Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2013 roku

Sąd Okręgowy – V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2013 roku w Legnicy

sprawy z wniosku E. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego

na skutek odwołania E. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 12 kwietnia 2013 r. i 15 kwietnia 2013 roku

znak (...)

I.  oddala odwołania,

II.  wniosek ubezpieczonego z dnia 24.08.2013 r. przekazuje do rozpoznania i rozstrzygnięcia Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L..

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 marca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. ustalając ponownie kapitał początkowy dla E. Ż., na dzień 01 stycznia 1999 r. przyjął za udowodnione łącznie 12 lat, 10 miesięcy i 10 dni okresów składkowych (154 miesiące) oraz ustalił obliczony z lat 1974 – 1983 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału na 133,60 %.

Wyrokiem z dnia 16 października 2012 r. Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy zmienił powyższą decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego przyjmując za 1975 r., w okresie zatrudnienia w Kopalni (...) miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4.044,00 zł i w pozostałym zakresie odwołanie oddalił.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 31 stycznia 2013 r. oddalił apelację E. Ż. oraz jego wniosek o ponowne przeliczenie kapitału początkowego zawarty w jego piśmie procesowym z 31 stycznia 2013 r. przekazał organowi rentowemu do ponownego rozpoznania.

W piśmie z dnia 31 stycznia 2013 r. E. Ż. wskazał na nieprawidłowe ustalenie przez organ rentowy wartości kapitału początkowego na podstawie lat 1975 – 1979, albowiem nie posiada za te lata pełnej dokumentacji zarobków; listy płac zostały zniszczone. Na dowód likwidacji tych list ubezpieczony wskazał załączone do powyższego pisma, pisma Z.G. (...) z 01 października 2002 r. i z 02 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca wniósł ponadto o uwzględnienie zaświadczenia Rp7 z dnia 01 października 2002 r., potwierdzającego zniszczenie list płac z lat 1975 – 1979. E. Ż. zakwestionował zasadność ustalenia Sądu Okręgowego, który w uzasadnieniu wyroku uznał, że wpisy w zaświadczeniu z dnia 02 sierpnia 2007 r. są wiarygodne. Sąd Okręgowy pominął dołączone do zaświadczenia Rp7 z dnia 02 sierpnia 2007 r. pismo przewodnie, wskazujące na to, że zarobki za lata 1975 do 1979 zostały sporządzone tylko z pozostałych niekompletnych dokumentów. Wnioskodawca ponowił wniosek o określenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z lat 1973 – 1982 na co najmniej 173,49 %, przy uwzględnieniu stosunku podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia za rok 1973 w wysokości 159 oraz za lata 1976 – 1979 w wysokości 159.

Decyzją z dnia 12 kwietnia 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wykonując wyrok z dnia 16 października 2012 r. ponownie ustalił kapitał początkowy; przyjął za 1975 r. miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4.044,00 zł. Wartość kapitału początkowego ustalono z uwzględnieniem 12 lat, 10 miesięcy i 10 dni (154 miesiące) okresów składkowych oraz wskaźnika wysokości podstawy wymiaru, ustalonego z 10 lat kalendarzowych 1974 – 1983, w wysokości 137,80 %.

Z kolei decyzją z dnia 15 kwietnia 2013 r. organ rentowy wykonał postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2013 r., poprzez rozpatrzenie wniosku ubezpieczonego zawartego w jego piśmie z dnia 31 stycznia 2013 r. Wskazując na brak nowych, mogących mieć wpływ na zmianę decyzji z dnia 12 kwietnia 2013 r. dowodów, na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił ponownego ustalenia kapitału początkowego.

W odwołaniu od decyzji z dnia 12 kwietnia 2013 r. i z dnia 15 kwietnia 2013 r. E. Ż. wniósł o ich zmianę poprzez określenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego co najmniej 173,49 % oraz uwzględnienie okresów składkowych na łączne 190 miesięcy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o oddalenie odwołań.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W sprawie VU 2243/07 o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego wnioskodawca domagał się „… wliczenia do podstawy kapitału początkowego okresu od 1980 do 1983 r. Domagał się zaliczenia tego okresu od 1975 roku do 1985 na podstawie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – druk Rp7 – z dnia 02.08.2007 roku”. Odwołanie zostało prawomocnie oddalone wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2007 r.

W sprawie VU 998/12 o ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy rozpoznał odwołanie E. Ż. od decyzji z dnia 22 marca 2012 r., w którym ubezpieczony domagał się „… określenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego na co najmniej 173,49 %”, uwzględnienia okresów składkowych na łącznie 190 miesięcy. Wyrokiem z dnia 16 października 2012 r. Sąd Okręgowy w punkcie I zmienił decyzję z dnia 22 marca 2012 r. w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego przyjmując za 1975 rok, w okresie zatrudnienia w Kopalni (...) miesięczne wynagrodzenie wnioskodawcy wynosiło 4.044,oo zł, i w punkcie II, w pozostałym zakresie odwołanie oddalił..

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 31.01.2013 r. oddalił apelację wnioskodawcy oraz wniosek o ponowne przeliczenie kapitału początkowego zawarty w piśmie procesowym wnioskodawcy z dnia 31 stycznia 2013 r. przekazał organowi rentowemu do rozpoznania.

W piśmie z dnia 31 stycznia 2013 r. E. Ż. wskazał na nieprawidłowe ustalenie przez organ rentowy wartości kapitału początkowego na podstawie lat 1975 – 1979, albowiem nie posiada za te lata pełnej dokumentacji zarobków; listy płac zostały zniszczone. Na dowód likwidacji tych list ubezpieczony wskazał załączone do powyższego pisma, pisma Z.G. (...) z 01 października 2002 r. i z 02 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca wniósł ponadto o uwzględnienie zaświadczenia Rp7 z dnia 01 października 2002 r., potwierdzającego zniszczenie list płac z lat 1975 – 1979. E. Ż. zakwestionował zasadność ustalenia Sądu Okręgowego, który w uzasadnieniu wyroku uznał, że wpisy w zaświadczeniu z dnia 02 sierpnia 2007 r. są wiarygodne. Sąd Okręgowy pominął dołączone do zaświadczenia Rp7 z dnia 02 sierpnia 2007 r. pismo przewodnie, wskazujące na to, że zarobki za lata 1975 do 1979 zostały sporządzone tylko z pozostałych niekompletnych dokumentów. Wnioskodawca ponowił wniosek o określenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z lat 1973 – 1982 na co najmniej 173,49 %, przy uwzględnieniu stosunku podstawy wymiaru składek do przeciętnego wynagrodzenia za rok 1973 w wysokości 159 oraz za lata 1976 – 1979 w wysokości 159. Do powyższego pisma E. Ż. dołączył kserokopie świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 15 marca 2002 r., w czasie od 30 lipca 1975 r. do 31 maja 1983 r., w Z.G. (...) w P., pisma Z.G. (...) z dnia 01 października 2002 r., wskazujące na likwidację kart wynagrodzeń jako przyczynę odmowy wystawienia zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia za lata 1975 – 1979, zaświadczenia Rp7 z dnia 01 października 2002 r. oraz pisma z 02 sierpnia 2007 r.

Wymienione wyżej świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 15 marca 2002 r. nie stanowi w sprawie nowej okoliczności, bowiem znajduje się już w aktach od 16 marca 2007 r. (k. 23).

Pismo (...) Z.G. (...) z 01.10.2002 r. stanowi o okolicznościach likwidacji akt jako przyczynie odmowy wystawienia zaświadczenia o wynagrodzeniu za okres od 30.07.1975 r. do 31.12.1979 r.

Zaświadczenie Rp7 z dnia 01.10.2002 r., już wcześnie załączone zostało do odwołania w dniu 20.04.2012 r. i stanowiło jeden z dowodów w sprawie zakończonej wyrokiem z 16.10.2012 r. (k. 138),

Pismo (...) z 02.08.2007 r. stanowi o okolicznościach likwidacji akt.

(niesporne)

Sąd zważył co następuje:

Odwołania nie zasługują na uwzględnienie.

Treść odwołania od decyzji z dnia 12 kwietnia 2013 r. - jedynie poza wnioskiem o dopuszczenie dowodu z opinii oraz zeznań świadków i ich dokumentacji – stanowi dokładne powielenie treści rozpoznanego już prawomocnie odwołania, wniesionego w sprawie VU 998/12.

Zaskarżoną decyzją (z 12.04.2013 r.) organ rentowy wykonał punkt I wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy z dnia 16 października 2012 r., tj. ponownie ustalił kapitał początkowy, przyjmując za 1975 r. w okresie zatrudnienia w (...) miesięczne wynagrodzenie w wysokości 4.044,00 zł. Ubezpieczony nie kwestionuje poprawności ustaleń wynikających z tej decyzji; nadal powiela natomiast te same argumenty, jakie podnosił w sprawie zakończonej wyrokiem z dnia 16.10.2012 r.,

W złożonym na etapie postępowania odwoławczego piśmie z dnia 24 sierpnia 2013 r. E. Ż. domaga się dopuszczenia dowodu z akt emerytalnych wskazanych osób, a ponadto nadal powtarza te same – w dosłownym brzmieniu – argumenty dotyczące „straty” 36 miesięcy oraz przedkłada nieistotne dla rozstrzygnięcia kserokopie różnych pism.

Skoro zatem zaskarżona decyzja z dnia 12 kwietnia 2013 r. realizuje jedynie prawomocny wyrok i sposób jego wykonania nie jest kwestionowany (vide treść odwołania), pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie od tej decyzji należało jako bezzasadne na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalić. Zawarty zaś w piśmie z dnia 24 sierpnia 2013 r. wniosek o ustalenie na podstawie akt emerytalnych współpracowników wnioskodawcy wysokości zarobków z lat 1973 – 1979 należało przekazać do rozpatrzenia organowi rentowemu.

Także odwołanie od decyzji z dnia 15.04.2013 r., z przyczyn wskazanych w jej uzasadnieniu, nie zasługiwało na uwzględnienie. Decyzją tą organ rentowy wykonał punkt II wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, tj. rozpatrzył wniosek ubezpieczonego z 31 stycznia 2013 r. Zasadnie w uzasadnieniu decyzji odmownej podniesiono, że do wniosku z 31.01.2013 r. wnioskodawca nie przedłożył żadnych nowych dowodów, albowiem:

- świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 15 marca 2002 r. znajduje się już w aktach od 16 marca 2007 r. (k. 23),

- pismo (...) Z.G. (...) z 01.10.2002 r. – pozostaje bez wpływu na ustalenia zaskarżonej decyzji; stanowi bowiem jedynie o okolicznościach likwidacji akt jako przyczynie odmowy wystawienia zaświadczenia o wynagrodzeniu za okres od 30.07.1975 r. do 31.12.1979 r.,

- zaświadczenie Rp 7 z dnia 01.10.2002 r., już wcześnie załączone zostało do odwołania w dniu 20.04.2012 r. i stanowiło jeden z dowodów w sprawie zakończonej wyrokiem z 16 .10.2012 r. (k. 138),

- pismo (...) z 02.08.2007 r. pozostaje bez wpływu na ustalenia zaskarżonej decyzji; stanowi bowiem o okolicznościach likwidacji akt.

W tych okolicznościach faktycznych oparta na ustaleniu, iż ubezpieczony nie przedłożył dodatkowych dokumentów potwierdzających inną wysokość wynagrodzeń stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w latach 1975 – 1979, niż podana w zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp7 z dnia 02 sierpnia 2007 r., odmowa ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego jest uzasadniona i znajduje oparcie w normie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych, którego treść organ rentowy poprawnie w uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie poprawnie zacytował.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie od decyzji z dnia 15 kwietnia oddalił.