Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 917/16

POSTANOWIENIE

Dnia 15 czerwca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący :	SSA Marek Żurecki
Sędziowie :	SSA Jolanta Pietrzak
	SSO del. Anna Petri

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. M. (M.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o wysokość świadczenia

na skutek skargi ubezpieczonej K. M.

o wznowienie postępowania zakończonego

prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach

z dnia 4 lutego 2016r., sygn. akt III AUa 2511/16

postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Żurecki /-/SSO del. A.Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 917/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2016r., wydanym w sprawie o sygn. III AUa 2511/14,
Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił apelację skarżącej od wyroku Sądu Okręgowego
w Katowicach z dnia 30 września 2014r. w sprawie o wysokość świadczenia.

Pismem z dnia 4 maja 2016r. (data stempla pocztowego) ubezpieczona wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego powyższym wyrokiem tutejszego Sądu.
W uzasadnieniu wskazała, że dysponuje nowymi dokumentami wymaganymi
do ustalenia wysokości jej emerytury, a są to:

- zaświadczenie Wojewody (...) z dnia 31 marca 2016r. o zatrudnieniu jej
w (...) Zakładach (...) w K. w okresie
od 20 czerwca 1961r. do 17 listopada 1980r.;

- informacja (...) Urzędu Wojewódzkiego we W. z dnia 31 marca 2016r. o braku dokumentacji płacowej z lat 1963-1977;

- informacja Archiwum Państwowego we W. z dnia 25 kwietnia 2016r.
o braku dokumentacji osobowo-płacowej (...) Zakładów (...) w K..

Na ich podstawie domagała się wznowienia postępowania sądowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Skarga o wznowienie postępowania jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia prawomocnych orzeczeń. Z uwagi na wyjątkowy charakter skargi, przepisy regulujące
jej dopuszczalność muszą być bardzo ściśle interpretowane. Zgodnie z treścią art. 410
§ 1 k.p.c., sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga o wznowienie postępowania jest dopuszczalna, czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia i czy została wniesiona
w ustawowym terminie. W braku jednego z tych wymagań sąd skargę odrzuci.

Zgodnie z treścią art. 399 § 1 k.p.c., można żądać wznowienia postępowania,
które zostało zakończone prawomocnym wyrokiem. Skarga ubezpieczonej odnosi się
do prawomocnego wyroku tutejszego Sądu z dnia 4 lutego 2016r., oddalającego jej apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 30 września 2014r.

Skarga ubezpieczonej nie jest jednak oparta na żadnej z ustawowych podstaw wznowienia, określonych w przepisach art. 401 k.p.c., art. 401¹ k.p.c. i art. 403 k.p.c.
W szczególności, podstawy tej nie stanowi przepis art. 403 § 2 k.p.c., zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy,
a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Jak wynika ze stanowiska prezentowanego przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia
21 lutego 1969r. (7 III PZP 63/68, OSNCP 1969, nr 12, poz. 208) i postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2005r. (II CZ 78/05, niepubl.), które tutejszy Sąd w pełni podziela, środek dowodowy powstały po uprawomocnieniu się zaskarżonego wyroku,
nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania. Później wykryć można bowiem jedynie to, co istniało już wcześniej. Tymczasem środki dowodowe przedłożone przez skarżącą powstały 31 marca 2016r. i 25 kwietnia 2016r., tj. po wydaniu prawomocnego wyroku tutejszego Sądu z dnia 4 lutego 2016r., więc przedtem nie istniały.

Ponadto załączone przez skarżącą środki dowodowe nie mogłyby mieć wpływu
na wynik sprawy. Wynikają z nich bowiem jedynie dwie okoliczności: fakt zatrudnienia ubezpieczonej w (...) Zakładach (...) w K.
od 20 czerwca 1961r. do 17 listopada 1980r. oraz brak dokumentacji osobowo-płacowej tego pracodawcy. Obydwie te okoliczności były przy tym znane Sądowi rozpoznającemu apelację ubezpieczonej i opisane w motywach rozstrzygnięcia. Wynikały bowiem z akt postępowania, którego dotyczy skarga i zawartych w nich zaświadczeń potwierdzających te okoliczności
(k. 10, 16, 19, 21 i 90). Nowe środki dowodowe powstałe po wydaniu skarżonego wyroku tutejszego Sądu, potwierdzające znane mu już okoliczności, w żadnym wypadku nie mogłyby mieć zatem wpływu na wynik sprawy.

Mając powyższe na względzie, z mocy art. 410 § 1 k.p.c. i stosowanego a contrario art. 403 § 2 k.p.c., skargę ubezpieczonej, nie opartą na ustawowej podstawie wznowienia, należało odrzucić.

/-/SSA J.Pietrzak /-/SSA M.Żurecki /-/SSO del. A.Petri

Sędzia Przewodniczący Sędzia

III AUa 917/16

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE