IV KK 283/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-11-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 283/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Józef Dołhy (sprawozdawca)
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie M.C.
skazanego z art. 178 a § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 kpk,
w dniu 30 października 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w L.
z dnia 18 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze grzywny (pkt II wyroku) i sprawę w tym zakresie przekazuje
do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w L.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w L., uwzględniając złożony przez prokuratora w trybie art.
335 § 1 k.p.k. wniosek, wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r., skazał M. C. za
przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której
wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat, na mocy art. 71 § 1 k.k.
2
wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 400 stawek dziennych,
ustalając wysokość stawki na kwotę 10 zł, na podstawie art. 42 § 2 i art. 50 k.k.
orzekł środki karne.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 28
grudnia 2012 r.
Od tego wyroku kasację w trybie art. 521 § 1 k.p.k. wniósł Prokurator
Generalny.
Zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze grzywny na
korzyść oskarżonego, zarzucił „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku
naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335
§ 1 k.p.k. polegające na uwzględnieniu zawartego w akcie oskarżenia wniosku
prokuratora i wymierzenie oskarżonemu M. C. uzgodnionej z nim kary grzywny,
skutkujące rażącym naruszeniem przepisu prawa materialnego - art. 71 § 1 k.k., w
brzmieniu obowiązującym w dacie czynu oraz orzekania, bowiem uzgodniona
grzywna, orzeczona obok kary pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo
zawieszono, została wymierzona w rozmiarze 400 stawek dziennych, to jest
powyżej górnej granicy kary określonej w tym przepisie”. W konkluzji skarżący
wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy, zważył co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu umożliwiającym jej uwzględnienie w trybie
art. 535 § 5 k.p.k.
Oczywiste jest, że zaproponowany we wniosku o skazanie bez
przeprowadzenia rozprawy wymiar kary grzywny, orzekanej na podstawie art. 71 §
1 k.k., w rozmiarze 400 stawek dziennych, przekraczał górną granicę liczby stawek
określoną w tym przepisie w jego brzmieniu obowiązującym w dacie czynu oraz
orzekania przez Sąd Rejonowy.
Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 71 § 1 k.k., obowiązującym od dnia 8
czerwca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2015 r., zawieszając wykonanie kary
pozbawienia wolności sąd mógł orzec grzywną w wysokości do 270 stawek
dziennych, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie było możliwe.
3
Procedowanie, bez wykorzystania przysługujących Sądowi uprawnień
zainicjowania zmiany wadliwego w tym zakresie wniosku i uwzględnienie go w tej
postaci, stanowiło rażące naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 343 § 7
k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k., co w konsekwencji doprowadziło do wydania
wyroku z rażącym naruszeniem prawa materialnego – art. 71 § 1 k.k. w brzmieniu
obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. Wskazane rażące naruszenie prawa
miały istotny, niekorzystny dla oskarżonego wpływ na treść orzeczenia. Z tych
względów podzielając zarzuty i wniosek końcowy kasacji, Sąd Najwyższy orzekł jak
na wstępie.
kc
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dorota Rysińska (przewodniczący)
SSN Józef Dołhy (sprawozdawca)
SSN Barbara Skoczkowska
Protokolant Jolanta Grabowska
w sprawie M.C.
skazanego z art. 178 a § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 kpk,
w dniu 30 października 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od wyroku Sądu Rejonowego w L.
z dnia 18 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze grzywny (pkt II wyroku) i sprawę w tym zakresie przekazuje
do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w L.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w L., uwzględniając złożony przez prokuratora w trybie art.
335 § 1 k.p.k. wniosek, wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r., skazał M. C. za
przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której
wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat, na mocy art. 71 § 1 k.k.
2
wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 400 stawek dziennych,
ustalając wysokość stawki na kwotę 10 zł, na podstawie art. 42 § 2 i art. 50 k.k.
orzekł środki karne.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 28
grudnia 2012 r.
Od tego wyroku kasację w trybie art. 521 § 1 k.p.k. wniósł Prokurator
Generalny.
Zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze grzywny na
korzyść oskarżonego, zarzucił „rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku
naruszenie przepisów prawa procesowego, a to art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335
§ 1 k.p.k. polegające na uwzględnieniu zawartego w akcie oskarżenia wniosku
prokuratora i wymierzenie oskarżonemu M. C. uzgodnionej z nim kary grzywny,
skutkujące rażącym naruszeniem przepisu prawa materialnego - art. 71 § 1 k.k., w
brzmieniu obowiązującym w dacie czynu oraz orzekania, bowiem uzgodniona
grzywna, orzeczona obok kary pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo
zawieszono, została wymierzona w rozmiarze 400 stawek dziennych, to jest
powyżej górnej granicy kary określonej w tym przepisie”. W konkluzji skarżący
wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy, zważył co następuje.
Kasacja jest zasadna w stopniu umożliwiającym jej uwzględnienie w trybie
art. 535 § 5 k.p.k.
Oczywiste jest, że zaproponowany we wniosku o skazanie bez
przeprowadzenia rozprawy wymiar kary grzywny, orzekanej na podstawie art. 71 §
1 k.k., w rozmiarze 400 stawek dziennych, przekraczał górną granicę liczby stawek
określoną w tym przepisie w jego brzmieniu obowiązującym w dacie czynu oraz
orzekania przez Sąd Rejonowy.
Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 71 § 1 k.k., obowiązującym od dnia 8
czerwca 2010 r. do dnia 30 czerwca 2015 r., zawieszając wykonanie kary
pozbawienia wolności sąd mógł orzec grzywną w wysokości do 270 stawek
dziennych, jeżeli jej wymierzenie na innej podstawie nie było możliwe.
3
Procedowanie, bez wykorzystania przysługujących Sądowi uprawnień
zainicjowania zmiany wadliwego w tym zakresie wniosku i uwzględnienie go w tej
postaci, stanowiło rażące naruszenie przepisów prawa procesowego – art. 343 § 7
k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k., co w konsekwencji doprowadziło do wydania
wyroku z rażącym naruszeniem prawa materialnego – art. 71 § 1 k.k. w brzmieniu
obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. Wskazane rażące naruszenie prawa
miały istotny, niekorzystny dla oskarżonego wpływ na treść orzeczenia. Z tych
względów podzielając zarzuty i wniosek końcowy kasacji, Sąd Najwyższy orzekł jak
na wstępie.
kc