Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 219/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 lipca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący)
SSN Andrzej Ryński
SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
w sprawie E. P.
ukaranego za wykroczenie z art. 86 § 1 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. w
zw. z art. 112 k.p.w.
w dniu 29 lipca 2015 r.
kasacji wniesionej przez Rzecznika Praw Obywatelskich na korzyść ukaranego
od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 12 września 2014 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w H.
z dnia 24 kwietnia 2014 r.
uchyla zaskarżony wyrok i utrzymany nim w mocy wyrok
Sądu Rejonowego w H. i na podstawie art. 104 § 1 pkt 7 w zw. z
art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w. umarza postępowanie, którego kosztami
obciąża Skarb Państwa.
2
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w H. wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r. uznał obwinionego
E. P. za winnego tego, że w dniu 9 lipca 2012 r. około godz. 8.20 w miejscowości Ś.
kierując rowerem po drodze publicznej, nie zachował szczególnej ostrożności
podczas wyjeżdżania z drogi podporządkowanej, w następstwie czego nie udzielił
pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki Renault Trafic,
doprowadzając do zderzenia pojazdów, czym spowodował zagrożenie
bezpieczeństwa w ruchu drogowym kierującego wymienionym pojazdem i za to na
podstawie art. 86 § 1 k.w. wymierzył karę grzywny w kwocie 500 zł.
Apelację od tego wyroku wniósł obwiniony zaskarżając go w całości.
Sąd Okręgowy w Z. wyrokiem z dnia 12 września 2014 r. utrzymał w mocy
zaskarżony wyrok.
Kasację od tego wyroku na korzyść obwinionego E. P. wniósł Rzecznik Praw
Obywatelskich zaskarżając go w całości i zarzucił rażące naruszenie art. 5 § 1 pkt 4
k.p.w. polegające na utrzymaniu w mocy zaskarżonego osobistą apelacją E. P.
wyroku Sądu Rejonowego w H., pomimo zaistnienia po zapadnięciu tegoż wyroku
negatywnej przesłanki procesowej w postaci przedawnienia karalności wykroczenia
przypisanego wyżej wymienionemu obwinionemu, obligującej Sąd odwoławczy do
uchylenia wyroku Sądu pierwszej instancji oraz umorzenia postępowania, co
stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą określoną w art. 104 § 1 pkt 7 k.p.w.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego
w Z. oraz utrzymanego nim w mocy wyroku Sądu Rejonowego w H. i na podstawie
art. 45 § 1 k.w. w zw. z art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w. umorzenie postępowania z powodu
przedawnienia karalności wykroczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna i w związku z tym podlega uwzględnieniu
na posiedzeniu (art. 535 § 5 k.p.k.). W toku kontroli odwoławczej Sąd Okręgowy w
Z., pomimo obowiązku wynikającego z art. 433 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.w.,
nie dostrzegł w granicach zaskarżenia uchybienia o charakterze bezwzględnej
przyczyny odwoławczej w postaci przedawnienia orzekania (art. 104 § 1 pkt 7 w zw.
z art. 5 § 1 pkt 4 k.p.w.). Zgodnie bowiem z art. 45 § 1 k.w. karalność wykroczenia
ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok; jeżeli w tym okresie wszczęto
postępowanie, karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu.
3
W rozpoznawanej sprawie przypisany E. P. czyn wyczerpujący znamiona
wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. został popełniony w dniu 9 lipca 2012 r., zaś jego
karalność ustała w dniu 9 lipca 2014 r., a więc po wydaniu wyroku przez Sąd
pierwszej instancji, a przed rozpoznaniem apelacji przez Sąd odwoławczy.
Wobec powyższego Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok oraz
utrzymany nim w mocy wyrok Sądu pierwszej instancji i umorzył postępowanie,
którego kosztami obciążył Skarb Państwa.

III KK 219/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia