Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Strzelec

przy udziale As. Prok. Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Anny Szelugi-Skłodowskiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 12 lipca 2016 roku sprawy:

1.  K. L. , syna T. i E. zd. W. (...), urodzonego (...) w O.

2.  K. G. , syna C. i M. zd. S., urodzonego (...) w S.

oskarżonych o to, że:

w dniu 4 stycznia 2013 roku, przed sklepem (...), przy ul. (...) w W., województwo (...), działając wspólnie i w porozumieniu dokonali pobicia M. K. w ten sposób, że uderzali go pięściami po twarzy, a po przewróceniu na ziemie kopali po całym ciele, wskutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci stłuczenia powłok głowy i ramienia lewego, które to obrażenia spowodowały u wymienionego naruszenie czynności narządu ciała trwające poniżej 7 dni, przy czym w trakcie przedmiotowego zdarzenia pokrzywdzony narażony był na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 k.k.

tj. o czyn określony w art. 158 § 1 k.k.

I. oskarżonego K. L. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 158 §1 k.k. skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. oskarżonego K. G. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 158 §1 k.k. skazuje go na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. na podstawie art. 93a §1 pkt 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. L. środek zabezpieczający w postaci terapii;

IV. na podstawie art. 46 §1 k.k. orzeka wobec obu oskarżonych obowiązki zadośćuczynienia w części pokrzywdzonemu M. K. za doznaną przez niego krzywdę poprzez zapłatę przez każdego z nich na rzecz pokrzywdzonego kwot po 1.000 (jeden tysiąc) złotych;

V. na podstawie art. 624 §1 k.p.k. zwalnia obu oskarżonych od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 4 stycznia 2013 roku w W. oskarżony K. G. w godzinach popołudniowych spożywał piwo razem z kolegami K. L. i M. K.. Około godziny 15:00 wymienieni udali się do sklepu (...), przy ul. (...) w W., gdzie przed sklepem również pili zakupione w nim piwo. W pewnym momencie doszło tam do utarczki słownej wymienionych z pokrzywdzonym M. K., w wyniku której oskarżony i jego koledzy działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali pobicia M. K. w ten sposób, że uderzali pokrzywdzonego pięściami po twarzy, a po przewróceniu na ziemie kopali po całym ciele, wskutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci stłuczenia powłok głowy i ramienia lewego, które to obrażenia spowodowały u wymienionego naruszenie czynności narządu ciała trwające poniżej 7 dni, przy czym w trakcie przedmiotowego zdarzenia pokrzywdzony narażony był na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 § 1 k.k.

dowody : wyjaśnienia oskarżonego K. G. k.399, wyjaśnienia oskarżonego K. L. k.397-397v, wyjaśnienia oskarżonego M. F. k.402; zeznania pokrzywdzonego M. K. k.5-6,279 zbioru B,141, zeznania świadków: T. K. k.13v-15 zbioru B, W. Ż. k.85v, P. Ż. k.86v, T. D. k.88v, P. S. k.91v, A. K. k.100v, E. K. k.105v, P. R. k.75v zbioru B, K. C. k.127v-128 zbioru B, K. K. k.264v-265 zbioru B, M. K. k.282v zbioru B, dokumenty: protokół oględzin M. K. z dok. fotograficzną k.8-12, protokół oględzin miejsca zdarzenia k.18-22, karta informacyjna leczenia szpitalnego M. K. i kserokopia dok. medycznej k.28,86, opina sadowo-lekarska k.112-113, protokoły okazania wizerunku k.69-70,178-179.

Oskarżony K. G. przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył wyjaśnienia zgodnie z ustalonym stanem faktycznym.

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że oskarżony K. G. dopuścił się zarzucanego mu czynu, a działanie jego było zawinione. Sąd nie dopatrzył się okoliczności, które wyłączałyby winę oskarżonego, bądź też w inny sposób wykluczały jego odpowiedzialność karną. Oskarżony w swoich wyjaśnieniach przyznał się w całości do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdzając postawiony mu zarzut. Przyznanie się oskarżonego do winy było stanowcze i jednoznaczne. Wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, w szczególności w wiarygodnych zeznaniach pokrzywdzonego M. K., oraz wskazanych powyżej świadków, zwłaszcza bezpośredniego świadka zdarzenia - T. K. oraz W. Ż., P. S. i K. K., a także w dokumentach w postaci protokołu oględzin M. K. wraz z dok. fotograficzną, karty informacyjnej leczenia szpitalnego M. K. i kserokopii dok. medycznej, opinii sadowo-lekarskiej i protokołów okazania wizerunku – których wiarygodności nikt nie kwestionował.

W świetle tych dowodów fakt pobicia M. K. przez oskarżonego K. G. wspólnie i w porozumieniu z K. L. i M. K. nie budzi żadnych wątpliwości.

W konsekwencji Sąd uznał, że K. G. swym czynem wyczerpał znamiona występku z art. 158 §1 k.k.

Oskarżony składając wyjaśnienia wykazał skruchę z powodu popełnionego występku i porozumiał się z oskarżycielem publicznym, który wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy i orzeczenie wobec oskarżonego uzgodnionej z nim kary i środka kompensacyjnego.

W związku z powyższym, mając na uwadze przyznanie się oskarżonego do zarzucanego mu czynu oraz uznając, że oświadczenia dowodowe złożone przez oskarżonego nie są sprzeczne z dokonanymi ustaleniami, okoliczności popełnienia przestępstwa i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości, a postawa oskarżonego wskazuje, że cele postępowania zostaną osiągnięte, Sąd uwzględnił wniosek Prokuratora o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy, dołączony do aktu oskarżenia (k.445-446) i na podstawie art. 158 §1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 46 §1 k.k. orzekł wobec niego obowiązek zadośćuczynienia w części pokrzywdzonemu M. K. za doznaną przez niego krzywdę poprzez zapłatę na jego rzecz kwoty 1.000 złotych.

Przychylając się do wniosku Prokuratora, przy wymiarze kary Sąd jako okoliczność obciążającą uwzględnił dotychczasową karalność oskarżonego (dane o karalności k.207,214) oraz dopuszczenie się przestępstwa w stanie po spożyciu alkoholu. Na korzyść oskarżonego należało z kolei uwzględnić jego postawę - przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, nie utrudniał przebiegu postępowania.

Mając na względzie trudną sytuację materialną oskarżonego Sąd odstąpił od obciążenia go kosztami sądowymi.