Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. IV Ka 703/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy
w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca

Sędziowie SO Mariola Urbańska - Trzecka

SO Jan Kowalski

Protokolant sekr. sądowy Hanna Płaska

przy udziale Gizeli Kubickiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej
w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 roku

sprawy P. B.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 6 czerwca 2013 roku sygn. akt III K 177/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że karę łączną wymierzoną skazanemu w pkt. 2 obniża do lat 2 (dwóch), natomiast karę łączną wymierzoną w pkt. 5 obniża do lat 4 (czterech); utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze i obciąża nimi Skarb Państwa.

IV Ka 703/13

UZASADNIENIE

Przedmiot rozpoznania w niniejszej sprawie stanowiła apelacja obrońcy skazanego P. B. od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 6 czerwca 2013 r. (sygn. akt III K 177/13), w zakresie rozstrzygnięcia o karze.

Apelacja była zasadna w zakresie, w jakim implikowała orzeczenie o charakterze reformatoryjnym, zawarte w części dyspozytywnej wyroku.

W pierwszym rzędzie należy skonstatować, że rację ma apelujący, kiedy wywodzi, że zaskarżone orzeczenie zapadło z obrazą zasady reformationis in peius, statuowanej treścią przepisu art. 434 § 1 k.p.k. Pierwotnie bowiem zapadły w sprawie wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 5 grudnia 2012 r. (sygn. akt III K 360/12 został uchylony i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania, wskutek zaskarżenia go wyłącznie apelacją obrońcy skazanego (k. 75-76, 103).

Tymczasem, treścią obecnie zaskarżonego orzeczenia, P. B. za ustalone tożsame ciągi przestępstw (przy czym, w przypadku pierwszego z nich wymierzając karę łączną uwzględniono dodatkowo wyrok Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 4 marca 1999 r. – sygn. akt IV K 1151/98 za który wymierzono karę 6 miesięcy ograniczenia wolności) wymierzono kary łączne wyższe od orzeczonych uprzednio. W przypadku pierwszego zbiegu (pkt 2 wyroku) o 7 miesięcy pozbawienia wolności, kiedy dopuszczalne to było co najwyżej o 3 miesiące – art. 63 § 1 k.k.), natomiast w odniesieniu do drugiego zbiegu o 2 miesiące pozbawienia wolności. Zatem, choćby z tego powodu wyrok ów należało skorygować, poprzez obniżenie obydwóch wymierzonych skazanemu nowych kar łącznych.

Wobec ustalonych dopuszczalnych granic – minimalnej i maksymalnej kary pozbawienia wolności (co do pkt. 2 wyroku - od roku i 6 miesięcy do 3 lat i 1 miesiąca oraz co do pkt. 5 – od 2 lat i 6 miesięcy do 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności – art. 86 § 1 k.k.), uwzględniając wszelkie okoliczności, wynikające, tak z treści rzeczonych wyroków, jak i wyszczególnionych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a także przywołanych w przedmiotowej apelacji, uznać należało, że w przypadku pierwszego z ustalonych zbiegów (pkt 2 wyroku) - kara 2 lat, natomiast w przypadku drugiego z owych zbiegów (pkt 5 wyroku) - kara 4 lat będą w pełni do nich przystawały. Kary te, orzeczone stosownie do adekwatnej dla tychże okoliczności zasady tzw. asperacji, winny – w ocenie sądu odwoławczego – równocześnie czynić zadość wszelkim tym celom kary, jakie - również dla kary łącznej – przewiedział ustawodawca. Nie ma powodu, aby ponownie szczegółowo przytaczać te same, wspomniane wyżej okoliczności i wynikające z nich przesłanki.

Zaskarżone orzeczenie podlegało utrzymaniu w mocy w pozostałym zakresie.

O wydatkach poniesionych w postępowaniu odwoławczym orzeczono po myśli art. 634 w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.

IV Ka 703/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE