Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IIIK 181/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 czerwca 2016roku

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu III Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Augustowski

Protokolant: Ewa Modlińska

Przy udziale Małgorzaty Czajkowskiej Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Wałbrzychu

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2016roku

sprawy T. S.

syna Z. i U. z domu S.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 12 stycznia 2016 roku w W. woj. (...) działając umyślnie, po uprzednim wytrąceniu telefonu komórkowego S. (...) z ręki nieletniej N. K. (1), a następnie uderzaniu nogą dokonał uszkodzenia obudowy i panela przedniego czyniąc przedmiotowy telefon całkowicie niezdatnym do dalszego użytku, czym spowodował straty w wysokości 800zł, działając na szkodę P. P.

tj. o czyn z art. 288§1 kk

I. Oskarżonego T. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 288§1 kk i za czyn ten na podstawie art. 288§1 kk w zw. z art. 37a kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwadzieścia) godzin w stosunku miesięcznym;

II. na podstawie art. 46§1k.k. orzeka obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 800 złotych na rzecz P. P.;

III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 1033,20 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

IV. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, poniesione wydatki zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.

III K 181/16

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalony został następujący stan faktyczny

Oskarżony T. S. i N. K. (1) niegdyś byli parą. Obecnie są skonfliktowani, ponieważ jej ojciec wytoczył oskarżonemu sprawę o współżycie z małoletnią wtedy jego córką.

W dniu 12 stycznia 2016r. N. K. (1) wychodziła na dwór ze swym chłopakiem P. R. przy ul. (...) w W.. Wtedy wpadł na nią oskarżony i ja odepchnął. Gdy wyciągnęła telefon jej ojca, by do niego zadzwonić, oskarżony wytrącił go jej z ręki i podeptał, skacząc po nim. Wtedy N. K. wyciągnęła i użyła gazu do obrony i uciekła.

Telefon S. (...) wart był w dniu zdarzenia 800 zł.

dowody:

zeznania świadków:

N. K. – k. 49

P. P.– k. 49-50, 2 zbiór B

P. R. – k. 50

dokumentacja fotograficzna – k. 2

T. S. nie był karany sądownie

dowód:

dane o karalności – k. 15

Oskarżony zaprzeczył, iżby zniszczył telefon, choć przyznał, że do zdarzenia we wskazanym miejscu i czasie doszło. (wyjaśnienia – k. 14)

Sąd zważył ponadto, co następuje

Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie stawianego mu zarzutu nie budzą najmniejszych wątpliwości. Wskazują na to zeznania naocznych świadków zdarzenia, a także zdjęcia zniszczonego telefonu, nie pozostawiające wątpliwości co do intencji sprawcy. N. K.i P. R., a także P. P.zgodnie opisali przebieg zdarzenia, a także wskazali na tło konfliktu. Sąd nie ma żadnych powodów, by im nie wierzyć. Natomiast oczywiście oskarżony ma powód (podobnie jego siostra jako świadek), by zaprzeczać swemu sprawstwu wobec zagrożenia karą. Jego wyjaśnień jednak nie można brać za prawdziwe. Stwierdził, że do zdarzenia doszło, że wobec niego N. K.użyła gazu, ale nie potrafił powiedzieć, z jakiego powodu. Oczywiste jest przecież, że musiał być ku temu powód, a takim była napaść i umyślne zniszczenie telefonu przez oskarżonego.

Umyślne, albowiem sprawca wytrącił na ziemię telefon i tam leżący podeptał, a zatem uszkodził w taki sposób, że stał się niezdatny do użytku. Zachowanie to wyczerpało znamiona występku z art. 288§1 k.k.

Przy wymiarze kary sąd zastosował normę art. 37a k.k., wymierzając karę ograniczenia wolności jako karę łagodniejszego rodzaju, pamiętając także o nowej gradacji rodzaju kar opisanej w art. 58§1 k.k. Kara 4 miesięcy ograniczenia wolności powinna spełnić swe funkcje wychowawcze i zapobiegawcze, wobec młodego sprawcy występku, dotychczas niekaranego. Sąd nie widzi powodów, by już na kanwie tej sprawy, biorąc pod uwagę jej okoliczności oraz stopień społecznej szkodliwości, wymierzać surowe kary pozbawienia wolności, nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, wobec treści znowelizowanego art. 69§1 k.k.

Na podstawie art. 46§1 k.k. orzeczono o obowiązku naprawienia szkody.

O kosztach orzeczono po myśli art. 624 k.p.k.

III K 181/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE