Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 76/15
POSTANOWIENIE
Dnia 6 listopada 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
w sprawie z wniosku M. D.
przy uczestnictwie A. Z.
o podział majątku wspólnego i zniesienie współwłasności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 6 listopada 2015 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 11 maja 2015 r.
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 maja 2015 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną uczestniczki A. Z., w sprawie z wniosku M.D., o podział majątku
wspólnego i zniesienie współwłasności.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik uczestniczki wniósł
o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c. skarga kasacyjna nie przysługuje
w sprawach dotyczących zniesienia współwłasności i działu spadku, jeżeli
wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych.
Wprawdzie w niniejszej sprawie w skardze kasacyjnej jako wartość
przedmiotu zaskarżenia została wskazana kwota 280.004,03 zł, jednak zostało
to zakwestionowane przez Sąd Okręgowy, który w efekcie odrzucił skargę
kasacyjną. Sąd podkreślił, że wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną
nie może przekraczać wartości przedmiotu zaskarżenia w części dotyczącej
rozstrzygnięcia o tym przedmiocie w postępowaniu apelacyjnym. Tymczasem
w apelacji wniesionej przez uczestniczkę jako wartość przedmiotu zaskarżenia
wskazano kwotę 104.619,13 zł.
W najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że w tak
zwanych sprawach działowych (dział spadku, podział majątku wspólnego
małżonków, zniesienie współwłasności), w razie zaskarżenia orzeczenia co do
istoty sprawy, wartość przedmiotu sporu wyznacza nie wartość całego dzielonego
majątku, ale wartość konkretnego interesu (roszczenia, żądania) lub składnika
majątkowego, którego dotyczy środek odwoławczy. Z reguły nie może przekraczać
wartości udziału przysługującemu uczestnikowi, chyba że podważa on zasadę
podziału, objęcie lub nie objęcie orzeczeniem poszczególnych rzeczy lub praw albo
rozliczenie nakładów, gdyż wówczas wartość przedmiotu zaskarżenia może być
wyższa niż wartość jego udziału. Wskazana przez skarżącego w skardze
kasacyjnej, wartość przedmiotu zaskarżenia nie jest wiążąca dla sądu drugiej
instancji ani dla Sądu Najwyższego i podlega weryfikacji na podstawie akt sprawy,
3
z pominięciem zasad określonych w art. 25 i 26 k.p.c. (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 czerwca 2015r., IV CZ 16/15, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 18 marca 2015r., III CSK 419/14, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 13 marca 2015r., III CZ 13/15, niepubl., postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 20 lutego 2015r., V CSK 239/14, niepubl.).
W sprawie istota zarzutów kasacyjnych sprowadza się do pominięcia
dowodów z dokumentów w postaci umów darowizny oraz braku uwzględnienia
środków zgromadzonych na rachunkach bankowych prowadzonych wyłącznie dla
wnioskodawcy. Zarzuty tożsame podniesiono w apelacji uczestniczki
przy jednoczesnym wskazaniu, że wartość przedmiotu zaskarżenia wynosi
104.619,13 zł.
W aktach sprawy, w treści skargi kasacyjnej oraz w treści zażalenia na
postanowienie Sądu Okręgowego o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie wskazano
jakichkolwiek okoliczności uzasadniających stanowisko, że wartość przedmiotu
zaskarżenia podana w apelacji przestała być aktualna dla oceny wartości
przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej. Należało zatem przyjąć, jak to
zasadnie uczynił Sąd Okręgowy, że maksymalna wartość interesu majątkowego
dochodzonego przez uczestniczkę w skardze kasacyjnej wynosi 104.619,13 zł.
Z tego względu skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu jako
niedopuszczalna (art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c.). Zażalenie zatem okazało się
bezzasadne.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.
kc

II CZ 76/15

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia