Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 sierpnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2016 r. w Olsztynie

sprawy W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

na skutek odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 7 maja 2015 roku nr (...) - (...) (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznanej odwołującemu W. S. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 18 listopada 2013 roku w związku z trwałym uszczerbkiem na zdrowiu w wysokości 31 % ( trzydzieści jeden procent) przy czym na poczet ustalonego odszkodowania zalicza przyznane odwołującemu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych odszkodowanie za 17 % (siedemnaście procent) uszczerbku na zdrowiu.

Sygn. akt IV U 459/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. (znak (...) - (...) (...) przyznał W. S. jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, któremu wnioskodawca uległ w dniu 18 listopada 2013 roku, w wysokości 17 %. Organ rentowy swoje stanowisko uzasadnił faktem, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej z dnia 05 maja 2015 roku ustalono u ubezpieczonego 17 % stałego uszczerbku na zdrowiu w związku ze zgłoszonym przez niego zdarzeniem.

Od decyzji tej W. S. wniósł odwołanie, w którym domagał się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie mu wyższego uszczerbku na zdrowiu, poprzez uwzględnienie przerwanych nerwów w okolicy wargi ust, co skutkuje brakiem czucia.

W odpowiedzi na powyższe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w O. , wniósł o oddalenie odwołania, argumentując, że nie znajduje ono żadnego uzasadnienia.

Sąd ustalił, co następuje:

W. S. w ramach prowadzonej działalności pozarolniczej świadczy usługi (...).

(bezsporne)

W dniu 18 listopada 2013 roku odwołujący otrzymał zlecenie dostarczenia przyczepy z bilbordem reklamowym do miejscowości M. w celu zmiany banneru oraz kolejno miał udać się z M. inną przyczepą do S.. Jadąc busem, około godziny 13.30. za miejscowością P. w okolicach miejscowości N., bardzo silny podmuch wiatru uderzył w baner i w konsekwencji spowodował wywrócenie przyczepy i busa, który następnie uderzył w drzewo. Na miejsce zdarzenia przybyła Karetka pogotowie, która zabrała odwołującego do Szpitala w B.. Na skutek zdarzenia rozpoznano u niego złamanie bliższego końca kości piszczelowej prawej – kłykieć boczny ze zmiażdżeniem powierzchni stawowej. Podczas zdarzenia doznał on również rany wargi dolnej i urazu górnych siekaczy.

(d: dokumentacja orzeczniczo-lekarska k: 24, 26-27 akt ZUS)

W. S. leczony był operacyjnie, z uzyskaniem zrostu kostnego. Do chwili obecnej skarży się na bóle kolana prawego i ma trudności w chodzeniu, jak również na zaburzenia czucia w okolicy blizny wargi.

(d: dokumentacja historia choroby k: 8-13)

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 05 maja 2015 roku ustaliła 17 % uszczerbek na zdrowiu z tytułu wypadku przy pracy z dnia 18.11.2013 r. wg pozycji 156 (15%), pozycji 19 a (1 %), pozycji 21a (1 %) tabeli Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2015 roku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego chirurga-ortopedy i chirurga szczękowego na okoliczność ustalenia, w jakim procencie powstał u odwołującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, będący następstwem wypadku przy pracy z dnia 18 listopada 2013 roku.

Biegły ortopeda, po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską oraz po przebadaniu ubezpieczonego, stwierdził w opinii z dnia 01 września 2015 roku, iż badany doznał pourazowego przykurczu zgięciowo-wyprostnego stawu kolanowego prawego. Dysfunkcja ta powoduje niewydolność podpórczo-dynamiczną kończyny, co skutkuje trwałym inwalidztwem. Poprawa jest możliwa jedynie po protezoplastyce stawu kolanowego do którego został zakwalifikowany. Biegły przyznał 20 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.

(d: opinia biegłego k: 17-17v)

Biegły chirurg szczękowy w opinii z dnia 21.10.2015r. rozpoznał u badanego – bliznę skórną okolicy wargi dolnej z małym zniekształceniem błony śluzowej z zaburzeniami czucia i złamanie korzenia zęba 11 oraz przebyte zwichniecie zęba 21. W ocenie biegłego przebyty uraz daje łącznie 2 % uszczerbku na zdrowiu (wg poz. 19 a – 1 % i wg poz. 21 a – 1 %).

Wobec zastrzeżeń odwołującego w zakresie nieuwzględnienia zaburzeń czucia, Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego. Biegły podtrzymał swoją opinię w całości, wskazując, że u badanego następstwem rany jest małe zniekształcenie błony śluzowej wargi, które łatwo skorygować.

(d: opinia biegłego k: 28-29v; opinia uzupełniająca k: 39-40v)

Wobec kolejnych zastrzeżeń odwołującego złożonych na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2016 roku co do opinii biegłego chirurga szczękowego w zakresie braku czucia wokół blizny i przerwania nerwu wokół blizny, Sąd dopuścił dowód z opinii nowego biegłego - M. H..

Biegły w opinii z dnia 10 maja 2016 roku przyznał badanemu 10 % uszczerbku na zdrowiu z powodu uszkodzenia z miernymi zaburzeniami funkcji. W uzasadnieniu wskazał, że powód doznał urazu wargi dolnej, który to uraz spowodował uszkodzenie włókien nerwowych czuciowych wokół kąta ust, wargi dolnej lewej stromy. Jest to zaburzenie funkcji sprawiające problemy podczas golenia, czy spożywania pokarmów. Ze względu na niewielki obszar twarzy objęty brakiem czucia zakwalifikował to biegły w dolnej granicy. Dodatkowo, z uwagi na utratę zęba, przyznał 1 % uszczerbku tj. łącznie 11 %.

(d: opinia biegłego k: 54)

Wobec zastrzeżeń organu rentowego w zakresie tej opinii, Sąd dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego chirurga szczękowego. Biegły w całości podtrzymał swoją opinię, podkreślając że fakt brak czucia u odwołującego jest zaburzeniem funkcji.

(d: opinia uzupełniająca k: 66)

Organ rentowy ponownie w piśmie z dnia 22.07.2016r. wniósł o uzupełnienie opinii biegłego i powołanie nowego zespołu biegłych.

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie odwołującego znajduje podstawy zarówno faktyczne, jak i prawne i w całości zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 11 ust. 1. ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2002r. Nr 199 poz.1673) – ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Zgodnie z ust. 4 - oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się wokół zagadnienia, w jakiej wysokości odwołujący doznał uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku przy pracy, który miał miejsce w dniu 18 listopada 2013 roku.

Zaznaczenia wymaga, że przyczyny i okoliczności tego wypadku nie zostały przez żadną ze stron zakwestionowane.

W przedmiotowej sprawie, Sąd dopuścił zatem dowód z opinii biegłego ortopedy-chirurga oraz chirurga szczękowego na okoliczność, czy na skutek urazu, będącego następstwem wypadku przy pracy z dnia 18 listopada 2013 roku powstał u odwołującego stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Biegły ortopeda przyznał badanemu 20 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Chirurg szczękowy natomiast w opinii z dnia 21 października 2015 roku rozpoznał u badanego bliznę skórną okolicy wargi dolnej z małym zniekształceniem błony śluzowej z zaburzeniami czucia i złamanie korzenia zęba 11 przyznając mu łącznie 2 % uszczerbku na zdrowiu (wg poz. 19 a – 1 % i wg poz. 21 a – 1 %). Wymieniony biegły nie uwzględnił w opinii podnoszonych przez odwołującego okoliczności, a mianowicie braku czucia wokół blizny i przerwania nerwu wokół blizny.

Kolejny biegły chirurg szczękowy M. H. w opinii z dnia 10 maja 2016 roku przyznał badanemu 10 % uszczerbku na zdrowiu z powodu uszkodzenia z miernymi zaburzeniami funkcji, sprawiającymi problemy podczas golenia, czy spożywania pokarmów. Dodatkowo, z uwagi na utratę zęba – przyznał mu 1 % uszczerbku tj. łącznie 11 %. W opinii uzupełniającej w pełni podtrzymał swoje stanowisko.

W ocenie Sądu, te właśnie opinie są jest precyzyjne oraz wyczerpująco analizują przedstawione zagadnienie. Są one pełne (udzielają bowiem wyczerpujących odpowiedzi na postawione pytania i zastrzeżenia organu rentowego) i jasne (zawierają logiczne uzasadnienie wniosków końcowych), a przez to merytorycznie zasadne. Na przeszkodzie dla takiej oceny nie stoi okoliczność, iż biegły chirurg szczękowy A. M. w swojej opinii przyznała badanemu jedynie 2 % uszczerbku na zdrowiu, albowiem nie uwzględniła ona faktu braku czucia u odwołującego, który to brak czucia jest zaburzeniem funkcji.

Wobec powyższego Sąd w całości podzielił opinie biegłego ortopedy i chirurga szczękowego M. H..

Wprawdzie organ rentowy, w piśmie z dnia 22 lipca 2016r. wyraził swoją dezaprobatę wobec wniosków końcowych, zawartych w opinii biegłego chirurga szczękowego M. H. z dnia 10 maja 2016r.

W ocenie Sądu jednak, argumenty prezentowane przez organ rentowy stanowiły jedynie polemikę ze stanowiskiem biegłego, a wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego miał na celu spowodowanie pozytywnego dla siebie rozstrzygnięcia. Wskazać przy tym należy, iż Sąd nie jest obowiązany do uwzględniania kolejnych wniosków dowodowych strony tak długo, aż udowodni ona korzystną dla siebie tezę i pomija je od momentu dostatecznego wyjaśnienia spornych okoliczności sprawy (art. 217 § 2 kpc) – (por. Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 marca 1997 r. II UKN 45/97)

W ocenie Sądu, wszystkie sporne okoliczności sprawy zostały już wyjaśnione, wobec powyższego, Sąd oddalił więc wniosek dowodowy o powołanie nowego biegłego, jako zmierzający wyłącznie do nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu. Potrzeba bowiem powołania innego biegłego, powinna wynikać z okoliczności sprawy, a nie z samego niezadowolenia strony z dotychczas złożonej opinii (por. wyrok SN z dnia 04.08.1999r. I PKN 20/99, OSNP 2000, Nr 22, poz. 807).

Natomiast, co zostało już powyżej podkreślone, Sąd uznał wnioski zawarte w przeprowadzonych opiniach biegłych: ortopedy L. G. i chirurga szczękowego M. H. za miarodajne dla oceny stanu zdrowia skarżącego.

Z tych względów, w oparciu o dyspozycję art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu W. S. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 18.11.2013r. w wysokości 31 %, przy czym na poczet ustalonego odszkodowania zaliczył przyznane odwołującemu przez ZUS odszkodowanie za 17 % uszczerbku na zdrowiu.

SSR Monika Wawro