Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lipca 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2016r. w S.

odwołania T. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 17 grudnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie T. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala wysokość emerytury T. W. od dnia 04 grudnia 2015r. na kwotę 1917,80 zł (jeden tysiąc dziewięćset siedemnaście złotych i 80 groszy) brutto.

Sygn. akt IV U 162/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 grudnia 2015r. Nr (...), działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015r. poz. 748), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał T. W. emeryturę od 4 grudnia 2015r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wskazano, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego – z uwzględnieniem ich waloryzacji – zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Przy obliczaniu wysokości emerytury wzięto pod uwagę kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 99.444,37 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego – 217.663,38 zł oraz średnie dalsze trwanie życia – 211,40 miesięcy. Wysokość emerytury ubezpieczonego została wyliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej i od dnia 1 stycznia 2016r. wyniosła 1500,04 zł brutto, zaś wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 1258,04 zł.

Odwołanie od w/w decyzji złożył T. W., kwestionując wysokość ustalonego świadczenia emerytalnego. Wskazano, że organ rentowy błędnie ustalił wysokość kapitału początkowego, który ma wpływ na wysokość emerytury, bowiem nie uwzględniono całego okresu składkowego. Zamiast 16 lat wnioskodawca powinien mieć ustalony okres składkowy w wymiarze 20 lat i zaliczony okres prowadzenia działalności gospodarczej od 4 października 1978r. do 31 marca 1981r., co ma bezpośrednie przełożenie na wysokość kapitału początkowego, a w dalszej kolejności na wysokość emerytury. Ubezpieczony zwrócił także uwagę, że do stażu pracy nie zaliczono mu okresu od 1.01.1999r. do 4.12.2015r., chociaż cały czas pracuje i opłaca składki na ubezpieczenie społeczne. Wątpliwości wnioskodawcy budziła także okoliczność obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego na podstawie 10 lat: 1984-1993 (odwołanie, k. 1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa, a emerytura wypłacana w prawidłowej wysokości ustalonej na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W ocenie organu rentowego dowołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby jej zmianę (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 3-5 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony T. W., ur. (...), w dniu 4 listopada 2015r. wniósł do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniosek o emeryturę (wniosek, k. 1-3 akt emerytalnych).

W przypadku wnioskodawcy, urodzonego po dniu 31 grudnia 1948r., do ustalenia wysokości emerytury niezbędne jest uprzednie określenie wysokości kapitału początkowego, co organ rentowy uczynił decyzją z dnia 16 grudnia 2015r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 599,82 zł, okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie 16 lat, 3 miesiące i 11 dni, w tym 16 lat i 11 dni okresów składkowych. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1.01.1999r. wyniósł 66.436,92 zł. Organ rentowy poinformował T. W., że do obliczenia wartości kapitału początkowego nie uwzględniono okresów: 4.10.1978r. – 31.03.1981r., 01.01.1990r. – 28.02.1991r., 02.11.1991 – 19.01.1992r., 01.01.1995r. – 15.01.1995r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z powodu braku potwierdzenia zgłoszenia do ubezpieczenia społecznego w tych okresach (decyzja o ustaleniu kapitału początkowego z dnia 16.12.2015r. wraz z załącznikiem, k. 6-7 akt emerytalnych).

Następnie zaskarżoną decyzją z dnia 17 grudnia 2015r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 4 grudnia 2015r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego, w której wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej na kwotę 1500,04 zł brutto, a wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 1258,04 zł (decyzja z dnia 17.12.2015r., k. 27 akt emerytalnych za wnioskiem o emeryturę z dnia 4.11.2015r.).

Decyzją z dnia 5 lutego 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu po uwzględnieniu w kapitale początkowym kwoty zasiłku chorobowego za okres 27.02.1992r. – 10.04.1992r. przeliczył T. W. emeryturę od 4 grudnia 2015r., określając jej wysokość na kwotę 1505,21 zł, zatem wysokość świadczenia do wypłaty wyniosła miesięcznie 1261,74 zł (decyzja z dnia 5.02.2016r., k. 33 akt emerytalnych za wnioskiem o emeryturę).

W związku z tym, że w odwołaniu od decyzji z dnia 17 grudnia 2015r. ubezpieczony wskazał nowe numery kont płatnika prowadzącego działalność gospodarczą, organ rentowy wystąpił ponownie o potwierdzenie niezaliczonych okresów ubezpieczenia do ZUS I Oddział w W., ZUS Inspektorat w L. i ZUS Inspektorat w Ż.. Ponadto w dniu 19 lutego 2016r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalno-rentowego, wnosząc o uwzględnienie zaświadczenia o odbytych studiach wyższych oraz legitymacji ubezpieczeniowej, z której wynika, że opłacał składki na ubezpieczenie społeczne (wniosek z 19.02.2016r., k. 38-39 akt emerytalnych za wnioskiem o emeryturę).

W dniu 1 marca 2016r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wpłynęło potwierdzenie ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenie dotyczące T. W., z którego wynika, iż w okresie od 1 października 1978r. do 31 grudnia 1980r. podlegał ubezpieczeniu społecznemu, ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i opłacił składki na ubezpieczenie w w/w okresie. Ponadto poinformowano, że ubezpieczony zawiesił działalność od dnia 1 stycznia 1981r., zaś 23 lutego 1981r. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej (potwierdzenie ubezpieczenia, k. 51 akt emerytalnych za wnioskiem o emeryturę). Wobec powzięcia w/w informacji organ rentowy decyzją z dnia 24 marca 2016r. dokonał ponownego ustalenia kapitału początkowego. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru w kwocie 778,07 zł, a także okresy składkowe w wymiarze 18 lat, 3 miesięcy i 11 dni oraz okresy nieskładkowe wynoszące 5 lat i 3 miesiące. Kapitał początkowy ustalony na dzień 1.01.1999r. wyniósł zatem 93.301,78 zł. (decyzja z dnia 24.03.2016r., k. 18 akt emerytalnych). Uwzględniając w wysokości świadczenia okres studiów oraz okres prowadzenia działalności gospodarczej od 1.10.1978r. do 31.12.1980r., decyzją z dnia 25 marca 2016r. organ rentowy dokonał przeliczenia emerytury przysługującej T. W.. Po korekcie kapitału początkowego wysokość emerytury wyniosła 1917,80 zł, a po waloryzacji od dnia 1 marca 2016r. – 1922,40 zł brutto. Ponadto dokonano wyrównania należności za okres od 4 grudnia 2015r. do 31 marca 2016r. w kwocie 1611,16 zł. Organ rentowy poinformował także, że do stażu pracy nie uwzględniono okresu od 1 stycznia 1981r. do 31 marca 1981r., ponieważ od 1 stycznia 1981r. ubezpieczony zawiesił działalność gospodarczą, a od 23 lutego 1981r. zakończył jej prowadzenie (decyzja z dnia 25.03.2016r., k. 52 akt emerytalnych za wnioskiem o emeryturę).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego T. W. od decyzji z dnia 17 grudnia 2015r. zasługiwało na uwzględnienie.

Decyzją z 17 grudnia 2015r. o przyznaniu ubezpieczonemu emerytury od dnia 4 grudnia 2015r., tj. od osiągniecia wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1b pkt 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ma bezpośredni związek z decyzją dotyczącą ustalenia kapitału początkowego z 16 grudnia 2015r., gdzie kapitał początkowy ustalony na dzień 1.01.1999r. wyniósł 66.436,92 zł. Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji, wskazywał, że wysokość kapitału początkowego została błędnie ustalona, bo nie uwzględniono mu całego okresu składkowego, który zamiast 16 lat powinien wynosić 20 lat, przy uwzględnieniu okresu prowadzenia działalności gospodarczej od 4 października 1978r. do 31 marca 1981r. Powyższe miało przełożenie na wysokość świadczenia emerytalnego. Z uwagi, że ubezpieczony jest osobą urodzoną po 31 grudnia 1948r., zatem do ustalenia wysokości emerytury w jego przypadku ma zastosowanie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Po złożeniu przez T. W. odwołania od decyzji organ rentowy zwrócił się o przesłanie dodatkowych informacji dotyczących spornego okresu prowadzenia działalności gospodarczej, w odpowiedzi uzyskując potwierdzenie, że w okresie od 1 października 1978r. do 31 grudnia 1980r. ubezpieczony podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, a także opłacał składki na własne ubezpieczenie. Wobec powyższego okres ten został uwzględniony przez organ rentowy z podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe wynikające z potwierdzenia ubezpieczenia osób opłacających składki na własne ubezpieczenia z dnia 24 lutego 2016r.

Uzyskanie powyższych informacji skutkowało ponownym ustaleniem wartości kapitału początkowego. Decyzją z dnia 24 marca 2016r. ustalono kapitał początkowy w wysokości 93.301,78 zł. Tym samym – wobec korekty kapitału początkowego – organ rentowy wydał także decyzję o przeliczeniu emerytury z dnia 25 marca 2016r., zgodnie z którą wysokość emerytury, przy uwzględnieniu nowej wysokości kapitału początkowego po waloryzacji, wyniosła 1917,80 zł brutto miesięcznie. Nie budzi wątpliwości Sądu, że taka wysokość emerytury ubezpieczonego powinna zostać wyliczona już w momencie wydania zaskarżonej decyzji z dnia 17 grudnia 2015r. Co więcej w niezaskarżonej decyzji z dnia 25 marca 2016r. organ rentowy dokonał naliczenia wyrównania świadczenia za okres od 4 grudnia 2015r. do 31 marca 2016r., czyli sam również uznał, że taka wysokość emerytury winna być naliczona od daty nabycia przez T. W. prawa do emerytury. Ubezpieczony nie kwestionował okoliczności uwzględnienia przez organ rentowy okresu prowadzenia przez niego działalności gospodarczej od 1.10.1978r. do 31.12.1980r., z wyłączeniem 3 miesięcy (od 1.01.1981r. do 31.03.1981r.), które nie zostały zaliczone, gdyż z dokumentów zgromadzonych przez organ rentowy wynika, że wnioskodawca od 1 stycznia 1981r. zawiesił działalność, a od 23 lutego 1981r. zakończył jej prowadzenie.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że należy zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 17 grudnia 2015r. o przyznaniu emerytury i ustalić wysokość emerytury T. W. od dnia 4 grudnia 2015r. na kwotę 1917,80 zł, czyli w takiej wysokości, jaka wynika z decyzji z dnia 25 marca 2016r. Po waloryzacji od 1 marca 2016r. emerytura ubezpieczonego wynosi 1922,40 zł brutto. Gdyby Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. - wobec ujawnienia nowych okoliczności – sam zmienił zaskarżoną decyzję uwzględniając odwołanie ubezpieczonego, to wówczas Sąd miałby możliwość umorzenia postępowania w tym zakresie. Skoro jednak nie doszło do zmiany zaskarżonej decyzji z dnia 17 grudnia 2015r. przez organ rentowy przed rozstrzygnięciem sprawy poprzez uwzględnienie żądania ubezpieczonego, to Sąd ustalił wysokość emerytury ubezpieczonemu w wysokości odpowiadającej wyliczeniu organu rentowego w decyzji z dnia 25.03.2016 r.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, orzeczono jak w sentencji wyroku.