2011 roku wypowiedział przedmiotową umowę i wezwał oskarżonego do zwrotu przedmiotu leasingu w terminie 14 dni od daty otrzymania w/w pisma. Pomimo tego , oskarżony nie zwrócił samochodu marki A. (...), który wziął w leasing. Leasingodawca zlecił więc , poszukiwanie w/w pojazdu wyspecjalizowanym firmom . W toku tych czynności , pracownicy tych firm wielokrotnie kontaktowali się telefonicznie z oskarżonym , który deklarował zwrot pojazdu , jednakże do dnia złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa , tj.13.08.2014 roku , tego nie uczynił.

Oskarżony T. M. był badany przez biegłych lekarzy psychiatrów , , którzy nie rozpoznali u niego choroby psychicznej , upośledzenia umysłowego , ani innych zakłóceń czynności psychicznych. W/w leczony jest z rozpoznaniem zaburzeń lękowo-depresyjnych o podłożu sytuacyjnym. Biegli stwierdzili , że poczytalność oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości , a jego stan zdrowia psychicznego pozwala na samodzielną i rozsądną obronę.

Powyższy stan faktyczny , Sąd ustalił w oparciu o : częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. M. /k-114,181,206-207/, zeznania świadka R. C. /k-67-68,206/, dokumentacji /k-3-6,18-20v,52-62,214,234-273, opinii /k-159-160/.

Oskarżony T. M. słuchany zarówno w postępowaniu przygotowawczym , jak i na rozprawie przed Sądem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu . Wyjaśnił , że firma , którą prowadził funkcjonowała bardzo dobrze do 2005 roku. W 2009 roku oskarżony zaciągnął kredyt na dalszy rozwój firmy w kwocie miliona złotych. Uzyskiwane dochody nie pozwoliły mu jednak na spłatę rat kredytowych. W związku z czym w 2012 roku zamknął swoją działalność gospodarczą. Pozostało mu zadłużenie , które spłaca do dnia dzisiejszego. Oskarżony podał także , że nie wie co się stało z jego samochodem , który wziął w leasing. Zaprzeczył też, aby pokrzywdzony zwracał się do niego w sprawie zwrotu samochodu /k-114,181,206-207/ .

Sąd zważył , co następuje:

Materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie , dał podstawy do uznania oskarżonego T. M. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu. Sąd dał wiarę jego wyjaśnieniom , za wyjątkiem części w której podał , że pokrzywdzony nie kontaktował się z nim w sprawie zwrotu przedmiotu leasingu, albowiem są one sprzeczne z dokumentacją , która znajduje się w aktach sprawy /k-234-273/. Za sprawstwem oskarżonego, oprócz w/w dokumentacji , przemawiają także przed wszystkim zeznania świadka R. C..W/w podał , iż oskarżony w dniu 6 grudnia 2011 roku zawarł z pokrzywdzonym umowę leasingu, na mocy której (...) Sp. z o.o. sfinansował zakup samochodu osobowego marki A. (...) nr rej. (...)Ri i oddał mu go w leasing. Oskarżony był zobowiązany do zapłaty 25 rat po 3.549,00 zł. netto każda i opłaty wstępnej w kwocie 12.675,00 zł. Na poczet w/w umowy , oskarżony zapłacił jedynie jedną ratę w kwocie 4.225,00 zł. W związku z czym , pokrzywdzony pismem z dnia 01.03.2012 roku wypowiedział mu przedmiotową umowę i wezwał do zwrotu przedmiotu leasingu. Z uwagi , iż oskarżony tego nie uczynił , pokrzywdzony zlecił poszukiwanie samochodu wyspecjalizowanym firmom . W toku tych czynności wielokrotnie kontaktowano się z oskarżonym , który deklarował zwrot samochodu , jednakże do chwili obecnej tego nie wykonał.

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka , albowiem maja one potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie.

Sąd dał także wiarę opinii biegłych lekarzy psychiatrów , albowiem została ona sporządzona zgodnie z ich wiedzą i doświadczeniem .

Sąd obdarzył również wiarygodnością dowody z dokumentów albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez uprawnione podmioty. Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia . Autentyczność i wiarygodność tych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić , że wina oskarżonego jest bezsporna i że została mu udowodniona.

T. M. został oskarżony o to , że : : w okresie czasu od 1 marca 2012 roku do 13 sierpnia 2014 roku w miejscowości S., województwo (...), przywłaszczył sobie powierzony po uprzednim sfinansowaniu zakupu na podstawie umowy leasingu nr (...) z dnia 6 grudnia 2011 roku pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) o wartości 84.000 zł. na szkodę (...) Sp. z o.o. W. ul. (...).(...),

tj. o czyn z art.284§2 kk

Przestępstwo przywłaszczenia różni się od kradzieży brakiem elementu zaboru rzeczy, która znajduje się w posiadaniu sprawcy, przy czym sposób wejścia przez sprawcę w jej posiadanie jest obojętny dla bytu przestępstwa .Przywłaszczenie może więc dotyczyć rzeczy wypożyczonej, oddanej sprawcy w celu wykonania określonych zleceń (np. materiał oddany do uszycia ubrania, samochód do dokonania przeglądu lub naprawy), sprawca może też wejść w posiadanie w wyniku omyłkowego doręczenia mu rzeczy (np. przesyłki pocztowej nie dla niego przeznaczonej). Kwalifikowanym typem przywłaszczenia jest sprzeniewierzenie (art. 284 § 2). Polega ono na przywłaszczeniu rzeczy powierzonej sprawcy (np. oddanej na przechowanie, w zastaw, użyczonej, oddanej w komis). Powierzenie jest w swej istocie przekazaniem rzeczy z zastrzeżeniem jej zwrotu. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem. O zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp.

Bez wątpienia oskarżony swoim zachowaniem opisanym w zarzucie wyczerpał znamiona w/w przepisu.

Z tych względów , Sąd uznał oskarżonego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 284§2 kk skazał go na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzona oskarżona kara pozbawienia wolności- w ocenie Sądu- jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu , którego się dopuścił , uwzględnia także element prewencji ogólnej , jak i szczególnej.

Na podstawie art. 69§1 i 2 kk w zw. z art. 70§1 kk Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby uznając, iż będzie to wystarczające do osiągnięcia celów kary.

Na podstawie art. 46§1 kk Sąd, biorąc pod uwagę sytuacje finansową oskarżonego , zobowiązał go do częściowego naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. kwoty 42.000 złotych . W ocenie Sądu , będzie to słuszna represja za popełnione przez niego przestępstwo.

Na podstawie art. 624§1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania , przejmując je na rachunek Skarbu Państwa , albowiem biorąc pod uwagę wysokość jego dochodów , obciążenie nimi byłoby dla niego zbyt uciążliwe.