Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: Joanna Leśniewska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Aliny Biegajło-Niklewskiej

po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2016r.

sprawy R. B.

urodz. (...) w D., syna J. i A. z d. R.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt VII K 23/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 5 tytułem próby, zobowiązanie do powstrzymania się od nadużywania alkoholu i oddanie pod dozór kuratora, przy czym postanowieniem Sadu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2016r. zarządzono wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 6 listopada 2014r. do 11 grudnia 2014r.,

2)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 08 października 2014r. (sygn. akt VII K 728/14) za czyn z art. 207§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 3 tytułem próby, zobowiązanie do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, podjęcia leczenia odwykowego od alkoholu w warunkach ambulatoryjnych, udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym dla sprawców przemocy w rodzinie, oddanie pod dozór kuratora, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 10 sierpnia 2015r. zarządzono wykonanie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą wymieniony odbywa od dnia 16 października 2015r.,

3)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 03 marca 2016r. (sygn. VII K 1148/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 30 września 2015r. godz. 18.00 do dnia 16 października 2015r. godz. 18.00 oraz od dnia 23 września 2015r. godz. 15.30 do 25 września 2015r. godz. 12.30.

orzeka

I.  na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk łączy skazanemu R. B. kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawach VII K 23/15, VII K 728/14, VII K 1148/15, opisane w pkt 1-3, w ten sposób, że wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania,

III. na podstawie art. 577 kpk zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu tj. okres od 6 listopada 2014r. do 11 grudnia 2014r. w sprawie VII K 23/15, od 30 września 2015r. godz. 18.00 do dnia 16 października 2015r. godz. 18.00, od dnia 23 września 2015r. godz. 15.30 do 25 września 2015r. godz. 12.30 w sprawie VII K 1148/15 oraz okres kary odbywanej od 16 października 2015r. w sprawie VII K 728/14,

IV. na podstawie art.624§1 kpk zwalnia skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

Sygn. akt VII K 235/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

R. B. został skazany prawomocnymi wyrokami:

4)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt VII K 23/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 5 tytułem próby, zobowiązanie do powstrzymania się od nadużywania alkoholu i oddanie pod dozór kuratora, przy czym postanowieniem Sadu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2016r. zarządzono wykonanie kary 2 lat pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniach od 6 listopada 2014r. do 11 grudnia 2014r.,

5)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 08 października 2014r. (sygn. akt VII K 728/14) za czyn z art. 207§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 3 tytułem próby, zobowiązanie do powstrzymania się od nadużywania alkoholu, podjęcia leczenia odwykowego od alkoholu w warunkach ambulatoryjnych, udziału w programie korekcyjno-edukacyjnym dla sprawców przemocy w rodzinie, oddanie pod dozór kuratora, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 10 sierpnia 2015r. zarządzono wykonanie kary 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą wymieniony odbywa od dnia 16 października 2015r.,

6)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 03 marca 2016r. (sygn. VII K 1148/15) za czyn z art. 207§1 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 30 września 2015r. godz. 18.00 do dnia 16 października 2015r. godz. 18.00 oraz od dnia 23 września 2015r. godz. 15.30 do 25 września 2015r. godz. 12.30.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd rozważył w stosunku do których kar orzeczonych prawomocnymi wyrokami wydanymi wobec skazanego R. B. istnieją warunki do orzeczenia kary łącznej określone w art. 85 k.k., który w § 1 stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, przy czym zgodnie z § 2 podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

Sąd musiał zatem zbadać, które z orzeczonych wobec skazanego kar nie zostały jeszcze wykonane w całości bądź w części i czy stanowią one kary tego samego rodzaju, które nadają się do połączenia i orzeczenia kary łącznej.

Nadmienić przy tym należy, iż z dniem 1 lipca 2015 roku doszło do zmiany przepisu art. 85 k.k. i zgodnie z art. 19 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz innych ustaw, która zmieniła treść ww. przepisu – przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (a zatem art. 85 k.k. i następne) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. po dniu 1 lipca 2015 r.).

