Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lipca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2016r. w S.

odwołania Z. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 maja 2015 r. Nr (...)

w sprawie Z. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo Z. Ś. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 maja 2015 roku do 30 kwietnia 2018 roku.

Sygn. akt: IV U 810/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił Z. Ś. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 maja 2015r. wskazując, że u ubezpieczonego nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. Ś. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (odwołanie k.1 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 18 maja 2015r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. Ś. do 30 kwietnia 2015r. uprawniony był do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja z 25 kwietnia 2013r. o ustaleniu prawa do renty na okres do 30 kwietnia 2015r. k.130 akt rentowych). W dniu 27 marca 2015r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.156 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 22 kwietnia 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (orzeczenie lekarza orzecznika z 22 kwietnia 2015r. k.159 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonego od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczony skierowany został na badanie przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 18 maja 2015r. ustalił, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (sprzeciw ubezpieczonego od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.99 akt rentowych – tom dokumentacji medycznej i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 18 maja 2015r. k.161 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 maja 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (decyzja z 26 maja 2015r. k.162 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 59 lat i wykształcenie zawodowe – ślusarz-mechanik. Ubezpieczony pracował w swoim zawodzie przez około 7 lat (świadectwa pracy k.9-17 akt rentowych). Następnie przez około 8 lat pracował jako funkcjonariusz Państwowej Straży Pożarnej (świadectwa pracy k.19 i 23 akt rentowych). Od 1 kwietnia 2000r. ubezpieczony (z krótkimi przerwami) jest zatrudniony w (...) Spółce Jawnej w K. (zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 24 marca 2009r. k.27 akt rentowych). Od początku zatrudnienia w powyższej spółce ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku operatora maszyn produkcyjnych – ekstrudera i zgrzewarki (umowy o pracę – w aktach osobowych ubezpieczonego), natomiast od 1 sierpnia 2004r. pracodawca powierzył ubezpieczonemu pracę na stanowisku mechanika zgrzewarek (umowy o pracę z 1 sierpnia 2004r., 27 grudnia 2004r., 1 czerwca 2005r., 1 września 2005r., 31 marca 2006r., 30 grudnia 2006r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Pracując na stanowisku operatora i mechanika zgrzewarek ubezpieczony obsługiwał maszyny produkcyjne – ustawiał i obsługiwał je na potrzeby produkcji (wyjaśnienia ubezpieczonego k.52v akt sprawy). W dniu 28 czerwca 2012r. ubezpieczony wystąpił do pracodawcy z wnioskiem o przeniesienie go na inne stanowisko pracy wskazując na pogorszenie stanu zdrowia (wniosek ubezpieczonego – w aktach osobowych). W odpowiedzi na powyższe, w dniu 29 czerwca 2012r. ubezpieczony podpisał z pracodawcą aneks do umowy o pracę, na mocy którego od 1 lipca 2012r. jest zatrudniony na stanowisku pakowacza (aneks do umowy o pracę z 29 czerwca 2012r. - w aktach osobowych ubezpieczonego). Od tego momentu do chwili obecnej ubezpieczony pracuje na stanowisku pakowacza, na którym nie obsługuje już maszyny, choć pracuje obok maszyny, która jest w ruchu. Jego praca polega na zbieraniu rolek z folią i zakładaniu na nie banderoli. Jest to praca siedząca (wyjaśnienia ubezpieczonego k.52v akt sprawy i pismo (...) Grupa Spółki Jawnej w K. z 29 czerwca 2016r. k.47 akt sprawy).

Ubezpieczony cierpi na padaczkę, okresowy zespół bólowy kręgosłupa L-S na podłożu zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych bez upośledzenia jego funkcji ruchowej, nadciśnienie tętnicze umiarkowane i otyłość. Padaczka jest leczona dwoma lekami przeciwdrgawkowymi, napady padaczkowe występują średnio 1 raz w miesiącu. Padaczka stanowi przeciwwskazanie do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu i w wysokiej temperaturze, do prowadzenia pojazdów mechanicznych, do pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy akwenach wodnych. W związku z padaczką ubezpieczony nie może pracować przy obsłudze maszyny w ruchu i w kontakcie z ostrymi narzędziami, co powoduje jego dalszą częściową niezdolność do pracy od 1 maja 2015r. do 30 kwietnia 2018r. (opinia biegłych neurologa, ortopedy i kardiologa k. 9 i uzupełniające opinie tych biegłych k.24 i 31 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. Ś. podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonego istnieje w dalszym ciągu niezdolność do pracy, a jeżeli tak to jakiego stopnia. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu neurologii, ortopedii i kardiologii odpowiednich - z uwagi na posiadane specjalizacje - do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego. Sporządzona na tę okoliczność opinia zespołu biegłych - w kształcie po jej uzupełnieniu (k.9 oraz k.24 i 31 akt sprawy). dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczony z uwagi na rozpoznane u niego schorzenie pod postacią padaczki jest nadal częściowo niezdolny do pracy w okresie od 1 maja 2015r. do 30 kwietnia 2018r. Powyższa niezdolność wynika z niemożności wykonywania przez ubezpieczonego pracy przy obsłudze maszyn w ruchu i przy użyciu ostrych narzędzi. Należy wskazać, że pierwotnie biegli uznali ubezpieczonego za zdolnego do pracy kierując się tym, że ubezpieczony pracuje zawodowo. Zauważyć jednak należy, że w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy w pierwszej kolejności chodzi o ustalenie, czy dana osoba może wykonywać pracę zgodną z posiadanymi kwalifikacjami, a nie, czy w ogóle może pracować – wykonując jakąkolwiek pracę. W opiniach uzupełniających biegli wskazali, że z uwagi na padaczkę ubezpieczony nie może obsługiwać maszyn w ruchu i wykonywać pracy przy użyciu ostrych narzędzi. W tych okolicznościach uzasadnione jest stwierdzenie, że ubezpieczony nie może wykonywać pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Należy przypomnieć, że ubezpieczony jest ślusarzem-mechanikiem i przez 12 lat – od 2000r. pracował w firmie (...) w swoim zawodzie jako operator, a następnie mechanik zgrzewarek ,tj. maszyn produkcyjnych. Praca ta wiązała się z obsługą maszyn w ruchu. Obecnie - od lipca 2012r. (vide: ustalenia faktyczne) ubezpieczony pracuje na stanowisku pakowacza. Okoliczność ta nie oznacza jednak, jak tego chce organ rentowy, że ubezpieczony nie jest częściowo niezdolny do pracy w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej. Jak wynika z ustaleń Sądu, opartych m.in. o analizę akt osobowych ubezpieczonego z firmy (...), powierzenie ubezpieczonemu stanowiska pakowacza w miejsce zajmowanego przez wiele lat stanowiska mechanika zgrzewarek (zgodnego z kwalifikacjami ubezpieczonego) wynikało z pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego. Na nowym stanowisku - pakowacza ubezpieczony nie obsługuje maszyny w ruchu, co jego przypadku jest przeciwwskazane właśnie z uwagi na padaczkę.

Z uwagi na powyższe ustalenia Sąd nie przychylił się do wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innych biegłych (vide: pismo organu rentowego k.34-35 akt sprawy). Na marginesie wskazać należy, że przedstawione wyżej ustalenia pokazują, że lekarz medycy pracy mógł dopuścić ubezpieczonego do pracy na stanowisku pakowacza, gdyż praca ta nie wiąże się z obsługą maszyny w ruchu. W ocenie Sądu zawarte w w/w piśmie rozważania organu rentowego stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami i wnioskami biegłych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.