Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2016 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

przeciwko M. C.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanej M. C. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K. kwotę 19.891,35 zł (dziewiętnaście tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt jeden złotych trzydzieści pięć groszy) z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP, z ograniczeniem do wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie, od kwoty 10.126,49 zł (dziesięć tysięcy sto dwadzieścia sześć złotych czterdzieści dziewięć groszy) od dnia 22 września 2014r. do dnia zapłaty;

II. postępowanie umarza co do kwoty 75,93 zł (siedemdziesiąt pięć złotych dziewięćdziesiąt trzy grosze);

III. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 7.836,75 zł (siedem tysięcy osiemset trzydzieści sześć złotych siedemdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 402/16

UZASADNIENIE

H. I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w K. wniósł o zasądzenie od M. C. kwoty 19667,28zł z odsetkami i kosztami. Wskazał, że pozwana zawarła z (...) Bankiem S.A. we W. umowę nr (...). Pozwana zobowiązała się do spłaty zadłużenia na zasadach określonych w umowie i regulaminie. W związku z nieuregulowaniem w terminie należności, bank podjął działania windykacyjne oraz wezwał pozwaną do zapłaty. Pozwana nie uregulowała w całości roszczeń z umowy. Pozostała do zapłaty wierzytelność została zbyta na rzecz powoda. Na wymagalne roszczenie powoda składa się kapitał (należność główna) w wysokości 10126,49zł, odsetki umowne (wynagrodzenie liczone od kapitału niewymagalnego) w wysokości 0,00zł, odsetki karne (odsetki za opóźnienie w płatności liczone od kapitału wymagalnego) w wysokości 9840,79zł, koszty windykacji w kwocie 0,00 zł oraz dalsze odsetki od kwoty kapitału od 22.09.2014r. do dnia zapłaty.

Pismem z dnia 21 października 2014 r. powód uzupełnił twierdzenia pozwu, wskazując, iż zawarta przez pozwanego z bankiem umowa była umową pożyczki. Kwota pożyczki wynosiła 13158,04zł. Po odjęciu prowizji i ubezpieczenia kwota do wypłaty wynosiła 10305,38zł. Ponadto przedstawił tabele, obrazujące sposób wyliczenia dochodzonych pozwem odsetek oraz cofnął pozew co do kwoty 75,93zł, wskazując, iż taką kwotę otrzymał od poprzedniego wierzyciela.

Pozwana na rozprawie wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów według norm przepisanych, podnosząc zarzut przedawnienia, niewykazania legitymacji czynnej powoda i wysokości żądania.

Wyrokiem z 27.01.2015r. Sąd oddalił powództwo, uznając za uzasadniony zarzut przedawnienia roszczenia. Ubocznie wskazał też, że powód nie wykazał jego wysokości.

Na skutek apelacji powoda, Sąd Okręgowy w Toruniu uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, uznając, iż sąd pierwszej instancji nie rozpoznał istoty sprawy, uwzględniając bezzasadny zarzut przedawnienia roszczenia. Wskazał, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy sąd winien umożliwić obydwu stronom ustosunkowanie się do twierdzeń strony przeciwnej, wyjaśnić, jakie okoliczności faktyczne między stronami są sporne, a jakie przyznane przez stronę ( art. 212 kpc ), a nadto przeprowadzić postępowanie dowodowe w zakresie zaoferowanym do tej pory przez strony procesu lub zgłoszonym po zapoznaniu się z twierdzeniami strony przeciwnej.

Wyrokiem z dnia 21 października 2015 r. Sąd umorzył postępowanie co do kwoty 75,93 zł, oddalił powództwo w pozostałej części i zasądził od powoda na rzecz pozwanej koszty procesu. Sąd stwierdził, iż przedłożone przez powoda dokumenty: kserokopia umowy przelewu, aneks do tej umowy i załącznik do aneksu nie są odpisami leczy wyciągami, które nie mogły zastąpić oryginałów jako przedmiotu dowodu. Wobec powyższego powód nie wykazał nabycia od banku dochodzonej wierzytelności.

Wyrokiem z dnia 10 lutego 2016 r. Sąd Okręgowy w Toruniu uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Toruniu, wskazując, iż Sąd winien wyjaśnić okoliczności faktyczne i umożliwić obu stronom wypowiedzenie się i złożenie wniosków dowodowych , a następnie przeprowadzić postępowanie dowodowe.

W piśmie z dnia 8 kwietnia 2016 r. pozwana podniosła zarzut przedawnienia, niewykazania przez stronę powodową nabycia wierzytelności, niewykazania, iż przedłożona umowa cesji obejmowała wierzytelność dochodzoną w niniejszej sprawie, brak wiarygodności i mocy dowodowej załączonej przez powoda umowy cesji wskazując, iż jest ona niepełna i stanowi „wyciąg z załącznika” a nie odpis dokumentu.

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2016 r. wskazano, iż przedłożone przez stronę powodowa i poświadczone przez notariusza wyciągi z Umowy Przelewu, Aneksu Przelewu w tym załącznik precyzują wierzytelność stanowiącą przedmiot umowy cesji. Dodano, iż przedłożone dokumenty opatrzone zostały oryginalną pieczęcią notariusza i odrębnie poświadczone przez notariusza, który przyznał, iż umowa aneks i załącznik do aneksu zostały zawarte i dodatkowo, że podpisy pod umową zostały urzędowo poświadczone, Podkreślił, iż w dniu 6.06.2012 r. Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu stwierdzającemu wymagalne zadłużenie pozwanej z tytułu umowy pożyczki o nr NP. (...). W związku z umową cesji (...) Bank S.A. wystąpił o umorzenie postępowania egzekucyjnego, co nastąpiło w dniu 14.10.2014 r. W zakresie pozostałej niewyegzekwowanej kwoty powód jako nabywca wierzytelności wystąpił z roszczeniem na drogę postepowania sądowego. Powód uzasadnił sposób naliczenia odsetek umownych i karnych od dochodzonego roszczenia. Wykazał koszty postepowania windykacyjnego wskazując, iż do zapłaty z tego tytułu pozostałą kwota 57,73 zł. Podkreślił, iż po cesji odnotowano wpłaty w łącznej wysokości 299,28 zł z czego kwota 57,73 zł zaksięgowana została na spłatę kosztów windykacji zaś kwota 241,55 zł na poczet spłaty odsetek karnych. Powód cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia o kwotę 75,93 zł w zakresie odsetek karnych. Sprecyzował żądanie wnosząc o zasądzenie kwoty 19891,35 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 10.126,49 zł od dnia 22.09.2014 r. do dnia zapłaty. Podkreślił, iż podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia jest nietrafny. Całość zadłużenia wymagalna była w dniu 01.02.2010r. Bieg terminu przedawnienia został przerwany w dniu 6.06.2012 r. poprzez wydanie tytułu wykonawczego. Ponownie zaś został przerwany poprzez złożenie pozwu w dniu 22.09.2014 r.

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 1.08.2008 r. M. C. zawarła z (...) Bankiem S.A. we W. umowę, na podstawie której bank udzielił jej pożyczki w kwocie 13.158,04zł, która miała być spłacona w 60 ratach.

Dowód: umowa kredytu k. 7-9;

potwierdzenie złożenia dyspozycji przelewu k. 36

M. C. nie spłacała terminowo należności.

Dowód; raport zestawienie należności i spłat kredytu k. 212-217v

zestawienie operacji k. 218-218v

harmonogram spłat k. 219-220

Dnia 24 maja 2012 r. (...) Bank S.A. wobec powstałego zadłużenia z tytułu umowy pożyczki wystawił przeciwko M. C. bankowy tytuł egzekucyjny, któremu Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem z dnia 6 czerwca 2012 r. w sprawie o sygn. akt I Co 2485/12 nadał klauzulę wykonalności .

Dowód: postanowienie z dnia 6.06.2012 r. k. 222

akta komornicze KM 10458/12

Na wniosek (...) Bank S.A we W. wszczęte zostało przeciwko M. C. postępowanie egzekucyjne.

Dowód: akta komornicze KM 10458/12

W dniu 4 czerwca 2014 r. (...) Bank S.A. we W. sprzedał (...)w K. wierzytelność wynikającą z umowy pożyczki.

Dowód: umowa sprzedaży wraz z załącznikami k.10-14

Postanowieniem z dnia 14 października 2014 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Toruniu M. G. na wniosek (...) Bank S.A. umorzył postępowanie egzekucyjne.

Dowód: akta komornicze KM 10458/12

Po sprzedaży wierzytelności Komornik Sądowy wyegzekwował od M. C. a następnie przekazał H. I Niestandaryzowanemu Sekurytyzacyjnemu Funduszowi Inwestycyjnemu Zamkniętemu w K. kwotę 299,28 zł z czego 57,73 zł zaliczone zostało na koszty windykacji zaś pozostałą kwota na spłatę odsetek karnych.

Dowód: raport k. 225

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd ustalił na podstawie okoliczności bezspornych, dokumentów przedłożonych przez strony oraz akt I Co 2485/12 i akt komorniczych KM 10458/12.

Sąd w pełni dał wiarę dowodom w postaci dokumentów zgromadzonych w toku procesu, albowiem ich prawdziwość nie budziła w ocenie Sądu jakichkolwiek wątpliwości. Były one opatrzone wymaganymi pieczęciami i podpisami. Co więcej, wiarygodność przedłożonych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd wobec cofnięcia pozwu w zakresie kwoty 75,93 zł w punkcie II wyroku umorzył postępowanie w tym zakresie.

Na wstępie należy odnieść się do zarzutu przedawnienia podniesionego przez stronę pozwaną, jako zarzutu najdalej idącego, a ewentualnie w przypadku, gdyby był on chybiony, zająć się kwestią zasadności roszczenia co do zasady jak i jego wysokości.

Zgodnie z brzmieniem art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie (art. 120§1 k.c.). Przepis art. 123 § 1 pkt 1 k.c. wymienia natomiast okoliczności, w których następuje przerwanie biegu przedawnienia zaliczając do nich: każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia; uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje oraz wszczęcie mediacji. Zgodnie zaś z art. 124 § 1 k.c. po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.

Wskazać należy, iż w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z procedurą cywilną nie do Sądu należy zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności spornych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.). Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.) a ciężar udowodnienia faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Skoro zatem pozwana podniosła zarzut przedawnienia do powoda należało wykazanie, że roszczenie stało się wymagalne i że nie upłynął jeszcze termin jego przedawnienia.

W ocenie Sądu powód wykazał, iż doszło do przerwania przedawnienia roszczenia. Pozwana w dniu 1 sierpnia 2008 r. zawarła umowę kredytu z poprzednikiem prawnym powoda. Z uwagi na brak spłaty należności umowa została pozwanej wypowiedziana, a należność stała się wymagalna. Wobec zaległości pozwanej poprzednik prawny powoda w dniu 25 maja 2012 r. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny. Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem z dnia 6 czerwca 2012 r. nadał mu klauzulę wykonalności. Na podstawie tego tytułu wykonawczego wszczęte zostało w dniu 29 sierpnia 2012 r. postępowanie egzekucyjne, które wobec sprzedaży wierzytelności, na wniosek wierzyciela zakończyło się wydaniem w dniu 14 października 2014 r. postanowienia w przedmiocie jego umorzenia. Zauważyć też należy, iż po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie komornik przekazał na rzecz powoda wpłaconą przez pozwaną kwotę 75,93 zł.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż powód wykazał, że termin przedawnienia roszczeń wynikających z umowy pożyczki został skutecznie przerwany. Termin przedawnienie roszczenia wobec wszczęcia postępowania egzekucyjnego został przerwany i z uwagi na to, że postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 14.10.2014 r. bieg terminu przedawnienia zaczął biec na nowo od tego dnia.

Reasumując należy stwierdzić, iż nie nastąpiło przedawnienie przedmiotowego roszczenia. W tym stanie rzeczy podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia należy uznać za niezasadny.

Niezasadny zdaniem Sądu okazał się również zarzut pozwanej dotyczący braku nabycia przez powoda przedmiotowej wierzytelności. Powód wykazywał, że (...) Bank S.A. we W. scedował wierzytelność pozwanej na rzecz powoda. Na udowodnienie swego roszczenia przedłożył wyciągi z umowy przelewu, aneksu do umowy przelewy oraz załącznika , załącznikiem opatrzone oryginalną pieczęcią notariusza i odrębnie poświadczone przez notariusza, który przyznał, iż umowa, aneks oraz załącznik zostały zawarte i podpisy pod umową zostały urzędowo poświadczone.

Przedłożone dokumenty w sposób jednoznaczny wykazują, że (...)w K. nabył wierzytelność wobec pozwanej.

Rozważając zasadność złożonego powództwa należy wskazać, iż poprzednik prawny powoda zawarł z pozwaną umowę kredytu a pozwana nie wywiązała się z obowiązku spłaty kredytu w terminie, w związku z czym powód po nabyciu wierzytelności wezwał pozwaną do zapłaty, a wobec braku oczekiwanej reakcji wystąpił na drogę sądową. W ocenie Sądu powód udowodnił wysokość roszczenia poprzez przedłożone poprzez siebie raporty – zestawienia należności i spłat kredytu oraz zestawienie operacji. Przedstawił również sposób naliczenia odsetek karnych i kosztów windykacyjnych. Nadto wierzytelność wobec pozwanej wynikająca z umowy pożyczki została potwierdzona postanowieniem Sądu Rejonowego wydanym w dniu 6.06.2012 r. w przedmiocie nałożenia klauzuli wykonalności na bankowy tytuł określający wierzytelność wobec pozwanej.

W związku z wyegzekwowaniem części należności już po nabyciu przez powoda wierzytelności przedstawił on w sposób jasny zaksięgowanie tych wpłat na koszty windykacyjne i spłatę odsetek karnych.

Z tych względów uwzględniono w całości żądanie pozwu w oparciu o art. 353 § 1 kc i zasądzono na rzecz powoda dochodzoną kwotę. Istnienie oraz wysokość dochodzonego roszczenia wynika z przedłożonych dokumentów w tym umowy pożyczki, umowy przelewu wraz z załącznikami. Należność dochodzoną przez powoda stanowi kwota 7.024,04 zł tytułem należności głównej, 4.922,70 zł tytułem skapitalizowanych odsetek, 736,30 zł tytułem odsetek umownych naliczonych od 26.06.2010 r. do 6.06.2011 r., 3.859,94 zł tytułem odsetek karnych od dnia 7.06.2011 r. do 15.05.2015 r. oraz 329,46 zł tytułem odsetek ustawowych od dnia 15.05.2015 r. do 16.12.2015 r.

Powód wykazał wysokość żądanej kwoty tytułem odsetek skapitalizowanych.

O zasądzonych odsetkach orzeczono na podstawie art. 359§ 1 i 2 ² kc, 481 § 1 i 2 ² kc. Strony ustaliły, iż w przypadku przekroczenia terminów płatności naliczane będą odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP. Sąd ograniczył odsetki od kwoty 10.126,49 ł od dnia 22 września 2014 r do dnia zapłaty do wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Ponieważ w niniejszej sprawie to pozwana jest stroną przegrywającą, dlatego też zasądzono od niej na rzecz powoda kwotę 7.826,75 zł w tym 999 zł tytułem opłaty od pozwu, 995 zł tytułem opłaty od pierwszej apelacji, 995 zł tytułem opłaty od drugiej apelacji, 4.800 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika za prowadzenie postępowania w I instancji jak i postępowań apelacyjnych ( §2 pkt 4, §10 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.