Analiza wydanych wobec skazanego wyroków wskazuje, iż w jego wypadku doszło do prawomocnego skazania po dniu 1 lipca 2015 r., albowiem wyrok w sprawie VII K 1148/15 został wydany w dniu 03 marca 2016 roku, a zatem zastosowanie znajdują tu przepisy Kodeksu karnego w jego obecnie obowiązującym brzmieniu.

Analizując ich treść Sąd ustalił, że istnieją warunki orzeczenia kary łącznej w stosunku do kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach VII K 23/15, VII K 728/14 i VII K 1148/15, albowiem w sprawie VII K 1148/15 orzeczono karę pozbawienia wolności w jej bezwzględnej postaci, zaś w pozostałych sprawach – postanowieniami Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2016 roku i 10 sierpnia 2015 r. zarządzono wykonanie wymierzonych kar pozbawienia wolności, które w dniu ogłoszenia wyroku łącznego nie zostały jeszcze wykonane w całości przez skazanego.

Sąd orzekł karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności pozbawienia wolności na skutek połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawach VII K 23/15, VII K 728/14 i VII K1148/15.

Sąd wymierzył karę łączną w granicach określonych w art. 86 § 1 k.k. przy zastosowaniu zasady aspiracji.

Sąd podzielił tu wyrażony zarówno w orzecznictwie Sąd Najwyższego (por. wyrok SN z 02.12.1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33), jak i w doktrynie pogląd, iż zasada absorpcji czy kumulacji przy wymiarze kary łącznej jako rozwiązania skrajne, powinny być rozstrzygnięciami o charakterze wyjątkowym.

Kara łączna nie może pogarszać sytuacji skazanego, ale nie może też stanowić zbyt znacznej premii płynącej z faktu popełnienia wielu przestępstw. Stałoby to bowiem w sprzeczności z wymogami prewencji szczególnej i ogólnej, prowadząc do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo.

W tym stanie rzeczy Sąd nie widząc wystarczających przesłanek dla wykorzystania skrajnych rozwiązań przy orzekaniu kary łącznej zastosował zasadę asperacji mając na względzie stopień bliskości przedmiotowej łączącej czyny skazanego, ich łączność czasową oraz przebiegu jego procesu resocjalizacji.

Jak wynika z opinii o R. B. jego zachowanie podczas pobytu w izolacji więziennej jest poprawne. Nie był on dotychczas nagradzany kodeksowo ani karany dyscyplinarnie. Właściwie funkcjonuje on w warunkach zakładu karnego typu półotwartego. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Skazany wyraził zgodę na udział w terapii w warunkach izolacji więziennej. Aktualnie prowadzone są czynności związane z przyjęciem go do oddziału terapeutycznego dla uzależnionych od alkoholu. Na obecnym etapie wykonania kary osadzony wykazuje umiarkowane postępy w procesie resocjalizacji. Jego prognoza penitencjarna jest pozytywna.

Poza oceną Sądu przy wymiarze kary łącznej był natomiast stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez skazanego czynów, zawinienie oraz inne okoliczności, które zostały wcześniej przyjęte jako przesłanki wymiaru kar jednostkowych.

Sąd na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, w nie objęte wyrokiem łącznym pozostawił do odrębnego wykonania.

Zgodnie z art. 577 k.p.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbyte tj. okres od 6 listopada 2014 r. do 11 grudnia 2014 r. w sprawie VII K 23/15, od 30 września 2015 r. godz. 18:00 do dnia 16 października 2015 r. godz. 18:00, od dnia 23 września 2015 r. godz. 15:30 do 25 września 2015 r. godz. 12:30 w sprawie VII K 1148/15 oraz okres kary odbywanej od 16 października 2015 r. w sprawie VII K 728/14.

Na podstawie art. 624 § 1 Sąd zwolnił skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, mając na uwadze jego trudną sytuację majątkową – brak zatrudnienia.