Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 598/13

POSTANOWIENIE

Dnia 18 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSO Piotr Starosta (spr.)

Sędziowie : SO Wojciech Borodziuk

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela : Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko dłużnikom : M. F., K. R.

o: egzekucję świadczeń pieniężnych

- ze skargi dłużników z dnia 15.05.2013 r. na czynność komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy M. P. w przedmiocie wyznaczenia terminu oględzin nieruchomości na dzień 6.06.2013 r., powołania biegłego do wykonania czynności niezbędnych do opisu i oszacowania w sprawie KM 842/08

w przedmiocie zażalenia dłużników

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 28 czerwca 2013 r.

sygn. akt XII Co 10159/11

p o s t a n a w i a :

I.  odrzucić zażalenie co do punktu pierwszego zaskarżonego postanowienia;

II.  oddalić zażalenie w pozostałej części;

III.  zasądzić od dłużników solidarnie na rzecz wierzyciela kwotę 60 zł (sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Na oryginale właściwe podpisy

Sygn. akt II Cz 598/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 roku, w sprawie o sygn. akt XII Co 10159/11, Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił skargę dłużników na czynności komornika sądowego w przedmiocie wyznaczenia terminu oględzin nieruchomości oraz powołania biegłego do wykonania czynności niezbędnych do opisu i oszacowania oraz zasądził solidarnie od dłużników na rzecz wierzyciela kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia o kosztach, Sąd wskazał, że jego podstawą był art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 11 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 490, określanego dalej jako rozporządzenie), jako że wierzyciel reprezentowany był przez pełnomocnika będącego radcą prawnym i złożył wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa.

Zażalenie na postanowienie złożyli dłużnicy, którzy wskazali, że Sąd nie dopełnił obowiązków, gdyż nie doręczył im uzasadnienia postanowienia. Ponadto na skutek braku rozpatrzenia wcześniejszych skarg na czynności komornika doszło do bezprawnej egzekucji na terenie posesji dłużniczki. Komornik sądowy w asyście policji oraz w obecności osób cywilnych i dłużników, dokonał oględzin nieruchomości bez należytego wykazania tożsamości uczestników czynności. Dłużniczce uniemożliwiono obecność w czasie oględzin budynku mieszkalnego. W trakcie czynności dłużniczka miała zostać poturbowana.

W ocenie dłużników egzekucja powinna być przeprowadzona nie na posesji dłużniczki, lecz z nieruchomości w postaci garażu położonego na tej samej ulicy. Ponadto dotychczas prowadzona egzekucja spowodowała pogorszenie sytuacji materialnej i zdrowotnej dłużników. W zawiązku z powyższym zażądali zwrotu wyegzekwowanych kwot wraz z odsetkami. Dłużnicy wskazali na podejrzenie sfałszowania księgi wieczystej oraz okoliczność, że tytuły wykonawcze dotyczą tego samego roszczenia, a ponadto, że wierzyciel nie wykazał przejścia uprawnień na swoją rzecz.

Odpowiedź na zażalenie złożył wierzyciel, wnosząc o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

1

W uzasadnieniu wskazał, że Sąd Rejonowy słusznie przyznał wierzycielowi, reprezentowanemu przez radcę prawnego, koszty zastępstwa procesowego. Ponadto wyjaśnił, że jest on uprawniony do prowadzenia postępowania egzekucyjnego z całego majątku dłużników solidarnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużników co do oddalenia skargi podlega odrzuceniu a co do rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów oddaleniu .

Na wstępie rozpoznania zażalenia należy podkreślić, że zaskarżone postanowienie dotyczyło oddalenia skargi na czynności komornika sądowego w przedmiocie wyznaczenia terminu oględzin nieruchomości oraz powołania biegłego do wykonania czynności niezbędnych do opisu i oszacowania oraz zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego. Złożone zażalenie jedynie w niewielkim stopniu odnosi się do tego rozstrzygnięcia, skupiając się w dużej mierze na uwagach dotyczących przebiegu postępowania egzekucyjnego, a także zawiera wnioski, których adresatem powinny być właściwe organy ścigania.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, czy na wydane przez Sąd I instancji postanowienie o oddaleniu skargi w przywołanym powyżej przedmiocie służy zażalenie.

Zgodnie z art. 767 4 § 1 k.p.c., zażalenie na postanowienie sądu przysługuje w wypadkach wskazanych w ustawie. W postępowaniu egzekucyjnym zastosowanie tego środka zaskarżenia jest możliwe w wypadkach wskazanych w przepisach szczególnych części trzeciej Kodeksu postępowania cywilnego. Ponadto stosownie do art. 394 § 1 k.p.c, który poprzez art. 13 § 2 k.p.c. znajduje zastosowanie również w postępowaniu egzekucyjnym, zażalenie przysługuje na postanowienia sądu kończące postępowanie w sprawie oraz pozostałych wypadkach enumeratywnie wymienionych w powołanym przepisie.

Postanowienie Sądu I instancji oddalające skargę na czynności komornika w przedmiocie wyznaczenia terminu oględzin nieruchomości oraz powołania biegłego do wykonania czynności niezbędnych do opisu i oszacowania nie zostało expressis verbis wymienione jako zaskarżalne w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego dotyczących postępowania egzekucyjnego. Nie jest to także postanowienie kończące postępowanie w rozumieniu art. 394 § 1 k.p.c. W postępowaniu egzekucyjnym postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie jest takie, po wydaniu którego przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują dalszego etapu. Pojęcie to na gruncie postępowania egzekucyjnego rozumiane jest szeroko i w jego ramach mieszczą się również orzeczenia kończące samodzielną część tego postępowania (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12

2

listopada 1997 r., III CZP 55/97; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2007 r., III CZP 135/06). Mając na uwadze powyższe nie ulega wątpliwości, że postanowienie Sądu Rejonowego oddalające skargę dłużników w przedmiocie wyznaczenia terminu oględzin nieruchomości oraz powołania biegłego do wykonania czynności niezbędnych do opisu i oszacowania nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie. Rozstrzygnięcie to nie zamyka również jakiejkolwiek samodzielnej, zasadniczej części postępowania egzekucyjnego. Zaskarżone postanowienie oddalające skargę na czynność komornika nie było też objęte hipotezą żadnego z przypadków enumeratywnie wymienionych w art. 394 § 1 pkt 1-12 k.p.c. Nadto postanowienie sądu nie kończy postępowania w sprawie przez sam fakt oddalenia lub odrzucenia skargi na czynność komornika (vide: uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2008 r., III CZP 106/2008).

Odnosząc się do zasądzonych przez Sąd Rejonowy kosztów zastępstwa procesowego, należy stwierdzić, że zostały one ustalone w sposób trafny i prawidłowy. Zgodnie z art. 98 § 1 i 3 k.p.c, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Stosownie zaś do § 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą za prowadzenie spraw ze skargi na czynności komornika - 60 zł.

Z opisanych względów zażalenie dłużników na oddalenie skargi należało odrzucić jako niedopuszczalne na podstawie art. 373 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. W pozostałej części zażalenie podlegało oddaleniu zgodnie z art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Jednocześnie stosownie do art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c, Sąd Okręgowy zasądził od dłużników solidarnie na rzecz wierzyciela kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego (§ 10 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia).

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem