Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 sierpnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania S. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 listopada 2012 roku nr (...)- (...)

w sprawie S. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się S. P. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 października 2012r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IV U 1359/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 sierpnia 2013 roku

Decyzją z dnia 6 listopada 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił S. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 29.10.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł S. P. , domagając się jej zmiany i ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał, iż jego stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie pracy zarobkowej, w związku z czym decyzja ZUS jest dla niego krzywdząca.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż wobec stwierdzenia przez komisję lekarską ZUS braku niezdolności do pracy po stronie ubezpieczonego, zasadnie odmówiono mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. P. urodzony w dniu (...), pracował zgodnie z wyuczonym zawodem jako kierowca ciągnika.

Ubezpieczony w okresie od 31.12.2005 r. do 30.09.2012 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Dowód: akta ZUS

W dniu 5.09.2012 roku ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zarówno orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 2.10.2012 r., jak i orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 29.10.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy, w wyniku czego ZUS wydał decyzję z dnia 6.11.2012 r. odmawiającą wnioskodawcy prawa do renty.

Od tej decyzji ubezpieczony złożył odwołanie.

Dowód: akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z wielopoziomową dyskopatią i przewlekłym zespołem bólowym z upośledzeniem funkcji,

- zapalenie okołostawowe stawów barkowych z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji,

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią i przewlekłym zespołem bólowym z upośledzeniem funkcji,

- rwę kulszową prawostronną nawracającą,

- chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego prawego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji,

- nadciśnienie tętnicze I stopnia (...).

Stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i przewlekłe stany zapalne stawów barkowych ograniczają sprawność badanego i są przeciwwskazaniem do wykonywania ciężkiej pracy fizycznej, czy też wymagającej sprawności kończyn górnych. Przewlekłe stany zapalne stawów barkowych powodują ograniczenie ruchomości w tych stawach i ich dysfunkcję. Nawracająca rwa kulszowa na tle zmian dyskopatycznych dolnego odcinka kręgosłupa z wielopoziomowymi wypuklinami jąder miażdżystych na poziomie L3-L4, L4-L5, L5-S1 jest przeciwwskazaniem do wykonywania pracy wymagającej dźwigania, schylania, przesuwania, pracy w pozycji wymuszonej oraz wymagającej sprawności kończyn dolnych. Stwierdzona otyłość przyczynia się również do przewlekłych zespołów bólowych dolnego odcinka kręgosłupa. Choroba zwyrodnieniowa w stawie kolanowym prawym upośledza funkcję chodu i jest przyczyną przewlekłych dolegliwości bólowych i przeciwwskazaniem do wykonywania pracy w pozycji stojącej, kucznej, wymagającej długotrwałego chodzenia oraz wymagającej sprawności kończyn dolnych.

Rozpoznane schorzenia naruszają sprawność organizmu odwołującego, powodując częściową, okresową niezdolność do pracy zarobkowej na okres 2 lat od chwili ustania uprzednich świadczeń.

Dowód: - opinia sądowo – lekarska z dnia 5.02.2013 r. – k. 7-10,

- opinia uzupełniająca z dnia 20.05.2013 r. – k. 28-29,

- dokumentacja medyczna z akt ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy, podzielił w całości wnioski płynące z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu kardiologii, neurologii i reumatologii, którzy po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz wnikliwej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy wykorzystaniu fachowej wiedzy medycznej, dokonali prawidłowej diagnozy jego schorzeń. Opinie sporządzone zostały przez biegłych sądowych posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie zawodowe, są przy tym rzetelne, kompletne i wewnętrznie spójne.

ZUS pismem z dnia 4.04.2013 r. (k. 17-18) wniósł zarzuty do opinii biegłych z dnia 5.02.2013 r. podnosząc w nich między innymi, iż dobrą funkcję narządu ruchu u badanego potwierdza karta informacyjna z prewencji ZUS i wnosząc o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ortopedy.

W wydanej opinii uzupełniającej biegli z zakresu kardiologii, reumatologii oraz neurologii szczegółowo odnieśli się do wniesionych przez ZUS zarzutów i wyjaśnili słuszność swojego stanowiska w oparciu o aktualny stan wiedzy medycznej. Biegli podkreślili, iż niezrozumiały jest zarzut błędnej oceny stanu zdrowia badanego skoro przedłożona przez ubezpieczonego karta informacyjna leczenia szpitalnego na Oddziale Neurochirurgicznym z dnia 11.03.2013 r. w pełni potwierdza stan zdrowia stwierdzony przez nich w przedmiotowej opinii podobnie jak zaświadczenie o stanie zdrowia z Poradni Neurologicznej z dnia 5.09.2012 r. Ponadto biegli sądowi podnieśli, iż nie ma wskazań do powoływania kolejnej opinii biegłego z zakresu ortopedii, gdyż stwierdzone schorzenia narządu ruchu mają podłoże neurologiczne i reumatologiczne.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, iż Sąd oddalił wniosek dowodowy ZUS o przeprowadzenie kolejnego dowodu z opinii biegłego z zakresu ortopedii, gdyż jest on niecelowy i niezasadny. Schorzenia które powodują u ubezpieczonego niezdolność do pracy mają bowiem charakter neurologiczny i reumatologiczny, a powoływanie biegłego innej specjalności spowodowałoby jedynie przewlekłość niniejszego postępowania sądowego. Ponadto w orzecznictwie wskazuje się słusznie, że nie uzasadnia potrzeby powołania innego biegłego jedynie ta okoliczność, iż opinia powołanego już biegłego jest dla strony – w jej odczuciu niekorzystna (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z 22.07.1997r., I CKN 174/97, nie publ.). Mając powyższe na uwadze Sąd uznał sprawę za dostatecznie wyjaśnioną i nie powoływał dodatkowego dowodu z opinii biegłych.

Opinie spełniły nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc i art.285 kpc, zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz w aktach sądowych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz.1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy potwierdza, iż odwołujący się spełnia ustawowe przesłanki do przyznania mu renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres dwóch lat od dnia 1.10.2012 r.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 57 ust.1 pkt 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, koniecznym stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami.

Z opinii biegłych z zakresu kardiologii, neurologii i reumatologii wynika, że odwołujący cierpi na: chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego z wielopoziomową dyskopatią i przewlekłym zespołem bólowym z upośledzeniem funkcji, zapalenie okołostawowe stawów barkowych z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią i przewlekłym zespołem bólowym z upośledzeniem funkcji, rwę kulszową prawostronną nawracającą, chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego prawego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji, nadciśnienie tętnicze I stopnia (...).

Stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i przewlekłe stany zapalne stawów barkowych ograniczają sprawność badanego i są przeciwwskazaniem do wykonywania ciężkiej pracy fizycznej, czy też wymagającej sprawności kończyn górnych. Przewlekłe stany zapalne stawów barkowych powodują ograniczenie ruchomości w tych stawach i ich dysfunkcję. Nawracająca rwa kulszowa na tle zmian dyskopatycznych dolnego odcinka kręgosłupa z wielopoziomowymi wypuklinami jąder miażdżystych na poziomie L3-L4, L4-L5, L5-S1 jest przeciwwskazaniem do wykonywania pracy wymagającej dźwigania, schylania, przesuwania, pracy w pozycji wymuszonej oraz wymagającej sprawności kończyn dolnych. Stwierdzona otyłość przyczynia się również do przewlekłych zespołów bólowych dolnego odcinka kręgosłupa. Choroba zwyrodnieniowa w stawie kolanowym prawym upośledza funkcję chodu i jest przyczyną przewlekłych dolegliwości bólowych i przeciwwskazaniem do wykonywania pracy w pozycji stojącej, kucznej, wymagającej długotrwałego chodzenia oraz wymagającej sprawności kończyn dolnych.

Rozpoznane schorzenia naruszają sprawność organizmu odwołującego, powodując częściową, okresową niezdolność do pracy zarobkowej na okres 2 lat od chwili ustania uprzednich świadczeń.

Z uwagi na powyższe, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję ZUS poprzez przyznanie odwołującemu się renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres dwóch lat od dnia 1.10.2012 r. biorąc za podstawę powołane wyżej przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz art. 477 ¹⁴§2 k.p.c.