Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda

Sędziowie: SO Ludmiła Tułaczko

SO Michał Chojnowski (spr.)

protokolant: p.o. protokolant sądowy Wioletta Gumienna

przy udziale prokuratora: Anety Ostromeckiej

oraz oskarżycielki posiłkowej T. B.

po rozpoznaniu dnia 3 sierpnia 2016 r.

sprawy M. G. córki J. i E. ur. (...) w W. oskarżonej o przestępstwo z art. 177 § 2 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie

z dnia 29 grudnia 2015 r. sygn. akt III K 545/15

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 i 2 kk orzeka wobec oskarżonej obowiązek informowania sądu o przebiegu próby oraz obowiązek przeproszenia pokrzywdzonej; z podstawy prawnej warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, o którym mowa w pkt. II zaskarżonego wyroku eliminuje art. 4 § 1 kk; w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat A. W. kwotę 516,60 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonej w instancji odwoławczej oraz podatek VAT; zwalnia oskarżoną od obowiązku uiszczenia kosztów procesu w instancji odwoławczej; zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżycielki posiłkowej T. B. kwotę 840 złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków w związku z ustanowieniem pełnomocnika w II instancji.

SSO Ludmiła Tułaczko SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda SSO Michał Chojnowski

Sygn. akt VI Ka 601/16

UZASADNIENIE

Sąd okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest słuszna, a więc podniesiony w niej zarzut
i sprecyzowany na rozprawie apelacyjnej wniosek - zasługiwał na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, że Sąd Rejonowy dokonał właściwej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie. Rozstrzygnięcie sądu I instancji w kwestii winy znajduje oparcie we właściwej ocenie materiału dowodowego, dokonanej z baczeniem na treść dyspozycji przepisów art. 4, 5, 7 k.p.k., a zatem nie ma podstaw do jego zdyskwalifikowania w tym zakresie. Przypomnieć jedynie należy, iż oskarżona w postępowaniu przygotowawczym przyznała się do winy, wyraziła skruchę oraz dobrowolnie poddała się karze (k.49). Okoliczności sprawy nie budziły żadnych wątpliwości, a postawa M. G. wskazywała, iż cele postępowania zostaną osiągnięte, słusznie zatem Sąd Rejonowy uwzględnił wniosek złożony w trybie art. 335 § 1 k.p.k. o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy. Jednakże w kontroli instancyjnej wskazać trzeba, że wyrok Sądu I instancji w takim kształcie ostać się nie mógł z uwagi na zarzut, jaki podniósł w apelacji prokurator, a polegający na uwzględnieniu wadliwie sformułowanego wniosku prokuratora o skazanie oskarżonej bez przeprowadzenia rozprawy i wydaniu wyroku zgodnego z tym wnioskiem, skutkującego obrazą przepisu prawa materialnego, a to art. 72 § 1 k.k. z uwagi na zaniechanie obligatoryjnego orzeczenia co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 72 § 1 pkt 1-8 k.k.

Słusznie podnosi skarżący, że w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy trafnie wskazał, że orzeczenie co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 72 § 1 k.p.k. jest obligatoryjne, chyba że orzeka środek karny.. Jednakże Sąd ten błędnie podniósł, że orzeczenie środka kompensacyjnego na podstawie art. 46 § 1 k.k. w postaci zadośćuczynienia za doznaną krzywdę może być uznane za spełnienie obowiązku wynikającego z art. 72 § 1 pkt 8 k.k. Brak uzgodnień prokuratora z oskarżoną co do obligatoryjnego orzeczenia co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 72 § 1 k.k. uniemożliwiało uwzględnienie wniosku złożonego na podstawie art. 335 § 1 k.p.k. Uchybienie to mogło jednak zostać konwalidowane w drodze kontroli instancyjnej zapadłego wyroku. Na rozprawie apelacyjnej w dniu 3 sierpnia 2016r. strony wyraziły zgodę na orzeczenie wobec pokrzywdzonej obowiązków informowania Sądu
o przebiegu okresu próby oraz przeproszenia pokrzywdzonej.

Dlatego też Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 i 2 k.k. orzekł wobec oskarżonej obowiązek informowania sądu o przebiegu próby oraz obowiązek przeproszenia pokrzywdzonej. Nadto z podstawy prawnej warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, o którym mowa w pkt. II zaskarżonego wyroku Sąd okręgowy wyeliminował art. 4 § 1 k.k. Nie ulega żadnym wątpliwościom, że zarówno w dacie popełnienia czynu, jak i w dacie wyrokowania obowiązywała ta sama ustawa a powołanie przez Sąd Rejonowy art. 4 § 1 k.k. w pkt. II zaskarżonego wyroku nastąpiło na skutek oczywistej omyłki pisarskiej Sądu Rejonowego (co sam przyznał w uzasadnieniu).

W pozostałym zakresie Sąd okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy oraz zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokat A. W. kwotę 516,60 złotych obejmującą wynagrodzenie za obronę z urzędu oskarżonej w instancji odwoławczej oraz podatek VA, która to kwota jest zgodna z § 4 ust. zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Sąd okręgowy zwolnił również oskarżoną od obowiązku uiszczenia kosztów procesu w instancji odwoławczej kierując się treścią art. 624 § 1 k.k. oraz zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżycielki posiłkowej T. B. kwotę 840 złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków w związku z ustanowieniem pełnomocnika w II instancji, która to kwota jest zgodna z § 11 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. ust. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

SSO Agnieszka Wojciechowska-Langda SSO Ludmiła Tułaczko SSO Michał Chojnowski