Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze II Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

PrzewodniczącySSO Wojciech Damaszko /spr/

SędziowieSSO Sylwia Bańka-Mrozewska, SSO Beata Kostaś

ProtokolantMagdalena Rybak

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa I. S.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 15 października 2015 r., sygn. akt I C 881/15

I.  apelację oddala;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 300 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt II Ca 878/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze oddalił powództwo I. S. o zasądzenie od strony pozwanej Towarzystwa (...) SA w W. na jej rzecz kwoty 5.000 zł z tytułu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego oraz zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 617 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Sąd ten ustalił, że 10 października 2014 r. w wyniku wypadku komunikacyjnego uszkodzeniu uległ samochód V. (...) nr rej. (...) stanowiący własność I. S. i M. P.. Sprawca szkody w zakresie odpowiedzialności cywilnej ubezpieczony był w Towarzystwie (...) SA w W.. Powódka zgłosiła szkodę i 14 października 2014 r. została ona zakwalifikowana jako szkoda całkowita. Decyzją z 30 października 2014 r. przyznano I. S. odszkodowanie w kwocie 2.800 zł. Powódka dokonała naprawy uszkodzonego pojazdu. Na okres 29 dni I. S. wynajęła pojazd zastępczy i wynajmujący Spółka z o.o. (...) w R. wystawiła za najem fakturę na kwotę 7.134 zł (29 dni x 246 zł brutto za dzień wynajmu). Strona pozwana w wyniku weryfikacji powyższej faktury przyznała powódce odszkodowanie w wysokości 1.428 zł przyjmując za zasadny 12 – dniowy okres wynajmu pojazdu przy dobowej stawce 119 zł brutto. Na podstawie cennika wynajmu pojazdów ustalił sąd, że na rynku koszt wynajmu pojazdu tej samej klasy co uszkodzony wynosi od 90 do 120 zł. Wskazał również, że M. P., współwłaściciel pojazdu, w dacie szkody był właścicielem samochodów F. (...) nr rej. (...) i P. (...) nr rej. (...).

Przy tak poczynionych ustaleniach sąd pierwszej instancji ocenił powództwo za nieuzasadnione. Wyjaśnił, że strona pozwana bezspornie z mocy art. 34, 35 i 36 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ponosi odpowiedzialność gwarancyjną za skutki zdarzenia drogowego z 10 października 2014 r. Powódka nie wykazała jednak – chociaż na niej spoczywał ciężar dowodu z mocy art. 6 kc – by konieczny był dłuższy niż 12 –dniowy okres wynajmu pojazdu zastępczego. Również jako nieekonomiczną i wygórowaną uznał sąd stawkę 246 zł brutto za wynajem pojazdu. Niezależnie od powyższego powództwo podlegało oddaleniu ponieważ powódka nie wykazała, aby rzeczywiście poniosła koszty wynajmu pojazdu zastępczego. W konsekwencji skutkowało to również obciążeniem I. S. kosztami procesu na rzecz strony pozwanej.

W apelacji powódka zaskarżyła powyższy wyrok w całości zarzucając:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 361 § 2 kc w zw. z art. 6 kc w zw. z art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych polegające na przyjęciu, iż w przypadku roszczeń dotyczących zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego szkoda powstaje w momencie poniesienia kosztów najmu pojazdu przez poszkodowanego, podczas gdy zwiększenie pasywów wchodzi w zakres pojęciowy szkody z momentem istnienia wymagalnego zobowiązania z tego tytułu;

2.  naruszenie art. 436 kc w zw. z art. 805 kc i art. 822 kc poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu przez Sąd I instancji, iż odpowiedzialność gwarancyjna ubezpieczyciela za szkodę związaną z utratą możliwości korzystania z pojazdu w trakcie trwania jego naprawy powstaje dopiero w momencie rzeczywistego poniesienia kosztów z tym związanych, podczas gdy szkoda powstaje w chwili zaistnienia zdarzenia szkodowego;

3.  naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 227 i 328 § 2 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego i dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny materiału dowodowego, polegającą na oddaleniu powództwa i braku wyjaśnienia zaistniałych w sprawie wątpliwości.

Wskazując na powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznana Sądowi I instancji ewentualnie jego zmianę poprzez zasądzenie na rzecz powódki kwoty 5.000 zł z odsetkami od dnia 11 listopada 2014 r. oraz kosztów procesu za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację strona pozwana wniosła o jej oddalenie na koszt powódki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zarzuty zawarte w apelacji nie zasługują na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy poczynił w sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne dotyczące wypadku komunikacyjnego z dnia 10 października 2014 r., zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego przez powódkę oraz wystawienia faktury za najem przez (...) spółkę z o.o. w R.. Ustalenia powyższe Sąd Okręgowy przyjmuje za własne.

Dla rozstrzygnięcia o zasadności niniejszego powództwa oraz zarzutów apelacji kluczowe znaczenie miała bezsporna okoliczność, że powódka nie zapłaciła żadnej kwoty na rzecz spółki (...) za wynajem pojazdu. W tym zakresie istotnie skarżąca nie przedstawiła żadnych dowodów uiszczenia chociaż części należności za fakturę z dnia 3 listopada 2014 r. Tymczasem w judykaturze przyjęte zostało stanowisko wyrażone w uzasadnieniu uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 r., III CZP 5/11, że zwrot kosztów za najem pojazdu zastępczego należny jest poszkodowanemu dopiero wtedy gdy spełnił on to świadczenie. Stanowisko powyższe jest również akceptowane przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze. Zgłoszone roszczenie było zatem w całości nieuzasadnione bez konieczności szerszych rozważań dotyczących niezbędnego czasookresu trwania najmu oraz zasadności wysokości stawki za wynajem.

Z powyższych względów apelacja jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu (art. 385 kpc). Na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc zasądzono od powódki na rzecz pozwanej kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w instancji odwoławczej.