Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach Wydział IV Pracy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2015 roku w Tarnowskich Górach

sprawy z powództwa G. L.

przeciwko (...) S.A w K.

o dodatkową nagrodę roczną 14 pensję za 2014 rok

1.  oddala powództwo;

2.  odstępuje od obciążania powódki kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.

Sygn. akt: IV P 157/15

UZASADNIENIE

Powódka G. L. wniosła w dniu 26 lutego 2015r. pozew przeciwko pozwanej (...) S.A. z siedzibą w K.. W pozwie tym powódka domagała się zasądzenia na jej rzecz kwoty 4 431,44 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 lutego 2015r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia (tzw. dodatkowej nagrody – czternastki. Powódka domagała się także zasądzenia na jej rzecz od pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Powódka podała, że jest pracownikiem pozwanej od 1 kwietnia 2000r., zatrudnionym na stanowisku starszego inspektora na powierzchni, w pełnym wymiarze czasu pracy. Na podstawie § 8 porozumienia z dnia 20 grudnia 2004r. powódce przysługiwała dodatkowa nagroda roczna tzw. 14-sta pensja, na zasadach określonych w załączniku nr 5 do porozumienia. W dniu 6 lutego 2014r. pozwana będąca następcą prawnym zakładu, w którym zatrudniona jest powódka zawarła w trybie art. 9 Kodeksu pracy porozumienie z organizacjami związków zawodowych, na mocy którego postanowiono, że pracownikom administracji nie będzie wypłacana „czternastka” za lata 2014-2016. Powódka wskazała na fakt, iż porozumienie to nie zostało zgłoszone do rejestru układów zbiorowych pracy. Ponadto, przepisy tego porozumienia weszły w życie od 1 stycznia 2014r., a więc z mocą wsteczną. Powódka wskazała na okoliczność, że z początkiem 2014r. zaczął biec okres, od którego długości zależeć będzie wysokość „czternastki”. W konsekwencji, w ocenie powódki, porozumienie z dnia 6 lutego 2014r. bezprawnie modyfikuje uprawnienia wynikające z układu zbiorowego pracy, który nie został ani rozwiązany, ani wypowiedziany i narusza konstytucyjną zasadę nieretroaktywności prawa. Jednocześnie powódka przyznała, że w dniu 21 lutego 2014r. podpisała porozumienie stron w zakresie zmiany warunków umowy o pracę, na mocy którego zawieszone zostało prawo do „czternastki” za lata 2014-2016. W ocenie powódki, pracodawca proponując pracownikom zawarcie porozumienia zmieniającego, argumentował to wadliwym porozumieniem z dnia 6 lutego 2014r. i wadliwym wypowiedzeniem układu zbiorowego, a zatem powódka podpisując porozumienie, działała od wpływem błędu, bowiem gdyby wiedziała ona, że wypowiedzenie układu zbiorowego dokonane zostało wadliwie, to nie zawarłaby takiego porozumienia.

Pozwana (...) S.A. z siedzibą w K., w swojej odpowiedzi na pozew z dnia 30 marca 2015r. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W ocenie pozwanej powództwo nie zasługuje na uwzględnienie. W dniu 6 lutego 2014r. pozwana zawarła w trybie art. 9 ¹ k.p. z przedstawicielami związków zawodowych porozumienie, na mocy którego zarząd pozwanej odstąpił od rozwiązania z pracownikami administracji stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników założonego w Programie restrukturyzacji (...) S.A. na lata 2014-2016. W związku z powyższym w celu uniknięcia zwolnień postanowiono także, że pracownikom administracji nie będzie wypłacana dodatkowa nagroda roczna „czternastka” za lata 2014-2016r. Pozwana powołała się na swoją fatalną sytuację ekonomiczno-finansową, która jest faktem powszechnie znanym. Pozwana wskazała, że również związki zawodowe przyznały, że sytuacja pozwanej jest trudna, skoro podpisały porozumienie z 6 lutego 2014r. Porozumienie to miało na celu uniknięcie rozwiązania z pracownikami administracji stosunku pracy z przyczyn ekonomicznych, co byłoby dla nich o wiele dotkliwszym skutkiem. Pozwana podniosła, że wypowiedzenie warunków pracy i płacy powódce nie naruszyło zasady nieretroakcji, albowiem „czternastkę” uzyskuje się z ostatnim dniem danego roku, pod warunkiem pozostawania w tym dniu w zatrudnieniu, a zatem prawo do nagrody rocznej za 2014r. powódka uzyskałaby dopiero w dniu 31 grudnia 2014r., a zatem w dacie podpisania porozumienia z dnia 6 lutego 2014r. porozumienie to nie miało charakteru retroaktywnego. Pozwana kwestionuje także to, żeby powódka działała pod wpływem błędu podpisując porozumienie zmieniające.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka G. L. była pracownikiem pozwanej (...) S.A. z siedziba w K. od dnia 1 kwietnia 2000r. do 10 maja 2015r. Powódka pracowała jako starszy inspektor na powierzchni, w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: akta osobowe powódki)

Od dnia 1 stycznia 2005r. u pozwanej obowiązywało porozumienie z dnia 20 grudnia 2004r., które w załączniku nr 5 przewidywało, że jej pracownikom przysługuje nagroda roczna, tzw. czternasta pensja. Z treści załącznika nr 5 (§1) wynika, że dodatkowa nagroda przysługuje pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia w dniu 31 grudnia danego roku. Z § 3 załącznika wynika z kolei, że nagroda ta przysługuje za nienaganną pracę w okresie 12 miesięcy kalendarzowych, a z § 8 tego załącznika, ze nagrodę za czas przepracowany wypłaca się w terminie do 15 lutego następnego roku.

(dowód: porozumienie z dnia 20 grudnia 2004r. k.8-16, załącznik nr 5 k.17-18)

W dniu 6 lutego 2014r. zarząd pozwanej zawarł z organizacjami związków zawodowych w trybie art. 9 Kodeksu pracy porozumienie, w którym zarząd pozwanej odstąpił od rozwiązania z pracownikami administracji stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników założonego w „Programie restrukturyzacji (...) S.A. na lata 2014-2020”. Jednocześnie uzgodniono, że pracownikom administracji nie będzie wypłacana „czternastka” za lata 2014-2016, za to w okresie zawieszenia „czternastki” pozwana udzieli gwarancji zatrudnienia pracownikom zatrudnionym na czas nieokreślony.

(dowód: porozumienie z dnia 6 lutego 2014r. k.20-21)

W związku z powyższym, pozwana w dniu 21 lutego 2014r. zawarła z powódką porozumienie w sprawie zmiany warunków umowy o pracę, w którym strony zgodnie zawiesiły stosowanie porozumienia z dnia 20 grudnia 2004r., w zakresie dotyczącym wypłacania „czternastki” na lata 2014-2016. Sąd ustalił, że wysokość hipotetycznej „czternastki” za 2014r. w wypadku powódki wynosiłaby 4 431,44 zł.

(dowód: porozumienie k.23-24)

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody z dokumentów. W ocenie Sadu przedłożone przez strony dokumenty były wiarygodne. Same strony nie kwestionowały ich autentyczności, a i Sąd nie znalazł podstaw ku temu by odmówić im przymiotu wiarygodności. W zasadzie, pomiędzy stronami procesu sporny była tylko kwestia tego, czy porozumienie z dnia 6 lutego 2014r., zawarte pomiędzy związkami zawodowymi i pozwaną naruszyło zasadę nieretroakcji, czyli działania wstecz. Innymi słowy, czy prawo to w chwili podpisania tego porozumienia istniało już po stronie powódki. W ocenie Sadu, ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym zwłaszcza brzmienia § 1 i § 3 załącznika nr 5 wynika jednoznacznie, że tzw. „czternastka” przysługuje pracownikom pozostającym w stanie zatrudnienia na dzień 31 grudnia danego roku i że przy założeniu, ze wykonywali oni nienagannie pracę przez okres pełnych 12 miesięcy kalendarzowych. Skoro zatem krąg osób uprawnionych do nagrody (czternastki) ustala się na ostatni dzień roku, i w tym też dopiero momencie możliwe jest ustalenie, czy dany pracownik wykonywał w danym roku kalendarzowym pracę nienagannie, to należy przyjąć, że powódka nabyłaby prawo do „czternastki” za 2014r. z dniem 31 grudnia 2014r. Skoro tak, to należy w konsekwencji przyjąć, że porozumienie z dnia 6 lutego 2014r. w chwili nabycia przez powódkę prawa do „czternastki” za 2014r. już obowiązywała, a zatem nie może być mowy o działaniu prawa wstecz.

Sadu nie były też przekonujące twierdzenia powódki, jakoby podpisując porozumienie z pozwaną o zawieszeniu stosowania porozumienia z 2004r., działała pod wpływem błędu. Faktem jest, że pozwana skutecznie wypowiedziała stronie społecznej porozumienie zbiorowe we wrześniu 2014r., a zatem okres wypowiedzenia upłynął 31 grudnia 2014r. (co wynika z ustaleń znanego Sądowi uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach VI P 427/15) , jednak w ocenie Sądu, okoliczność ta nie miała bezpośredniego przełożenia na sferę motywacyjną i decyzyjną powódki podczas podpisywania porozumienia. W konsekwencji błąd ten, w ocenie Sadu był nieistotny.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Podstawę prawną rozstrzygnięcia w pkt 1 wyroku stanowił §9 ¹ Kodeksu pracy, który przewiduje, że gdy jest to uzasadnione sytuacją finansową pracodawcy, to można zawrzeć porozumienie o zawieszeniu stosowania w całości bądź w części przepisów prawa pracy, określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Skoro zgodnie z art. 9 Kp, do przepisów prawa pracy zalicza się m.in. porozumienia zbiorowe określające prawa stron stosunków pracy, uznać należy, że pracodawca skutecznie zawiesił stosowanie porozumienia z dnia 20 grudnia 2004r. w zakresie dotyczącym prawa pracowników administracji pozwanej, do dodatkowej nagrody rocznej – czternastej pensji. W takim stanie rzeczy roszczenie powódki o jej wypłatę uznać należało za niezasadne. Konsekwencją wypowiedzenia porozumienia było porozumienie zawarte w dniu 21 lutego 2014r. pomiędzy powódką a pozwaną, w którym strony zgodnie porozumiały się co do zawieszenia stosowania § 8 porozumienia płacowego z dnia 20 grudnia 2004r., które powódka dobrowolnie podpisała, nie działając pod wpływem przymusu, ani błędu.

W pkt 2 wyroku, Sąd orzekł w oparciu o art. 102 kpc, kierując się tym, że sprawa powódki miała charakter precedensowy, skomplikowany i stan faktyczny mógł budzić po stronie powódki uzasadnione przekonanie co do zasadności powództwa. Ponadto Sąd uwzględnił trudna sytuację rodzinną powódki, która jest wdową po zmarłym na kopalni mężu.

………………………

/SSR Aleksandra Czupryna/

ZARZĄDZENIE

1.Odnotować uzasadnienie

2. odpis uzasadnienia doręczyć wraz z wyrokiem, bez pouczenia:

- pełnomocnikowi powódki

- pełnomocnikowi pozwanej

K.. 14 dni lub z wpływem

T. dnia 29 września 2015r.

………………………

/SSR Aleksandra Czupryna/