Sygn. akt XI Ka 677/13
Dnia 1 sierpnia 2013 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym
w składzie: Przewodniczący: SSO Arkadiusz Śmiech
Sędziowie: SO Elżbieta Daniluk
SO Włodzimierz Śpiewla – spr.
Protokolant: prot. Katarzyna Zabielska
przy udziale Prokuratora Beaty Syk - Jankowskiej
po rozpoznaniu w dniu 1 sierpnia 2013 roku
sprawy K. P.
oskarżonego z art. 178 a § 2 k.k. i in.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego we Włodawie II Wydział Karny
z dnia 27 grudnia 2012 r. sygn. akt II K 592/12
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów rowerowych na 3 (trzy) lata;
II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonego od wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym, którymi obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt. XI Ka 677/13
K. P. został oskarżony o to, że: w dniu 16 września 2012 roku w Ż., woj. (...) pomimo orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie, sygn. akt II K 450/11 z dnia 9 grudnia 2012 roku, zakazu prowadzenia pojazdów rowerowych na okres 2 lat i orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego we Włodawie sygn. akt II K 656/11 z dnia 21 lutego 2012 roku, zakazu prowadzenia pojazdów rowerowych na okres roku, znajdując się w stanie nietrzeźwości, tj. I badanie 1,21 mg/l, II badanie 1,27 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował rowerem na drodze publicznej nr (...),
tj. o czyn z art. 178 a § 2 k.k. w zb. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Sąd Rejonowy we Włodawie wyrokiem z dnia 27 grudnia 2012 roku oskarżonego K. P. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 2 k.k. w zb. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów, przyjmując za podstawę wymiaru kary art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności; na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres 2 (dwóch) lat tytułem próby; na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wysokości 100 (stu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych; zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych opłaty oraz 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania.
Apelację od powyższego wyroku wniósł prokurator, zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego, wyrokowi zarzucił:
1. obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 42 § 2 k.k. poprzez zaniechanie orzeczenia obligatoryjnego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów wobec oskarżonego, któremu przypisane zostało przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, popełnione w stanie nietrzeźwości;
2. obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 335 § 1 k.p.k. w zw. z art. 343 § 7 k.p.k. poprzez uwzględnienie wniosku prokuratora złożonego w trybie pierwszego z powołanych przepisów i wydanie wobec K. P. wyroku skazującego z równoczesnym pominięciem jednego z elementów uzgodnień poczynionych między oskarżycielem publicznym a oskarżonym, tj. środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów rowerowych na okres 3 lat.
Podnosząc powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów rowerowych na okres 3 lat.
Sąd Okręgowy w Lublinie zważył, co następuje
Apelacja jest uzasadniona.
Sąd pierwszej instancji niewątpliwie dopuścił się podniesionego w apelacji uchybienia – tj. obrazy art. 343 § 7 kpk i art.335 § 1 kpk – nie orzekając co do środka karnego chociaż konieczność wydania rozstrzygnięcia w tym zakresie wynikała z wniosku złożonego przez prokuratora.
Dlatego też wyrok należało zmienić w zaskarżonej części, a wobec braku uchybień podlegających uwzględnieniu z urzędu, w pozostałej części utrzymać w mocy.
Sąd zwolnił oskarżonego od wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że za takim rozstrzygnięciem przemawiają względy słuszności.