Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2013 roku

Sąd Rejonowy, VI Wydział Karny w Kłodzku w składzie:

Przewodniczący SSR Mirosław Irzycki

Protokolant Monika Dominikiewicz

przy udziale Prokuratora Iwony Stanikowskiej

po rozpoznaniu dnia 19 czerwca 2013 roku, 24 lipca 2013 roku i 26 września 2013 roku

sprawy karnej

S. M., ur. (...) w K.

syna K. i M. zd. K.

oskarżonego o to, że: w dniu 27 listopada 2012 roku w O., woj. (...), dokonał napadu rabunkowego na osobie J. Z. w ten sposób, że po uprzednim użyciu wobec niego przemocy polegającej na złapaniu go za ramiona i kopnięciu go kolanem w twarz oraz przewróceniu na ziemię, czym spowodował u wymienionego obrażenia ciała w postaci powierzchownego urazu głowy z otarciami naskórka i podbiegnięciami krwawymi na twarzy i na głowie oraz stłuczenia klatki piersiowej, które to obrażenia naruszyły czynności jego narządów ciała na okres poniżej dni siedmiu, zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) o nr (...): (...) o wartości 300 złotych oraz pieniądze w kwocie 180 złotych, to jest mienie łącznej wartości 480 złotych, czym działał na szkodę wymienionego;

to jest o czyn z art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk

I.  Oskarżonego S. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego czynu, a wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstw określonych art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk i za to na podstawie art. 280§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierza karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania w okresie od dnia 03 grudnia 2012 roku do dnia 05 grudnia 2012 roku przyjmując, że jeden dzień zatrzymania równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

III.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. M. kwotę 723,24 złotych tytułem nieopłaconej, a udzielnej z urzędu pomocy prawnej oskarżonemu.

IV.  Zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 27 listopada 2012 roku, około godziny 15, pokrzywdzony J. Z. wraz ze swoimi znajomymi S. K. i J. B. (1) przebywali, stali koło rzeki przepływającej obok sklepu (...) w O.. W tym też czasie S. K. przekazał kwotę 10 złotych J. B. (1) na zakup wina i gdy ten po jego zakupieniu wracał ze sklepu, zauważony został przez oskarżonego S. M., żądającego od niego pieniędzy w kwocie 10 złotych.

Z uwagi na przejawioną agresję oskarżonego, J. B. (1) postanowił pomóc pokrzywdzony J. Z., który też do nich podszedł. Wówczas też to oskarżony złapał pokrzywdzonego za ramię, po czym następnie kopnął kolanem go w twarz, przewracając go też na ziemię, i w czasie kiedy pokrzywdzony leżał na ziemi, to oskarżony zabrał na jego szkodę z kieszeni spodni telefon komórkowy marki S. (...) nr (...) o wartości 300 złotych oraz pieniądze w kwocie 180 złotych.

W dniu 04 grudnia 2012 roku funkcjonariusze policji z Komendy Powiatowej Policji w K. A. T. i T. K. dokonali przeszukania pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez oskarżonego w O. przy ulicy (...) w wyniku którego ujawniono i zabezpieczono telefon komórkowy marki S. o nr (...), bez karty SIM, a stanowiący własność pokrzywdzonego J. Z.. Wówczas też oskarżony funkcjonariuszom policji jego mieszkanie przeszukującym podał, że pieniędzy skradzionych pokrzywdzonemu już nie posiada gdyż je wydał. Zabezpieczony u oskarżonego telefon komórkowy w dniu 07 stycznia 2013 roku został zwrócony pokrzywdzonemu J. Z..

dowód: zeznania pokrzywdzonego J. Z. – karta 2-3, 36, 64, 65, 90 i 169 akt sprawy, zeznania świadków: J. B. (1) – 14-15 akt sprawy, S. K. – karta 16 akt spraw, Ł. D. – karta 18-19 akt sprawy, J. B. (2) – karta 34-35 akt sprawy, K. S. – karta 112-113 akt sprawy, notatka urzędowa z dnia 29 listopada 2012 roku – karta 1 akt sprawy, faktura VAT nr (...) z dnia 31 października 2012 roku – karta 5 akt sprawy, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych w sieci (...) z dnia 30 października 2012 roku – karta 7 akt sprawy, zaświadczenie z dnia 29 listopada 2012 roku – karta 7 akt sprawy, protokół oględzin – karta 8 akt sprawy, protokół przeszukania z dnia 04 grudnia 2012 roku – karta 23-25 akt sprawy, wykaz dowodów rzeczowych – karta 58 akt sprawy, protokół okazania – karta 65 akt sprawy, pokwitowanie pokrzywdzonego z dnia 07 stycznia 2013 roku – karta 91 akt sprawy.

Pokrzywdzony J. Z. wskutek pobicia go przez oskarżonego doznał obrażeń ciała w postaci powierzchownego urazu głowy z otarciami naskórka i podbiegnięciami krwawymi na twarzy i na głowie oraz stłuczenia klatki piersiowej, a które to obrażenia ciała spowodowały naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas nie trwający dłużnej niż 7 dni w rozumieniu przepisu art. 157§2 kk.

dowód: zeznania pokrzywdzonego J. Z. – karta 2-3, 36-37, 64, 65, 90 i 169 akt sprawy, opinia sądowo-lekarska z dnia 29 stycznia 2013 roku – karta 109-110 akt sprawy, dokumentacja fotograficzna – karta 9-12 i 105-108 akt sprawy, zaświadczenie lekarskie – karta 13 akt sprawy, dokumentacja medyczna 82-83 akt sprawy.

W toku postępowania sądowego oskarżony poddany został badaniu sądowo-psychiatrycznemu i biegli lekarze psychiatrzy w konkluzji swej opinii sądowo-psychiatrycznej podali, że:

-

oskarżony nie jest chory psychicznie obecnie i brak jest danych na istnienie u niego psychozy w krytycznym czasie, jak też nie jest on upośledzony umysłowo, jak też biegli lekarze psychiatrzy wykluczyli inne zakłócenia czynności psychicznych mogących mieć wpływ na ocenę jego poczytalności, w tym atypowe lub patologiczne stany upić tempore criminis;

-

występuje u oskarżonego zespół uzależnienia od alkoholu, co nie ma jednak znaczenia orzeczniczego w ocenie poczytalności oskarżonego, a oskarżony wcześniej już spożywający alkohol, znał jego działanie i mógł przewidzieć skutki swego zachowania będąc po jego spożyciu;

-

i dalej konkludując biegli lekarze psychiatrzy stwierdzili i przyjęli, że tempore criminis oskarżony nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej lub ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim zachowaniem, wykluczając zachodzenie warunków z art. 31§1 lub §2 kk.

dowód: opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 19 sierpnia 2013 roku – karta 178-181 akt sprawy.

Oskarżony był już karany sądownie, a to wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 06 lutego 2012 roku (sygn. akt II K 1195/11) za czyn z art. 288§1 kk, art. 157§1 kk i art. 190§1 kk na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 3.

dowód: dane o karalności – karta 176-177 akt sprawy, odpis wyroku Sądu Rejonowego w K. dnia 06 lutego 2012 roku (sygn. akt II K 1195/11) – karta 62 akt sprawy, akta sprawy Sądu Rejonowego w K. o sygn. II K 1195/11.

Oskarżony do winy nie przyznał się i na rozprawie głównej (karta 168 akt sprawy) skorzystał z uprawnienia odmowy składania wyjaśnień.

Wyjaśniając w toku postępowania przygotowawczego (karta 27-28, 44-47 akt sprawy) podając na rozprawie głównej, że wyjaśnienia te są jego i je potwierdził, podał, że w O. pod sklepem (...), gdzie udał się by napić się alkoholu, spotkał znajomego J. B. (1), i od którego chciał pożyczyć pieniądze, a który mu ich nie pożyczył. W tym czasie i ich kierunku szedł ich znajomy J. Z., trzymając gałąź w ręce. Podszedł wówczas do niego, wyrwał mu tą gałąź myśląc, że chce on go nią uderzyć, potem następnie chwycił go za ramię i dwa razy kopnął kolanem w jego twarz, po czym wywrócił go na ziemię. Dopiero od J. B. (1) potem dowiedział się, że zabrał wówczas J. Z. pieniądze w kwocie 160-180 złotych i telefon marki S..

Sąd zważył co następuje.

W kontekście zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym i zeznań pokrzywdzonego J. Z. oraz zeznań świadków J. B. (1), S. K., Ł. D., J. B. (2) i K. S. wina i sprawstwo oskarżonego odnośnie popełnienia zarzucanego i przypisanego czynu, a wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstw określonych art. 280§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk jest niewątpliwą i kwestionowaną być nie może, gdyż i brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań pokrzywdzonego i wskazanych świadków, zwłaszcza, że oskarżony wyjaśniając praktycznie do winy i sprawstwa przyznał się, przy czym wskazać i podnieść należy, że i w kontekście tego zebranego w sprawie materiału dowodowego nie znalazła potwierdzenia wersja oskarżonego jakoby to on wcześniej miał zostać zaatakowanym przez pokrzywdzonego gałęzią, a nawet gdyby tak było to i tak ta nie ekskulpowałaby oskarżonego od popełnienia zarzucanego i przypisanego czynu.

W kontekście powyższego wskazać również należy, że przecież telefon komórkowy stanowiący własność pokrzywdzonego został ujawniony i zabezpieczony przez funkcjonariuszy policji w wyniku przeszukania pomieszczeń mieszkalnych oskarżonego, który to też tym funkcjonariuszom policji również podał, że pieniędzy skradzionych pokrzywdzonemu już nie posiada gdyż je wydał.

Zeznania pokrzywdzonego J. Z. oraz zeznania świadków J. B. (1), S. K., Ł. D., J. B. (2) i K. S. Sąd uznał za w pełni wiarygodne, logiczne, pozbawione istotnych sprzeczności i nielogiczności i praktycznie są one zbieżnymi i wzajemnie się potwierdzającymi i uzupełniającymi, z uwzględnieniem jednak faktu, że częściowo są to relacje osób już będących w okresie krytycznym po spożyciu alkoholu, a sam przebieg zdarzenia przebiegającego szybko i dynamicznie był zaskakującym nie tylko dla pokrzywdzonego, jego też niespodziewającego się, też w trakcie jego tracącego przytomność ale i również dla świadków jego.

Natomiast rodzaj, zakres i stopień obrażeń ciał doznanych przez pokrzywdzonego znajduje potwierdzenie w opinii sądowo-lekarskiej biegłego sądowego z zakresu medycyny sądowej, opinii pełnej , jasnej w konkluzji tej opinii również podającego, że te obrażenia ciała mogły powstać w czasie i okolicznościach podawanych przez pokrzywdzonego.

Wobec powyższego Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie zarzucanego czynu i na podstawie art. 280§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierzył karę 3 lat pozbawienia wolności, jako kary w pełni realizującej wymogi zasady prewencji ogólnej i szczególnej orz sprawiedliwej odpłaty, biorąc pod uwagę fakt, że czyn przypisany oskarżonemu cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości i jest on nagminnie popełniany, jak i również fakt, że oskarżony był już karany sądownie na karę pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania, z dalszym poglądem, że ta wobec niego zastosowana resocjalizacja wolnościowa nie przyniosła jednak pozytywnego rezultatu i konieczności poddania go takiej ale już w warunkach izolacyjnych.

Orzeczenie o zaliczeniu oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu zatrzymania znajduje uzasadnienie w przepisie art. 63§1 kk, natomiast orzeczenie o zasądzeniu od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. M. kwoty 723,24 złotych tytułem nieopłaconej, a udzielonej z urzędu pomocy prawnej oskarżonemu znajduje uzasadnienie w §2 ust. 1, 2 i 3, §3 ust. 1, §14 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i §16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu z dnia 28 września 2002 roku (Dz. U. z 2013 roku, Nr 461 j.t.).

Zwolnienie oskarżonego, nieposiadającego majątku oraz pracującego jedynie dorywczo, od ponoszenia kosztów sądowych znajduje uzasadnienie w przepisie art. 624§1 kpk.